Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

to+confer

  • 1 confer

    1. übertragen, gewähren;
    2. verhandeln, sich beraten

    English-german law dictionary > confer

  • 2 confer

    confer v 1. GEN, LAW, MGT sich beraten; besprechen (meeting); 2. LAW übertragen, erteilen, verleihen (right)

    Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > confer

  • 3 confer authority on sb

    confer v authority on sb LAW jmdm. eine Vollmacht erteilen

    Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > confer authority on sb

  • 4 confer the right on sb to do sth

    confer v the right on sb to do sth GEN jmdn. ermächtigen, etw. zu tun

    Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > confer the right on sb to do sth

  • 5 confer

    confer v VR übertragen (z. B. Rechte)

    English-German dictionary of Architecture and Construction > confer

  • 6 confer

    1. transitive verb,
    - rr-

    confer a title/degree/knighthood [up]on somebody — jemandem einen Titel/Grad verleihen/jemanden zum Ritter schlagen

    2. intransitive verb,
    - rr-

    confer with somebodysich mit jemandem beraten

    * * *
    [kən'fə:]
    past tense, past participle - conferred; verb
    1) ((often with with) to consult each other: The staff conferred (with the headmaster) about the new timetable.) sich beraten
    2) ((with on) to give (an honour) to someone: The university conferred degrees on two famous scientists.) verleihen
    - academic.ru/15156/conference">conference
    - conference call
    * * *
    con·fer
    <- rr->
    [kənˈfɜ:ʳ, AM -ˈfɜ:r]
    I. vt
    to \confer sth [up]on sb honours, titles jdm etw verleihen
    to \confer power/rights on sb jdm Macht/Rechte übertragen
    II. vi
    to \confer with sb sich akk mit jdm beraten
    * * *
    [kən'fɜː(r)]
    1. vt
    (on, upon sb jdm) title, degree verleihen; power also übertragen
    2. vi
    sich beraten, konferieren (geh)
    * * *
    confer [kənˈfɜː; US -ˈfɜr]
    A v/t
    1. ein Amt, einen Titel etc verleihen, übertragen, erteilen ( alle:
    on, upon dat):
    confer a degree (up)on sb jemandem einen (akademischen) Grad verleihen;
    confer a favo(u)r upon sb jemandem eine Gefälligkeit erweisen
    2. im Imperativ: vergleiche (abk cf)
    B v/i sich beraten, konferieren, Rücksprache nehmen ( alle:
    with mit;
    on über akk)
    cf. abk
    2. confer vgl., vergleiche
    conf. abk
    1. confer vgl., vergleiche
    * * *
    1. transitive verb,
    - rr-

    confer a title/degree/knighthood [up]on somebody — jemandem einen Titel/Grad verleihen/jemanden zum Ritter schlagen

    2. intransitive verb,
    - rr-
    * * *
    v.
    übertragen v.

    English-german dictionary > confer

  • 7 confer

    con·fer <- rr-> [kənʼfɜ:ʳ, Am -ʼfɜ:r] vt
    to \confer sth [up]on sb honours, titles jdm etw verleihen;
    to \confer power/ rights on sb jdm Macht/Rechte übertragen vi
    to \confer with sb sich akk mit jdm beraten

    English-German students dictionary > confer

  • 8 confer immunity

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > confer immunity

  • 9 confer

    1) gener. cf., cfr., conf.
    2) geol. cl.

    Универсальный русско-немецкий словарь > confer

  • 10 confer with someone

    expr.
    mit jemandem Rücksprache halten ausdr.

    English-german dictionary > confer with someone

  • 11 confer

    (EN) cf.

    Magyar-német-angol szótár > confer

  • 12 confer immunologic specificity

    immunologische Spezifität übertragen

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > confer immunologic specificity

  • 13 to confer immunity

    confer immunity: to confer immunity
    Immunität verleihen (übertragen)

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > to confer immunity

  • 14 cf.

    = confer
    siehe (s.)
    cf.
    cf. , Cf. [kõfεʀ]

    Dictionnaire Français-Allemand > cf.

