Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

tignum

  • 41 contigno

    con-tīgno, (āvi), ātum, āre (con u. tignum), bebälken = überbälken, mit Balken belegen, -überdecken, quidquid est contignatum, cratibus consternitur, Caes. b. c. 2, 15, 3: ut itinera sint contignata, Vitr. 1, 5, 4: c. tecta ossibus, Plin. 9, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > contigno

  • 42 insilio

    īn-silio (archaist. īnsulio), siluī (suluī), sultum, īre (in u. salio), intr. u. tr. in od. auf etwas springen, I) im allg.: a) eig.: huc, Ov.: in phalangas, Caes.: in equum, Liv.: de navi in scapham, Plaut.: tergo, Ov. u. Plin. ep.: prorae puppique, Ov.: supra tignum, Phaedr.: insuper (oben auf) lumbos meos, Apul. met. 7, 18. – m. Acc. (s. Heinsius Val. Flacc. 6, 208), equum, Sall. fr.: equos, Apul.: equum sublimitus, Fronto: Aetnam, Hor.: undas, Ov.: tauros, Suet.: puppim, Lucan. – absol., leo insilit saltu, fällt an, Plin.: insilibat, obturbabat, Gell. – palmes in iugum insilit, Plin. 17, 175. – b) übtr.: metuo, ne hodie maximum in malum cruciatumque insuliamus, ans Unglückskreuz kommen, Plaut. mil. 279. – II) insbes.: a) eig., zur Begattung bespringen, admitti ad tigres bestias, a quibus insiliri et nasci ex eodem foetu canes acerrimos, Isid. orig. 12, 2, 28. – b) übtr., auf etw. losziehen, in nostram religionem protervissime, Augustin. de civ. dei 5, 22. p. 234, 30 D.2 Perf. insilivit, Liv. 8, 9, 9. Solin. 45, 13. Vulg. 1. regg. 11, 6. Heges. 5, 19: synkop. Imperf. insilibat, Gell. 9, 11, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > insilio

  • 43 intertignium

    intertīgnium, iī, n. (inter u. tignum), der Raum zwischen zwei Balken, die Zwischentiefe, Vitr. 4, 2, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > intertignium

  • 44 retinaculum

    retināculum, ī, n. (retineo), alles, was zurück- od. festhält, der Halter, Haken, die Klammer, das Seil usw., classis, Taue, Ov.: frustra retinacula tendens auriga, Leinen, Zügel, Verg.: mulae retinacula religat, Stränge, Hor.: tignum distinetur retinaculis, Vitr. – bildl., vitae retinacula abrumpere, die Bande des Lebens, Plin. ep.: abruptis ardentissimi desiderii retinaculis, Apul. – Synkop. retinaclis, Prud. c. Symm. 2, 147.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > retinaculum

  • 45 tigillum

    tigillum, ī, n. (Demin. v. tignum), der kleine Balken, Catull., Liv. u.a.: sub tigillum mitti, unter einem Querbalken durchkriechen müssen, Aur. Vict.: fumus de tigillo exit, Latten des Daches, Plaut.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tigillum

  • 46 tignarius

    tīgnārius, a, um (tignum), zu den Balken gehörig, faber, Zimmermann, Cic. u.a.: Plur. subst., tīgnāriī, ōrum, m., Zimmerleute, Vulg. 4. regg. 22, 6. – In Inschrn. (zB. Corp. inscr. Lat. 5, 4216; 6, 1673 u. 9406) tignuārius geschrieben.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tignarius

  • 47 tignoserrarii

    tīgnoserrāriī, ōrum, m. (tignum u. serra), die Brettschneider, Corp. inscr. Lat. 11, 244*.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tignoserrarii

  • 48 tignulum

    tīgnulum, ī, n. (Demin. v. tignum), der kleine Balken, Boëth. inst. arithm. 2, 4 pr.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tignulum

