Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

testĭfĭcātus

  • 1 testificatus

    testificātus, a, um part. passé de testificor. [st2]1 [-] après avoir déposé, qui a déposé en justice, qui a porté témoignage. [st2]2 [-] qui a certifié, qui a affirmé. [st2]3 [-] qui a pris à témoin, qui a attesté. [st2]4 [-] sens passif: attesté, prouvé, déclaré.
    * * *
    testificātus, a, um part. passé de testificor. [st2]1 [-] après avoir déposé, qui a déposé en justice, qui a porté témoignage. [st2]2 [-] qui a certifié, qui a affirmé. [st2]3 [-] qui a pris à témoin, qui a attesté. [st2]4 [-] sens passif: attesté, prouvé, déclaré.
    * * *
        Testificatus, pen. prod. Participium. Cic. Declaré publiquement, Testifié.
    \
        Lingua testificata deam. Ouid. Qui a appelé la deesse à tesmoing, Qui a juré par la deesse.

    Dictionarium latinogallicum > testificatus

  • 2 testificatus

    1. testificātus, a, um
    part. pf. к testificor
    2. adj.
    засвидетельствованный, доказанный, проявленный ( voluatas alicujus rei C)

    Латинско-русский словарь > testificatus

  • 3 testificatus

    testĭfĭcor, ātus, 1, v. dep. a. [1. testisfacio].—
    I.
    To bear witness, give evidence, attest, testify (class.; esp. freq. in Cic.; cf. testor).
    A.
    Lit.:

    haec cum maxime testificaretur, in vincula conjectus est,

    Cic. Verr. 2, 5, 7, § 17.—With obj.-clause:

    testificantur illi Quinctium non stitisse,

    Cic. Quint. 6. 25;

    testificor, denuntio, ante praedico, nihil M. Antonium, etc.,

    id. Phil. 6, 3, 5; id. de Or. 2, 55, 224; id. Or. 10, 35:

    licet Te memorem dominae testificere tuae,

    Ov. A. A. 2, 270.—With rel.-clause:

    testificaris, quid dixerim aliquando aut scripserim,

    Cic. Tusc. 5, 11, 33.— Absol.:

    ut statim testificati discederent,

    Cic. Caecin. 16, 45.—
    B.
    Transf., to show, demonstrate, exhibit, publish, bring to light, etc.:

    testificabar sententiam meam,

    Cic. Att. 8, 1, 2:

    amorem meum,

    id. Fam. 2, 4, 2:

    auctam lenitatem suam,

    Tac. A. 14, 12:

    edicto non longam sui absentiam fore,

    id. ib. 15, 36: antiquas opes. Ov. F. 2, 302:

    hospitis adventum dei,

    id. ib. 1, 240; cf.:

    natalem tuum,

    id. Am. 1, 8, 94.—
    II.
    To call to witness (rare); deos hominesque amicitiamque nostram testificor, me tibi praedixisse, etc., Cael. ap Cic. Fam. 8, 16, 1; Cic. Att. 10, 9, A. 1:

    homines, deam,

    Ov. H. 20, 160; 21, 134:

    Stygiae numen aquae,

    id. F. 5, 250.— Hence,
    ► testĭfĭcātus, a, um, in a pass. sense:

    mihi nota fuit et abs te aliquando testificata tua voluntas omittendae provinciae,

    made known, averred, exhibited. Cic. Att. 1, 17, 7:

    mira sed et scaenā testificata loquar,

    Ov. F. 4, 326.

    Lewis & Short latin dictionary > testificatus

  • 4 testificor

        testificor ātus, ārī, dep.    [testis+2 FAC-], to make a witness, call to witness: deos hominesque testificor, me tibi praedixisse, etc.: Stygiae numen aquae, O.— To bear witness, give evidence, attest, testify: ut statim testificati discederent: testificor, denuntio, ante praedico, nihil M. Antonium, etc.: testificaris, quid dixerim.— To show, demonstrate, exhibit, make certain, publish, bring to light: sententiam meam: antiquas opes, O.: Natalem tuum, O.— P. pass.: abs te testificata tua voluntas, make known: scaenā testificata loquar, O.
    * * *
    testificari, testificatus sum V DEP
    assert solemnly, testify (to a fact); demonstrate; invoke as a witness