  • 15 conferred

    past tense, past participle; see academic.ru/15154/confer">confer

    English-german dictionary > conferred

  • 16 confero

    cōn-fero, contulī, collātum (conlātum), cōnferre, I) zusammentragen, -bringen, 1) übh. von allen Seiten herbeitragend zusammenbringen, zusammenschaffen, von allen Seiten beischaffen, aufhäufen, auf einen Punkt (Haufen) vereinigen, a) eig.: materiam, Caes.: aggerem, Auct. b. Alex.: frumentum, Caes.: arma, einliefern, Caes.: u. so militaria signa, Caes.: cibos ore suo (v. Vögeln), Quint.: membra undique, Hor.: omnia arma ex oppido, Caes. – uvas in fiscellam, Col.: sarcinas, impedimenta, signa in unum locum, Caes.: ligna circa casam, Nep.: dentes in corpore, Ov. – b) übtr., zusammenstellen, zusammenfassen, malend, plura in unam tabulam opera, Quint. – schriftlich, ex immensa diffusaque legum copia optima quaeque et necessaria in paucissimos libros, Suet.: res Romanas Graeco peregrinoque sermone in historiam, Iustin. – im Ausdruck, rem in pauca, Plaut.: in versus sic verba sua duos, Ov. – u. (mit zu ergänzendem Objekt) conferamus igitur in pauca, Cic.: ut in pauca conferam, testamento facto mulier moritur, Cic.: quam potero in verba conferam paucissima, Plaut.

    2) beisteuernd zusammenbringen, zusammenschießen, aufbringen, entrichten, beitragen, beisteuern, a) eig. (s. Arntzen Aur. Vict. de vir. ill. 19, 7), aes (v. Volke), Ov.: aes certatim (v. Volke), Val. Max.: so bes. collato aere (durch eine Beisteuer an Geld), zB. alqm funerare, Sen., statuam statuere, Suet.: u. so collatis quadrantibus alqm sepelire, Aur. Vict. – c. pecuniam, pecunias, Cic.: tributi minus, Liv.: ex censu quotannis tributa, Cic.: sextantes in capita (auf den Kopf = à Person), Liv.: quadragena talenta quotannis Delum, Nep.: pecunias ad honores alcis, Cic.: aurum ad redimendam civitatem a Gallis, Liv.: aurum argentumque in publicum (für den Staat); Liv.: pecuniam in (zu) statuas, Cic.: tributum in militare stipendium, Liv.: pecuniam pro parte in commune Siciliae, Cic.: ex nostro nonnihil in commune, Cic.: stipem Apollini, Liv.: Agrippae Menenio sextantes aeris in funus, Plin. – absol. (ohne Ang. was?), nos dabimus, nos conferemus, nostro sumptu, non tuo, Plaut.: date stipes, indulgete, conferte, Ps. Quint. decl.: c. alci ad victum, Quint.: c. in funus, ICt. – b) übtr., pater Tiberi plurimum ad victoriam contulit, Suet. Tib. 4, 1.

    3) zu einem Ganzen vereinigend zusammenbringen, zusammenziehen, vereinigen, a) eig.: vires in unum, Liv.: collatis viribus proelium capessere, Iustin.: u. (bildl.) utrumne sententiae duae collatis viribus novissimam periment? Plin. ep.: e quibus (fontibus) collatae aquae per prona montis flumen emittunt, Curt.: dissimiles et dispares res in unam potestatem (durch chemische Bindung), Vitr. – b) übtr.: α) übh.: post hoc proelium collatum omne bellum est circa Corinthum, zog sich zusammen, Nep.: quae utraque, si in unum conferantur (zusammengezogen [addiert] werden), facile saeculi modum expleverint, Val. Max.: hunc collatis precibus adoramus, mit vereinten B., Arnob. 1, 27. – β) prägn., schaffend zusammensetzen, e singulis non membris, sed frustis collata oratio, Quint.: hominis ortus ex utroque gignentium confertur, Quint.

