-
1 touch
[tʌtʃ] 1. n 2. vtdotykać (dotknąć perf) +gen; ( tamper with) tykać (tknąć perf); ( emotionally) ( move) wzruszać (wzruszyć perf); ( stir) poruszać (poruszyć perf)3. vidotykać się (dotknąć się perf), stykać się (zetknąć się perf)a touch of ( fig) — odrobina +gen
in touch with — w kontakcie z +instr
to put sb in touch with — kontaktować (skontaktować perf) kogoś z +instr
to be out of touch with events — nie nadążać za biegiem wypadków, nie być na bieżąco
Phrasal Verbs:- touch on- touch up* * *1. verb1) (to be in, come into, or make, contact with something else: Their shoulders touched; He touched the water with his foot.) dotykać (się)2) (to feel (lightly) with the hand: He touched her cheek.) dotykać3) (to affect the feelings of; to make (someone) feel pity, sympathy etc: I was touched by her generosity.) dotykać4) (to be concerned with; to have anything to do with: I wouldn't touch a job like that.) mieć coś wspólnego z2. noun1) (an act or sensation of touching: I felt a touch on my shoulder.) dotknięcie2) ((often with the) one of the five senses, the sense by which we feel things: the sense of touch; The stone felt cold to the touch.) dotyk3) (a mark or stroke etc to improve the appearance of something: The painting still needs a few finishing touches.) poprawka4) (skill or style: He hasn't lost his touch as a writer.) żyłka, talent5) ((in football) the ground outside the edges of the pitch (which are marked out with touchlines): He kicked the ball into touch.) aut•- touching- touchingly
- touchy
- touchily
- touchiness
- touch screen
- in touch with
- in touch
- lose touch with
- lose touch
- out of touch with
- out of touch
- a touch
- touch down
- touch off
- touch up
- touch wood
См. также в других словарях:
tknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}tykać I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IVa, tknie, tknął, tknięty, tylko w imiesł. biernym i 3 os. lp {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tknąć — dk Va, tknę, tkniesz, tknij, tknął, tknęła, tknęli, tknięty rzad. tykać ndk I, tknąćam, tknąćasz, tknąćają, tknąćaj, tknąćał, tknąćany 1. «dotknąwszy poruszyć coś z właściwego miejsca, np. wziąć, przestawić coś itp. (zwykle z przeczeniem)» Nie… … Słownik języka polskiego
tknąć — Nie tknąć (czegoś) cudzego «nie przywłaszczyć sobie czegoś należącego do kogoś innego»: (...) kogo wy oskarżacie, opamiętajcie się (...) on w życiu nie tknął cudzego... Roz bezp 1997. Nie tknąć kogoś palcem zob. palec 8. Palcem niczego nie tknąć… … Słownik frazeologiczny
tknąć się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}tykać się I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nie tknąć [nie ruszyć] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}palcem {{/stl 13}}{{stl 7}} nie zrobić komuś nic złego, nie wyrządzić komuś żadnej krzywdy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysoki sądzie, nie tknąłem go nawet palcem! {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tykać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, tykaćam, tykaća, tykaćają, tykaćany {{/stl 8}}– tknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, tknę, tknie, tknij, tknął, tknęli, zwykle w formie zaprzeczonej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tykać — Nie tknąć (czegoś) cudzego «nie przywłaszczyć sobie czegoś należącego do kogoś innego»: (...) kogo wy oskarżacie, opamiętajcie się (...) on w życiu nie tknął cudzego... Roz bezp 1997. Nie tknąć kogoś palcem zob. palec 8. Palcem niczego nie tknąć… … Słownik frazeologiczny
palec — m II, D. paleclca; lm M. paleclce, D. paleclców 1. «jeden z pięciu członków stanowiących zakończenie ręki lub stopy człowieka; także zakończenie kończyn u zwierząt i ptaków» a) «palec u ręki» Duży, serdeczny palec. Mały palec. Wskazujący palec.… … Słownik języka polskiego
cudzy — Bawić się, zabawić się cudzym kosztem zob. koszt 1. Nie tknąć (czegoś) cudzego zob. tknąć. Sięgać po cudze zob. sięgnąć 3. Stroić się w cudze piórka zob. piórko 2. Wchodzić na cudze podwórko zob. wejść 6. Wtykać, wsadzać, wścibiać, pchać itp. nos … Słownik frazeologiczny
palec — 1. Chodzić koło kogoś na palcach «bardzo troskliwie obchodzić się z kimś, opiekować się kimś, dbać o kogoś»: Chodzisz koło niej na palcach, a ona ci tylko pyskuje! Ładne mi wychowanie. Roz bezp 2002. 2. Maczać w czymś palce «brać udział, zwykle… … Słownik frazeologiczny
tknięcie — ↨ tknięcie się n I rzecz. od tknąć (się) … Słownik języka polskiego