Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

to+be+enslaved+to

  • 121 Numida

    Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:

    Arabia Numidarum,

    Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—
    II.
    In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—

    Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,

    Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:

    Numidarum columnae,

    i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:

    Numidūm gentes,

    Mart. 12, 26, 6.—In sing.:

    Numida,

    Sall. J. 12, 4.—
    2.
    As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:

    Numidae jaculatores,

    Liv. 28, 11;

    Numidae leones,

    Ov. A. A. 2, 183;

    Numida dens,

    i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:

    ursos figebat Numidas,

    Juv. 4, 100.—
    3.
    A Roman surname:

    Plotius Numida,

    Hor. C. 1, 36.—
    B.
    Hence,
    1.
    Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—
    2.
    Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:

    equi Numidici,

    Liv. 30, 6:

    scuta,

    Sall. J. 94, 1:

    cedri,

    Plin. 16, 40, 79, § 216:

    gallina,

    Col. 8, 2, 2;

    called also Numidicae aves,

    Plin. 10, 48, 67, § 132:

    marmor, called also Libycum, Poenum,

    id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Numida

  • 122 Numidae

    Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:

    Arabia Numidarum,

    Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—
    II.
    In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—

    Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,

    Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:

    Numidarum columnae,

    i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:

    Numidūm gentes,

    Mart. 12, 26, 6.—In sing.:

    Numida,

    Sall. J. 12, 4.—
    2.
    As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:

    Numidae jaculatores,

    Liv. 28, 11;

    Numidae leones,

    Ov. A. A. 2, 183;

    Numida dens,

    i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:

    ursos figebat Numidas,

    Juv. 4, 100.—
    3.
    A Roman surname:

    Plotius Numida,

    Hor. C. 1, 36.—
    B.
    Hence,
    1.
    Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—
    2.
    Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:

    equi Numidici,

    Liv. 30, 6:

    scuta,

    Sall. J. 94, 1:

    cedri,

    Plin. 16, 40, 79, § 216:

    gallina,

    Col. 8, 2, 2;

    called also Numidicae aves,

    Plin. 10, 48, 67, § 132:

    marmor, called also Libycum, Poenum,

    id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Numidae

  • 123 Numidia

    Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:

    Arabia Numidarum,

    Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—
    II.
    In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—

    Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,

    Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:

    Numidarum columnae,

    i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:

    Numidūm gentes,

    Mart. 12, 26, 6.—In sing.:

    Numida,

    Sall. J. 12, 4.—
    2.
    As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:

    Numidae jaculatores,

    Liv. 28, 11;

    Numidae leones,

    Ov. A. A. 2, 183;

    Numida dens,

    i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:

    ursos figebat Numidas,

    Juv. 4, 100.—
    3.
    A Roman surname:

    Plotius Numida,

    Hor. C. 1, 36.—
    B.
    Hence,
    1.
    Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—
    2.
    Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:

    equi Numidici,

    Liv. 30, 6:

    scuta,

    Sall. J. 94, 1:

    cedri,

    Plin. 16, 40, 79, § 216:

    gallina,

    Col. 8, 2, 2;

    called also Numidicae aves,

    Plin. 10, 48, 67, § 132:

    marmor, called also Libycum, Poenum,

    id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Numidia

  • 124 Numidianus

    Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:

    Arabia Numidarum,

    Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—
    II.
    In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—

    Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,

    Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:

    Numidarum columnae,

    i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:

    Numidūm gentes,

    Mart. 12, 26, 6.—In sing.:

    Numida,

    Sall. J. 12, 4.—
    2.
    As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:

    Numidae jaculatores,

    Liv. 28, 11;

    Numidae leones,

    Ov. A. A. 2, 183;

    Numida dens,

    i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:

    ursos figebat Numidas,

    Juv. 4, 100.—
    3.
    A Roman surname:

    Plotius Numida,

    Hor. C. 1, 36.—
    B.
    Hence,
    1.
    Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—
    2.
    Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:

    equi Numidici,

    Liv. 30, 6:

    scuta,

    Sall. J. 94, 1:

    cedri,

    Plin. 16, 40, 79, § 216:

    gallina,

    Col. 8, 2, 2;

    called also Numidicae aves,

    Plin. 10, 48, 67, § 132:

    marmor, called also Libycum, Poenum,

    id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Numidianus

  • 125 Numidicus

    Nŭmĭda, ae, m., = Nomas, a nomad:

    Arabia Numidarum,

    Vitr. 8, 3, 8 ( = Arabia Nomadum, Plin. 5, 16, 15, § 72): Numidas dicimus quos Graeci Nomadas, sive quod id genus hominum pecoribus negotietur, sive quod herbis, ut pecora aluntur, Paul. ex Fest. p. 173 Müll.—
    II.
    In partic., a Numidian; usually in the plur., Nŭmĭ-dae, ārum, the Numidians, a people of Northern Africa, between Mauritania and the territory of Carthage, in the modern Algiers, Sall. J. 46, 3; 66, 2; 89, 7; Liv. 29, 31; 34; Verg. A. 4, 41; Hor. C. 3, 11, 47.—

    Enslaved and used in Rome as mounted attendants and messengers,

    Sen. Ep. 87, 8; 123, 6; Tac. H. 2, 40; Inscr. Orell. 2877:

    Numidarum columnae,

    i. e. of Numidian marble, Juv. 7, 182.—In gen. plur.:

    Numidūm gentes,

    Mart. 12, 26, 6.—In sing.:

    Numida,

    Sall. J. 12, 4.—
    2.
    As adj., of or belonging to the Numidians, Numidian:

    Numidae jaculatores,

    Liv. 28, 11;

    Numidae leones,

    Ov. A. A. 2, 183;

    Numida dens,

    i. e. ivory, id. P. 4, 9, 28:

    ursos figebat Numidas,

    Juv. 4, 100.—
    3.
    A Roman surname:

    Plotius Numida,

    Hor. C. 1, 36.—
    B.
    Hence,
    1.
    Nŭmĭdĭa, ae, f., the country of Numidia, Mel. 1, 6, 1; Plin. 5, 3, 2, § 22; Sall. J. 8, 1; 13, 2; 16, 5; Col. 3, 12, 6 et saep.— Whence, Nŭmĭdĭānus, a, um, adj, Numidian, Plin. 15, 15, 16, § 55.—
    2.
    Nŭmĭ-dĭcus, a, um, adj., Numidian:

    equi Numidici,

    Liv. 30, 6:

    scuta,

    Sall. J. 94, 1:

    cedri,

    Plin. 16, 40, 79, § 216:

    gallina,

    Col. 8, 2, 2;

    called also Numidicae aves,

    Plin. 10, 48, 67, § 132:

    marmor, called also Libycum, Poenum,

    id. 5, 3, 2, § 22; 36, 6, 8, § 49; Sen. Ep. 86, 6: Numidicus, a surname of Q. Caecilius Metellus, bestowed on him for his victory over Jugurtha, Vell. 2, 11, 2; Aur. Vict. Vir. Ill. 62, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Numidicus

  • 126 servio

    servĭo, īvi and ii, ītum, 4 ( imperf. servibas, Plaut. Capt. 2, 1, 50; fut. servibo, id. Men. 5, 9, 42; id. Merc. 3, 2, 3; Ter. Hec. 3, 5, 45:

    servibit,

    Plaut. Pers. 4, 4, 76; id. Trin. 2, 2, 27), v. n. (once pass., v. I. B. infra) [servus], to be a servant or slave, to serve, be in service (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    Absol.: Ha. Quid tu, servusne es, an liber? Ps. Nunc quidem etiam servio, Plaut. Ps. 2, 2, 16:

    nunc qui minus servio, quam si forem serva nata?