    4) annähernd, nahe hinbringend zusammenbringen, zusammenstecken, zusammenfügen, ganz nahe bringen, a) eig.: α) in friedlicher Absicht: capita (um heimlich zu sprechen), Cic. Verr. 3, 31. Liv. 2, 45, 7: ora, Apul.: membra (bei der Umarmung), Lucr.: gradom, sich nähern, näher herangehen, Plaut. u. Verg.: palma cum palma collata plausum facit, Sen. – β) (bes. als milit. t. t.) in feindlicher Absicht, castra propius, Liv.: castra in propinquum, castra oppido, Auct. b. Alex.: castra cum hoste, Liv.: u. castra castris (hostis), Cic., Caes. u.a. (s. Held Caes. b. c. 3, 79, 2. Fabri Liv. 23, 28, 9). – bes. c. arma, manum, gradum, pedem, signa, v. Nahgefecht, Handgemenge, v. der förmlichen Schlacht, zB. c. arma cum alqo od. inter se, handgemein werden, Caes. u. Liv.: u. so ferrum et manus cum alqo, Cic.: u. manum cum hoste, Liv., u. bl. manum, Liv. – c. gradum cum alqo, Liv.: collato gradu (Fuß an Fuß, Mann gegen Mann) certare, s. Heräus zu Tac. hist. 2, 42, 11. – c. pedem cum pede, u. bl. c. pedem, einander zu Leibe rücken, Liv. (pedem c. auch sprichw. v. streitenden Parteien vor Gericht, Cic.): u. collato pede, Fuß an Fuß, Mann gegen Mann, zB. ut non missilibus tantum, sed gladiis etiam prope collato pede gereretur res, Liv.: collato pede, quasi singuli inter se decertarent, in eodem vestigio stabant, Curt. – conferre signa, handgemein werden, Cic. (auch bildl., im Wortstreit): c. signa cum Alexandrinis, Cic.: aliquoties comminus c. signa cum Romanis, Liv.: signis collatis (in förmlicher Schlacht) superare exercitus regios, Cic.: u. so signis collatis certare, dimicare, inter se concurrere, Liv.: signis collatis cum hostium legionibus pugnare, Cato fr. – c. arto luctantia nexu pectora pectoribus, Ov.: se viro vir contulit, Mann stellte sich dem Mann (= Mann focht gegen Mann), Verg.: u. absol., mecum confer, ait, mit mir kämpfe, Ov. met. 10, 603. -prägn., collato Marte alqm leto dare, im Handgemenge, Ov.: c. certamina belli inter se, sich miteinander einlassen, Verg.: c. lites, miteinander anbinden, Hor. – b) übtr., mittelst der Rede jmdm. mitteilen, mit jmd. austauschen, wechseln, sermonem, Plaut.: sermonem cum alqo u. in via cum alqo, Cic.: sermones familiares cum alqo, Cic.: sermonem cum alqo de modo et forma sacrae arae, Val. Max.: quadam de re sermonem inter se, Val. Max. – c. omnia sua consilia, Ter.: u. consilia de Romano bello, Liv.: cum ullo aut sermones aut consilia contulit saepius? Cic. – c. iniurias, Tac.: c. haec od. sollicitudines inter se, Cic.: seria cum alqo, Ov.: hoc coram c., Cic.: tum, si quid res feret, coram conferemus, Cic. – m. folg. Relotiv- od. indir. Fragesatz, ideo sum brevior, quod, ut spero, coram brevi tempore conferre quae volumus licebit, Cic.: ibi conferentibus, quid in cuiusque provinciae regione animorom Hispanis esset, Liv. – absol. = sich besprechen, omnes sapientes decet conferre et fabulari, Plaut. rud. 338: c. cum alqo, Augustin. ep. 33, 2: u. nisi contulerimus inter nos, quid finis sit etc., wenn wir nicht untereinander besprochen haben, was usw., Cic. de fin. 2, 4: u. diligentius inter se, Vulg. 2. Mach. 11, 36.

    5) gegenüberstellend zusammenbringen, a) im Kampfe, messen, vires, Liv.: ex propinquo vires, Liv. – b) zur Beurteilung zusammenstellen, zusammenhalten, zum Vergleich herbeiziehen, vergleichen, tesseram hospitalem, Plaut.: exemplum, Komik.: utrorumque facta, Nep.: faciem moresque duarum, Ov.: rationes, die Rechnung vergleichen, Abrechnung halten, Cic. u. (bildl.) Sen.: ebenso accepta et expensa, Sen.: haec omnia summā curā et diligentiā recognita et collata sunt, kollationiert (v. Abschriften), Cic. – Gallicum cum Germanorum agro, Caes.: fortunam Metropolitum cum casu Gomphensium, Caes.: cum illius vita P. Sullae vobis notissimam, Cic.: volumina cum recitatis, Vitr.: conferte Verrem, non ut hominem cum homine comparetis, sed ut pacem cum bello, leges cum vi conferatis, Cic.: quem cum eo conferre possumus non modo ingenii magnitudine, sed etiam animi? Cic. – parva magnis, Cic.: minora maioribus, Auct. b. Alex.: se laudibus alterius, Phaedr.: vitam inter se utriusque, Cic.: bos ad bovem collatus, Varr.

