Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

the+torture

  • 41 equuleus

    ĕquŭlĕus or ĕcŭlĕus, i, m. dim. [equus], a young horse, a colt, foal.
    I.
    Lit., Varr., Pompon., and Cic. ap. Non. 105, 11 sq.; Liv. 31, 12.—
    II.
    Transf.
    A.
    Eculeos argenteos nobilis aufert, horses wrought in silver, works of art, Cic. Verr. 2, 4, 20, § 42; cf.

    the sarcastic pun: jactabit se et in his equitabit equuleis,

    Emi, pecuniam solvi, on these hobbies, id. ib. § 43.—
    B.
    As an instrument of torture, a wooden rack in the shape of a horse, Cic. Mil. 21 fin.; id. Poët. Tusc. 3, 28, 67; Curt. 6, 10, 10; Sen. Ep. 67; Amm. 14, 5; Prud. steph. 10, 109 al.

    Lewis & Short latin dictionary > equuleus

  • 42 macero

    mācĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [prob. from root mag-, massô, to knead; through an adj. mācerus; v. Corss. Ausspr. 1, 395; cf. also măcer], to make soft or tender, to soften by steeping, to soak, steep, macerate (not in Cic. or Cæs.).
    I.
    Lit.:

    brassicam in aquam,

    Cato, R. R. 156, 5:

    salsamenta,

    Ter. Ad. 3, 3, 27:

    in piscina lupinum,

    Col. 1, 6, 21:

    semen lacte,

    id. 11, 3, 51:

    (ramos genistae) marinā aquā,

    Plin. 24, 9, 40, § 66:

    (siliginem) novem diebus maceratum... subigunt,

    id. 18, 11, 27, § 106:

    grana (cacaliae) in oleo,

    id. 25, 11, 85, § 135:

    intestina piscium sale,

    id. 31, 7, 43, § 93:

    podagrici crura macerantes,

    Vitr. 18, 3.—
    II.
    Transf., to weaken in body or mind, to waste away, enervate.
    A.
    Of the body:

    multos iste morbus homines macerat,

    Plaut. Capt. 3, 4, 22; Liv. 26, 13:

    quam lentis macerer ignibus,

    Hor. C. 1, 13, 8; cf.:

    Macedo siti maceratus,

    Curt. 5, 13, 24:

    pars exercitus ad utilitatem nostram macerata perductaque ad exitiabilem famem,

    Vell. 2, 112, 4:

    Fabius sic maceravit Hannibalem, ut, etc.,

    i. e. Hannibal's army, Flor. 2, 6, 28:

    muscus crura vitium situ et veterno macerat,

    Col. 4, 22, 6:

    cor solum viscerum vitiis non maceratur,

    Plin. 11, 37, 69, § 182.—
    B.
    Of the mind, to fret, vex, torment, distress, torture, pain (syn.:

    crucio, torqueo): egemet me concoquo et macero et defatigo,

    fret myself, Plaut. Trin. 2, 1, 2:

    quor me excrucio? quor me macero? quor meam senectutem sollicito?

    Ter. And. 5, 3, 15; cf. id. Eun. 1, 2, 107:

    noli te macerare,

    id. And. 4, 2, 2:

    cura satis me lacrumis maceravi,

    Plaut. Capt. 5, 1, 8:

    hoc me facinus miserum macerat,

    id. Mil. 3, 1, 21: infelix sollicitudo persequitur nec oratorem macerat et coquit, * Quint. 12, 10, 77:

    quae vos macerent desiderio,

    Liv. 5, 54, 3; 26, 13, 8.— Poet., with a causal object-clause:

    consimili ratione ab eodem saepe timore macerat invidia, ante oculos illum esse potentem,

    Lucr. 3, 75.— Mid., to vex, torment one's self:

    maceror interdum, quod sim tibi causa dolendi,

    Ov. H. 2, 125: unum hoc maceror et doleo tibi deesse, Terenti, C. Caes. ap. Suet. Vit. Ter. fin.: ex desiderio magis magisque maceror, Afran. ap. Charis. p. 182 P.

    Lewis & Short latin dictionary > macero

  • 43 carnificīna (carnuf-)

        carnificīna (carnuf-) ae, f    [carnifex], the rack, torture, torment, butchery: carnificinam su bire: in carnificinam duci, L.