    id. Rud. 1, 3, 37:

    in liberatā terrā liberatores ejus servire,

    Liv. 34, 50:

    per centum annos,

    id. 39, 37, 5:

    an addictus, quem lex servire, donec solverit, jubet, servus sit,

    Quint. 7, 3, 26:

    qui Libertate caret, Serviet aeternum,

    Hor. Ep. 1, 10, 41:

    servire liberaliter,

    Ter. And. 1, 1, 11:

    serviet utiliter (captivus),

    Hor. Ep. 1, 16, 70 et saep.:

    servire juste (opp. injuste imperare),

    Cic. Rep. 3, 18, 28; id. Phil. 6, 7, 19:

    vincti per centum annos servistis,

    Liv. 39, 37:

    servit vetus hostis Cantaber, serā domitus catenā,

    Hor. C. 3, 8, 21.—
    (β).
    With dat. of the person to whom service is rendered, to be enslaved to, to serve:

    justum est, tuos tibi servos tuo arbitratu serviat,

    Plaut. Bacch. 4, 9, 71:

    lenoni,

    Ter. Phorm. 1, 2, 33:

    servitum tibi me abducito, ni fecero,

    Plaut. Ps. 1, 5, 105:

    venire in eum locum, ubi parendum alteri et serviendum sit,

    Cic. Rab. Post. 8, 22; cf.:

    sive regi sive optimatibus serviant,

    id. Rep. 1, 35, 55:

    ut hoc populorum intersit, utrum comi domino an aspero serviant, etc.,

    id. ib. 1, 33, 50:

    Athenas victas Lacedaemoniis servire pati,

    Nep. Alcib. 9, 4:

    minata, Servitura suo Capitolia nostra Canopo,

    Ov. M. 15, 827.—
    (γ).
    With apud:

    tam ille apud nos servit, quam ego nunc hic apud te servio,

    Plaut. Capt. 2, 2, 62:

    filius meus illi apud vos servit captus in Alide,

    id. ib. 2, 2, 80:

    hoc pacto apud te serviam,

    id. Aul. 1, 1, 12:

    apud lenonem,

    id. Poen. 4, 2, 87:

    si quis apud nos servisset, etc.,

    Cic. de Or. 1, 40, 182.—
    (δ).
    With homogeneous object:

    servitutem: qui in servitute est eo jure, quo servus, aut, ut antiqui dixerunt, qui servitutem servit,

    Quint. 7, 3, 26:

    tu usque a puero servitutem servivisti in Alide,

    Plaut. Capt. 3, 4, 12:

    quorum majorum nemo servitutem servivit,

    Cic. Top. 6, 29; id. Mur. 29, 61:

    qui (cives) servitutem servissent,

    Liv. 40, 18, 7; 45, 15, 5: neque erile negotium plus curat quam si non servitutem [p. 1683] serviat, Plaut. Mil. 2, 6, 2; 3, 1, 150 (not servitute, v. Ritschl ad h. l.).—So with dat. of person:

    me servitutem servire huic homini optumo,

    Plaut. Capt. 2, 3, 31; id. Aul. 4, 1, 6; id. Rud. 3, 4, 42; cf.:

    sed is privatam servitutem servit illi an publicam?

    id. Capt. 2, 2, 84 (v. infra, II.):

    ego haud diu: ab ineunte adulescentiā tuis servivi servitutem imperiis,

    id. Trin. 2, 2, 21; and with apud:

    apud hunc servitutem servio,

    id. Mil. 2, 1, 17.—
    B.
    Pass. (perh. only in the foll. passage):

    adsuescamus... servis paucioribus serviri,

    Sen. Tranq. 9, 3.—
    II.
    In gen., with dat. of object (a person or thing), to be devoted or subject to; to be of use or service to; to serve for, be fit or useful for; to do a service to, to comply with, gratify, humor, accommodate; to have respect to, to regard or care for; to consult, aim at, to accommodate one's self to, etc. (so esp. freq. in Cic.; cf.:

    pareo, appareo, ministro): tibi servio atque audiens sum imperii,

    Plaut. Truc. 1, 2, 25; Cic. Div. in Caecil. 15, 48:

    quoniam sibi (rei publicae) servissem semper, numquam mihi... ut jam mihi servirem, consulerem meis,

    id. Planc. 38, 92; cf.:

    servire populo,

    id. ib. 4, 11; id. Fin. 5, 9, 27 et saep.:

    cum is, qui imperat aliis, servit ipse nulli cupiditati,

    id. Rep. 1, 34, 52; cf.:

    cum homines cupiditatibus iis, quibus ceteri serviunt, imperabunt,

    id. Lael. 22, 82:

    aetati hujus,

    id. Fin. 5, 9, 27:

    mori alicujus,

    Nep. Them. 1, 3:

    semper aut belli aut pacis serviit artibus,

    Vell. 1, 13, 3:

    amori aliorum flagitiosissime,

    Cic. Cat. 2, 4, 8:

    auribus alicujus,

    Caes. B. C. 2, 27:

    bello,

    id. B. G. 7, 34:

    brevitati,

    Cic. de Or. 2, 80, 327:

    commodis alicujus,

    id. Rep. 1, 4, 8; id. Q. Fr. 1, 1, 8, § 24; id. Inv. 2, 45, 132:

    rei publicae commodis,

    id. Div. in Caecil. 20, 64; cf.:

    compendio suo privato,

    Caes. B. C. 3, 32:

    constantiae,

    Cic. Fam. 5, 16, 5:

    dignitati (with consulere rei publicae),

    id. Sest. 10, 23:

    dolori meo,

    id. ib. 6, 14:

    existimationi,

    id. Verr. 1, 10, 29; id. Att. 5, 11, 5:

    famae,

    id. ib. 5, 10, 2:

    gloriae,

    id. Tusc. 5, 3, 9:

    gravitati vocum aut suavitati,

    id. Or. 54, 182:

    vel honori multorum vel periculo (with obedire tempori),

    id. Brut. 69, 242:

    indulgentiae,

    id. Cael. 32, 79:

    iracundiae (with parere dolori),

    id. Prov. Cons. 1, 2:

    laudi et gloriae,

    id. Cat. 1, 9, 23:

    laudi existimationique,

    id. Verr. 2, 1, 2, § 5:

    numeris (orationis),

    id. Or. 52, 176:

    oculis civium,

    id. Phil. 8, 10, 29:

    pecuniae,

    id. Tusc. 5, 3, 9:

    personae,

    id. Off. 3, 29, 106:

    petitioni,

    id. Verr. 1, 9, 24:

    posteritati,

    id. Tusc. 1, 15, 35:

    rei familiari,

    id. Rosc. Am. 15, 43; cf.

    rei,

    Ter. Hec. 2, 1, 27:

    rumori,

    Plaut. Trin. 3, 2, 14; Caes. B. G. 4, 5 fin.:

    tempori,

    Cic. Sest. 6, 14; id. Tusc. 3, 27, 66; id. Att. 8, 3, 6; 10, 7, 1:

    utilitati salutique,

    id. Q. Fr. 1, 1, 9, § 27:

    valetudini,

    id. Fam. 16, 18, 1:

    vectigalibus,

    id. de Or. 2, 40, 171:

    venustati vel maxime,

    id. ib. 2, 78, 316;

    2, 80, 327: verbis praecedentibus,

    Quint. 9, 4, 63.— Pass. impers.:

    ut communi utilitati serviatur,

    Cic. Off. 1, 10, 31:

    concisum est ita, ut non brevitati servitum sit, sed magis venustati,

    id. de Or. 2, 80, 327.—
    (β).
    With homogeneous object (cf. supra, I. d):

    ab ineunte adulescentiā Tuis servivi servitutem imperiis et praeceptis, pater... Meum animum tibi servitutem servire aequom censui,

