Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

the+bear

  • 121 moror

    1.
    mŏror, ātus, 1, v. dep. n. and a. [mora].
    I.
    Neutr., to delay, tarry, stay, wait, remain, linger, loiter (syn.: cesso, cunctor, haesito; class.); eamus ergo ad cenam: quid stas? Thr. Ubi vis:

    non moror,

    i. e. I have no objection, Ter. Eun. 3, 2, 6:

    Lucceius narravit, Brutum valde morari, non tergiversantem, sed exspectantem, si qui forte casus, etc.,

    Cic. Att. 16, 5, 3:

    quid moror?

    Hor. C. 2, 17, 6:

    quid multis moror?

    why do I linger long? why make a long story of it? Ter. And. 1, 1, 87:

    ne multis morer,

    to be brief, in short, Cic. Verr. 2, 4, 46, § 104:

    paulum morandum in his intervallis,

    Quint. 11, 3, 39:

    quod adhuc Brundisii moratus es,

    have tarried, remained, Cic. Fam. 15, 17, 2:

    in provinciā,

    id. Att. 7, 1, 5:

    haud multa moratus,

    i. e. without delaying long, Verg. A. 3, 610:

    nec plura moratus,

    without tarrying any longer, id. ib. 5, 381:

    rosa quo locorum Sera moretur,

    may linger, may be, Hor. C. 1, 38, 3:

    Corycia semper qui puppe moraris,

    Juv. 14, 267.—With cum:

    ubi, et cum quibus moreris,

    stay, reside, Sen. Ep. 32, 1.—With quin:

    nec morati sunt quin decurrerent ad castra,

    Liv. 40, 31, 8.—In the part. perf. subst.:

    ad sexcentos moratorum in citeriore ripā cepit,

    Liv. 21, 47, 3; 21, 48, 6; cf.:

    ad duo milia aut moratorum aut palantium per agros interfecta,

    id. 24, 41, 4; v. Drakenb. ad h. 1.—
    II.
    Act., to delay, retard, detain, cause to wait, hinder:

    ne affinem morer, Quin, etc.,

    delay, Plaut. Aul. 4, 2, 5:

    argentum non morabor quin feras,

    id. As. 2, 2, 88:

    morari ac sustinere impetum hostium,

    Caes. B. C. 2, 26:

    conanti dexteram manum,

    id. ib. 5, 44, 8:

    eum,

    Cic. Fam. 6, 20, 28:

    iter,

    Caes. B. G. 7, 40:

    naves,

    Plin. 9, 25, 41, § 80:

    morari ab itinere proposito hostem,

    Liv. 23, 28, 9:

    morantur pauci Ridiculum et fugientem ex urbe pudorem,

    Juv. 11, 54.—
    2.
    To fix the attention of, to delight, amuse, entertain: morata recte Fabula Valdius oblectat, populum meliusque moratur, Quam, etc., delays, i. e. entertains, Hor. A. P. 321:

    carmina, quae possint oculos auresque morari Caesaris,

    arrest, id. Ep. 1, 13, 17:

    tardior stilus cogitationem moratur,

    Quint. 1, 1, 28: profecto non plus biduum aut— Ph. Aut? nihil moror, I will wait no longer, will bear no delay, Ter. Eun. 1, 2, 104:

    egomet convivas moror,

    keep them waiting, Ter. Heaut. 1, 1, 120.—
    B.
    In partic.: nihil morari aliquem, not to detain a person, to let him go, to dismiss. Thus the consul said when he dismissed the Senate:

    Nihil amplius vos moramur,

    I will detain you no longer, you are dismissed, Capitol. M. Aurel. 10. This is the customary formula for abandoning an accusation and dismissing an accused person:

    C. Sempronium nihil moror,

    i. e. I withdraw my accusation against, Liv. 4, 42, 8:

    cum se nihil morari magistrum equitum pronuntiasset,

    id. 8, 35, 8:

    negavit, se Gracchum morari,

    id. 43, 16, 16.—Hence,
    2.
    Trop.: nihil morari (with acc., an object-clause, or quo minus), to let a thing go, i. e. not to value or regard, to care nothing about it, to have nothing to say against it, etc.:

    nam vina nihil moror illius orae,

    care nothing for it, am not fond of it, Hor. Ep. 1, 15, 16:

    officium,

    id. ib. 2, 1, 264:

    nec dona moror,

    Verg. A. 5, 400:

    nil ego istos moror faeceos mores,

    Plaut. Trin. 2, 2, 18 Brix ad loc.—With object-clauses:

    alieno uti nihil moror,

    I do not want to, Plaut. Capt. prol. 16: nihil moror, eos salvos esse, et ire quo jubetis, am not opposed to it, have nothing to say against it, Ant. ap. Cic. Phil. 13, 17, 35:

    nil moror eum tibi esse amicum,

    Plaut. Trin. 2, 2, 56.— With quominus:

    nihil ego quidem moror, quominus decemviratu abeam,

    I do not hesitate to, I will immediately, Liv. 3, 54, 4. —Hence, * mŏrātē, adv., lingeringly, slowly:

    moratius,

    Sen. Q. N. 6, 14, 3.
    1.
    Act. collat. form mŏro, āre: quid moras? Naev. ap. Diom. p. 395 P.: morares Enn. ib.: moraret, Pac. ib. (cf. Enn. p. 154, v. 11 Vahl.; Trag. Rel. p. 82 Rib.; Com. Rel. p. 16 ib.).—
    2.
    Pass. impers.: ita diu, ut plus biennium in his tricis moretur, be spent, lost, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 2.
    2.
    mōror, 1, v. dep. n. [môros], to be foolish, be a fool (post-Aug.), in the lusus verbb.:

    morari eum (Claudium) inter homines desiisse, productā primā syllabā, jocabatur,

    Suet. Ner. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > moror

  • 122 prae

    prae, adv., and prep. with abl. [for prai, kindred with Sanscr. prefix pra-, before; Gr. pro, prin, prosô; cf.: pro, prior, porro, primus].
    I.
    Adv., before, in front.
    A.
    Lit. (ante-class.):