  • 49 torqueo

    torqueo, torsī, tortum, ēre (altind. tarkъš, griech. ἄτρακτος, Spindel, ahd. drāhsil, Drechsler), drehen, I) drehen = wenden, winden, umdrehen, 1) im allg.: a) eig.: cervices oculosque, Cic.: terra circum axem se torquet, Cic.: alqd in orbem, Cic.: collum alci, einem den Hals etwas umdrehen (eine Art Zwangsmittel), Liv.: ora equi frenis, lenken, Ov.: laqueum, ICt.: oculos ad alqd, Verg.: vestigia ad sonitum, Verg.: aurem ab obscenis sermonibus, Hor.: capillos ferro, kräuseln, Ov.: aquas remis, Ov.: stamina digitis od. pollice, spinnen, Ov. her. 9, 79 u. met. 12, 475 (vgl. ducit inops tremulā stamina torta manu, Tibull. 1, 6, 78): und so pollice fusos, Ps. Albinov. eleg. 2, 73: fusos, Plin. 28, 28: tenui praegnantem stamine fusum, Iuven. 2, 55: fila, Sen. ep. 90, 20: serica fila per cannas leves, Sidon. carm. 22, 200: aurea pensa (v. den Parzen), Petron. 29, 6 (vgl. Apul. de mund. 38): ad torquenda in alveolis fusa vertantur, Hieron. epist. 130, 15. – b) übtr., drehen, wenden, lenken, navem, Titin. com. fr.: naturam huc et illuc torquere ac flectere, Cic.: imbecillitatem animorum, Cic.: orationem aliquo, Cic.: omnia ad commodum suae causae, Cic.: bella, Verg. – 2) insbes.: a) fortdrehen, wälzen, saxa, Verg.: tignum, Hor. – b) im Kreise herumdrehen, winden, anguis tortus, Verg.: vestis circum brachia torta, Tac. – dah. c) beim Schleudern herumdrehen,
    ————
    schwingen, schleudern, hastas, Cic.: iaculum in hostem, Verg.: hastam alci, Val. Flacc.: telum ad tempora, Verg.: fulmina, Verg.: glaebas, Ov. – poet., aquosam hiemem, des Sturmes Erguß herabschleudern (Voß), Verg. – bildl., curvum sermone rotato enthymema, Iuven. 6, 449: u. so acutissimum συλλογισμον prope ad vim dialecticorum, Schol. Bob. ad Cic. Sull. 3, 10. p. 360, 3 B. – d) drehend bewirken, etwas drehen, orbem, Verg.: spumas, peitschen, Verg.: pulverem, aufwirbeln, Lucan.: sibila, aufzischen, Prop.: torquet medios nox umida cursus, hat die Hälfte ihrer Bahn vollendet, Verg. – II) prägn.: A) sich umwerfen, tegumen immane, Verg. Aen. 7, 666. – B) verdrehen, verzerren, verrenken 1) im allg.: a) eig.: ora torquebit amaror, Verg.: vultus mutantur, ora torquentur, Cic.: oculum, Cic.: articulorum se ipsos torquentium sonus (Knacken, Krachen), Sen. – b) übtr., verdrehen, verbo ac litterā ius omne torqueri, Cic. Caecin. 77. (Kayser u. Müller intorqueri). – 2) insbes., auf der Folter die Glieder verdrehen, foltern, auf die Folter spannen, a) eig., Cic. u.a.: torquetor, er soll gefoltert werden, Sen. rhet.: servum in caput domini, ICt.: Aeacus torquet umbras, stellt ein peinliches Verhör an mit usw., Iuven. 1, 9. – b) übtr.: α) übh.: alqm mero, einen auf die Weinfolter bringen (einem brav zutrinken, um ihn auszuforschen), Hor.: torqueatur vita Sullae, man
    ————
    foltere des Sulla Wandel, d.i. man untersuche ihn genau, Cic. – β) martern, plagen, quälen, beunruhigen, alqm, Cic.: convivam fame, Phaedr.: libidines te torquent, Cic.: nos supplicationes torserunt, Cael. b. Cic.: dies noctesque torqueor, Cic.: stulti malorum memoriā torquentur, Cic.: quā quidem exspectatione torqueor, Cic. ep.: sollicitudine, paenitentiā, poenarum omnium exspectatione torquetur mens, Quint.: sin animos suos in earum rerum, quae in veniri non poterant, inquisitione torquerent, Lact.: torqueor m. folg. quod (weil, daß), torqueor, quod discipulum optimae spei amisisti, Plin. ep. 7, 30, 1: m. folg. Acc. u. Infin., necesse est torqueri tam iniqua praemia fortunam persolvere, Sen. de tranqu. anim. 16, 1: mit folg. ne u. Konj., Ov. her. 9, 36 u. am.2, 5, 53. – Parag. Infin. Präs. Pass. torquerier, Hor. sat. 2, 8, 67. Prop. 3, 6, 39. – 1. Supin. auch torsum, nach Prisc. 9, 52 (vgl. detorqueo a.E.).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > torqueo