    Latin-English dictionary > carnificīna (carnuf-)

  • 44 rota

        rota ae, f    [2 AR-], a wheel: aurea summae Curvatura rotae, O.: Ne currente retro funis eat rotā, while the wheel hurries forward, H.— A potter's wheel: currente rotā cur urceus exit? H.— A wheel for torture: in rotam beatam vitam non escendere: Ixionii rota orbis, V.— A car, chariot: Si rota defuerit, tu pede carpe viam, O.: Subdiderat rotas, V.: croceis invecta rotis Aurora, O.— Fig., a wheel: fortunae, i. e. fickleness: imparibus vecta Thalia rotis, i. e. in elegiac metre, O.: disparibus (elegorum) rotis, O.
    * * *

    Latin-English dictionary > rota

  • 45 supplicium (subpl-)

        supplicium (subpl-) ī, n    [supplex], a kneeling, bowing down, humble entreaty, petition, supplication: Vaccenses fatigati regis subpliciis, S.: legatos ad consulem cum suppliciis mittit, S.— An humiliation, public prayer, supplication, act of worship: suppliciis fatigare deos, L.: in suppliciis deorum magnifici, i. e. votive offerings, S.: suppliciis deos placare, L.—(Because criminals were beheaded kneeling), the punishment of death, death-penalty, execution, slaughter: se et liberos hostibus ad supplicium dedere, Cs.: ad supplicium rapi: ad ultimum supplicium progredi<*> to take their own lives, Cs.— Punishment, penalty, torture, torment, pain, distress, suffering: illi de me supplicium dabo, T.: omni supplicio excruciatus: gravissimum ei rei supplicium cum cruciatu constitutum est, Cs.: triste, V.: iis (improbis) ante oculos iudicia et supplicia versentur: suppliciis delicta coërcere, H.

    Latin-English dictionary > supplicium (subpl-)

  • 46 ungula

        ungula ae, f    [unguis], a hoof, claw, talon: vestigium ungulae: sonitu quatit ungula campum, V.—Prov.: toto corpore atque omnibus ungulis, i. e. with tooth and nail.—Poet.: cum carceribus missos rapit ungula currūs, i. e. the horses, H.
    * * *
    hoof; bird claw/talon; (torture); toe nail; pig's foot/trotter (food/medicine)

    Latin-English dictionary > ungula

  • 47 clitellae

    clītellae, ārum, f., a pack-saddle put upon beasts of burden, especially upon asses, a sumpter-saddle, Plaut. Most. 3, 2, 91; Cic. Fragm. ap. Quint. 5, 13, 40; Hor. S. 1, 5, 47; id. Ep. 1, 13, 8; Phaedr. 1, 15, 8.—Prov.: bovi clitellas imponere; v. bos, I.—
    II.
    Meton.
    A.
    The name of a place in Rome: clitellae dicuntur etiam locus Romae propter similitudinem, et in Viā Flaminiā loca quaedam devexa subinde et accliva, Paul. ex Fest. p. 59, 15 Müll.—
    B.
    An instrument of torture: est etiam tormenti genus eodem nomine appellatum, Paul. l. l.

    Lewis & Short latin dictionary > clitellae

  • 48 discrucio

    dis-crŭcĭo, no perf., ātum, 1, v. a., to torture violently, to torment (repeatedly in Plaut. and Cic.; elsewh. rare).
    I.
    Physically:

    aliquem discruciatum necare,

    Cic. Phil. 13, 18, 37; Amm. 27, 12, 3.—More freq.,
    II.
    Mentally, with se or in the mid. form, to torment one's self; to be troubled, vexed, chagrined: quid te discrucias? Plaut. Fragm. ap. Non. 143, 3:

    ego discrucior miser amore,

    Plaut. Cas. 2, 3, 58; id. Poen. 1, 2, 155.—With acc. and inf., Plaut. Bacch. 3, 3, 31; Cic. Att. 14, 6; Cat. 66, 76:

    quod enim ipse celeriter arripuit, id cum tarde percipi videt, discruciatur,

    Cic. Rosc. Com. 11, 31:

    discrucior animi, quia, etc.,

    Plaut. Aul. 1, 2, 27; so,

    animi,

    Ter. Ad. 4, 4, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > discrucio

  • 49 fidicula

    fĭdĭcŭlae, ārum, and rarely fidicula, ae (syncop. fidicla, Prud. steph. 10, 481; 550), f. dim. [2. fides], a small stringed instrument, a small lute or cithern.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quid si platani fidiculas ferrent numerose sonantes,