    Plaut. Trin. 2, 2, 21 sqq.—
    B.
    Transf., of things.
    1.
    In gen., to help, assist, be serviceable to, be useful for (post-Aug.):

    ut totus truncus alienigenis surculis serviat,

    Col. 4, 29, 14; cf.:

    tabularia debent servire gallinis,

    id. 6, 3, 2:

    chartis serviunt calami,

    Plin. 16, 36, 64, § 157:

    candelae luminibus et funeribus serviunt,

    id. 16, 37, 70, § 178:

    eademque materia et cibis et probris serviat,

    id. 33, 12, 54, § 152:

    laetor quod domus aliquando C. Cassi, serviet domino non minori,

    Plin. Ep. 7, 24, 8.—
    2.
    Esp., jurid. t. t., of buildings, lands, etc., to be subject to a servitude:

    praedia, quae serviebant,

    Cic. Agr. 3, 2, 9; so,

    aedes,

    id. Off. 3, 16, 67:

    neque servire quandam earum aedium partem in mancipi lege dixisset,

    id. de Or. 1, 39, 178:

    eodem numero (incorporalium) sunt et jura praediorum urbanorum et rusticorum, quae etiam servitutes vocantur,

    Gai. Inst. 2, 14 fin.; Paul. Sent. 1, 17; cf. Dig. 8, 2, 20, §§ 3 and 5; 8, 6, 8, § 1 al.; and v. servitus, II. B., and servus, II.

    Lewis & Short latin dictionary > servio

  • 127 закабалить

    1. enslaved
    2. enslaving
    3. enslave
    Синонимический ряд:
    поработить (глаг.) поработить

    Русско-английский большой базовый словарь > закабалить

  • 128 пленять

    1. fascinate
    2. captivating
    3. captivate
    4. enslaved
    5. enslave
    6. enslaving
    Синонимический ряд:
    1. очаровывать (глаг.) завораживать; заколдовывать; зачаровывать; обвораживать; околдовывать; очаровывать; сводить с ума
    2. покорять (глаг.) покорять

    Русско-английский большой базовый словарь > пленять

См. также в других словарях:

  • Enslaved — Enslaved …   Википедия

  • Enslaved — lors du Wacken Open Air 2007. Pays d’origine …   Wikipédia en Français

  • Enslaved — Saltar a navegación, búsqueda Enslaved Enslaved en concierto en Wacken 2007. De izquierda a derecha: Ivar Bjørnson, Arve Isdal, Grutle Kjellson, Cato Bekkevold y Herbrand Larsen …   Wikipedia Español

  • Enslaved (альбом) — Enslaved …   Википедия

  • Enslaved: Odyssey to the West — Enslaved : Odyssey to the West Éditeur Namco Bandai Games Développeur Ninja Theory Concepteur Tameem Antoniades Alex Garland (scénariste) Nitin Sawhney (musique) Date de sortie …   Wikipédia en Français

  • Enslaved: Odyssey to the West — Разработчик Ninja Theory Издатель Namco Bandai Games Дата выпуска …   Википедия

  • Enslaved — Enslaved …   Deutsch Wikipedia

  • Enslaved to the Machine — Saltar a navegación, búsqueda Enslaved to the Machine Álbum de Necrosis Publicación 2001 Género(s) Thrash metal …   Wikipedia Español

  • Enslaved By Slave — Студийный альбом AmneZia Дата выпуска 2006 …   Википедия

  • Enslaved: Odyssey to the West — Entwickler Ninja Theory Publisher …   Deutsch Wikipedia

  • Enslaved — may refer to:* Slavery, the socio economic condition of being owned and worked by and for someone else * Submissive (BDSM), people playing the slave part in BDSM * Enslaved (band), a progressive black metal/Viking metal band from Haugesund,… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»