Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

the+better

  • 61 Didymae

    Dĭdymae, ārum, f.
    I.
    A group of islands on the coast of Troas, Plin. 5, 31, 38, § 138.—
    II.
    Islands on the coast of Lycia, Plin. 5, 31, 35, § 131. (In Ov. M. 7, 469, the better reading is Didyme.)

    Lewis & Short latin dictionary > Didymae

  • 62 dimoveo

    dī-mŏvĕo, ōvi, ōtum (DISMOTUM, v. infra), 2, v. a. (in MSS. and edd. often confounded with demoveo, q. v.; not freq. before the Aug. per.; not in Caes. and Quint.; perh. not in Cic., where demovere appears everywhere to be the better reading).
    I.
    To move asunder, to part, put asunder, separate, divide:

    terram aratro,

    Verg. G. 2, 513; cf.:

    glebas aratro,

    Ov. M. 5, 341:

    aera (c. c. dispellere umbras),

    Verg. A. 5, 839; cf.

    auras,

    id. ib. 9, 645:

    cinerem foco,

    Ov. M. 8, 642:

    undas,

    Lucr. 6, 891; Ov. M. 4, 708; cf.

    aquas,

    id. H. 18, 80; 19, 48:

    rubum,

    Hor. C. 1, 23, 7.— Poet.:

    ubi sol radiis terram dimovit abortus (preceded by: ubi roriferis terram nox obruit umbris),

    cleaves the earth, lays it open, Lucr. 6, 869.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of a multitude of persons or things, to separate from each other, to scatter, disperse, drive away, dismiss:

    humentem umbram polo,

    Verg. A. 3, 589; 4, 7; cf.:

    gelidam umbram caelo,

    id. ib. 11, 210:

    obstantes propinquos,

    Hor. C. 3, 5, 51:

    turbam,

    Tac. H. 3, 31; 80; Suet. Galb. 19; cf.:

    dimotis omnibus,

    Tac. H. 2, 49; cf.: VTEI EA BACANALIA SEI QVA SVNT... DISMOTA SIENT, i. e. be dissolved, abolished, S. C. de Bacchan. fin.
    2.
    To separate from something, to remove.
    a.
    Lit.:

    quos (equites) spes societatis a plebe dimoverat,

    Sall. J. 42, 1; Plin. 8, 7, 7, § 23:

    dimovit perfregitque custodias Poena,

    Plin. Pan. 49:

    parietes (al. demotis),

    Tac. A. 6, 24:

    plagulas (lecticae),

    Suet. Tit. 10 al. —
    b.
    Trop.: gaudentem patrios findere sarculo Numquam dimoveas, ut, etc., thou canst never entice away, in order to, etc., Hor. C. 1, 1, 13 (al. demo-).—
    II.
    To move to and fro, to put in motion (cf. dimitto, no. I.—so perh. only in Celsus):

    superiores partes,

    Cels. 3, 27, 3:

    manus,

    id. 2, 14 fin.:

    se inambulatione levi,

    id. 4, 24 al.

    Lewis & Short latin dictionary > dimoveo

  • 63 Nahanarvali

    Nahanarvāli, ōrum, m., a Germanic people, belonging to the race of the Lygians, Tac. G. 43 (this the better read., v. Orell. ad h. l.; al. Naharvali).

    Lewis & Short latin dictionary > Nahanarvali

  • 64 nexo

    nexo, xŭi and xi, 3 (also of the first conj., acc. to Prisc. 9, 6, 33, p. 860 sq.; 10, 8, 48, p. 904; Diom. 1, p. 366;

    and in the reading: nexantem nodis seque in sua membra plicantem,

    Verg. A. 5, 279 Conington; but here the better reading is nixantem, Rib. and Forbig. ad loc.; cf. also Neue, Formenl. 2, p. 421 sq.), v. freq. a. [id.], to tie or bind together, to interlace, entwine (ante-class.): nexebant multa inter se, Liv. Andr. ap. Diom. p. 366 P., and ap. Prisc. p. 861 P.: omnibus manicas neximus, Att. ib. (Trag. Rel. v. 130 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > nexo

  • 65 nummus

    nummus (thus written in the better MSS., others nūmus), i ( gen. plur. usu. nummūm, but nummorum, Plaut. Trin. 1, 2, 115; Cic. Verr. 2, 3, 49, § 117; Hor. S. 2, 3, 149, etc.), m. [from root nemô; cf. numerus], a piece of money, a coin, money.
    I.
    In gen.:

    adulterini,

    counterfeit money, Cic. Off. 3, 23, 91:

    adulterati,

    Paul. Sent. 5, 25, 1:

    aurei,

    Cic. Phil. 12, 8, 20:

    plumbei,

    Plaut. Most. 4, 2, 11:

    argenteus,

    Vulg. 1 Reg. 2, 36:

    putat suos nummos vos comedisse,

    Cic. Att. 6, 1, 25:

    habere in nummis,

    in ready money, id. Off. 8, 10, 1; id. Verr. 2, 3, 86, § 199; cf.:

    (hominem) non modo in aere alieno nullo, sed in suis nummis multis esse et semper fuisse,

    id. ib. 2, 4, 6, § 11;

    jactabatur enim temporibus illis nummus sic, ut nemo posset scire, quid haberet,

    the value of money fluctuated, id. Off. 3, 20, 80:

    asper,

    i. e. not worn smooth by use, Pers. 3, 69; cf. Sen. Ep. 19, 10: crescit amor nummi, Juv 14, 139.—
    II.
    In partic.
    A.
    A Roman silver coin, called also nummus sestertius, and simply sestertius (v. sestertius), a sesterce:

    eccos trīs nummos habes,

    Plaut. Men. 1, 4, 1:

    cogit Scandilium quinque illa milia nummum dare atque annumerare Apronio,

    Cic. Verr. 2, 3, 60, § 140; cf. id. ib. 2, 3, 61, §

    140: binis milibus nummum,

    Plin. 17, 1, 1, § 8; cf. for the gen. nummūm, Cic. Or. 46, 156, and v. Ritschl, prol. p. 89; gen. nummorum, Hor. Ep. 2, 2, 5; Suet. Aug. 46 fin.; id. Dom. 4 fin.; Plin. 8, 43, 68, § 167—With sestertius, Liv. 8, 11:

    percipere mille nongentos quinquaginta sestertios nummos,

    Col. 3, 3, 9:

    sestertiis sescentis nummis,

    id. 3, 3, 9, § 13.—
    2.
    Transf., like our farthing, cent, to denote a very small sum, a trifle, low price, etc.:

    assident, subducunt, ad nummum convenit,

    to a farthing, to a cent, Cic. Att. 5, 21, 12:

    ecquis est ex tanto populo, qui bona C. Rabirii nummo sestertio sibi addici velit?

    at a farthing's value, id. Rab. Post. 17, 45; id. Fin. 2, 17, 55:

    quae maxima inter vos habentur, divitiae, gratia, potentia, sestertio nummo aestimanda sunt,

    Sen. Ep. 95, 59:

    damnatus... et sestertio nummo veniit,

    Liv. Epit. 55; Plaut. Most. 1, 2, 34.—
    B.
    As a Greek coin, two drachmae (only in Plaut.): illi sunt drachumis miseri;

    me nemo potest Minoris quisquam nummo, ut surgam, subigere,

    Plaut. Ps. 3, 2, 19: Me. Quibus hic pretiis porci veneunt sacres sinceri? Cy. Nummo, id. Men. 2, 2, 16; id. Ep. 1, 1, 52; id. Aul. 3, 2, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > nummus

  • 66 numus

    nummus (thus written in the better MSS., others nūmus), i ( gen. plur. usu. nummūm, but nummorum, Plaut. Trin. 1, 2, 115; Cic. Verr. 2, 3, 49, § 117; Hor. S. 2, 3, 149, etc.), m. [from root nemô; cf. numerus], a piece of money, a coin, money.
    I.
    In gen.:

    adulterini,

    counterfeit money, Cic. Off. 3, 23, 91:

    adulterati,

    Paul. Sent. 5, 25, 1:

    aurei,

    Cic. Phil. 12, 8, 20:

    plumbei,

    Plaut. Most. 4, 2, 11:

    argenteus,

    Vulg. 1 Reg. 2, 36:

    putat suos nummos vos comedisse,

    Cic. Att. 6, 1, 25:

    habere in nummis,

    in ready money, id. Off. 8, 10, 1; id. Verr. 2, 3, 86, § 199; cf.:

    (hominem) non modo in aere alieno nullo, sed in suis nummis multis esse et semper fuisse,

    id. ib. 2, 4, 6, § 11;

    jactabatur enim temporibus illis nummus sic, ut nemo posset scire, quid haberet,

    the value of money fluctuated, id. Off. 3, 20, 80:

    asper,

    i. e. not worn smooth by use, Pers. 3, 69; cf. Sen. Ep. 19, 10: crescit amor nummi, Juv 14, 139.—
    II.
    In partic.
    A.
    A Roman silver coin, called also nummus sestertius, and simply sestertius (v. sestertius), a sesterce:

    eccos trīs nummos habes,

    Plaut. Men. 1, 4, 1:

    cogit Scandilium quinque illa milia nummum dare atque annumerare Apronio,

    Cic. Verr. 2, 3, 60, § 140; cf. id. ib. 2, 3, 61, §

    140: binis milibus nummum,

    Plin. 17, 1, 1, § 8; cf. for the gen. nummūm, Cic. Or. 46, 156, and v. Ritschl, prol. p. 89; gen. nummorum, Hor. Ep. 2, 2, 5; Suet. Aug. 46 fin.; id. Dom. 4 fin.; Plin. 8, 43, 68, § 167—With sestertius, Liv. 8, 11:

    percipere mille nongentos quinquaginta sestertios nummos,

    Col. 3, 3, 9:

    sestertiis sescentis nummis,

    id. 3, 3, 9, § 13.—
    2.
    Transf., like our farthing, cent, to denote a very small sum, a trifle, low price, etc.:

    assident, subducunt, ad nummum convenit,

    to a farthing, to a cent, Cic. Att. 5, 21, 12:

    ecquis est ex tanto populo, qui bona C. Rabirii nummo sestertio sibi addici velit?

    at a farthing's value, id. Rab. Post. 17, 45; id. Fin. 2, 17, 55:

    quae maxima inter vos habentur, divitiae, gratia, potentia, sestertio nummo aestimanda sunt,

    Sen. Ep. 95, 59:

    damnatus... et sestertio nummo veniit,

    Liv. Epit. 55; Plaut. Most. 1, 2, 34.—
    B.
    As a Greek coin, two drachmae (only in Plaut.): illi sunt drachumis miseri;

    me nemo potest Minoris quisquam nummo, ut surgam, subigere,

    Plaut. Ps. 3, 2, 19: Me. Quibus hic pretiis porci veneunt sacres sinceri? Cy. Nummo, id. Men. 2, 2, 16; id. Ep. 1, 1, 52; id. Aul. 3, 2, 34.

    Lewis & Short latin dictionary > numus

  • 67 parum

    părum, subst. indecl. and adv. (for the comp. and sup. mĭnus and mĭnĭme are used; v. h. vv. sub parvus) [akin to parvus and pauros: cf. parco], too little, not enough (opp. satis and nimium).
    I.
    Lit.
    A.
    Subst.
    1.
    With gen.:

    in hac enim satis erat copiae, in illā autem leporis parum,

    Cic. Brut. 68, 240:

    non parum humanitatis (= satis),

    id. Rosc. Com. 16, 46:

    satis eloquentiae, sapientiae parum,

    Sall. C. 5, 4:

    Latini sanguinis,

    Hor. Epod. 7, 4:

    splendoris,

    id. Ep. 2, 2, 111.—
    2.
    Absol.:

    magis offendit nimium quam parum,

    Cic. Or. 22, 73; cf.:

    in hoc genere nimium quod est offendit vementius quam id, quod videtur parum,

    id. ib. 53, 178:

    melius est parum cum timore Domini,

    Vulg. Prov. 15, 16; 16, 8.—
    B.
    Adverb.
    1.
    With verbs:

    parum praedicas,

    Plaut. Am. 1, 1, 218:

    consulitis parum,

    Ter. Ad. 5, 9, 36:

    parum procedit quod ago,

    id. And. 4, 1, 56:

    si parum intellexti,

    Plaut. Rud. 4, 4, 59:

    quaero ex te, quae parum accepi,

    Cic. N. D. 3, 1, 4:

    cum parum memineris, quod concesseris,

    id. Inv. 1, 47, 88:

    credere alicui,

    Caes. B. C. 2, 31:

    affirmatur,

    Tac. H. 4, 60.—
    b.
    Parum est, videtur, etc., it is, seems, not enough, not sufficient: parum habere, to deem it not enough, to be not content with any thing:

    immo duas dabo, una si parum est,

    Plaut. Stich. 4, 1, 44:

    rebus servandis centuplex murus parum'st,

    id. Pers. 4, 4, 11:

    parumne est, quod nobis succenset senex, Ni instigemus etiam?

    Ter. Phorm. 3, 3, 13:

    parumne est, quod tantum homines fefellisti, ut neglegeres auctoritatem senatūs,

    Cic. Sest. 14, 32; often followed by nisi:

    consules parum sībi videri praefati pro merito eorum suā voce conlaudari eos, nisi, etc.,

    Liv. 27, 10, 5:

    parum fuisse non laudari Africanum... nisi, etc.,

    id. 38, 54, 9; 6, 40, 8; 42, 4, 6;

    38, 54, 9: parum est, ut in curiam venias, nisi, etc.,

    Plin. Pan. 60; rarely by si:

    parum est, si in partem ejus venis, etc.,

    Liv. 6, 40, 18:

    ceu parum sit in tantam pervenire altitudinem,

    Plin. 31, 1, 1: non nocuisse parum est;

    prodest quoque,

    Ov. F. 2, 415:

    quid satis est, si Roma parum?

