-
21 derision
noun (mockery or laughter which shows scorn and contempt: His remarks were greeted with shouts of derision.) spott, hån, latterliggjøringhånsubst. \/dɪˈrɪʒ(ə)n\/1) latterliggjøring, gjøn, ap2) hån, spottbe the derision of være til spott og spe forbring into derision gjøre til latterhave\/hold in derision håne -
22 dérision
-
23 dérision
f насме́шка ◄е►;un objet de dérision — предме́т насме́шек; ● tourner qch. en dérision — превраща́ть/преврати́ть что-л. в шу́тку; tourner qn. en dérision — поднима́ть/подня́ть кого́-л. на смех; насмеха́ться ipf. над кем-л.par dérision — в насме́шку; сме́ха ра́ди;
-
24 derision
/di'riʤn/ * danh từ - sự chế nhạo, sự nhạo báng, sự chế giễu =to have (hold) in derision+ chế nhạo, nhạo báng - tình trạng bị chế nhạo, tình trạng bị nhạo báng; trò cười =to be in derision; to be the derision of+ bị làm trò cười =to bring into derision+ đem làm trò cười -
25 dérision
deʀizjɔ̃f1) Hohn m2) ( ridicule) Spott m3)tourner qn en dérision — jdn verspotten, lächerlich machen
dérisiondérision [deʀizjõ]Spott masculin -
26 derision
-
27 derision
noun1) высмеивание, осмеяние; to hold (или to have) in derision насмехаться; to be in derision быть посмешищем; to bring into derision делать посмешищем2) rare посмешищеSyn:ridicule* * *(n) высмеивание; осмеяние* * *высмеивание, насмешка, осмеяние* * *[de·ri·sion || dɪ'rɪʒn] n. высмеивание, осмеяние, посмешище* * *высмеиваниевысмеиваниявышучиваниевышучиванияосмеяние* * *1) высмеивание 2) объект насмешек -
28 derision
высмеивание имя существительное: -
29 derision
[di΄riзn] n ծաղրում, ծաղրանք. have/hold in derision ծաղրել, ծաղր ու ծանակի ենթար կել. be in derision ծաղր ու ծանակի առարկա լինել. make oneself an object of derision ծաղր ու ծանակի առարկա դառնալ -
30 dérision
-
31 derision
-
32 derision
დაცინვა, სასაცილოდ აგდება, გამასხარავებაmy suggestion was greeted with derision ჩემს წინადადებას დაცინვით შეხვდნენ -
33 dérision
nf. dérijon (Albanais.001).A1) tourner en dérision: s' fotre dè (001), vrî // tornâ dérision ê dérijon (001). -
34 derision
[dɪ'rɪʒ(ə)n]сущ.1) высмеивание, насмешка, осмеяниеto arouse / provoke derision — вызывать насмешки
Syn:2) объект насмешек, посмешищеSyn: -
35 derision
[di'riʒən]noun (mockery or laughter which shows scorn and contempt: His remarks were greeted with shouts of derision.) dérision -
36 dérision
nf. birovdan kulish, masxara, mazax, mayna qilish, piching, istehzo; par dérision hazillashib, jiddiy emas, kulgi uchun, kulgilikka; tourner en dérision hazilga aylantirmoq. -
37 dérision
n fسخرية ['suxrija]♦ tourner qqn en dérision إستهزاء [ʔistih'zaːʔ]* * *n fسخرية ['suxrija]♦ tourner qqn en dérision إستهزاء [ʔistih'zaːʔ] -
38 dérision du destin
Mais, hélas! par une dérision du destin, jamais au grand jamais, Tartarin de Tarascon n'eut la chance de faire une mauvaise rencontre. Pas même un chien, pas même un ivrogne. (A. Daudet, Tartarin de Tarascon.) — Но увы! По иронии судьбы никогда, да, никогда Тартарену не суждено было столкнуться с опасностью. Хотя бы со злой собакой или пьяным!
Dictionnaire français-russe des idiomes > dérision du destin
-
39 derision
[di'riʒən]noun (mockery or laughter which shows scorn and contempt: His remarks were greeted with shouts of derision.) hæðni; hæðnishlátur -
40 derision
kigúnyolás, gúny tárgya, kicsúfolás* * *[di'riʒən]noun (mockery or laughter which shows scorn and contempt: His remarks were greeted with shouts of derision.) kigúnyolás
См. также в других словарях:
dérision — [ derizjɔ̃ ] n. f. • XIIIe; bas lat. derisio, de deridere « se moquer de » 1 ♦ Mépris qui incite à rire, à se moquer de (qqn, qqch.). ⇒ dédain, ironie, mépris, persiflage, raillerie, 1. risée, sarcasme. Dire qqch. par dérision. Rire, gestes de… … Encyclopédie Universelle
dérision — DÉRISION. s. f. Moquerie amère. Tourner en dérision. Faire quelque chose en dérision. Dire quelque chose par dérision. C est un homme qui tourne tout en dérision. C est une dérision … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
Derision — De*ri sion, n. [L. derisio: cf. F. d[ e]rision. See {Deride}.] 1. The act of deriding, or the state of being derided; mockery; scornful or contemptuous treatment which holds one up to ridicule. [1913 Webster] He that sitteth in the heavens shall… … The Collaborative International Dictionary of English
derision — c.1400, from O.Fr. derision derision, mockery (13c.), from L. derisionem (nom. derisio), noun of action from pp. stem of deridere ridicule, from de down (see DE (Cf. de )) + ridere to laugh … Etymology dictionary
derision — Derision. s. f. Mocquerie. Son principal usage est en cette phrase, Tourner en dérision. c est un impie qui tourne les choses les plus saintes en dérision … Dictionnaire de l'Académie française
derision — index aspersion, bad repute, contempt (disdain), contumely, disdain, disrespect, ignominy, infamy … Law dictionary
Dérision du Christ — ● Dérision du Christ nom donné à certaines scènes de la Passion. (Flagellation, Couronnement d épines, Ecce Homo.) … Encyclopédie Universelle
derision — [n] insult, disrespect backhanded compliment*, brickbat*, Bronx cheer*, butt*, comeback, contempt, contumely, crack, dig*, disdain, disparagement, dump*, jab, jest, joke, laughingstock, laughter, mockery, object of ridicule, parting shot,… … New thesaurus
derision — Derision, Illusio, Irrisio, Derisus, huius derisus. Deridiculum … Thresor de la langue françoyse
derision — ► NOUN ▪ contemptuous ridicule or mockery. ORIGIN Latin, from deridere scoff at … English terms dictionary
derision — [di rizh′ən] n. [ME < LL derisio < derisus, pp. of deridere] 1. a deriding or being derided; contempt or ridicule 2. Rare a person or thing derided … English World dictionary