-
1 tillage
tillage /ˈtɪlɪdʒ/n. [u] (agric.)1 dissodamento; coltura; coltivazione2 terreno coltivato; terra lavorata3 raccolto● ground in tillage, terreno coltivato. -
2 tillage
tillage [ˊtɪlɪdʒ] n1) обрабо́тка по́чвы2) возде́ланная земля́; па́шня -
3 tillage
-
4 tillage
-
5 tillage
-
6 tillage
-
7 tillage
n с.г.1) підготовка фунту (для сівби); обробіток ґрунту; бранка; розпушуванняfit for tillage — орний, придатний для обробітку
in tillage — оброблюваний, під ріллею
2) оброблена земля, рілля* * *n; с-г.1) підготовка ґрунту ( до посіву); обробка ґрунту, оранка, розпушуванняfit for tillage — орний, придатний для обробки
in tillage — оброблюваний, під ріллею
2) оброблена земля, рілля -
8 tillage
2) пашня• -
9 tillage
-
10 tillage
[ʹtılıdʒ] n с.-х.1. подготовка почвы ( к посеву); обработка почвы, пахота, рыхлениеfit for tillage - пахотный, годный для обработки
in tillage - обрабатываемый, под пашней
2. возделанная земля, пашня -
11 tillage
-
12 tillage
n; с-г.1) підготовка ґрунту ( до посіву); обробка ґрунту, оранка, розпушуванняfit for tillage — орний, придатний для обробки
in tillage — оброблюваний, під ріллею
2) оброблена земля, рілля -
13 tillage
till·age[ˈtɪlɪʤ]* * *['tIlɪdZ]n(= act) Bestellen nt; (= land) bestelltes Land* * *tillage [ˈtılıdʒ] s1. Bodenbestellung f:in tillage bebaut2. Ackerbau m3. Ackerland n* * *n.Ackerbau m.Bodenbestellung f. -
14 tillage
1. n с.-х. подготовка почвы; обработка почвы, пахота, рыхлениеreal tillage — подъём почвы; вспашка с оборотом пласта
2. n с.-х. возделанная земля, пашняСинонимический ряд:cultivation (noun) agriculture; agronomy; cultivation; farming; horticulture; husbandry -
15 tillage
real tillage — подъём почвы; вспашка с оборотом пласта
-
16 tillage
[ˈtɪlɪdʒ]tillage возделанная земля; пашня tillage обработка почвы -
17 tillage
ˈtɪlɪdʒ сущ.
1) обработка почвы Syn: farming
2) возделанная земля;
пашня подготовка почвы (к посеву) ;
обработка почвы, пахота, рыхление - * tools почвообрабатывающие орудия - fit for * пахотный, годный для обработки - in * обрабатываемый, под пашней возделанная земля, пашня tillage возделанная земля;
пашня ~ обработка почвы -
18 tillage
subst. \/ˈtɪlɪdʒ\/1) ( om jord) bearbeiding, (opp)dyrking2) dyrket mark, bearbeidet jord, bearbeidet mark3) avlingin tillage (opp)dyrket, under plogen -
19 tillage
N1. जुताईThe ground is ready for tillage for this season. -
20 tillage
{'tilidʒ}
1. обработване на земята, оране, оран
2. обработена земя* * *{'tilij} n 1. обработване на земята, оране, оран; 2. обраб* * *оран; оране;* * *1. обработване на земята, оране, оран 2. обработена земя* * *tillage[´tilidʒ] n 1. обработване на земята, оране; оран; 2. обработена земя, изорана нива; угар.
См. также в других словарях:
Tillage — Till age, n. 1. The operation, practice, or art of tilling or preparing land for seed, and keeping the ground in a proper state for the growth of crops. [1913 Webster] 2. A place tilled or cultivated; cultivated land. [1913 Webster] Syn:… … The Collaborative International Dictionary of English
tillage — ou teillage (ti lla j , ll mouillées ou tè lla j ) s. m. Action de teiller le chanvre et le lin, c est à dire de séparer la filasse de la tige, après le rouissage … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
tillage — (n.) late 15c., from TILL (Cf. till) (v.) + AGE (Cf. age) … Etymology dictionary
tillage — [til′ij] n. [ TILL2 + AGE] 1. the tilling of land 2. land that is tilled … English World dictionary
Tillage — Cultivating after early rain. Tillage is the agricultural preparation of the soil by mechanical agitation of various types, such as digging, stirring, and overturning. Examples of human powered tilling methods using hand tools include … Wikipedia
tillage — teillage [ tɛjaʒ ] n. m. • 1803; de teille ♦ Techn. Opération consistant à teiller (le chanvre, le lin). On dit aussi TILLAGE . ● teillage ou tillage nom masculin Opération mécanique conduite sur des fibres libériennes en vue de séparer du bois l … Encyclopédie Universelle
tillage — Ⅰ. till [2] ► NOUN ▪ a cash register or drawer for money in a shop, bank, or restaurant. ORIGIN originally in the sense «drawer or compartment for valuables»: of unknown origin. Ⅱ. till [3] ► VERB ▪ prepare and cultivate (land) for crops … English terms dictionary
tillage — noun Date: 15th century 1. the operation of tilling land 2. cultivated land … New Collegiate Dictionary
tillage — /til ij/, n. 1. the operation, practice, or art of tilling land. 2. tilled land. [1480 90; TILL2 + AGE] * * * in agriculture, the preparation of soil for planting and the cultivation of soil after planting. See cultivator; harrow; plow. * * … Universalium
tillage — noun a) the cultivation of arable land by plowing, sowing and raising crops b) land that has been so cultivated … Wiktionary
tillage — till|age [ˈtılıdʒ] n [U] the activity of preparing land for growing crops … Dictionary of contemporary English