    Luc. 5, 274:

    haec talia facinora impune suscepisse parum habuere,

    Sall. J. 31, 9: templum violare parum habuisse, nisi, etc., Liv. 42, 3; Vell. 2, 76 fin. parum est, aegrum non esse, Tac. Or. 23.—
    2.
    With adjectives, not sufficiently, too little. sunt ea quidem parum firma, Cic. Att. 10, 11:

    si parum multi sunt, qui, etc.,

    id. Planc. 7, 18:

    parum multae necessitudines,

    id. ib. 30, 72; id. Tusc. 5, 37, 107:

    blanda es parum,

    Plaut. Cas. 3, 3, 21: dum pudet te parum optimatem esse, Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 2:

    parum claris lucem dare coget,

    Hor. A. P. 448:

    castis,

    id. C. 1, 12, 59.—
    3.
    With adverbs:

    nemo parum diu vixit, qui, etc.,

    not enough, not sufficiently, Cic. Tusc. 1, 45, 109:

    diligenter,

    id. Att. 10, 9:

    mature,

    Liv. 21, 3:

    cui rei parum diligenter ab iis erat provisum,

    Caes. B. G. 3, 18, 6:

    si quando dictum est: est autem dictum non parum saepe,

    often enough, Cic. Fin. 2, 4, 12:

    cum non parum liberaliter domum suam homines invitaret,

    Nep. Att. 13, 6; cf.:

    parum in tempore,

    not in good season, too late, Tac. A. 1, 19.—
    II.
    Transf., in gen., not particularly, not very, little (perh. only postAug.), v. Madv. ad Cic. Fin. 781 sq.; Dietsch ad Sall. J. 85, 31.
    A.
    With adjectives:

    semper fuerunt non parum multi, qui, etc.,

    not few, Quint. 6, 2, 3; so,

    scripsit non parum multa,

    id. 10, 1, 124.—
    B.
    With verbs:

    non sunt composita mea verba: parum id facio,

    I care little for it, Sall. J. 85, 31 Kritz (but the true read. is parvi, Dietsch ad loc.; Madv. ad Cic. Fin. p. 781):

    dolebimus, sed parum,

    Sen. Ep. 116, 7:

    nihil aut certe parum, intererat,

    Plin. Pan. 20, 3:

    (littera M) etiamsi scribitur, tamen parum exprimitur,

    it is hardly sounded, Quint. 9, 4, 40; 8, 3, 5:

    possessa ipso transitu Vicetia: quod per se parum, etc.,

    Tac. H. 3, 8:

    non principatus appetens, parum effugerat ne dignus crederetur (= vix),

    id. ib. 3, 39 fin. (Cic. Tusc. 5, 14, 41, the better read. is: qui pauca metuit, Bait.).

    Lewis & Short latin dictionary > parum

  • 68 recenseo

    rĕ-censĕo, sŭi, sum, and sītum (recensus, Tert. adv. Marc. 4, 5 med.; and Suet. Caes. 41; id. Vesp. 9, acc. to the better read., recensitus; Claud. in Eutr. 2, 60; Prud. Apoth. 1069), 2, v. a.
    I.
    Lit., to count, enumerate, number, reckon, survey (syn.: numero; class., but not in Cic.; see, however, recensio): haec in Aeduorum finibus recensebantur numerusque inibatur, * Caes. B. G. 7, 76; cf.:

    recensuit captivos, quot cujusque populi essent,

    Liv. 26, 49:

    omnem suorum numerum,

    Verg. A. 6, 682:

    captivos ordine pisces,

    Ov. M. 13, 932:

    biduo acceptam cladem,

    Liv. 10, 36, 15:

    pecus et familiam,

    Col. 1, 8 fin.:

    et recensuit Saul populum,

    Vulg. 1 Reg. 13, 15.—
    II.
    Transf., to examine, review, muster, survey (mostly post - Aug.):

    vestem servitiorum et ferramenta, bis singulis mensibus (along with recognitio),

    Col. 11, 1, 21:

    loca ab initio,

    Quint. 11, 2, 20 et saep.:

    vellera ad numerum pecoris,

    Col. 12, 3, 9: qui recensi (recensiti) non essent, who had not been received or considered (in the distribution of the public corn), Suet. Caes. 41 fin. —Esp., of troops, etc., to review:

    exercitum,

    Liv. 1, 16:

    in recensendo exercitu,

    Suet. Calig. 44:

    legiones,

    Liv. 2, 39:

    equites,

    id. 40, 46; 43, 16.— Poet.:

    signa recensuerat bis sol sua,

    had gone through, run through, Ov. F. 3, 575.—
    III.
    Trop., to go over in thought, in narration, or in critical treatment, to reckon up, recount, review, revise ( poet. and in post-Aug. prose), Stat. S. 5, 3, 20; cf.:

    fata fortunasque virūm moresque manusque,

    Verg. A. 6, 683:

    fortia facta,

    Ov. H. 9, 105; so,

    deploratos Priamidas,

    id. M. 13, 481:

    parva exempla,

    Stat. S. 4, 1, 29:

    haec recensente pictore,

    App. M. 9, p. 229, 2:

    ut post recenserentur (poemata),

    Gell. 17, 10, 6.— Absol.:

    quod magnificum referente alio fuisset, ipso qui gesserat recensente vanescit,

    Plin. Ep. 1, 8, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > recenseo

  • 69 Video meliora proboque deteriora sequor

    I see the better way and approve it, but I follow the worse way

    Latin Quotes (Latin to English) > Video meliora proboque deteriora sequor

  • 70 quantocius

    as quickly as possible.
    the sooner the better.

    Latin-English dictionary of medieval > quantocius

  • 71 folium

    fŏlĭum, ii, n. [Gr. phullon, for phulion; cf. alius, allos; root prob. phla-, phlasmos; Lat. flos, Flora], a leaf (cf. frons).
    I.
    Lit., of plants:

    quid in arboribus? in quibus non truncus, non rami, non folia sunt denique, nisi, etc.,

    Cic. de Or. 3, 46, 179:

    latissima (folia) fico, angusta myrto, capillata pino, aculeata aquifolio, etc.,

    Plin. 16, 24, 38, § 90:

    concava caepae,

    id. 19, 6, 31, § 100:

    foliis ex arboribus strictis,

    Caes. B. C. 3, 58, 3:

    mobilia,

    Hor. C. 1, 23, 5:

    amara,

    id. S. 2, 3, 114:

    arida laureae,

    Cic. Pis. 40, 97.—

    Prov.: folia nunc cadunt, si triduom hoc hic erimus, tum arbores in te cadent,

    Plaut. Men. 2, 3, 24.—As a proverb of mobility or changeableness:

    nec me consules movent, qui ipsi pluma aut folio facilius moventur,

    Cic. Att. 8, 15, 2.—The Sibyl wrote her oracles on leaves (acc. to Varro, on palmleaves), Verg. A. 3, 444; 6, 74 Serv.;

    hence, prov.: credite me vobis folium recitare Sibyllae,

    i. e. I am talking gospel, absolute truth, Juv. 8, 126.—
    * II.
    Trop., a thing of no consequence, a trifle:

    folia sunt artis et nugae merae,

    App. M. 1, p. 106, 8.—
    III.
    Transf., a leaf of paper (late Lat. for plagula, charta, or schedula):

    ille manu retractis in calcem foliis sic exorsus est,

    Macr. S. 5, 4, 1. (In Plin. 37, 7, 29, § 103, the better read. is fila; v. Jan. and Sillig, ad h. l.).

    Lewis & Short latin dictionary > folium

  • 72 Gyndes

    Gyndes (also Gindes), is, m., = Gundês, a tributary of the Tigris, in Assyria, now Diala or Kerkah, Tib. 4, 1, 141; Sen. de Ira, 3, 21, 1 (but in Tac. A. 11, 10, the better read. is Gindes).

    Lewis & Short latin dictionary > Gyndes

  • 73 joculatorius

    jŏcŭlātōrĭus, a, um, adj. [joculator], jesting, jocular.—In plur. subst., jests, jokes:

    joculatoria quaedam,

    Diom. p. 486 P. (but in Cic. Att. 4, 16, 3, the better reading is joculatorem; v. the preced. art.).