  • 50 trabs

    trabs, abis, f., I) der Balken, Caes. u.a.: bes. Unterbalken, Architrav, auf den Säulen, tignum hingegen jedes Zimmerstück; dah. tigna trabesque, Lucr.: so auch trabes ex tribus tignis compactae, Vitr. – II) übtr.: 1) der Baumstamm, Baum, trabes acernae, Verg., fraxineae, Verg.: silva frequens trabibus, Ov.: poterat curvare trabes, Ov. (vgl. curvatae in sua fata trabes, Prop.). – 2) eine feurige Lufterscheinung, der Balken, Plin. 2, 96. Sen. nat. qu. 1, 1, 4 u.a. – 3) meton., alles aus Balken Gemachte: a) der Knittel, Prügel, Stock, Stat. Theb. 1, 621. – b) die Fackel, Sen. Herc. fur. 103 u.a. – c) der Wurfspieß, Stat. Theb. 5, 566 u.a. – d) der Sturmbock, die Balliste, Val. Flacc. 6, 383. – e) das Schiff, Cypria, Hor.: sacra, die Argo, Ov. – f) das Dach, Haus, sub isdem trabibus, Hor.: im Sing., Hor. – g) der Tisch, trabes Libycae, Mart. 14, 91, 2. – h) obszön = mentula, Catull. 28, 10. – Schreibung traps, Varro sat. Men. 391; vgl. Charis. 42, 13. Cassiod. de orthogr. 159, 22 K.: trabs masc., Ven. Fort. carm. 1, 13, 5. – Nbf. trabes u. trabis, s. bes.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > trabs

  • 51 metiri

    мерить a) измерять, напр. met. aream, tignum, lapidem (1. 6 D. 11, 6);

    fundum (1. 40 pr. D. 18, 1);

    opus (1. 30 § 3 D. 19, 2);

    b) отмеривать, diem ad metiendum vinum praestituere (1. 1 § 3 D. 18, 6);

    c) met. iter, проезжать, проходить (1. 2 § 8 D. 2, 11);

    d) пер. обсуждать, cудить, met. aliquid. ex eo, quod etc. (1. 1 § 1 D. 5, 4. cf. 1. 61 pr. D. 5, 1. 1. 17 § 13 D. 47, 10);

    met. ad tempus (1. 9 pr. D. 48, 9).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > metiri