    II) nach einem Punkte hintragen, 1) übh. hinbringen, hinschaffen, hinführen, hinwenden, hinkehren, etw. wohin verlegen, versetzen, setzen, stellen, flüchten, a) eig.: parentes et coniuges illuc, Tac.: nihil domum suam, Nep.: pecunias monimentaque ex fano Herculis in privatam domum, Caes. – suas rationes et copias (seine Spekulationen u. Fonds) in illam provinciam, Cic. – Deiotari legiones in mediam aciem, Auct. b. Alex.: u. so tertiam aciem in sinistrum cornu, Auct. b. Afr.: eodem suum omnem equitatum, Auct. b. Afr. – c. signa ad alqm (zu jmd. stoßen), Liv.: aber (feindl.) signa in laevum cornu, sich mit dem Angriffe gegen den l. Fl. wenden, Liv. – c. iter eo, den Weg dahin nehmen, Brut. in Cic. ep.: ebenso iter Brundisium versus, Cic. – c. propere pedes in curriculum, Varr. fr. – u. bes. c. se, sich begeben, sich flüchten, se alio, Cic.: se continuo c. protinam in pedes, Plaut.: se suaque in naves, Nep.: se in astu, Cic.: se suaque omnia in oppidum, Caes.: se ad hostes, Cic.: se Rhodum, Cic.: se in fanum Veneris, Val. Max.: se ad hospitem (Ggstz. in meritoriam tabernam devertere), Val. Max.: urbs ipsa, quo se fusa contulerat acies, sich geflüchtet hatte, Liv. – m. 1. Supin., se dormitum c., Cic. ep. 9, 26, 1: se eo (dahin) cubitum, Suet. Aug. 6. – v. Lebl., si pituita eo se confert, Cels.: spiritus eodem se contulit, Sen.: c. se in angustum (v. Atomen), Sen. – u. im Passiv, navium pars ex errore eodem conferebatur, wurde ebendahin geführt, Auct. b. Afr.: absol., bene navis agitatur, pulchre haec confertur ratis, wird dahingetragen, Plaut. Bacch. 797. – b) übtr.: α) se conf. m. Ang. wohin? durch ad od. in u. Akk. = sich zu jmd. od. einer Sache in irgend ein Verhältnis begeben, sich an jmd. od. etw. anschließen, sich ihm zuwenden, hingeben, widmen, c. se ad pontificem Scaevolam, Cic.: c. se ad senatus auctoritatem, Cic.: c. se ad amicitiam alcis, Cic.: c. se in amicitiam et fidem (Schutz) alcis, Cic.: c. se in alcis fidem et clientelam, Cic.: c. se ad studium scribendi, ad philosophiae studium, Cic.: ad scribendum se contulit, er wurde Schriftsteller, Hieron.: c. se ad studia litterarum, Cic. – β) etwas schriftlich od. mündlich irgendwohin bringen, aufnehmen, eintragen, irgendwo anbringen, vorbringen, ab utrisque ea, quae commode dici videntur, in suas artes c., Cic.: lamentationes suas etiam in testamentum, Tac.: spes votaque non prius ad deos quam ad principum aures, Tac. – cur non confertis (nehmt ihr nicht [in den Antrag] auf, warum tragt ihr nicht zugleich darauf an), ne sit conubium divitibus ac pauperibus? Liv. 4, 4, 9. – γ) ein Vorhaben, ein Amt u. dgl. auf eine gewisse Zeit legen, ansetzen, verlegen, omnia in mensem Martium, Cic.: iter suum in posterum diem, Brut. in Cic. ep.: alqd in longiorem diem (Ggstz. alqd repraesentare), Caes.: eo (verst. in Caesaris adventum) omnem belli rationem, Caes.: alcis tertium consulatum eundem in annum, Plin. pan. – u. ein geschichtl. Ereignis chronologisch in od. auf eine Zeit setzen, verlegen, Carthaginis expugnationem in hunc annum, Liv. 27, 7, 5. – δ) in eine gewisse Abteilung, wissensch. Form bringen, totam Academiam ex duobus libris contuli in quattuor, Cic.: ex immensa diffusaque legum copia optima quaeque in paucissimos libros, Suet.: reliquam rusticarum rerum partem in carmen, Col.: res Romanas Graeco peregrinoque sermone in historiam, Iustin. – ε) in einen Zustand bringen, übergehen lassen, seditionem in tranquillum, Plaut.: verba ad rem, Ter. – dah. poet. = verwandeln, alqm in saxum, Ov.: corpus in volucrem, Ov.

