-
1 thesaurus
thesaurus thesaurus, i m клад -
2 thesaurus
thesaurus thesaurus, i m сокровище -
3 thesaurus
thēsaurus, ī m. (греч.)1) сокровище, клад ( thesaurum defodĕre C)2) масса, множество ( măli Pl)3) сокровищница ( pecunia in thesauros reposĭta L); хранилище, склад, вместилище ( memoria — th. omnium rerum C) -
4 thesaurus
1) клад: a) скрытый ценный предмет (1. 22 pr. D. 10, 2. 1, 15 D. 10, 4. 1. 44 pr. D. 41, 2. § 39 I. 2, 1. 1. 31 § 1 D. 41, 1. 1. 63 pr. eod. 1. 3 § 3 D. 41, 2);b) thesauri, императорская сокровищница (1. 3 pr. C. 3, 24);
thesaurorum comes, praepositus, сокровищник, казначей императорской кассы (см.); тк. thesaurarius (1. 1 C. 10, 23);
2) магазин (1. 48, § 1 C. Th. 8, 5).thesaurensis = officialis Comitis thes. (1. 2 C. 12, 24).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > thesaurus
-
5 thesaurus
, i mклад, сокровище -
6 jugis
I jūgis, e [одного корня с jungo ]1) связанный, соединённыйjuge C — в сопряжённости, совместно2) постоянный, долговечный ( thesaurus Pl)3) беспрерывный, непрестанный, неиссякаемый ( puteus C)j. aqua C, Sl — ключевая водаtempore j. Ap — всегда имеющийся налицо, постоянно присутствующийII jugis dat. /abl. pl. к jugum -
7 queror
questus sum, querī depon.thesaurus, de quo querebar Pt — сокровище, утрату которого я оплакивалq. apud aliquem или cum aliquo C — жаловаться кому-л.q. aliquem abesse O — роптать на чьё-л. отсутствиеq. tardos ire dies O — жаловаться на то, что медленно тянутся дниq. fortunam O — жаловаться на свою судьбу3) подавать жалобу в суд PJ -
8 thesaurarius
I thēsaurārius, a, um [ thesaurus ]подобравшийся к сокровищу (th. fur Pl)II thēsaurārius, ī m.хранитель казны, казначей Is -
9 thesaurum
thēsaurum, ī n. Pt = thesaurus -
10 violo
āvī, ātum, āre [ vis II ]1) совершать насилие, причинять вред, притеснять, обижать ( hospĭtem Cs)2) истязать ( corpus alicujus C); избивать ( aliquem thyrso O)3) поражать, ранитьGetico peream violatus ab arcu O — я погибну, сражённый (стрелой) из гетского лука4) неприятно поражать ( oculos O); коробить, уязвлять ( aures obsceno sermone Pt)5) рубить, срубать ( nemus secūri O)6) окрашивать, красить ( ebur ostro V)7) разорять, опустошать (agros ferro V; fines alicujus Cs; urbem L); ограблять, грабить (violatus ab aliquo thesaurus T)8) бесчестить ( matres familias C); осквернять ( loca religiosa C); позорить, пятнать, чернить (nomen, amicitiam C); отравлять ( fontes venenis Sen); умалять ( dignitatem alicujus C)9) нарушать, ломать (foedus L, Tib; indutias Cs)10) оскорблять ( pudorem V); раздражать, гневить ( numen C) -
11 fortuna
1) судьба, счастье - несчастье (1. 3 pr. C. 6, 43);thesaurus donum fortunae creditur (1. 63 § l D. 41, 1);
2) обстоятельство, положение, similem fortunam recipere (I. 37 § 2 C. 3, 28);fort. contraria, adversa (1. 75 pr. D. 36, 1. 83 § 5 D. 45, 1. 1. 8 D. 50, 12. I. 12 C. 4, 34. 1. 1 § 11 D. 27, 8. 1. 11 § 1 D. 22, l).