    Lewis & Short latin dictionary > joculatorius

  • 74 limbus

    limbus, i, m., a border that surrounds any thing, a hem, welt, edge, selvage, fringe; a belt, band, girdle.
    I.
    Lit.:

    Sidoniam picto chlamydem circumdata limbo,

    Verg. A. 4, 137; id. ib. 2, 616 (this the better read., others nimbo):

    indutus chlamydem Tyriam, quam limbus obibat Aureus,

    Ov. M. 5, 51; id. ib. 6, 127; 2, 734; Stat. Achill. 1, 330:

    frontem limbo velata pudicam,

    with a headband, fillet, Claud. Cons. Mall. Theod. 118; cf.:

    imminuerent frontes limbis,

    Arn. 2, 72: picto discingit pectora limbo, with a girdle, [p. 1066] belt, Stat. Th. 6, 367.—
    II.
    Transf.
    * A.
    The zodiac:

    extra limbum XII. signorum,

    Varr. R. R. 2, 3, 7; id. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31.—
    B.
    A noose, snare, for catching animals, Grat. Cyn. 25.

    Lewis & Short latin dictionary > limbus

  • 75 mercor

    mercor, ātus, 1 (archaic form, mercassitur for mercatus fuerit, Inscr. Grut. 512, 20.— Inf. mercarier for mercari, Hor. S. 2, 3, 24), v. dep. n. and a. [id.], to trade, traffic, deal in commodities ( absol., Plaut. Merc. prol. 82), to buy, purchase something from a person (cf. nundinor).
    I.
    Lit., constr. with aliquid ab or de aliquo, with abl. or gen. of the price (class.):

    aliquid ab aliquo,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    fundum de pupillo,

    id. Fl. 20, 46:

    aliquid tanto pretio,

    id. Rosc. Am. 46, 133:

    hortos egregiasque domos,

    Hor. S. 2, 3, 24:

    quanti mercatura mullum luxuria?

    Plin. 9, 18, 31, § 68:

    hanc (segetem),

    Juv. 14, 143.—In part. pres.: mercans, antis, subst., a buyer, purchaser:

    spem mercantium frustrari,

    Suet. Aug. 75.—
    II.
    Trop.:

    ego haec officia mercanda vitā puto,

    to be purchased with life, Cic. Att. 9, 5, 3:

    amorem muneribus,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 15.—In pass. signif., to be bought (mostly post-Aug.):

    jam quidem facta emplastra mercantur,

    Plin. 34, 11, 25, § 108.— Part. perf.: mercātus, a, um, bought, purchased: commeatibus mercatis, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 12:

    cultus,

    Prop. 1, 2, 5:

    sestertiis centum quinquaginta milibus trullam unam mercatam a matrefamilias,

    Plin. 37, 2, 10, § 29 (the better reading is mercatā matre, Jan.).

    Lewis & Short latin dictionary > mercor

  • 76 nimius

    nĭmĭus, a, um, adj. [nimis], beyond measure, excessive, too great, too much.
    I.
    Lit.:

    quod autem satis est, eo quidquid accesserit nimium est,

    Cic. Fin. 5, 27, 81:

    vitem coërcet, ne in omnes partes nimia fundatur,

    id. Sen. 15, 52:

    nimiae celeritates,

    id. Off. 1, 36, 131:

    nimiā pertinaciā atque arrogantiā,

    Caes. B. C. 1, 85:

    Prometheus Assiduam nimio pectore pavit avem,

    that grew again too fast, Mart. Spect. 7, 2.—
    (β).
    With abl. of thing, excessive, immoderate, intemperate in any thing:

    fiduciā nimius, Sall. Fragm. ap. Arus. Mess.: rebus secundis nimii,

    too much elated, Tac. H. 4, 23:

    nimius mero,

    Hor. C. 2, 12, 5.—
    (γ).
    With gen.:

    impotens et nimius animi est,

    Liv. 6, 11, 3:

    imperii,

    id. 3, 26:

    sermonis,

    Tac. H. 3, 75:

    pugnae,

    Sil. 5, 232.—
    2.
    Subst.: nĭmĭum, ii, n., too much, superabundance, excess:

    mediocritatem illam tenebit, quae est inter nimium et parum,

    Cic. Off. 1, 25, 89:

    juris,

    Sil. 14, 670:

    auri argentique nimium fuit,

    Plin. 33 prooem. § 5.—
    B.
    In partic., too mighty, too powerful (post-Aug.):

    Cn. Pompeium esse nimium jam liberae reipublicae,

    Vell. 2, 32, 1:

    legio legatis nimia ac formidolosa erat,

    Tac. Agr. 7; Flor. 3, 15, 3.—
    II.
    Transf., great beyond measure, i. e. very great, very much:

    homo nimiā pulchritudine,

    Plaut. Mil. 4, 2, 8:

    nimia memoras mira,

    id. Am. 2, 1, 69; 5, 1, 52; Mart. 5, 64, 3.—
    2.
    Subst.: nĭmĭum, ii, n.: nimium boni est, cui nil est [in diem] mali, it is great good fortune (a transl. of Eurip. Hec. 2: keinos olbiôtatos), Enn. ap. Cic. Fin. 2, 13, 41 (Trag. v. 237 Vahl.).—Hence,
    b.
    In the abl., nĭmĭo, adverb., exceedingly, by far, much, very, Plaut. Truc. 4, 1, 6:

    nimio mavolo,

    id. Poen. 1, 2, 90.—Esp., with comparatives, = multo:

    scito, nimio celerius venire quod molestum'st,

    Plaut. Most. 1, 1, 69 Lorenz ad loc.:

    nimio nequior,

    id. ib. 1, 2, 65: quia te nimio plus diligo, Anton. ap. Cic. Att. 10, 8 A, 1:

    ne doleas plus nimio,

    Hor. C. 1, 33, 1:

    nimio minus,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 21:

    nimio melius,

    id. Pers. 1, 3, 31:

    nimio plus quam satis tutum esset, etc.,

    Liv. 1, 2, 3:

    nimio plus quam velim,

    id. 2, 37, 4; 29, 33, 4:

    nimio amplior,

    Gell. 1, 3, 25.—Hence, adv., in two forms.
    A.
    nĭmĭum, too much, too ( = nimis, in all uses, v. infra):

    nimium parce facere sumptum,

    Ter. And. 2, 6, 19:

    nimium dicere, opp. parum,

    Cic. Clu. 58, 160:

    nimium ne crede colori,

    Verg. E. 2, 17:

    diu,

    Cic. Cat. 1, 5, 10:

    longum tempus,

    id. Att. 12, 18, 1:

    nimium multi,

    id. Clu. 46, 126:

    nimium gratum... gratum praeter modum,

    id. Planc. 33, 82:

    amantes mei,

    Quint. 1 prooem. 7 et saep.—
    (β).
    Non nimium, not very much, not particularly:

    illud non nimium probo,

    Cic. Fam. 12, 30, 7.—
    2.
    Transf., very much, greatly, exceedingly:

    homo nimium lepidus,

    Plaut. Mil. 4, 2, 8:

    nimium lepida nimisque nitida femina,

    id. ib. 4, 2, 12; id. Ps. 1, 2, 71:

    loci nimium mirabiles,

    id. Trin. 4, 2, 86:

    nimium vellem,

    Ter. Eun. 3, 5, 49:

    o fortunatos nimium, sua si bona norint, Agricolas!

    Verg. G. 2, 458:

    felix, heu nimium felix!

    id. A. 4, 657; Stat. S. 3, 3, 25.—In class. prose esp.—
    b.
    Nimium quantum, as much as can be, very much indeed, exceedingly, very:

    differt inter honestum et turpe nimium quantum,

    Cic. Fin. 4, 25, 70:

    sales in dicendo nimium quantum valent,

    id. Or. 26, 87:

    ille nimium quantum audacter, Oves, inquit, etc.,

    Gell. 16, 6, 9 (nimium quam, false reading for quae nimium, Quint. 4, 2, 70. In Plaut. Bacch. 1, 2, 13, the better reading is hem quam, v. Ritschl ad h. l.).—
    B.
    nĭmĭē (post-class.).
    1.
    Too much, excessively:

    nimie aliquid facere,

    Capitol. Gord. 6:

    arat (frontem rugis) non nimie sed pulchre dictum,

    Macr. S. 6, 6.—
    2.
    Transf., very much, very:

    in locis nimie frigidis,

    Pall. 4, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > nimius

  • 77 nummarius

    nummārius (so acc. to the better MSS., others nūmārius), a, um, adj. [nummus], of or belonging to money, money-.
    I.
    Lit.:

    difficultas nummaria,

    pecuniary difficulty, Cic. Verr. 2, 2, 28, § 69; cf.:

    difficultas rei nummariae,

    id. ib. 2, 4, 6, §

    11: theca nummaria,

    a money-box, coffer, id. Att. 4, 7, 2: arca, Nov. ap. Non. 495, 25:

    res,

    the coinage, Cic. Off. 3, 20, 86:

    lex Cornelia nummaria,

    passed by Sylla against forgery, id. Verr. 2, 1, 42, § 100:

    poena,

    a fine, Dig. 4, 8, 11; Paul. Sent. 5, 6, 9.—
    II.
    Transf., bribed with money, venal, mercenary:

    judices,

    Cic. Att. 1, 16, 8; id. Clu. 28, 75:

    varia judicum genera: nummarii pauci, sed omnes irati,

    id. ib. 27, 75:

    judicium,

    id. Verr. 2, 3, 57, § 131:

    interpres pacis,

    id. Clu. 36, 101:

    tribunal,

    Sen. Ben. 1, 9, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > nummarius

  • 78 praeseco

    prae-sĕco, cŭi, ctum, or cātum, 1, v. a., to cut off before or in front, to cut off or out (not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    pars cultello praesecatur,