    abi prae, Sosia, Jam ego sequar,

    go before, go in advance, Plaut. Am. 1, 3, 45:

    i prae, sequar,

    Ter. And. 1, 1, 144; id. Eun. 5, 2, 69: i tu prae, virgo;

    non queo, quod pone me est, servare,

    Plaut. Curc. 4, 2, 1:

    age, age nunc tu, i prae,

    id. Pers. 4, 4, 56.—
    B.
    Trop., as a particle of comparison, with ut, quam, or quod (also written in one word, praeut and praequam; cf. Wagner ad Plaut. Aul. 503), in comparison with, compared with (ante- and post-class. and colloq.):

    parum etiam, praeut futurum est praedicas,

    Plaut. Am. 1, 1, 218; id. Bacch. 4, 9, 5:

    immo noster nunc quidem est de verbis, prae ut dudum fuit,

    id. Men. 5, 5, 33; 2, 3, 25:

    nihil hercle quidem hoc, Prae ut alia dicam,

    id. Mil. 1, 1, 20; id. Merc. 2, 4, 2:

    ludum dices fuisse, praeut hujus rabies quae dabit,

    Ter. Eun. 2, 3, 9:

    satin' parva res est voluptatum in vitā atque in aetate agundā, praequam quod molestum'st?

    in comparison with the trouble, Plaut. Am. 2, 2, 2:

    nihil hoc est, triginta minae, prae quam alios dapsilis sumptus facit,

    id. Most. 4, 2, 62 Lorenz ad loc.:

    jam minoris omnia facio prae quam quibus modis Me ludificatus est,

    id. ib. 5, 2, 25:

    sed hoc etiam pulcrum'st praequam sumptus ubi petunt,

    id. Aul. 3, 5, 33; id. Merc. prol. 23:

    quae etsi longioribus verbis comprehensa est praequam illud Graecum, etc.,

    Gell. 16, 1, 3:

    immo res omnis relictas habeo prae quod tu velis,

    Plaut. Stich. 2, 2, 38.—
    II.
    Prep. with abl. (with acc.:

    prae cornua, prae litteras,

    Petr. 39, 12; 46, 1), before, in front of, in advance of.
    A.
    Lit.:

    cavendum erit, ut (villa) a tergo potius quam prae se flumen habeat,

    before it, Col. 1, 5, 4: limina alia prae aliis erant, App. de Mundo, p. 69, 22.—Esp. freq.: prae se ferre, agere, mittere, to bear, carry, drive, or send before one's self:

    ille qui stillantem prae se pugionem tulit,

    Cic. Phil. 2, 12, 30:

    argenti prae se in aerarium tulit quattuordecim milia pondo,

    Liv. 28, 38, 5:

    prae se ferens Darium puerum,

    Suet. Calig. 19:

    prae se armentum agens,

    Liv. 1, 7, 4:

    singulos prae se inermes mittere,

    Sall. J. 94, 2: prae manu, and, less freq., prae manibus, at hand, on hand (ante- and postclass.):

    patri reddidi omne aurum, quod fuit prae manu,

    Plaut. Bacch. 4, 3, 9; Ter. Ad. 5, 9, 23:

    cum prae manu debitor (pecuniam) non haberet,

    Dig. 13, 7, 27:

    si Caesaris liber prae manibus est, promi jubeas,

    Gell. 19, 8, 6:

    aes si forte prae manu non fuerit,

    App. M. 6, p. 180, 30.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.: prae se ferre, less freq., prae se gerere, declarare, etc., prop. to carry before one's self. as if to show it; hence, to show, exhibit, manifest, reveal, make known, betray, discover, indicate (freq. and class.), Cic. Agr. 2, 2, 4:

    fortasse ceteri tectiores: ego semper me didicisse, prae me tuli,

    id. Or. 42, 146:

    nec vero cum venit, prae se fert, aut qui sit aut unde veniat,

    id. Rep. 2, 3, 6:

    scelus et facinus prae se ferens et confitens,

    id. Mil. 16, 43:

    ceteris prae se fert et ostentat,

    id. Att. 2, 23, 3:

    beata vita glorianda et praedicanda et prae se ferenda est: nihil est enim aliud quod praedicandum et prae se ferendum sit,

    id. Tusc. 5, 17, 50: conjecturam prae se gerere. id. Inv. 2, 9, 30:

    animum altum et erectum prae se gerebat, Auct. B. Afr. 10: prae se declarant gaudia vultu,

    Cat. 64, 34:

    prae se maximam speciem ostentare,

    App. Flor. p. 342, 10.—
    2.
    In partic., in comparisons, in comparison with, compared with (mostly in comparisons which imply a contrast of kind; while praeter refers to a contrast of degree only: dives prae ceteris, in contrast with the others, who are poor: dives praeter ceteros, richer than the other rich ones; cf. Krebs, Antibarb. p. 894).
    (α).
    With positive adj. (class.; v. infra):

    omnia prae meo commodo,

    Ter. Ad. 2, 3, 9: omnium unguentum odor prae tuo nautea est, Plaut. Curc. 1, 2, 5; id. Men. 1, 2, 67:

    Gallis prae magnitudine corporum suorum brevitas nostra contemptui est,

    Caes. B. G. 2, 30:

    prae divitiis,

    Liv. 3, 26:

    videbant omnes prae illo parvi futuros,

    Nep. Eum. 10, 4; Cic. Agr. 2, 35, 96:

    veros illos Atticos prae se paene agrestes putat,

    id. Brut. 83, 286:

    ab isto prae lucro praedāque nec vectigalium nec posteritatis habitam esse rationem,

    id. Verr. 2, 3, 55, § 128:

    non tu quidem vacuus molestiis, sed prae nobis beatus,

    id. Fam. 4, 4, 2; Hor. Ep. 1, 11, 4:

    (stultitia) prae ceteris parit immensas cupiditates,

    Auct. Her. 2, 22, 34.—
    (β).
    So with comp. for quam (ante- and post-class.):

    atque me minoris facio prae illo,

    Plaut. Ep. 3, 4, 85:

    id prae illo, quod honestum nobis est, fit plenius,

    Gell. 1, 3, 25; Front. Ep. ad M. Caes. 1, 2; Hier. in Psa. 44, 3; Aug. c. Acad. 1, 22.—
    3.
    In giving the cause, which, as it were, goes before, for, because of, by reason of, on account of (class. only of a hinderance; with an express or implied negation; or with vix, v. Zumpt, § 310): Ulixi cor frixit prae pavore, Liv. Andron. ap. Serv. Verg. A. 1, 92:

    prae laetitiā lacrumae praesiliunt mihi,

    Plaut. Stich. 3, 2, 13:

    prae lassitudine opus est ut lavem,

    id. Truc. 2, 3, 7; Ter. Heaut. 1, 1, 71:

    prae gaudio ubi sim nescio,

    id. ib. 2, 3, 67:

    vivere non quit Prae macie,

    Lucr. 4, 1167:

    nec loqui prae maerore potuit,

    Cic. Planc. 41, 99:

    quorum ille nomen prae metu ferre non poterat,

    id. Phil. 13, 9, 20:

    solem prae jaculorum multitudine non videbitis,

    id. Tusc. 1, 42, 101:

    prae irā,

    Liv. 31, 24 fin.:

    vix sibimet ipsi prae nec opinato gaudio credentes,

    id. 39, 49.—In composition, prae usually denotes,
    a.
    Before: praedico, praebibo, praecaveo, etc.; so too, praeceps, headforemost, headlong. —In time: praecanus, gray before one's time.
    b.
    Enhancing the main idea, qs. in advance of others: praealtus, extremely high: praeclarus, very celebrated; praevalidus, very strong, etc.

    Lewis & Short latin dictionary > prae

  • 123 capiō

        capiō cēpī (capsis, old for cēperis, C.), captus, ere    [CAP-], to take in hand, take hold of, lay hold of, take, seize, grasp: flabellum, T.: sacra manu, V.: pocula, H.: baculum, O.: pignera, L.: manibus tympanum, Ct.: lora, Pr.: arma capere alii, seized their arms, S.: ensem, O.: tela, O.: omnia arma contra illam pestem, i. e. contend in every way: Manlium arma cepisse, had begun hostilities, S.: capere arma parabat, was on the point of attacking, O.—Of food, to take, partake of: Cibum cum eā, T.: lauti cibum capiunt, Ta. — To take captive, seize, make prisoner: belli duces captos tenetis: unus e filiis captus est, Cs.: capta tria milia peditum, L.: alquos Byzantii, N.: captos ostendere civibus hostes, H.: Num capti (Phryges) potuere capi? could they not, when taken, be taken (once for all)? V.: casus est enim in capiendo (sc. praedones).—To catch, hunt down, take: pro se quisque quod ceperat adferebat: cervum, Ph.: illa pro lepusculis capiebantur, patellae, etc.—To win, captivate, charm, allure, enchain, enslave, fascinate: ut te redimas captum (i. e. amore), T.: quibus (rebus) illa aetas capi ac deleniri potest: te pecuniā captum: quem suā cepit humanitate, N.: hunc capit argenti splendor, H.: dulcedine vocis, O.: (bos) herbā captus viridi, V.: oculis captis.— To cheat, seduce, deceive, mislead, betray, delude, catch: Aut quā viā te captent eādem ipsos capi? T.: eodem captus errore, involved in: suis miserum me cepit ocellis, Pr.: carmine formosae capiuntur, Tb.: me dolis, S.: capi alcuius dolo, N.: alqm amicitiae mendacis imagine, O.—To defeat, convict, cast, overcome (in a suit or dispute): ne tui consultores capiantur: in capiendo adversario versutus (orator).—To harm, lame, mutilate, maim, disable, impair, weaken: oculis et auribus captus, blind and deaf: membris omnibus captus: altero oculo capitur, loses an eye, L.: capti auribus metu, L.: lumine, O.: numquam erit tam captus equester ordo: captā re p. — P. pass., of the mind, deprived of sense, silly, insane, crazed, lunatic, mad: mente esse captum: virgines captae furore, L.: capti et stupentes animi, L. — To choose, select, elect, take, pick out, adopt, accept: iudicem populum R., L.: Me arbitrum, T.: inimicos homines, make enemies, T.: sacerdotem sortito: Flaccus flamen captus a Licinio erat, L. — Of places, to occupy, choose, select, take possession of, enter into: loca capere, to take up a position, Cs.: castris locum capere: locum extra urbem editum capere, N.: locum editiorem, S.: capto monte, Cs.: Aventinum ad inaugurandum templa, L.: montes fugā, for refuge, L.: tumulum, V.: terras captas despectare videntur (cycni), to be settling down on places selected, V. — To take by force, capture, storm, reduce, conquer, seize: pauca (oppida), S.: Troiā captā, L.: quod (agri) de Campanis ceperant: castra hostium, N.: oppida manu, V.; cf. oppressā captāque re p.: patriam suam, L.—To reach, attain, arrive at, betake oneself to: insulam, Cs.: oti illum portum.—Of property or money, to take, seize, wrest, receive, obtain, acquire, get: agros de hostibus: ager ex hostibus captus, L.: praedas, N.: ex hostibus pecuniam, L.: cape cedo, give and take, T.: de re p. nihil praeter gloriam, N.: ex calamitate populi R. nomen capere, Cs.: regnum Tiberinus ab illis Cepit, succeeded to, O.— With pecuniam, to take illegally, exact, extort, accept a bribe, take blackmail: contra leges pecuniam cepisse?: pecuniae per vim atque iniuriam captae: aperte pecunias ob rem iudicandam: alqm pecuniae captae arcessere, S.—To take, inherit, obtain, acquire, get, accept: morte testamentove alcuius alqd capere: a civibus Romanis hereditates: si capiendi Ius nullum uxori, Iu.—To collect, receive, obtain: ex eis praediis talenta argenti, T.: stipendium iure belli, Cs.: ex quo (castro) talenta, N.— Fig., to take, seize, obtain, get, enjoy, reap: Fructum, T.: fructūs auctoritatis: fructum vestri in me amoris: alquid ex eā re commodi? T.: utilitates ex amicitiā.—To take, assume, acquire, put on: gestūs voltūsque novos, T.: figuras, O.—To take, assume, adopt, cultivate, cherish, possess: petitoris personam: patris vim: patrium animum.— To undertake, assume, enter upon, accept, take up: provinciam duram, T.: consulatum: honores, N.: rerum moderamen, O.: rem p., S.: magistratum, L.—With dat. of person, to obtain for, secure for: patres praeturam Camillo ceperunt, L.—To begin, enter upon, undertake: bellum: labores, T.: augurium ex arce, L.: aliud initium belli, i. e. war on a new plan, Cs.: conatūs ad erumpendum, L.: nec vestra capit discordia finem, V.: ad impetum capiundum spatium, to take a start, L.: somnum, fall asleep.—Poet.: Unde nova ingressūs experientia cepit? i. e. was devised, V.—To seize, embrace, take (an opportunity): si quam causam ceperit, T.: tempus ad te adeundi.—To form, conceive, entertain, come to, reach: sensum verae gloriae: ex lucri magnitudine coniecturam furti: consilium unā tecum, T.: consilium hominis fortunas evertere: consilium equitatum demittere, Cs.: consilium ut exirem: legionis opprimendae consilium, Cs.—To take, derive, draw, obtain: de te exemplum, T.: exemplum ex aliquā re. — To take, entertain, conceive, receive, be subjected to, suffer, experience: miseriam omnem, T.: angorem pro amico: ex huius incommodis molestiam: infamiam sine voluptate: invidiam apud patres ex largitione, L.: timorem, V.: voluptatem animi.— With a feeling as subj, to seize, overcome, possess, occupy, affect, take possession of, move: Cupido cepit miseram nunc me, proloqui, etc.: ut caperet odium illam mei, T.: nos oblivio ceperat: Romulum cupido cepit urbis condendae, L.: animum cura cepit, L.: meae si te ceperunt taeda laudis, V.: dementia cepit amantem, V.—Of injury or loss, to suffer, take, be subjected to: calamitatem: incommodi nihil.—Esp., in the formula by which the senate, in great emergencies, gave absolute power to magistrates: videant ne quid res p. detrimenti capiat: senatus decrevit, darent operam consules, ne quid, etc., S.—To take in, receive, hold, contain, be large enough for: capit alveus amnes O.: terra feras cepit, O.: quid turbae est! Aedes nostrae vix capient, scio, T.: unā domo iam capi non possunt: Nec iam se capit unda, V.: Non tuus hoc capiet venter plus ac meus, H.: tot domūs locupletissimas istius domus una capiet? will swallow up.—To contain, hold, suffice for, be strong enough for, bear: eam amentiam: nec capiunt inclusas pectora flammas, O.: iram Non capit ipsa suam, O.: Nec te Troia capit, is too small for your glory, V.—To take, receive, hold, comprehend, grasp, embrace: gratia, quantam maximam animi nostri capere possunt: ille unus veram speciem senatūs cepit, L.
    * * *
    I
    capere, additional forms V TRANS
    take hold, seize; grasp; take bribe; arrest/capture; put on; occupy; captivate
    II
    capere, cepi, captus V TRANS
    take hold, seize; grasp; take bribe; arrest/capture; put on; occupy; captivate
    III
    taking/seizing