    Cic. N. D. 2, 8, 22. —
    B.
    Esp., Fidicula, a constellation, i. q. Fides or Lyra, the Lyre, Col. 11, 2, 37; Plin. 18, 26, 59, § 222.—
    II.
    Transf., a cord, line, a sort of instrument of torture (postAug.): apparatus illi reddendus est suus eculei et fidiculae et ergastula et cruces, Sen. de Ira, 3, 3; Suet. Tib. 62; id. Calig. 33; Cod. Th. 9, 35, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > fidicula

  • 50 fidiculae

    fĭdĭcŭlae, ārum, and rarely fidicula, ae (syncop. fidicla, Prud. steph. 10, 481; 550), f. dim. [2. fides], a small stringed instrument, a small lute or cithern.
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quid si platani fidiculas ferrent numerose sonantes,

    Cic. N. D. 2, 8, 22. —
    B.
    Esp., Fidicula, a constellation, i. q. Fides or Lyra, the Lyre, Col. 11, 2, 37; Plin. 18, 26, 59, § 222.—
    II.
    Transf., a cord, line, a sort of instrument of torture (postAug.): apparatus illi reddendus est suus eculei et fidiculae et ergastula et cruces, Sen. de Ira, 3, 3; Suet. Tib. 62; id. Calig. 33; Cod. Th. 9, 35, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > fidiculae

  • 51 lacero

    lăcĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [lacer], to tear to pieces, to mangle, rend, mutilate, lacerate (class., esp. in the trop. sense; syn.: lanio, discerpo).
    I.
    Lit.:

    quin spolies, mutiles, laceres quemquam nacta sis,

    Ter. Hec. 1, 1, 8: lacerat lacertum Largi mordax Memmius, Crass. ap. Cic. de Or. 2, 59, 240:

    corpus uti volucres lacerent in morte feraeque,

    Lucr. 3, 880:

    membra aliena,

    Juv. 15, 102; cf.: lacerato corpore, Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 95 Vahl.):

    morsu viscera, Cic. poët. Tusc. 2, 8: ora, comas, vestem lacerat,

    Ov. M. 11, 726:

    amictus,

    Sil. 13, 389:

    genas,

    Ov. Tr. 3, 3, 51:

    verbere terga,

    id. F. 2, 695:

    Tum autem Syrum impulsorem, vah, quibus illum lacerarem modis,

    Ter. Ad. 3, 2, 17:

    tergum virgis,

    Liv. 3, 58; 26, 13:

    unguibus cavos recessus luminum,

    Sen. Oedip. 968:

    quid miserum laceras?

    Verg. A. 3, 41:

    ferro,

    Hor. C. 3, 27, 46:

    loricam,

    Verg. A. 12, 98: lacerari morsibus saevis canum, Phaedr. 1, 12, 11:

    ferae corpus lacerabant,

    Petr. 115 sq.:

    carnes dentibus,

    Vulg. Job, 13, 4; id. Gen. 40, 19.—
    B.
    Esp.
    1.
    To break up, to wreck, shatter:

    navem Ulixis,

    Ov. P. 3, 6, 19:

    majorem partem classis,

    Vell. 2, 79, 3:

    naves,

    Liv. 29, 8:

    navigia,

    Curt. 4, 3, 18:

    lecticam,

    Suet. Aug. 91.—
    2.
    To cut up, carve:

    obsonium,

    Petr. 36:

    anserem,

    id. 137; 74.—
    3.
    To waste, plunder: cum Hannibal terram Italiam laceraret atque vexaret, Cato ap. Serv. Verg. E. 6, 7, 6:

    orbem,

    Juv. 4, 37.—
    II.
    Trop.
    A.
    To tear to pieces with words, to censure, asperse, abuse, rail at:

    obtrectatio invidiaque, quae solet lacerare plerosque,

    Cic. Brut. 42, 156:

    optimum virum verborum contumeliis,

    id. Phil. 11, 2:

    aliquem probris,

    Liv. 31, 6:

    Pompeium dempto metu lacerant,

    Sall. H. 3, 61, 21 Dietsch:

    meque vosque male dictis,

    id. J. 85, 26:

    famam alicujus,

    to slander, calumniate, id. 38, 54:

    alicujus carmina,

    Ov. P. 4, 16, 1:

    lacerari crebro vulgi rumore,

    Tac. A. 15, 73.—
    B.
    To distress, torture, pain, afflict:

    intolerabili dolore lacerari,

    Cic. Ac. 2, 8, 23:

    quam omni crudelitate lacerastis,

    id. Dom. 23, 59:

    quid laceras pectora nostra morā?

    Ov. H. 15, 212:

    meus me maeror cottidianus lacerat et conficit,

    Cic. Att. 3, 8, 2; cf.:

    aegritudo lacerat, exest animum planeque conficit,

    id. Tusc. 3, 13, 27.—
    C.
    To ruin, destroy, dissipate, squander, waste:

    male suadendo et lustris lacerant homines,

    Plaut. Curc. 4, 2, 22:

    patriam omni scelere,

    Cic. Off. 1, 17, 57:

    bonorum emptores, ut carnifices, ad reliquias vitae lacerandas et distrahendas,

    to scatter, disperse, Cic. Quint. 15, 50:

    pecuniam,

    to squander, id. Verr. 2, 3, 70, § 164:

    lacerari valde suam rem,

    Plaut. Merc. 1, 1, 48; cf.:

    bona patria manu, ventre,

    to lavish, squander, Sall. C. 14, 2:

    diem,

    to waste, Plaut. As. 2, 2, 25; id. Stich. 3, 1, 45.

    Lewis & Short latin dictionary > lacero

  • 52 quaesitio

    quaesītĭo, ōnis, f. [quaero], a seeking or searching after (post-Aug.).
    I.
    In gen.:

    Psyche quaesitioni Cupidinis intenta, populos circuibat,

    App. M. 5, p. 171, 8.—
    II.
    In partic., a questioning by torture, the question, inquisition:

    cum postero ad quaesitionem retraheretur, proripuit se custodibus,

    Tac. A. 4, 45; Inscr. Bertol. Antiq. Aquilei. p. 300, n. 419.

    Lewis & Short latin dictionary > quaesitio

  • 53 simplex

    simplex, ĭcis (abl., regul. simplici;

    simplice,

    Lucr. 1, 1013), adj. [sim-; cf. Sanscr. sam, Gr. hama, with Lat. sin-guli, semel, sem-per; and plico].
    I.
    In gen., simple, plain, uncompounded, unmixed, = haplous (cf.:

    sincerus, purus): aut simplex est natura animantis, ut vel terrena sit, vel ignea, etc.... aut concreta est ex pluribus naturis,

    Cic. N. D. 3, 14, 34:

    natura (opp. mixta, conexa, etc.),

    Lucr. 3, 231; Cic. N. D. 2, 11, 29; id. Sen. 21, 78:

    si unum ac simplex (genus inperii) probandum sit, regium probem,

    id. Rep. 1, 35, 54; cf. id. ib. 2, 23, 43:

    finis bonorum, qui simplex esse debet, ex dissimillimis rebus misceri et temperari potest,

    id. Off. 3, 33, 119:

    (comoedia) Duplex quae ex argumento facta'st simplici,

    Ter. Heaut. prol. 6:

    (auditus) iter simplex et directum (opp. flexuosum),

    Cic. N. D. 2, 57, 144:

    simplex est manere, illud (in Hispaniam ire) anceps,

    free from risk, id. Att. 12, 7, 1:

    unum est et simplex aurium judicium,

    free from complication, id. Font. 10, 22 (6, 12):

    necessitudines,

    unqualified, absolute, id. Inv. 2, 57, 171; cf.:

    simplex officium atque una est bonorum omnium causa,

    id. Sull. 3, 9:

    nihil simplici in genere omnibus ex partibus perfectum natura expolivit,

    id. Inv. 2, 1, 3:

    res aperta ac simplex,

    id. Caecin. 2, 5:

    ratio veritatis,

    id. de Or. 1, 53, 229; Quint. 8, 3, 87:

    decem regii lembi simplici ordine intrarunt urbem,

    i. e. one by one, Liv. 44, 12, 6; Tac. H. 5, 23; cf.: simplici directā acie, simplicibus ordinibus, single, Auct. B. Alex. 37, 3 sq.:

    acies,

    id. B. Afr. 13, 2:

    simplex acies media, cornibus duplex,

    id. ib. 59, 2:

    simplici caule,

    Plin. 25, 7, 36, § 74: cum in eo ne simplici quidem genere mortis contenti inimici fuissent, i. e. not with his simple death, but must have torture, Liv. 40, 24, 8:

    qui necem suam per venenum inimicis promiserat, non gravius quam simplici morte puniit,

    Suet. Caes. 74:

    qui proculcari nepotem, quam simplici morte interfici maluit,

    Just. 44, 4, 4 al.:

    nec via mortis erat simplex,

    they died in various ways, Verg. G. 3, 482; cf.:

    ne simplici quidem morte moriebantur, Sall. ap. Serv. ad Verg. l. l. (H. 3, 25 Dietsch ad loc.): nec modus inserere atque oculos inponere simplex,

    Verg. G. 2, 73:

    vulnus,

    Ov. M. 6, 254:

    (tibia) tenuis simplexque foramine pauco,

    Hor. A. P. 203:

    simplici myrto nihil allabores,

    id. C. 1, 38, 5:

    esca,

    id. S. 2, 2, 73:

    jus,

    id. ib. 2, 4, 64:

    cibus,

    Plin. 11, 53, 117, § 282:

    aqua,

    Ov. Am. 2, 6, 32; Tac. G. 23:

    arces dejecit plus vice simplici,

    more than once, Hor. C. 4, 14, 13:

    verba,

    uncompounded, Quint. 1, 5, 3:

    voces,

    id. 1, 5, 65; but: ornatus verborum duplex, unus simplicium, alius conlocatorum, single, Cic. Or. 24, 80; cf.:

    quaedam sunt in rebus simplicia, quaedam complicata,

    id. Fat. 13, 30.— Comp.:

    quantitas simplicior,

    Quint. 11, 3, 15.— Sup.:

    ex simplicissimā quāque materiā (opp. multiplex),

    Quint. 10, 5, 10:

    res,

    id. 10, 2, 10.—
    II.
    In partic., simple in a moral sense, without dissimulation, open, frank, straightforward, direct, guileless, artless, honest, sincere, ingenuous, etc. (cf. candidus).—Of persons:

    cum de viro bono quaeritur, quem apertum et simplicem volumus esse, non sunt in disputando vafri, non veteratores, non malitiosi,

    Cic. Rep. 3, 16, 26; id. Off. 1, 19, 63:

    simplicem et communem et consentientem... eligi par est (opp. multiplex ingenium et tortuosum),

    id. Lael. 18, 65; id. Ac. 2, 35, 112:

    tuum hominis simplicis pectus vidimus,

    id. Phil. 2, 43, 111; Liv. 24, 10; Hor. S. 1, 3, 52; 2, 2, 68; id. C. 2, 8, 14; Ov. H. 12, 90; 16, 285:

    credebant simplices ac religiosi homines,

    Liv. 24, 10, 6.—Of things:

    fidelis et simplex et fautrix suorum regio,

    Cic. Planc. 9, 22:

    animal sine fraude dolisque, Innocuum, simplex,

    Ov. M. 15, 121: animus, Matius ap. Cic. Fam. 11, 28, 8:

    nihil simplex, nihil sincerum,

    Cic. Att. 10, 6, 2:

    virtus,

    Vell. 2, 129, 1:

    verba,

    Suet. Tib. 61:

    cogitationes,

    Tac. G. 22.— Comp.:

    simplicior quis,

    too straightforward, too blunt, Hor. S. 1, 3, 63.— Sup.:

    simplicissimi omnium habentur iracundi,

    Sen. Ira, 2, 16, 3:

    dux,

    Vell. 2, 116, 4:

    mens,

    Petr. 101, 3.—Hence, adv.: simplĭcĭter (acc. to I.), simply, plainly, straightforwardly, naturally, directly, utterly, without reserve, = haplôs:

    quorum (verborum) primum nobis ratio simpliciter videnda est, deinde conjuncte,

    Cic. de Or. 3, 37, 149:

    quaedam genera causarum simpliciter ex suā vi considerantur,

    id. Inv. 2, 33, 102:

    ipsa inventa exponentur simpliciter sine ullā exornatione,

    id. ib. 2, 3, 11:

    locuti sunt simpliciter et splendide,

    id. de Or. 2, 16, 68:

    aut simpliciter quaeritur aut comparate,

    id. Top. 22, 84:

    si est simpliciter breviterque dicendum,

    id. Off. 2, 9, 31; so (with breviter) id. Arch. 12, 32:

    illud nomen simpliciter positum, hoc ad aliquid esse,

    Quint. 1, 6, 13:

    frondes Simpliciter positae, scaena sine arte fuit,

    Ov. A. A. 1, 106; Tac. G. 5; cf. comp.:

    brevius ac simplicius tradi,

    Quint. 8, prooem. §

    1: ignorare se dixit, quidnam perplexi sua legatio haberet, cum simpliciter ad amicitiam petendam venissent,

    simply, purely, only, Liv. 34, 57, 6:

    quidam ludere eum simpliciter, quidam haud dubie insanire, aiebant,

    merely, only, id. 41, 20, 4:

    Cyrenaica philosophia, quam ille et ejus posteri simpliciter defenderunt,

    Cic. de Or. 3, 17, 62:

    in sententiā simpliciter e re publicā ferendā,

    id. Red. ad Quir. 10, 24 B. and K.— Comp.:

    molluscum simplicius sparsum,

    Plin. 16, 16, 27, § 68.—
    2.
    (Acc. to II.) Plainly, openly, frankly, artlessly, ingenuously, uprightly, honestly, candidly: simpliciter et candide, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 1:

    simpliciter scripserat quae sentiebat,

    Curt. 7, 2, 36:

    simpliciter et libere (opp. dissimulanter et furtim),

    Plin. Ep. 1, 13, 2:

    simpliciter et palam lusit,

    Suet. Aug. 71:

    me amice simpliciterque reprehenderent,

    Plin. Ep. 5, 3, 1:

    qui se simpliciter credunt amicis,

    id. ib. 6, 22, 1.— Comp.:

    simultates simplicius nutrire (opp. callide),

    Tac. H. 3, 53 fin.:

    quo simplicius tibi confitebor,

    Plin. Ep. 5, 19, 1; Quint. 1, 13, 2; Tac. H. 3, 53. — Sup.:

    simplicissime loqui,

    Tac. H. 1, 15 fin.
    3.
    In the singular number:

    dicere,

    Hier. in Matt. 1, 2 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > simplex

  • 54 strangulo

    strangŭlo, āvi, ātum, 1, v. a., = strangalaô (cf. Varr. L. L. 6, § 96 Müll.), to throttle, choke; and, in gen., to stifle, suffocate, strangle (syn. suffoco).
    I.
    Lit. (class.): Domitium strangulavit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 15 fin.:

    strangulata laqueo,

    Tac. A. 6, 25:

    strangulatus in carcere,

    Plin. Ep. 2, 11, 8; Flor. 4, 1, 10:

    venena quae strangulando necant,

    Plin. 20, 7, 26, § 63:

    obesi difficultate spirandi strangulantur,

    Cels. 2, 1 fin.:

    piro strangulatus,

    Suet. Claud. 27:

    strangulatae in oleo ranae,

    Plin. 32, 10, 38, § 114:

    cuniculos vapore,

    id. 33, 4, 21, § 71:

    ne nimio sanguine stranguletur pecus,

    Col. 6, 38, 4; Cels. 4, 4:

    volvam strangulati,

    Plin. 22, 13, 15, § 32:

    sinus (togae) nec strangulet nec fluat,

    too closely drawn together, Quint. 11, 3, 140.—In an obscene double sense: si dicimus, Ille patrem strangulavit, honorem non praefamur. Sin de Aureliā aliquid aut Lolliā, honos praefandus est, * Cic. Fam. 9, 22, 4. —
    2.
    Transf., of things: hedera arbores sugit et strangulat, chokes, i. e. kills, makes unfruitful, Plin. 16, 34, 62, § 152:

    truncum,

    Col. 4, 26, 2:

    sata,

    Quint. 8, prooem. §

    23: solum,

    Plin. 17, 8, 4, § 46:

    fauces tumentes strangulant vocem,

    choke, stifle, constrain, Quint. 11, 3, 20; so,

    sonitum,

    Plin. 2, 43, 43, § 113.— Poet.:

    non tibi sepositas infelix strangulat arca Divitias,

    i. e. contains, Stat. S. 2, 2, 150.—
    II.
    Trop., to torment, torture ( poet. and in post-class. prose):

    strangulat inclusus dolor atque exaestuat intus,

    Ov. Tr. 5, 1, 63:

    voluptates in hoc nos amplectuntur, ut strangulent,

    Sen. Ep. 51, 13:

    plures nimiā congesta pecunia curā Strangulat,

    Juv. 10, 12: venditor omnes causas, quibus strangulatur, exponat, i. e. is forced to the sale, Cod. Th. 12, 3, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > strangulo

  • 55 taeda

    taeda ( tēda), ae ( gen. taedaï, Lucr. 6, 897), f. [etym. dub.; cf. taedet], a resinous species of pine-tree, the pitch-pine tree (syn. fax): Pinus combra, Linn.
    I.
    Lit., Plin. 16, 10, 19, § 44; 16, 11, 21, § 52; 37, 3, 11, § 43;

    35, 6, 25, § 41: ceu flamma per taedas equitavit,

    Hor. C. 4, 4, 43. —
    II.
    Transf.
    A.
    Resinous fir or pine wood, pitch-pine:

    cupas taedā ac pice refertas incendunt,

    Caes. B. C. 2, 11; 3, 101:

    pyrā erectā taedis atque ilice sectā,

    Verg. A. 4, 505:

    schedias taedā comburere,

    Vitr. 7, 10.—
    2.
    A pitchpine torch, a torch: circumstant cum ardentibus taedis, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 51 Vahl.); cf.:

    taedae ardentes Furiarum,

    Cic. Pis. 20, 46; id. Rosc. Am. 24, 67:

    Ceres dicitur inflammasse taedas eis ignibus, etc.,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 106; cf. Ov. F. 4, 494:

    accensis currere taedis,

    Prop. 2, 32, 9:

    taedas Hymenaeus Amorque Praecutiunt,

    Ov. M. 4, 758; so of a nuptial torch, id. H. 4, 121; Verg. A. 4, 18 al.; hence, poet., a wedding, marriage, id. ib. 4, 339; 7, 388; 9, 76; Ov. M. 9, 721; 9, 768; 4, 326; 14, 677;

    15, 826: copulari taedis,

    Sen. Herc. Fur. 493:

    jungere taedas,

    Stat. S. 3, 4, 53:

    teque mihi taeda pudica dedit,

    Ov. H. 6, 134:

    sacra conubia fallere taedae,

    Mart. 6, 2, 1; and for love, in gen., Prop. 1, 8, 21: taedaeque ad funera versae, torches reversed, in sign of mourning, Sil. 2, 184; 13, 547.—As an instrument of torture:

    verbera, carnifices, robur, pix, lamina, taedae,

    Lucr. 3, 1017; Juv. 1, 155. —
    3.
    A pine board, a sawn plank:

    dolato confisus ligno, digitis a morte remotus Quattuor, aut septem, si sit latissima taeda,

    Juv. 12, 59. —
    * B.
    A small piece of pork or fat, used for religious purposes, Arn. 7, 230.

    Lewis & Short latin dictionary > taeda

  • 56 tortura

    tortūra, ae, f. [torqueo] (post-class.).
    I.
    A twisting, wreathing:

    sarmenti,

    Pall. Febr. 9, 8.—
    II.
    Torment, torture: ventris, the gripes. colic. = tormina:

    tortura et extensio ventris dolorque,

    Veg. Vet. 1, 40 fin.; 2, 55.