    Varr. R. R. 3, 16, 34:

    brassica ut praesica, quod ex ejus scapo minutatim praesecatur,

    id. L. L. 5, § 104 Müll.:

    partem,

    Ov. R. Am. 112:

    projecturas tignorum,

    Vitr. 4, 2:

    lineam,

    Plin. 32, 2, 5, § 13:

    praesecta vitis,

    id. 17, 15, 25, § 115:

    praesecata gula,

    App. M. 1, p. 108, 15.—
    II.
    Trop.: praesectum decies non castigavit ad unguem, has not corrected by the pared nail, i. e. to perfect accuracy, Hor. A. P. 294 Bentl. and Haupt (but the better reading is perfectum).

    Lewis & Short latin dictionary > praeseco

  • 79 Publius

    Publius, ĭi, m., a Roman prœnomen; in writing, abbrev. P.;

    e. g. P. Lentulus, to whom are addressed the letters,

    Cic. Fam. 1, 1 sqq.; v. also Publilius, III.—Hence, Publĭānus, a, um, adj., of or belonging to a Publius:

    sententia,

    i. e. of Publius Syrus, Sen. Contr. 7, 18, 8 (where the better reading is Publilianae).

    Lewis & Short latin dictionary > Publius

  • 80 quantocius

    quant-ōcĭus, adv. [quanto-ocius], the sooner the better, as quickly as possible (post-class.):

    ut quantocius ad ea perveniat oratio,

    Mamert. Grat. Act. ad Julian. 2:

    discede quantocius, ne,

    Sulp. Sev. Dial. 3, 4; Licin. ap. Lact. Mort. Pers. 48, 10; Vulg. Gen. 45, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > quantocius

См. также в других словарях:

  • The Better Life — Álbum de 3 Doors Down Publicación 8 de febrero, 2000 Género(s) Rock alternativo,hard rock, post grunge Duración 40:44 / 1:36:40 (edición de lujo) …   Wikipedia Español

  • The better life — Album par 3 Doors Down Sortie 8 février 2000 Durée 40 min 44 s Genre(s) Rock, Alternative rock Producteur(s) Paul Eb …   Wikipédia en Français

  • The Better Half — is the title of a comic strip created by Bob Barnes. It has been syndicated since 1956. Creators who have worked on the strip include Barnes (1956 1972), Ruth Barnes and Dick Rogers (1973 1978), Vinnie Vinson (1979 1982), Jay Harris (1982 1992),… …   Wikipedia

  • The Better Life — Album par 3 Doors Down Sortie 8 février 2000 Durée 40 min 44 s Genre Rock, Alternative rock Producteur Paul Ebersold …   Wikipédia en Français

  • The Better Half (play) — The Better Half is a one act play by Noel Coward first performed in 1922 by the Grand Guignol company. It was never published and thought to be lost until Richard Hand and Mike Wilson, researchers writing a book on the theatre company, discovered …   Wikipedia

  • The Better Mod — (also known as The Builder s Mod or TBM), is a mod for the original beta of Blockland.External Links* [http://www.thebettermod.org/ Current TBM Website/forums] …   Wikipedia

  • The Better Life — This article is about the album by 3 Doors Down. For the Keith Urban song, see Better Life. The Better Life Studio album by 3 Doors Down …   Wikipedia

  • The Better Sex — Infobox Television show name = The Better Sex caption = The Better Sex titlecard format = Game show camera = picture format = runtime = 30 minutes creator = Mark Goodson Bill Todman productions starring = Bill Anderson, Sarah Purcell (co hosts)… …   Wikipedia

  • All the better — Better Bet ter, a.; compar. of Good. [OE. betere, bettre, and as adv. bet, AS. betera, adj., and bet, adv.; akin to Icel. betri, adj., betr, adv., Goth. batiza, adj., OHG. bezziro, adj., baz, adv., G. besser, adj. and adv., bass, adv., E. boot,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • For the better — Better Bet ter, n. 1. Advantage, superiority, or victory; usually with of; as, to get the better of an enemy. [1913 Webster] 2. One who has a claim to precedence; a superior, as in merit, social standing, etc.; usually in the plural. [1913… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • for the better — {adj.} or {adv. phr.} With a better result; for something that is better. * /The doctor felt that moving Father to a dry climate would be for the better./ * /The new large print in the book is a change for the better./ Compare: TAKE A TURN.… …   Dictionary of American idioms

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»