-
1 testiculus
testicŭlus, i, m. [st2]1 [-] testicule. [st2]2 [-] vigueur virile, virilité. [st2]3 [-] Apul. orchis (plante).* * *testicŭlus, i, m. [st2]1 [-] testicule. [st2]2 [-] vigueur virile, virilité. [st2]3 [-] Apul. orchis (plante).* * *Testiculus, pe. corr. a Teste Diminutiuum. Author ad Heren. Couillon, Testicule.\Testiculi pugillares. Iuuenalis. A plein poing, Gros comme le poing. -
2 testiculus
tēsticulus, ī, m. (Demin. v. 2. testis), a) der Hoden, Cornif. rhet., Cels. u.a.: si testiculi vena ulla paterni viveret in nobis, eine Ader der väterl. Manneskraft, Pers. 1, 103. – b) eine Pflanze, Ps. Apul. herb. 15.
-
3 testiculus
tēsticulus, ī, m. (Demin. v. 2. testis), a) der Hoden, Cornif. rhet., Cels. u.a.: si testiculi vena ulla paterni viveret in nobis, eine Ader der väterl. Manneskraft, Pers. 1, 103. – b) eine Pflanze, Ps. Apul. herb. 15.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > testiculus
-
4 testiculus
-
5 testiculus
testĭcŭlus, i, m. dim. [2. testis], a testicle.I.Lit., Auct. Her. 3, 20, 33; Juv. 6, 339; Mart. 3, 24, 5; Cels. 7, 18.—II.Transf., as a designation of manly vigor, manliness:III.haec fierent, si testiculi vena ulla paterni Viveret in nobis?
Pers. 1, 103.—The name of a plant, App. Herb. 15. -
6 testiculus
-
7 testiculus
ядро (1. 6 § 2 D. 21, 1).Латинско-русский словарь к источникам римского права > testiculus
-
8 polimen
-
9 testis
I is m., f. [из terstis от ter + sto](т. е. «быть третьим» в споре)1) свидетель(ница) (alicujus rei C, L etc., реже de aliquā re C)testes dare (ēdĕre, adhibēre, producĕre) C — выставлять свидетелей2) (тж. oculatus t. Pl) очевидец3) доказательство, подтверждение ( vulnĕra sunt testes O)II testis, is m. Pl, H, PM = testiculus 1. -
10 testiculatus
tēsticulātus, a, um (testiculus), mit Hoden versehen, Veget. mul. 4, 7, 2. – subst., tēsticulāta, ae, f., die auch orchion od. mercurialis gen. Pflanze, Ps. Apul. herb. 72.
-
11 coleus
coleus (culeus), i, m. testicule.* * *coleus (culeus), i, m. testicule.* * *Coleus, Testis alias dicitur, siue testiculus. Cic. Couillon. -
12 testiculatus
tēsticulātus, a, um (testiculus), mit Hoden versehen, Veget. mul. 4, 7, 2. – subst., tēsticulāta, ae, f., die auch orchion od. mercurialis gen. Pflanze, Ps. Apul. herb. 72.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > testiculatus
-
13 orchion
orchĭon, ii, n., = orchis, testiculus, a plant, called also testiculata, App. Herb. 82. -
14 testiculari
testĭcŭlāri est jumentis maribus feminas vel mares feminis admovere, licet alii dicant testilari, Fest. p. 366 Müll. [testiculus; v. 2. testis]. -
15 testiculata
testĭcŭlātus, a, um, adj. [testiculus], having testicles.I.Adj.:II.equi (opp. spadones),
Veg. Vet. 4, 7.—Subst.: testĭcŭ-lata, ae, f. (sc. herba), a plant, called also mercurialis and orchion, App. Herb. 82. -
16 testiculatus
testĭcŭlātus, a, um, adj. [testiculus], having testicles.I.Adj.:II.equi (opp. spadones),
Veg. Vet. 4, 7.—Subst.: testĭcŭ-lata, ae, f. (sc. herba), a plant, called also mercurialis and orchion, App. Herb. 82.
См. также в других словарях:
Testicŭlus — (lat., Testikel), Hode. T. inflamatus, Hodenentzündung. T. scirrhosus, Skirrhus der Hoden. T. tumĭdus, Hodengeschwulst … Pierer's Universal-Lexikon
Testiculus, Testikel — vgl. Testis … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
testiculus — SYN: testis. [L.] * * * tes·tic·u·lus (tes tikґu ləs) gen. and pl. testiґculi [L., dim. of testis] testis … Medical dictionary
testiculus — (лат.) пыльник … Словарь ботанических терминов
Cypraecassis testiculus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class … Wikipedia
Семенники — (testiculus) – мужские половые железы, продуцирующие сперматозоиды и гормоны (тестостерон, эстрогены), синтез которых начинается в стадию полового созревания под влиянием лютеотропного и фолликулостимулирующего гормонов передней доли гипофиза … Словарь терминов по физиологии сельскохозяйственных животных
testicule — [ tɛstikyl ] n. m. • 1304; lat. testiculus, de testis « témoin (de virilité) » ♦ Gonade mâle de forme ovale, suspendue dans le scrotum, glande productrice des spermatozoïdes. Spécialt Cet organe et ses enveloppes, chez les vertébrés supérieurs. ⇒ … Encyclopédie Universelle
testicul — TESTÍCUL, testicule, s.n. Glandă genitală masculină, pereche, care produce spermatozoizii şi hormonii masculini. – Din fr. testicule, lat. testiculus. Trimis de RACAI, 21.10.2003. Sursa: DEX 98 TESTÍCUL s. (anat.) (pop.) coi, (reg.) boaşă, ou,… … Dicționar Român
Testículo — (Del lat. testiculus, testigo de la virilidad.) ► sustantivo masculino ANATOMÍA Cada una de las dos glándulas genitales masculinas que producen los espermatozoides y segregan la hormona masculina. SINÓNIMO teste * * * testículo (del lat.… … Enciclopedia Universal
Testikel — Sack (derb); Klöten (derb); Eier (umgangssprachlich); Familienjuwelen (umgangssprachlich); Hoden * * * Tes|ti|kel 〈m. 5〉 = Hoden [<lat. testiculus, Verkleinerungsform von testes, Gen … Universal-Lexikon
Testicle — Diagram of male (human) testicles … Wikipedia