    2) zuwendend, a) eig., eine Gabe, Kosten u. dgl. zuwenden, darbringen, hergeben, verwenden, bestimmen, pecuniam florenti parti (Partei), Nep.: munera alci, Nep.: praemia alci, Suet.: u. puellae L milia nummum, Plin. ep. – fructum alio, Ter.: eam pecuniam in rei publicae magnum aliquod tempus, Cic.: pecuniam ad beneficentiam liberalitatemque, Cic.: impendia in educationem, Cic.: praedas ac manubias in urbis ornamenta, Cic. – b) übtr.: α) Gedanken, Neigung, Gesinnung, eine Tätigkeit, Zeit u. dgl. wohin wenden, richten, zuwenden, angedeihen lassen, erweisen, anwenden, verwenden, alio animum suum (sein Gelüst), Ter.: animum huc, Ter.: animum ad fodiendos puteos, Auct. b. Alex.: omnes suas curas cogitationesque in rem publicam, Cic.: curam ad philosophiam, Cic.: laudem in commune, jedem für alle Ruhm erwerben (Ggstz. laudem ex communi ad se trahere), Liv.: benignitatis plurimum in alqm, Cic.: benevolentiam erga alqm a pueritia, Cic.: fructum virtutis et ingenii in proximum quemque, Cic.: plurimum ad victoriam, Suet.: plurimum operae, studii, diligentiae, laboris ad conficiendum reditum alcis, Cic.: omne reliquum tempus non ad oblivionem veteris belli, sed ad comparationem novi, Cic. – selten schlimme Dinge, maledicta in alqm, Cic.: legem ad perniciem civitatis, in Anwendung kommen lassen, mißbrauchen, Nep. – β) etw. zur Ausführung in jmds. Hand legen, jmdm. übertragen, überlassen, rem ad alqm, Cic.: omnem spem salutis ad clementiam victoris, Cic.: de re publica disputationem in Africani personam et Phili et Laelii, Cic.: curam restituendi Capitolii in L. Vestinum, Tac. – γ) etw. auf jmd. od. etw. übertragen = jmdm. beilegen, als Besitzer, quis non videt species istas hominum collatas in deos aut consilio quodam sapientium... aut superstitione, Cic. de nat. deor. 1, 77. – od. als Urheber jmdm., als Ursache einer Sache beilegen, beimessen, zur Last legen, auf jmd. od. etw. schieben, verbum falso in alqm, Cic.: permulta in Plancium, quae ab eo dicta non sunt, Cic.: suum timorem in rei frumentariae simulationem angustiasque itineris, Caes. – c. culpam od. causam in alqm, Cic.: crimina in alqm, Cic.: falsum crimen in purissimam et castissimam vitam, Cic.: suspicionem in alqm, Cic.: vitia in senectutem, Cic. – δ) confert (v. mehreren conferunt), wie συμφέρει, es ist etw. od. jmdm. zuträglich, förderlich, trägt mit bei, wirkt mit, gew. m. Ang. wieviel? durch aliquid, nihil, multum, plus, plurimum u. dgl., zB. quin etiam aliquid confert et aetas et corpus, Cels.: senecta nihil confert, Plin.: multum veteres Latini (auctores) conferunt, Quint.: non plus contulerunt lecti Cicero aut Demosthenes? Quint.: plurimum oratori confert lectio poëtarum, Quint.: quod contulisse plurimum videtur, Cels.: m. Infin. als Subj., incipiente incremento confert alterna folia circumobruere, Plin. 19, 83. – zugl. m. Ang. wozu? durch Adv. eo (dazu), od. durch ad od. (selten) in u. Akk., od. durch bl. Dat. (s. Herbst Quint. 10, 1, 95. Sillig Plin. 35, 67), multum autem eo confert et corporis et nervorum habitus, Cels.: confert etiam aliquid ad somnum silanus iuxta cadens, Cels.: rursus in alia plus prior confert (exercitatio), Quint.: plus scientiae collaturus quam eloquentiae, Quint.: plurimum coeptis contulerunt iactatum exemplar epistulae;... simul rumor dissipatus etc., Suet.: allium voci confert, Plin. – m. Ang. worin? wobei? durch in u. Abl., in morbis cum multum fortuna conferat, Cels. 7. praef. § 4. – / Perf. contulĕrunt gemessen, Prop. 2, 3, 25.

    lateinisch-deutsches > confero

  • 17 сравни!

    form
    1) lat. confer

    Универсальный русско-немецкий словарь > сравни!

