-
1 tinnio
tinnio (in guten Hdschrn. auch tīnio), īvī u. iī, ītum, īre, klingen, klingeln, klimpern, schellen u. dgl., I) eig., Varro u. Quint.: tibi in foro diu tinnisse auriculas, geklungen haben, M. Aurel. b. Fronto ad M. Caes. 2, 2 extr.: cymbalum tinniens, klingende Schelle, Augustin. – II) übtr.: 1) von denen, die ihre Stimme scharf-, laut ertönen lassen, schreien, singen ertönen, v. Vögeln, zwitschern, Calp.: nimium iam tinnis, das lange Wortgeklingel hab' ich satt, Plaut.: voce suā tinnire temperent, mögen nicht zu laut schreien, Plaut.: aliquid sufferti, etwas Volltönendes singen, Suet.: vere novo, cum iam tinnire volucres incipient, Calp. – 2) in der Umgangssprache, mit Geld klimpern = zahlen bezahlen, ecquid Dolabella tinniat, ob er blechen (zahlen) wird, Cic. ad Att. 14, 21, 4; vgl. (bildl.) veri speciem dinoscere calles, ne qua subaerato mendosum tinniat auro, falschen Klang gebe, Pers. 5, 105.
-
2 tinnio
tinnio (in guten Hdschrn. auch tīnio), īvī u. iī, ītum, īre, klingen, klingeln, klimpern, schellen u. dgl., I) eig., Varro u. Quint.: tibi in foro diu tinnisse auriculas, geklungen haben, M. Aurel. b. Fronto ad M. Caes. 2, 2 extr.: cymbalum tinniens, klingende Schelle, Augustin. – II) übtr.: 1) von denen, die ihre Stimme scharf-, laut ertönen lassen, schreien, singen ertönen, v. Vögeln, zwitschern, Calp.: nimium iam tinnis, das lange Wortgeklingel hab' ich satt, Plaut.: voce suā tinnire temperent, mögen nicht zu laut schreien, Plaut.: aliquid sufferti, etwas Volltönendes singen, Suet.: vere novo, cum iam tinnire volucres incipient, Calp. – 2) in der Umgangssprache, mit Geld klimpern = zahlen bezahlen, ecquid Dolabella tinniat, ob er blechen (zahlen) wird, Cic. ad Att. 14, 21, 4; vgl. (bildl.) veri speciem dinoscere calles, ne qua subaerato mendosum tinniat auro, falschen Klang gebe, Pers. 5, 105. -
3 circumtinnio
circum-tinnio, īre, ringsumher klingen, -schallen, Varr. r. r. 3, 16, 30.
-
4 obtinnio
ob-tinnio, īre, vorklingen, ecquid illi aures obtinnirent, Apul. apol. 48.
-
5 retinnio
re-tinnio, īre, dagegenklingen, -tönen, illud est maius, quod in vocibus nostrorum oratorum retinnit et resonat quiddam urbanius, ein Klang u. Ausdruck liegt, der feinstädtischer lautet, Cic. Brut. 171: u. tr. – erklingen lassen, isti in fine eadem retinniunt, qnae in capite sonuerunt, Cassiod. in psalm. 117 extr.
-
6 subtinnio
sub-tinnio, īre, leise klimpern, Tert. de pall. 4.
-
7 tinnilis
tinnilis, e (tinnio), klingend, plectrum, Ven. Fort. vit. Mart. 4, 39.
-
8 tinnimentum
tinnīmentum, ī, n. (tinnio), das Klingeln, Geklingel, Plaut. rud. 806.
-
9 tinnito
-
10 tinnitus
tinnītus, ūs, m. (tinnio), das Klingen, Klirren, Schellen, Klingeln, Geklingel, der Klingklang, I) eig.: acris, Sen.: acutus, einer Flöte, Apul.: citharae, Plin.: perflabilis tinn. fidium, rauschender Saitenklang, Amm.: crepitas ac tinn. aeris, Solin. (u. so aera tinnitus aere repulsa dabunt, Ov.): tinn. aurium, das Klingen der Ohren, Plin. (u. so dexterae auris, Apul.): strepit assiduo cava tempora circum tinnitu galea, Verg.: tinnitus ciere, Catull. u. Verg. – II) übtr., v. der Rede = Wortgeklingel, tinnitus (Plur.) Gallionis, Tac. dial. 26.