  • 52 solvere

    1) развязывать, разрушать, solv. tignum aedibus iunctum (1. 1 pr. D. 47, 3);

    ne solvito (L. XII. VI. 7. 1. 21 § 8 D. 47, 2);

    unionem (1. 6 pr. D. 34, 2. 1. 25 § 11 eod.);

    pons solutus (1. 2 § 7 D. 2, 11); прекращать, погaшать (1. 80 D. 46, 3. 1. 95 § 12 eod. 1. 39 § 5 D. 26, 7. 1. 1 § 1 D. 20, 6. 1. 5 pr. eod. 1. 27 § 6 D. 2, 14. 1. 2 D. 45, 2. 1. 52 § 1 D. 24, 1. 1. 6 D. 46, 4. 1. 21 eod. 1. 1 § 2. 1 5. 11 D. 43, 26);

    emtio soluta (1. 4 pr. D. 18, 6. 1. 26 pr. 27 § 3 D. 17, 1. 1. 30 D. 4, 8. 1. 11. 58 D. 5, 1. 1. 30 D. 25, 2. 1. 11 D. 26, 10. 1. 15 § 3 D. 48, 16);

    solvi (расторгать) matrimonium (1. 7 D. 24, 2. 1. 12 C. 5, 3).

    2) истекать: tempus solutum (1. 33 D. 48, 19). 3) снимать оковы с кого, освобождать (1. 48 D. 50, 16. 1. 7 § 7 D. 4, 3. 1. 10 D. 48, 3);

    animalia soluta прот. alligata (1. 41 D. 21, 1).

    4) освобождать от обязательства, solv. se necessitate legis (1. 45 § 5 D. 23, 2. 1. 31 D. 1, 3. 1. 23 D. 32. cf. 1. 3 C. 6, 23);

    solv. (militem) laboribus militiae, sacramento, оставлять военную службу (1. 2 § 2. 3 D. 3. 2. 1, 14 D. 34, 9. 1. 3 C. 12, 37);

    a muneribus (1. 20 § 6 D. 10, 2. 1, 123 D. 50, 16);

    actione (1. 21 pr. D. 4, 6);

    noxa (см. s. 1); (1. 91 D. 46, 3).

    5) исполнять обязательство (1. 4 § 7 D. 42, 1. 1. 176 D. 50, 16);

    solv. votum (1. 15 D. 1, 18); в тесн. см. уплатить, напр. прот. satisfacere (см.); (1. 49 D 46, 3);

    solv. debitum (1. 1 eod.);

    aes alienum (1. 5 § 10 D. 27, 9. 1. 50 § 2. 1. 52 § 1 D. 5, 1. 1. 24 D. 27, 1);

    operas (1. 26 § 12 D. 12, 6);

    solv. indebitum (см. s. 1);

    solutum repetere (см. s. 1); (1. 186 D. 50, 17);

    mora solventium (1. 17 § 3 D. 22, 1);

    solvendo esse, a) о должнике: быть состоятельным (1. 1 § 12. 13 D. 27, 8. 1. 95 D. 50, 17);

    b) об имуществе: доставать, хватать на удовлетворение требований верителей (1. 9 pr. D. 4, 3. 1. 3 pr. D. 35, 2, 1. 4. 9 § 2 D. 36, 1. 1. 5 pr. 18 pr. D. 40, 9. 1. 53 § 9 D. 47, 2. I. 1 § 1 D. 49, 14);

    in solutum dare, accipere, предоставлять верителю иной, чем первоначально должный предмет для удовлетворения, получать такой предмет вместо денежной суммы (1. 40 § 1 D. 4, 4, 1. 19 § 1 D. 12, 1);

    in sol. cedere (1. 16 eod.); тк. pro soluto dare (1. 24 pr. D. 13, 7);

    pro solut. usucapere (1. 46 D. 41, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > solvere

  • 53 trahere

    1) тянуть, влечь, вести, trah. lapidem, tignum (1. 7 pr. D. 8, 3. 1. 40 § 6 D. 18, 1); пер. trahi ad poenam (1. 7 § 3 D. 48, 4. 1. 6 D. 40, 12. Gai. II. 244). 2) затягивать, замедлять, = tardius adire hereditatem (1. 3 § 11 D. 40, 7. 1. 23 § 1 D. 28, 5. 1. 1 § 7 D. 27, 8. 1. 17 D. 23, 1. 1. 41 pr. D. 22, 1. 1. 18 pr. D. 48, 16). 3) привлекать, влечь за собой (1. 23 § 4 D. 6, 1. 1. 38 § 1 D. 39, 2). 4) терпеть: trah. damnum (1. 57 D. 6, 1). 5) относить (1. 26 D. 1, 3. 1. 1 § 2 D. 1, 4. 1. 30 § 4 D. 40, 5);

    trab. verbum ad aliq. (1. 3 § 3 D. 24, 1).