    Lewis & Short latin dictionary > tortura

  • 57 ungula

    ungŭla, ae, f. [unguis].
    I.
    Lit., a hoof, claw, talon; of a horse: totam quatit ungula terram, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 231 Vahl.); Verg. A. 8, 596; cf. Cic. N. D. 3, 5, 11.—Of a swine, Cato, R. R. 158, 1; Cels. 2, 17; 4, 14.—Of oxen:

    bisulca,

    Plin. 8, 21, 30, § 72.—Of the claws of hens, Plaut. Aul. 3. 4, 8.—Of vultures' and eagles' talons, Plaut. Ps. 3, 2, 63.—Prov.:

    toto corpore atque omnibus ungulis, i. e., as we say,

    with tooth and nail, with might and main, Cic. Tusc. 2, 24, 56.—
    II.
    Transf.
    A.
    Poet., a horse:

    cum carceribus missos rapit ungula currus,

    Hor. S. 1, 1, 114; Mart. 12, 50, 5.—
    B.
    A claw, an instrument of torture (late Lat.), Cod. Just. 9, 18, 7 fin.; Prud. steph. 1, 44; Hier. Ep. 1, 3.—
    III.
    An aromatic spice, Vulg. Ecclus. 24, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > ungula

См. также в других словарях:

  • The Torture Manuals — (KUBARK) El sello de la Agencia Central de Inteligencia …   Wikipedia Español

  • The Torture Papers (book) — infobox book title=The Torture Papers author=Karen J. Greenberg, Joshua L. Dratel publisher=Oxford University Press The Torture Papers is a book about the use of controversial techniques in the interrogation and detention of captives of the… …   Wikipedia

  • The Torture Garden (novel) — Infobox Book name = The Torture Garden title orig = Le Jardin des supplices author = Octave Mirbeau country = France language = French genre = Decadent novel publisher = Fasquelle release date = 1899 The Torture Garden ( fr. Le Jardin des… …   Wikipedia

  • The Torture Never Stops — Infobox DVD | Name = The Torture Never Stops Type = Live DVD Artist = Frank Zappa Released = May 29, 2008 Recorded = The Palladium, 1981 Genre = Rock, progressive rock, instrumental, comedy rock Length = 2 hours The Torture Never Stops is a live… …   Wikipedia

  • The Torture Papers (album) — Infobox Album | Name = The Torture Papers Type = Album Artist = Army of the Pharaohs Released = March 21, 2006 Genre = Hip Hop Length = 51:36 Label = Babygrande Records Producer = Shuko DC the MIDI Alien Undefined Beyonder Loptimist Rain Apathy… …   Wikipedia

  • The Torture of Silence — Mater dolorosa redirects here. For the name used in reference to the Virgin Mary, see Our Lady of Sorrows. The Torture of Silence (Mater dolorosa) Directed by Abel Gance Produced by Louis Nalpas Written by …   Wikipedia

  • The Torture Papers — There are multiple uses of the term The Torture Papers: * The Torture Papers (book) is a book about the use of controversial techniques in the interrogation and detention of captives of the USA. * The Torture Papers (album) is the 2006 debut… …   Wikipedia

  • The Torture Chamber of Fu Manchu — The Castle of Fu Manchu The Castle of Fu Manchu (Die Folterkammer des Dr. Fu Man Chu) est un film germano britannico espagnol réalisé par Jesús Franco, sorti en 1969. Sommaire 1 Synopsis 2 Fiche technique 3 Distribution …   Wikipédia en Français

  • Judges must beware of hard constructions and strained inferences, for there is no worse torture than the torture of laws. — Judges must beware of hard constructions and strained inferences, for there is no worse torture than the torture of laws. Judges must beware of hard constructions and strained inferences, for there is no worse torture than the torture of laws.… …   Law dictionary

  • Zamora the Torture King — is the stage name of Tim Cridland, an American sideshow performer.Zamora was an original member of the Jim Rose Circus where he performed painful feats as entertainment. His stunts include fire eating, sword swallowing, body skewering and… …   Wikipedia

  • Torture — Torture, according to the United Nations Convention Against Torture, is any act by which severe pain or suffering, whether physical or mental, is intentionally inflicted on a person for such purposes as obtaining from him, or a third person,… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»