-
11 tinnulus
tinnulus, a, um (tinnio), klingend, schellend, I) eig.: vox, Pompon. com. fr., Catull. u. Sulp. Sev.: sistra, Ov.: aera, Ov.: Gades, Getön der gaditanischen Jungfrauen, Stat. – II) übtr., hohltönend, -klingend, rhetor, Quint. 2, 3, 9: verba, Hieron. epist. 143, 2.
-
12 tintinnio
tintinnio, īre = tinnio, Afran. com. 392.
-
13 tintinno
tintinno, āre = tinnio, klingen, klirren, Naev. com. 114. Nigid. b. Non. 40, 16.
-
14 tintino
tintino, āre = tinnio, Catull. 51, 11.
-
15 circumtinnio
circum-tinnio, īre, ringsumher klingen, -schallen, Varr. r. r. 3, 16, 30.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circumtinnio
-
16 obtinnio
ob-tinnio, īre, vorklingen, ecquid illi aures obtinnirent, Apul. apol. 48.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > obtinnio
-
17 retinnio
re-tinnio, īre, dagegenklingen, -tönen, illud est maius, quod in vocibus nostrorum oratorum retinnit et resonat quiddam urbanius, ein Klang u. Ausdruck liegt, der feinstädtischer lautet, Cic. Brut. 171: u. tr. – erklingen lassen, isti in fine eadem retinniunt, qnae in capite sonuerunt, Cassiod. in psalm. 117 extr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > retinnio
-
18 subtinnio
sub-tinnio, īre, leise klimpern, Tert. de pall. 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subtinnio
-
19 tinnilis
tinnilis, e (tinnio), klingend, plectrum, Ven. Fort. vit. Mart. 4, 39.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tinnilis
-
20 tinnimentum
tinnīmentum, ī, n. (tinnio), das Klingeln, Geklingel, Plaut. rud. 806.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tinnimentum
- 1
- 2
См. также в других словарях:
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia
тутен — тутень м. шум, гул, стук лошадиных копыт , стар.; вост. сиб. (Даль), тутнуть, тутну шуметь, гудеть , сиб., др. русск. тутьнати греметь (Хож. игум. Дан., СПИ), ст. слав. тѫтьнъ ψόφος (Супр.), цслав. тѫтьнати, тѫтьнѣти, болг. тътен шум (Младенов… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
Tinnitus — Ringing in the ears or another noise that seems to originate in the ears or head. Tinnitus is due to diverse causes including ear infections, fluid in the ears, Meniere syndrome, medications such as aspirin and other nonsteroidal antiinflammatory … Medical dictionary
τιντίρισμα — το, Ν 1. βουητό τών αφτιών 2. φρ. «μεταλλικό τιντίρισμα» ιατρ. ακροαστικό εύρημα επί πνευμοθώρακα, με μεταλλική απήχηση, το οποίο παρομοιάζεται με τον ήχο σταγόνας που πέφτει. [ΕΤΥΜΟΛ. < γαλλ. tintement «κωδωνισμός» < ρ. tinter (< λατ.… … Dictionary of Greek
ՀՆՉԵՄ — (եցի.) NBH 2 0109 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 10c, 11c, 12c, 13c չ. եւ ն. Արմատն է Հունչք. (լծ. կանչել. խանչել. գանգել. վանգել. գոչել.) ἡχέω, ἑξηχέω sono, tinnio φωνέω vocem edo βοάω clamo βομβέω bombum edo… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՂՕՂԱՆՋԵՄ — (եցի.) NBH 2 0164 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 8c, 11c, 12c, 13c ն.չ. ἁλαλάζω (ի հյ. բայէս Աղաղակել). clamo alala, clango, ululo, tinnio ἁποφθέγγομαι vociferor φλυαρέω, ληρέω garrio, nugor, balbutio եւն. ὐλάω latro.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՇԱՌԱՉԵՄ — (եցի.) NBH 2 0465 Chronological Sequence: Early classical, 11c չ. ἡχέω sono, resono, tinnio συρίζω sibilo եւ այլն. Շաչել առաւելութեամբ. թնդել. դռնչել. շռնչել. շկահել. բաբախել. ջախել. ջաղբել. ձայն հանել. հնչել. ... *Ի շաչելոյ կառաց նորա, եւ ʼի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)