    Latin-English dictionary > capiō

  • 124 pūbēs

        pūbēs is, f    [3 PV-], grown-up males youth able to bear arms, youth, young men: Italiae: robora pubis Lecta, V.: Romana, L.: indomita, i. e. the young bullocks, V.— The youth, throng, people: agrestis, V.: captiva, H.— The private parts: Pube tenus, to the middle, V., O.
    * * *
    I
    (gen.), puberis ADJ
    adult, grown-up; full of sap
    II
    manpower, adult population; private/pubic parts/hair; age/condition of puberty

    Latin-English dictionary > pūbēs

  • 125 Callisto

    Callisto, ūs (ōnis, Serv. ad. Verg. G. 1, 67), f., = Kallistô, daughter of the Arcadian king Lycaon (hence, Lycaonis, Ov. F. 2, 173:

    virgo Tegeaea,

    id. ib. 2, 167:

    Maenalia,

    id. ib. 2, 192:

    virgo Nonacrina,

    id. M. 2, 409), and mother of Arcas by Jupiter; changed by Juno, on account of jealousy, into a she-bear, and then raised to the heavens by Jupiter in the form of the constellation Helice or Ursa Major, Hyg. Fab. 176; 177; Prop. 2 (3), 28, 23; Col. 11, 2, 15; Ov. F. 2, 156 sq.; cf. id. M. 2, 401 sq.— Acc. Callisto, Hyg. Astr. 2, 1.— Dat. Callisto Lycaonidi, Cat. 66, 66.— Abl. Callisto, Hyg. Fab. 155.