3) достоинство, должность, звание, ad aliam fortunam adspirare (1. 12 § 2 C. 12, 58);par fort. heredis (1. 2 C. 7, 51).
4) имущество, богатство, fortuna et substantia (1. 27 D. 22, 3. 1. 40 § 8 D. 40, 7. 1. 3 § 2 D. 1, 15);fort. curialis (1. 3. 9 C. 5, 27. 1. 62 C. 10, 31), augusta, imperialis (1. 18 C. 3, 1. 1. 7 C. 6, 61).
excutere fortunas alicuius (1. 2 § 6 D. 13, 2);
societas universarum fort. (l. 73 D. 17, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fortuna
-
12 thesaurarius
Thesaurensis cm, thesaurus s. 1. b.Латинско-русский словарь к источникам римского права > thesaurarius
См. также в других словарях:
Thesaurus — Thésaurus Voir « thésaurus » sur le Wiktionnaire … Wikipédia en Français
thésaurus — ou thesaurus [ tezɔrys ] n. m. • 1904; lat. thesaurus « trésor » ♦ Didact. 1 ♦ Recueil ou lexique de philologie ou d archéologie. 2 ♦ (mil. XXe; sous l infl. de l angl.) Doc., ling. Répertoire alphabétique de termes normalisés pour l analyse de… … Encyclopédie Universelle
thesaurus — thésaurus ou thesaurus [ tezɔrys ] n. m. • 1904; lat. thesaurus « trésor » ♦ Didact. 1 ♦ Recueil ou lexique de philologie ou d archéologie. 2 ♦ (mil. XXe; sous l infl. de l angl.) Doc., ling. Répertoire alphabétique de termes normalisés pour l… … Encyclopédie Universelle
THESAURUS — pecunia in futuros usus recondita a privatis, ita ut neque memoria exstet, neque dominum habeat, l. 1. ff. de acquir. rer. dom. sive, ut definit M. Aurelius Cassiodorus, l. 6. Ep. 8. Depositiva pecunia, quae longâ temporis vetustate competentes… … Hofmann J. Lexicon universale
Thesaurus — Thesaurus, palabra latina para tesoro, puede referirse a: Tesauro, listado de palabras. Thesaurus Linguae Graecae, instituto de investigación estadounidense. Thesaurus Linguae Latinae, diccionario de latín. Esta página de desambiguación cataloga… … Wikipedia Español
Thesaurus — Sm Schatzhaus, systematische Wortschatzsammlung per. Wortschatz fach. (19. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. thēsaurus, dieses aus gr. thēsaurós Vorrat, Schatz . Ebenso ne. thesaurus, nfrz. thésaurer, nnorw. tesaurus; Tresor. lateinisch gr … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
thesaurus — index treasury Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
thesaurus — (n.) 1823, treasury, storehouse, from L. thesaurus treasury, treasure, from Gk. thesauros a treasure, treasury, storehouse, chest, from root of tithenai to put, to place. The meaning encyclopedia filled with information is from 1840, but existed… … Etymology dictionary
thesaurus — A thesaurus (pronounced thǝ saw rǝs) is a dictionary organized to supply alternative words rather than to offer analytical explanations of what words mean. Because synonymy is such a complex phenomenon, most thesauruses can be, in their nature,… … Modern English usage
Thesaurus — The*sau rus, n.; pl. {Thesauri}. [L. See {Treasure}.] A treasury or storehouse; hence, a repository, especially of knowledge; often applied to a comprehensive work, like a dictionary or cyclopedia. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Thesaurus — (v. gr.), 1) Schatz von Geld u. Kostbarkeiten; daher Thesaurarios, Schatzmeister, s. Argentarius 2); auch 2) bildlich eine große Menge, Überfluß, z.B. Th. meritorum s. supererogationis, in der Katholischen Kirche die überflüssigen guten Werke der … Pierer's Universal-Lexikon