    6) брать, заимствовать, выводить (1. 23 pr. 38 § 3 D. 50, 1. 1. 1 § 1 D. 29, 1). 7) отнимать, вычитать (1. 5 § 20 D. 36, 4). 8) trah. reliqua,= reliquari, ocmaвлять недоимки, быть в недоимке (см. reliquus) (1. 13 § 1 D. 50, 8. 1. 34 § 1 D. 40, 7).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > trahere

  • 54 angr-gapi

    a, m. a rude, silly fool, [the French gobemouche], Bs. i. 806, Mag. 64 (Ed.); sem a. at svara fólsku tignum mönnum, Sturl. iii. 138.

    Íslensk-ensk orðabók > angr-gapi

  • 55 con-tīgnō

        con-tīgnō —, ātus, āre    [com-+tignum], to join with beams, furnish with joists, Cs.

    Latin-English dictionary > con-tīgnō

  • 56 tigillum

        tigillum ī, n dim.    [tignum], a small bar of wood, little beam: transmissae per viam tigillo, L.: Parvum, Ph., Iu.
    * * *
    small beam; small bar of wood

    Latin-English dictionary > tigillum

  • 57 tīgnārius

        tīgnārius adj.    [tignum], of beams: faber, a carpenter.
    * * *
    tignaria, tignarium ADJ

    Latin-English dictionary > tīgnārius

  • 58 Бревно

    trabs,trabis,f; stipes, it is, m (stipes acernus); tignum; lignum; malus;

    • бревенчатый мост - pons e trabibus factus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Бревно

  • 59 cleith

    I
    a stake, wattle, Irish cleith, cleath, Early Irish cleth, tignum, Welsh clyd, sheltering, Middle Breton clet, warm (place); root qleit, qlit, Old Sax. hhlîdan, cover, Gothic hleiðra, hut, Church Slavonic kleti, house. Hence cleith, roof; the Early Irish cléthe, roof, roof-pole, appears to be for kleitio-, the same root in its full vocalic form (Schräder).
    II
    concealing, Old Irish cleith; See cleath.

    Etymological dictionary of the Gaelic language > cleith

  • 60 cardinatus

    cardĭnātus, a, um, adj. [id.], hinged, mortised to:

    tignum,

    Vitr. 10, 21, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > cardinatus

См. также в других словарях:

  • TIGNUM — an a tango, quod ad aedificia adhibeatur, ut inde oriatur contiguitas; an a tego, quod tigna sint trabes, quibus summa domus contegitur? Haec qui scindunt, quadrant et aptant ad aedificium, Tignarii Fabri Latinis, Graecis voce generali Τέκτονες… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • tignum — tig·num …   English syllables

  • tignum — /tignam/ A civil law term for building material; timber …   Black's law dictionary

  • tignum — (Civil law.) Building material …   Ballentine's law dictionary

  • tignum — ˈtignəm noun ( s) Etymology: Latin, building material, beam more at stake : building material …   Useful english dictionary

  • Les douze tables — Loi des Douze Tables Loi des Douze Tables Type …   Wikipédia en Français

  • Loi Des Douze Tables — Type …   Wikipédia en Français

  • Loi des 12 tables — Loi des Douze Tables Loi des Douze Tables Type …   Wikipédia en Français

  • Loi des Douze Tables — Type Corpus de Lois …   Wikipédia en Français

  • Loi des Tables — Loi des Douze Tables Loi des Douze Tables Type …   Wikipédia en Français

  • Loi des XII Tables — Loi des Douze Tables Loi des Douze Tables Type …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»