    Lewis & Short latin dictionary > Callisto

  • 126 circumfero

    circum-fĕro, tŭli, lātum, ferre, v. a. to bear round, or, in gen., to move or carry [p. 338] round or about (class. in prose and poetry).
    I.
    Prop.:

    age circumfer mulsum,

    pass around, Plaut. Pers. 5, 2, 45:

    satiatis vino ciboque poculum... circumferetur,

    Liv. 26, 13, 18:

    circumferri vinum largius jubet,

    Curt. 7, 4, 7:

    hisce (poculis) etiam nunc in publico convivio potio circumfertur,

    Varr. L. L. 5, § 122 Müll.:

    sanguinem in pateris,

    Sall. C. 22, 1; Flor. 4, 1, 4 Duker:

    circa ea omnia templa Philippum infestos circumtulisse ignes,

    Liv. 31, 30, 7:

    reliquias cenae,

    Suet. Galb. 22:

    lyram in conviviis,

    Quint. 1, 10, 19:

    codicem,

    Cic. Verr. 2, 2, 42, § 104:

    filium suis manibus,

    Quint. 2, 15, 8:

    diuque arma circumferens alia tela clipeo excipiebat, corpore alia vitabat,

    Curt. 6, 1, 4:

    ter heros Immanem circumfert tegmine silvam,

    Verg. A. 10, 887:

    pavimenta in expeditionibus,

    Suet. Caes. 46:

    ubique pellem vituli marini,

    id. Aug. 90.—Of books carried about for sale, Quint. 2, 13, 15; 2, 15, 4 al.:

    huc atque huc acies circumtulit,

    Verg. A. 12, 558; cf.

    oculos,

    to cast around, Ov. M. 6, 169; 15, 674; Liv. 2, 10, 8; 5, 41, 4; Curt. 6, 11, 36; Val. Max. 7, 2, ext. 2:

    vultus,

    Ov. M. 3, 241; Suet. Caes. 85.—Mid.:

    sol ut circumferatur,

    revolve, Cic. de Or. 3, 45, 178; cf.: linea circumferens, the circumference, Gromat. Vet. 5, 10:

    nec mirari hominem mercede conductum... ad nutum licentium circumferri,

    Curt. 5, 12, 2.—
    II.
    Trop. (mostly in the poets and histt.), to spread around:

    bellum,

    Liv. 9, 41, 6; 9, 45, 17; 10, 17, 2; 28, 3, 1; Tac. A. 13, 37 (for which:

    spargere bellum,

    id. ib. 3, 21):

    belli umbram,

    Sil. 15, 316:

    et circumferentem arma Scipionem omnibus finitimis raptim perdomitis ipsam Carthaginem repente adgressurum credebant,

    Liv. 30, 9, 3; Flor. 1, pr. 2;

    3, 12, 1: signa,

    id. 3, 5, 29:

    incendia et caedes et terrorem,

    Tac. A. 2, 52; cf.:

    terrorem nominis sui late,

    Flor. 2, 2, 21:

    Caesar circumferens terrarum orbi praesentia pacis suae bona,

    Vell. 2, 92, 2; Plin. Pan. 7, 5.—
    B.
    Of a narrative or discourse, to publish abroad, proclaim, divulge, disseminate among the people, report (prob. nct ante-Aug.):

    ut circumferetur M. Philippi factum atque dictum,

    Col. 8, 16, 3; Plin. Ep. 3, 11, 1; 6, 8, 2:

    illud quidem ingens fama, haec nulla circumfert,

    id. ib. 3, 16, 13.—With acc. and inf.:

    novi aliquam, quae se circumferat esse Corinnam,

    Ov. Am. 2, 17, 29. —Hence, of writings:

    circumferri,

    to be widely circulated, Quint. 2, 13, 15; 2, 15, 4. —
    C.
    In the lang. of religion, to lustrate, purify any one by carrying around him consecrated objects (torches, offerings, etc.) = lustrare, purgare:

    quaeso quin tu istanc jubes Pro cerritā circumferri?

    Plaut. Am. 2, 2, 144: aliquem pro larvato, id. Fragm. ap. Serv. ad Verg. A. 6, 229: tum ferto omnia sum circumlatus, Lucil. ap. Non. p. 261, 27: idem ter socios purā circumtulit undā, carried around pure water, i. e. for purification ( poet. constr. for undam circum socios), Verg. A. 6, 229 Serv. and Wagn.; Veg. 3, 74.—
    * D.
    In rhetoric:

    oratio deducta et circumlata,

    expanded, drawn out into periods, Quint. 4, 1, 60 Spald.

    Lewis & Short latin dictionary > circumfero

  • 127 difficilis

    dif-fĭcĭlis, e (old form difficul, like facul, famul, simul, etc., Varr. ap. Non. 111, 25), adj. [facilis; hence, far from easy to do, to accomplish, to bear, etc.; v. facilis], hard, difficult, troublesome (very freq. and class.).
    I.
    In gen.:

    nulla est tam facilis res, quin difficilis siet, quom invitus facias,

    Ter. Heaut. 4, 6, 1; cf. Plaut. Trin. 3, 2, 20; and:

    sacrorum diligentiam difficilem, apparatum perfacilem esse voluit,

    Cic. Rep. 2, 14 Mos.:

    quae facilia ex difficillimis animi magnitudo redegerat,

    Caes. B. G. 2, 27, fin.:

    quam graves, quam difficiles plerisque videntur calamitatum societates!

    Cic. Lael. 17 fin.:

    res arduae ac difficiles,

    id. Inv. 2, 54, 163; cf. id. Or. 10; id. Tusc. 3, 34 fin.; Plin. 17, 4, 3, § 28:

    contortae res et difficiles,

    Cic. de Or. 1, 58 fin.:

    quam scopuloso difficilique in loco verser,

    id. Div. in Caecil. 11, 35; cf.:

    in locos difficiles abire,

    Sall. J. 87 fin. Kritz.:

    iter angustum et difficile,

    Caes. B. G. 1, 6; id. B. C. 1, 65, 3:

    valles,

    id. ib. 1, 68, 2:

    difficili et arduo ascensu,

    id. ib. 3, 34; Cic. Verr. 2, 4, 23:

    difficilis atque impedita palus,

    Caes. B. G. 7, 19:

    transitus,

    id. ib. 6, 7, 5:

    aditus,

    id. ib. 7, 36; Hor. S. 1, 9, 56:

    tempus anni difficillimum,

    Caes. B. C. 1, 48, 5:

    difficili rei publicae tempore,

    Cic. de Imp. Pomp. 21:

    difficillimo reip. tempore,

    id. Phil. 5, 13, 36; cf. id. Caecin. 4, 11:

    difficilioribus usi tempestatibus,

    Caes. B. C. 3, 15, 4:

    partus,

    Plin. 24, 5, 13, § 22:

    urina,

    id. 23, 9, 83, § 165:

    venter,

    id. 22, 13, 15, §

    33 et saep.: (Macer et Lucretius) alter humilis, alter difficilis,

    Quint. 10, 1, 87 Frotsch.:

    nimium difficile est reperiri amicum,

    Plaut. Trin. 3, 1, 20;

    so with a subjectclause,

    Ter. And. 1, 3, 6; Lucr. 1, 138; Cic. Lael. 6, 22; 8, 26; 10, 33 et saep.; Caes. B. G. 1, 14, 2; 7, 58, 2; id. B. C. 1, 50 fin. et saep.; cf.:

    difficile ad fidem est in tam antiqua re, quot pugnaverint ceciderintve exacto affirmare numero,

    Liv. 3, 5, 12:

    difficile est longum subito deponere amorem,

    Cat. 77, 13.—Prov.:

    difficile est, crimen non prodere vultu,

    Ov. M. 2, 447:

    difficile est, tristi fingere mente jocum,

    Tib. 3, 7, 2:

    (rebus) difficilibus ad eloquendum,

    Cic. Off. 1, 35, 126:

    ad percipiendum,

    Quint. 8 prooem. § 4.—With supin.:

    difficile factu est,

    Cic. Rep. 1, 43; so,

    factu,

    id. Off. 1, 21, 71; id. N. D. 3, 1; id. Univ. 11:

    dictu,

    id. Lael. 3, 12; 7, 23; id. Fam. 1, 7, 2:

    aditu (locus),

    Sall. J. 91 fin. Kritz.—With dat.:

    fructus difficilis concoctioni,

    Plin. 23, 8, 79, § 151.—With gerund.:

    in difficili esse,

    Liv. 3, 65, 11; cf.:

    in facili esse,

    id. 3, 8, 9; so,

    in difficili rem esse,

    Cels. 5, 26 fin.:

    ille casus in difficili est, si, etc.,

    Dig. 28, 2, 29, § 15.
    II.
    In partic., of character, hard to manage or to please, obstinate, captious, morose, surly:

    difficiles ac morosi,

    Cic. Or. 29 fin.; cf. id. Fin. 1, 18, 61; Att. ap. Non. 407, 25; Hor. S. 2, 5, 90; id. A. P. 173:

    senex,

    Ter. Heaut. 3, 2, 24; cf.:

    moderati nec difficiles nec inhumani senes,

    Cic. de Sen. 3, 7:

    sunt morosi et anxii et iracundi et difficiles senes,

    id. ib. 18, 65:

    avunculus difficillimā naturā,

    Nep. Att. 5; cf.:

    difficili bile tumet jecur,

    Hor. C. 1, 13, 4: parens in liberos difficilis, Att. ap. Cic. N. D. 3, 29, 72:

    Penelopen difficilem procis,

    Hor. C. 3, 10, 11:

    vocanti,

    id. ib. 3, 7, 32:

    Gradivo,

    Ov. A. A. 2, 566:

    precibus,

    id. P. 2, 2, 20.— Trop.:

    terrae,

    intractable, Verg. G. 2, 179. —Prov.:

    difficilem oportet aurem habere ad crimina,

    deaf, inaccessible, Pub. Syr. 133 (Rib.).— Adv., in three forms (but the use of the adv. is mostly avoided by the best authors, difficile est taking its place, v. supra).
    (α).
    diffĭcĭlē, with difficulty (perh. not ante-Aug.), Vell. 2, 63, 3; Plin. 11, 18, 19, § 62; 27, 12, 94, § 120; Suet. Gramm. 11; Just. 27, 3, 2; Pall. Jan. 7; Tert. Apol. 48.—
    (β).
    diffĭculter, with difficulty (the usual form), Caes. B. C. 1, 62; Sall. C. 14, 5; Liv. 1, 52, 4; 42, 54, 3; Tac. A. 12, 35; Suet. Claud. 41; Quint. 1, 3, 3 al.—
    (γ).
    diffĭcĭl-ĭter, with difficulty (rare), Cic. Ac. 2, 16, 49 and 50; Col. 5, 3, 1; 5, 7, 1; Lact. Mort. Pers. 9, 7.—
    b.
    Comp.:

    difficilius,

    Caes. B. G. 7, 58; Quint. 1, 12, 8; 11, 2, 28; Plin. 22, 21, 28, § 56; Suet. Caes. 29; id. Ner. 43 al.—
    c.
    Sup.:

    difficillime,

    Cic. Lael. 17, 64; Plin. 16, 33, 60, § 139; 19, 7, 35, § 117 al.

    Lewis & Short latin dictionary > difficilis

  • 128 ecfacio

    ef-fĭcĭo ( ecfacio), fēci, fectum, 3 ( perf. subj. effexis, Plaut. As. 3, 5, 63; id. Poen. 1, 3, 19; inf. pass. ecfiĕri, id. Pers. 5, 1, 9; Lucr. 6, 761), v. a., to make out, work out; hence, to bring to pass, to effect, execute, complete, accomplish, make, form (very freq. in all periods and sorts of writing).
    I.
    In gen.
    (α).
    With acc.:

    male quod mulier facere incepit, nisi id ecficere perpetrat,

    Plaut. Truc. 2, 5, 12 sq.; cf. id. Pers. 5, 1, 9; Caes. B. C. 1, 36 fin.; 1, 61, 2:

    magna facinora,

    Plaut. Ps. 2, 1, 16; so,

    facinora,

    Cic. Phil. 2, 42, 109; cf.