    Latin-English dictionary > testificor

  • 5 testificor

    testĭfĭcor, ātus, 1, v. dep. a. [1. testisfacio].—
    I.
    To bear witness, give evidence, attest, testify (class.; esp. freq. in Cic.; cf. testor).
    A.
    Lit.:

    haec cum maxime testificaretur, in vincula conjectus est,

    Cic. Verr. 2, 5, 7, § 17.—With obj.-clause:

    testificantur illi Quinctium non stitisse,

    Cic. Quint. 6. 25;

    testificor, denuntio, ante praedico, nihil M. Antonium, etc.,

    id. Phil. 6, 3, 5; id. de Or. 2, 55, 224; id. Or. 10, 35:

    licet Te memorem dominae testificere tuae,

    Ov. A. A. 2, 270.—With rel.-clause:

    testificaris, quid dixerim aliquando aut scripserim,

    Cic. Tusc. 5, 11, 33.— Absol.:

    ut statim testificati discederent,

    Cic. Caecin. 16, 45.—
    B.
    Transf., to show, demonstrate, exhibit, publish, bring to light, etc.:

    testificabar sententiam meam,

    Cic. Att. 8, 1, 2:

    amorem meum,

    id. Fam. 2, 4, 2:

    auctam lenitatem suam,

    Tac. A. 14, 12:

    edicto non longam sui absentiam fore,

    id. ib. 15, 36: antiquas opes. Ov. F. 2, 302:

    hospitis adventum dei,

    id. ib. 1, 240; cf.:

    natalem tuum,

    id. Am. 1, 8, 94.—
    II.
    To call to witness (rare); deos hominesque amicitiamque nostram testificor, me tibi praedixisse, etc., Cael. ap Cic. Fam. 8, 16, 1; Cic. Att. 10, 9, A. 1:

    homines, deam,

    Ov. H. 20, 160; 21, 134:

    Stygiae numen aquae,

    id. F. 5, 250.— Hence,
    ► testĭfĭcātus, a, um, in a pass. sense:

    mihi nota fuit et abs te aliquando testificata tua voluntas omittendae provinciae,

    made known, averred, exhibited. Cic. Att. 1, 17, 7:

    mira sed et scaenā testificata loquar,

    Ov. F. 4, 326.

    Lewis & Short latin dictionary > testificor

  • 6 аттестовать

    testificari [testificor, testificatus sum]

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > аттестовать

  • 7 ATTESTED

    [A]
    TESTATUS (-A -UM)
    TESTIFICATUS (-A -UM)
    CONTESTATUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > ATTESTED

  • 8 CERTIFIED

    [A]
    TESTATUS (-A -UM)
    TESTIFICATUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > CERTIFIED

  • 9 DECLARED

    [A]
    INDICTIVUS (-A -UM)
    TESTATUS (-A -UM)
    TESTIFICATUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > DECLARED

  • 10 ESTABLISHED

    [A]
    CONSTITUTUS (-A -UM)
    INVETERATUS (-A -UM)
    RATUS (-A -UM)
    TESTIFICATUS (-A -UM)
    TESTATUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > ESTABLISHED

  • 11 PROVEN

    [A]
    PROBATUS (-A -UM)
    TESTATUS (-A -UM)
    TESTIFICATUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > PROVEN

  • 12 PUBLISHED

    [A]
    TESTATUS (-A -UM)
    TESTIFICATUS (-A -UM)
    EMISSUS (-A -UM)
    ELATUS (-A -UM)
    EXPOSTUS (-A -UM)
    EXPOSITUS (-A -UM)
    EDITUS (-A -UM)

    English-Latin dictionary > PUBLISHED

См. также в других словарях:

  • testificativo — ► adjetivo Que declara con certeza y testimonio verdadero una cosa. * * * testificativo, a (del lat. «testificātus») adj. Se aplica a lo que sirve para *atestiguar algo. * * * testificativo, va. (Del lat. testificātus, part. pas. de testificāri,… …   Enciclopedia Universal

  • declarer — Declarer, et exposer. Aperire, Digerere, Dilucidare, Dubia perspicuis illustrare, Enodare, Explanare, Explicare, Exponere, Interpretari, Diluere, Enudare, Declarare. Aisé à declarer, Explicabilis. Declarer à quelqu un que c est, Certum aliquem… …   Thresor de la langue françoyse

  • despens — Il sent les unguens à mes despens et de mon bien, Olet vnguenta de meo. A moins de despens, Minore dispendio. Despens de prodigue, Nepotini sumptus. Faire grans despens, Sumptum admittere, Magnos sumptus facere, Ampliter sumptum facere. Ne faire… …   Thresor de la langue françoyse

  • protester — au contraire, et de se pourvoir comme il appartiendra, S opposer, Testari rem se iudicio executurum, Testato reclamare, Intercedere quominus aliquid fiat, Bud. A protesté de tous ses despens, dommages et interests, Palam testificatus est suam in… …   Thresor de la langue françoyse

  • testificativo — testificativo, va (Del lat. testificātus, part. pas. de testificāri, testificar). adj. Que declara y explica algo con certeza y testimonio verdadero …   Diccionario de la lengua española

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»