  • 18 calfskin

    noun
    (leather) Kalbsleder, das
    * * *
    ˈcalf·skin
    I. n no pl Kalbsleder nt
    II. n modifier (bag, book binding, boots, shoes) Kalbsleder-
    * * *
    a) Kalb(s)fell n
    b) Kalb(s)leder n
    cf. abk
    2. confer vgl., vergleiche
    * * *
    noun
    (leather) Kalbsleder, das

    English-german dictionary > calfskin

  • 19 cf.

    abbreviation = academic.ru/14729/compare">compare
    * * *
    cf. abk
    2. confer vgl., vergleiche
    * * *

    English-german dictionary > cf.

  • 20 conf.

    conf. abk
    1. confer vgl., vergleiche

    English-german dictionary > conf.

См. также в других словарях:

  • confer — 1 bestow, present, *give, donate, afford Analogous words: accord, award, vouchsafe, *grant 2 Confer, commune, consult, advise, parley, treat, negotiate are synonyms when they are used intransitively and bear the meaning to carry on a conversation …   New Dictionary of Synonyms

  • Cónfer — es una palabra que se utiliza siempre abreviada, generalmente en cf. o cfr.,[1] que se utiliza en los escritos para indicar que se debe consultar algo. Procede del latín confer, imperativo de conferre, que significa literalmente «compara», y está …   Wikipedia Español

  • confer — CÓNFER Termen prin care se face o referire, o trimitere comparativă de la un text la un izvor sau la o lucrare lămuritoare. [Scris şi prescurtat: cf.] – cuv. lat., fr. Trimis de LauraGellner, 30.07.2004. Sursa: DEX 98  cónfer (imper. lat.); abr …   Dicționar Român

  • confer — I (consult) verb advise, compare opinions, confide in, consult with, consultare, counsel, deliberate, discuss, exchange observations, exhort, give advice, hold a conference, hold a consultation, interchange views, negotiate, palaver, parley,… …   Law dictionary

  • confer — con‧fer [kənˈfɜː ǁ ˈfɜːr] verb conferred PTandPP conferring PRESPART [intransitive] to discuss something with other people in order to make a decision based on more than one person s opinion: • The chairwoman is conferring with the board later… …   Financial and business terms

  • Confer — Con*fer (k[o^]n*f[ e]r ), v. t. [imp. & p. p. {Conferred}; p. pr. & vb. n. {Conferring}.] [L. conferre to bring together, contribute, consult; con + ferre to bear: cf. F. conf[ e]rer. See 1st {Bear}.] 1. To bring together for comparison; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • cónfer — Forma imperativa del verbo latino conferre, que significa literalmente ‘compara’. Remite a la consulta de un determinado texto o pasaje y se utiliza siempre en sus formas abreviadas cf., cfr., cónf. y cónfr. (→ apéndice 2), las dos últimas hoy en …   Diccionario panhispánico de dudas

  • Confer — Con*fer , v. i. To have discourse; to consult; to compare views; to deliberate. [1913 Webster] Festus, when he had conferred with the council, answered. Acts xxv. 12. [1913 Webster] You shall hear us confer of this. Shak. Syn: To counsel; advise; …   The Collaborative International Dictionary of English

  • confer — → cf. confer inv. (Mot latin) Mention qui signifie comparez, reportez vous à . (Abrév.: cf.) …   Encyclopédie Universelle

  • confer — (izg. kȍnfer) uzv. DEFINICIJA usporedi!, sravni!, uputa čitatelju da navedeno mjesto usporedi s nekim djelom, izrazom i sl. (krat. cfr., cf.; odgovara hrvatskom usp.) ETIMOLOGIJA lat. confer: usporedi ← conferre: skupiti, usporediti …   Hrvatski jezični portal

  • confer — [v1] discuss, deliberate advise, argue, bargain, blitz*, brainstorm*, breeze*, collogue, confab*, confabulate, consult, converse, deal, debate, discourse, flap*, gab*, get heads together*, give meeting*, groupthink*, huddle, jaw, kick ideas… …   New thesaurus

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»