    opus,

    id. ib. 4, 1, 6; Plaut. Truc. 5, 17; Caes. B. G. 4, 18, 1; 7, 35, 4 et saep.:

    pontem,

    id. ib. 6, 6, 1; id. B. C. 1, 40, 1; 1, 62 fin.:

    ligneas turres, tormenta,

    id. ib. 3, 9, 3; 3, 39 fin.:

    castella,

    id. ib. 3, 44, 3:

    panes ex hoc (genere radicis),

    id. ib. 3, 48, 3:

    sphaeram (Archimedes),

    Cic. Rep. 1, 17:

    columnam,

    id. Verr. 2, 1, 56 et saep.:

    Mosa insulam efficit Batavorum,

    Caes. B. G. 4, 10, 2; id. ib. § 4; id. B. C. 3, 40, 4; cf.:

    portum (insula),

    id. ib. 3, 112, 2; Verg. A. 1, 160:

    magnum numerum cratium, scalarum, etc.,

    Caes. B. G. 7, 81, 1:

    aliquid dignum dono deorum,

    Cic. Rep. 3, 3; cf. id. de Or. 1, 26, 120:

    civitatem,

    id. Rep. 2, 30; cf. id. ib. 3, 32:

    varios concentus, septem sonos,

    id. ib. 6, 18:

    magnas rerum commutationes,

    Caes. B. C. 3, 68, 1:

    tantos progressus,

    Cic. Brut. 78, 272:

    clamores et admirationes in bonis oratoribus,

    id. de Or. 1, 33, 152; id. Q. Fr. 3, 1, 3 et saep.:

    XIII. cohortes,

    Caes. B. C. 1, 15, 5; cf.:

    delectu habito duas legiones,

    id. ib. 1, 31, 2:

    unam ex duabus (legionibus),

    id. ib. 3, 89, 1:

    ad duo milia ferme boum,

    Liv. 22, 16 et saep.:

    lepide meum officium,

    Plaut. Truc. 4, 2, 1 sq.; cf.:

    nostra munia,

    id. Stich. 5, 4, 13:

    munus,

    Cic. Rep. 1, 46 fin.; id. Leg. 1, 5, 16:

    nuptias alicui,

    Ter. And. 3, 4, 16:

    aurum alicui,

    Plaut. Bacch. 2, 2, 55; cf. id. Poen. 1, 1, 57; Ter. Heaut. 3, 3, 23:

    hanc mulierem tibi,

    Plaut. Ps. 1, 1, 110 et saep.:

    quod a Curione effeceram,

    had procured, obtained, Cic. Att. 10, 10:

    amor mores hominum moros et morosos ecficit,

    Plaut. Trin. 3, 2, 43.—With two accs.:

    fortuna eos efficit caecos, quos complexa est,

    Cic. Lael. 15, 54; id. Off. 1, 1, 2; id. Rep. 2, 42; Caes. B. G. 3, 24 fin. et saep.; cf.:

    hunc (montem) murus circumdatus arcem efficit,

    id. ib. 1, 38, 6:

    aliquem consulem,

    Cic. Lael. 20, 73:

    aliquem dictatorem,

    id. Att. 15, 21; cf.

    also: quae res immani corporum magnitudine homines efficit,

    Caes. B. G. 4, 1, 9; and:

    id (genus radicis) ad similitudinem panis efficiebant,

    id. B. C. 3, 48, 1.—
    (β).
    With ut:

    eniti et efficere, ut, etc.,

    Cic. Lael. 16, 59; id. Rep. 1, 20; 3, 31; Caes. B. G. 2, 5, 5; 2, 17, 4 et saep.; cf.:

    hoc si efficiam plane, ut, etc.,

    Plaut. Mil. 3, 3, 62:

    si id efficere non posset, ut, etc.,

    Caes. B. G. 5, 50, 3:

    neque polliceor me effecturum, ut, etc.,

    Cic. Rep. 1, 24 fin. —Ellips. of ut:

    effice, di coëamus in unum,

    Ov. F. 3, 683.—
    (γ).
    With ne (rare):

    efficio ne cui molesti sint publicani,

    Cic. Att. 6, 1, 16:

    qui efficiant, ne quid inter privatum et magistratum differat,

    id. Rep. 1, 43, 67; id. Fin. 4, 4, 10; Liv. 8, 7, 6:

    efficiam, posthac ne quemquam voce lacessas,

    Verg. E. 3, 51; Dig. 3, 3, 78; cf.:

    aliquem or aliquid, ne, etc.,

    ib. 19, 2, 35; Quint. 3, 6, 102; 8, 3, 20.—
    (δ).
    With quominus (very seldom), Lucr. 1, 977; Quint. 11, 1, 48; Dig. 49, 14, [p. 630] 29; so with quo magis:

    saevitia collegae quo is magis ingenio suo gauderet effecit,

    Liv. 2, 60, 1.—
    (ε).
    With obj. acc. and inf. (very rare, and not ante-Aug.):

    vehementer efficit ea coire, etc.,

    Vitr. 2, 6; Dig. 38, 2, 14, § 8; 47, 11, 10.—
    (ζ).
    Absol. (freq. and class.):

    si effecero, Dabin' mihi argentum?

    Plaut. Ps. 1, 5, 121; cf. id. ib. 4, 1, 39 sq.; 4, 8, 5; id. Pers. 1, 3, 87; Caes. B. G. 7, 26, 2 et saep.:

    se a scientiae delectatione ad efficiendi utilitatem referre,

    Cic. Rep. 5, 3.
    II.
    In partic.
    A.
    In econom. lang., to produce, bear, yield:

    (ager Leontinus) plurimum efficit,

    Cic. Verr. 2, 3, 63 fin.; cf.:

    ager efficit cum octavo, cum decumo,

    id. ib. 2, 3, 47:

    si (vineae) centenos sestertios in singula jugera efficiant,

    Col. 3, 3, 3:

    cum matres binae ternos haedos efficiunt,

    id. 7, 6, 7.— Transf. to persons:

    liciti sunt usque eo, quoad se efficere posse arbitrabantur,

    i. e. to make a profit, Cic. Verr. 2, 3, 33 fin.
    B.
    Of numbers, to make out, yield, amount to a certain sum:

    ea (tributa) vix, in fenus Pompeii quod satis sit, efficiunt,

    Cic. Att. 6, 1, 3 (cf. shortly before:

    nec id satis efficit [al. efficitur] in usuram menstruam),

    Plin. 6, 33, 38, § 206; cf. ib. § 209; Col. 5, 2, 6; 8 sq.—
    C.
    In philos. lang., to make out, show, prove (with acc. and inf., ut, ne, or absol.):

    quod proposuit efficit, Cic. Par. prooem. § 2: in quibus (libris) vult efficere animos esse mortales,

    id. Tusc. 1, 31 fin. —In the pass. impers.: efficitur, it follows (from something):

    ita efficitur, ut omne corpus mortale sit,

    id. N. D. 3, 12, 30:

    ex quo efficitur, hominem naturae obedientem homini nocere non posse,

    id. Tusc. 3, 5, 25; cf.:

    ex quo illud efficitur, ne justos quidem esse natura,

    id. Rep. 3, 11:

    quid igitur efficitur?

    what follows from that? id. ib. 3, 12.—Hence,
    1.
    effĭcĭens, entis, P. a.
    A.
    Adj., effecting, effective, efficient. —In philos. lang.:

    proximus est locus rerum efficientium, quae causae appellantur: deinde rerum effectarum ab efficientibus causis,

    Cic. Top. 14 fin.; cf. id. Ac. 1, 6, 24; id. Fin. 3, 16, 55; id. Div. 1, 55, 125; id. Fat. 14, 33; Quint. 5, 10, 86. —
    B.
    Subst., with gen.: virtus efficiens utilitatis, the producer = effectrix, Cic. Off. 3, 3, 12; so,

    voluptatis (virtus),

    id. ib. 3, 33; cf.:

    ea, quae sunt luxuriosis efficientia voluptatum,

    id. Fin. 2, 7, 21; and:

    (causae) efficientes pulcherrimarum rerum,

    id. Univ. 14 fin.
    * Adv.: effĭcĭenter, efficiently (for which in the post-Aug. per., efficaciter):

    ut id ei causa sit, quod cuique efficienter antecedat,

    Cic. Fat. 15, 34.—
    2.
    effectus, a, um, P. a., worked out, i. e.
    A.
    Effected, completed:

    una (materia) diligenter effecta plus proderit quam plures inchoatae et quasi degustatae,

    Quint. 10, 5, 23; cf. id. 5, 13, 34; 8, 3, 88.—In the comp.:

    aliquid nitidius atque effectius,

    Quint. 12, 10, 45.—
    B.
    Effected, in philos. lang. (opp. causa efficiens), Cic. Top. 18; cf.

    res,

    id. ib. 4; 14 fin.; and subst.: effectum, i, n., an effect, id. ib. 3; Quint. 6, 3, 66; 5, 10, 94. — Adv.: effecte.
    a.
    Effectively, in fact, Mart. 2, 27, 3; Amm. 16, 5, 7.—
    b.
    Effectually, efficaciously:

    effectius,

    App. Flor. 16, p. 357.— Sup. does not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > ecfacio

См. также в других словарях:

  • The Bear — Título The Bear Ficha técnica Dirección Richard C. Sarafian Guion Michael Kane Reparto …   Wikipedia Español

  • The Bear —    1) Tenement so called in Botolph Lane in 1544 (Strype, ed. 1720, I. ii. 172).    This tenement was devised by James Mounford in 1544 to the parson and churchwardens of St. George Botolph Lane and the churchwardens receive annually £10 10s.… …   Dictionary of London

  • The Bear (1999 film) — The Bear is a 1999 animated film directed by Hilary Audus and based on the book of the same name by the author Raymond Briggs. It was first broadcast on Channel 4 during Christmas 1999.Like The Snowman , the film does not have any spoken dialogue …   Wikipedia

  • The Bear (Bo' Selecta!) — The Bear is a fictional character who originated from the adult sitcom Bo Selecta!. The Bear then went on to have his own show called A Bear s Tail which came from the Christmas pilot. Since the end of A Bear s Tail the Bear has featured in Bo in …   Wikipedia

  • The Bear (fairy tale) — The Bear is a fairy tale collected by Andrew Lang in The Grey Fairy Book . [Andrew Lang, The Grey Fairy Book , [http://www.surlalunefairytales.com/donkeyskin/stories/bear.html The Bear ] ] It is Aarne Thompson classification system type 510B, the …   Wikipedia

  • The Bear and the Bow — Logo de The Bear and the Bow Titre original The Bear and the Bow Réalisation …   Wikipédia en Français

  • The Bear (opera) — The Bear is the second of the two operas by William Walton, described in publication as an Extravaganza in One Act . The libretto was by Paul Dehn, based on a play by Anton Chekhov.BackgroundThe libretto by Paul Dehn was based on a play by Anton… …   Wikipedia

  • The Bear and the Bow — Saltar a navegación, búsqueda The Bear and the Bow Título The Bear and the Bow Ficha técnica Dirección Brenda Chapman Fotografía Animation Reparto …   Wikipedia Español

  • The Bear Quartet — ist eine schwedische Rockgruppe, die auf Englisch singt. Inhaltsverzeichnis 1 Geschichte 1.1 Gründungsphase 1.2 Die 1990er Jahre 1.3 Heute …   Deutsch Wikipedia

  • The Bear Deluxe — issue 25, fall 2007. The Bear Deluxe is a Portland, Oregon based magazine dedicated to environmental writing, literature, and visual art. It is released by Orlo, a non profit.[1][2] …   Wikipedia

  • The Bear Museum — The Bear Museum, the world s first Teddy Bear Museum, was based in Petersfield, Hampshire, England.The museum was founded by Judy Sparrow in 1984, and housed a collection of antique teddy bears and related items. It was closed in 2006, and has… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»