Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

tertĭō

  • 1 tertiō

        tertiō adv.    [tertius], for the third time: Non hercle veniam tertio, T.: pecuniam dare: consules creati, L.— In the third place, thirdly: haec spectans... simul, ut... tertio, ut, etc., Cs.
    * * *
    tertiare, -, tertiatus V

    Latin-English dictionary > tertiō

  • 2 tertio

    1. tertio, āvī, ātum, āre (tertius), I) zum dritten Male wiederholen, verba tertiata, stotternd ausgesprochene, Apul. met. 5, 18. – II) insbes., als t.t. des Landbaues, zum dritten Male pflügen, zur Saat pflügen, campum, Colum.: agrum, Pallad. u. Serv. Verg.
    ————————
    2. tertio, Adv. (tertius), I) zum dritten Male, non veniam tertio, Ter.: tertio pecuniam dedit, Cic.: ut pacem a te iam hoc tertio (jetzt zum dr. M.) peteret, Curt.: tertio alqm od. se consulem facere, Lampr. u. Eutr.: tertio consules esse, Plin. pan.: tertio consulem designatum rogari, Plin. pan.: tertio tribunus plebis refectus, Aur. Vict.: iterum ac tertio u. dgl. s. iterum: primum... iterum... tertio, Vell.: ter, semel... iterum... tertio, Liv.: nec semel, sed iterum et tertio, Val. Max. – II) drittens, Caes. b.c. 3, 43, 4: primum... deinde... tertio, Varro LL. 5, 80. Lampr. Alex. Sev. 13, 1.: primum... hinc... tertio, Flor. 4, 12, 49 u. 50. – III) dreimal, Pallad. 1, 11, 2. Treb. Poll. Gallien. 17, 4. Fulg. myth. 2, 13.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tertio

  • 3 tertio [2]

    2. tertio, Adv. (tertius), I) zum dritten Male, non veniam tertio, Ter.: tertio pecuniam dedit, Cic.: ut pacem a te iam hoc tertio (jetzt zum dr. M.) peteret, Curt.: tertio alqm od. se consulem facere, Lampr. u. Eutr.: tertio consules esse, Plin. pan.: tertio consulem designatum rogari, Plin. pan.: tertio tribunus plebis refectus, Aur. Vict.: iterum ac tertio u. dgl. s. iterum: primum... iterum... tertio, Vell.: ter, semel... iterum... tertio, Liv.: nec semel, sed iterum et tertio, Val. Max. – II) drittens, Caes. b.c. 3, 43, 4: primum... deinde... tertio, Varro LL. 5, 80. Lampr. Alex. Sev. 13, 1.: primum... hinc... tertio, Flor. 4, 12, 49 u. 50. – III) dreimal, Pallad. 1, 11, 2. Treb. Poll. Gallien. 17, 4. Fulg. myth. 2, 13.

    lateinisch-deutsches > tertio [2]

  • 4 tertio

    [st1]1 [-] tertiō, adv.: a - pour la troisième fois.    - Ter. Eun. 3, 3, 24; Cic. Dej. 5, 14; Amer. 60; Cels. 4, 4, fin; Liv. 23, 9, 11; Plin. Pan. 60, 5; cf. Gell. 10, 1. b - troisièmement, en troisième lieu.    - Caes. BC. 3, 43, 4 ; Varr. L. 5, 80. c - trois fois.    - Pall. 1, 11, 2; Treb. Gall. 17. [st1]2 [-] tertĭo, āre, āvi, ātum [tertius]: - tr. - a - répéter pour la troisième fois.    - Apul. M. 5, 18. b - donner un troisième labour.    - Col. 2, 4, 4.
    * * *
    [st1]1 [-] tertiō, adv.: a - pour la troisième fois.    - Ter. Eun. 3, 3, 24; Cic. Dej. 5, 14; Amer. 60; Cels. 4, 4, fin; Liv. 23, 9, 11; Plin. Pan. 60, 5; cf. Gell. 10, 1. b - troisièmement, en troisième lieu.    - Caes. BC. 3, 43, 4 ; Varr. L. 5, 80. c - trois fois.    - Pall. 1, 11, 2; Treb. Gall. 17. [st1]2 [-] tertĭo, āre, āvi, ātum [tertius]: - tr. - a - répéter pour la troisième fois.    - Apul. M. 5, 18. b - donner un troisième labour.    - Col. 2, 4, 4.
    * * *
    I.
        Tertio, Aduerbium. Terent. Columel. Tiercement, La troisieme fois.
    II.
        Tertio, tertias, tertiare: vt Terram vel solum tertiare. Colum. Tiercer, Labourer pour la troisieme fois, Bailler la troisieme facon.

    Dictionarium latinogallicum > tertio

  • 5 tertio

    Латинско-русский словарь > tertio

  • 6 tertio

    1.
    tertĭō, adv., v. tertius fin. A.
    2.
    tertĭo, no perf., ātum, 1, v. a. [tertius], to do for the third time (very rare):

    jugerum,

    to plough for the third time, Col. 2, 4, 8:

    campos,

    id. 2, 4, 4:

    colles iterandi tertiandique,

    id. 2, 4, 9:

    agrum,

    Pall. Sept. 1, 1: tertiata verba, thrice repeated, i. e. stammered out, App. M. 5, p. 166 fin. — Hence, for the third time, thrice: verba tertiato et quartato dicere, Cato ap. Serv. Verg. A. 3, 314.—
    * II.

    Lewis & Short latin dictionary > tertio

  • 7 tertio [1]

    1. tertio, āvī, ātum, āre (tertius), I) zum dritten Male wiederholen, verba tertiata, stotternd ausgesprochene, Apul. met. 5, 18. – II) insbes., als t.t. des Landbaues, zum dritten Male pflügen, zur Saat pflügen, campum, Colum.: agrum, Pallad. u. Serv. Verg.

    lateinisch-deutsches > tertio [1]

  • 8 tertio

    в третий раз

    Latin-Russian dictionary > tertio

  • 9 tertiocerius

    tertio-cērius, ī m. [ tertius + cera ]

    Латинско-русский словарь > tertiocerius

  • 10 tertiodecimus

    tertio-decīmus, ī, m., der dreizehnte, Not. Tir. 61, 24b.

    lateinisch-deutsches > tertiodecimus

  • 11 tertiodecimus

    tertio-decīmus, ī, m., der dreizehnte, Not. Tir. 61, 24b.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tertiodecimus

  • 12 tertiae

    tertĭus, a, um, num. ord. adj. [ter], the third.
    I.
    Adj.:

    vos duo eritis, atque amica tua erit tecum tertia,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 66:

    tres video sententias ferri: unam, etc.... alteram, etc.... tertiam ut, etc.,

    Cic. Lael. 16, 56; cf. Caes. B. G. 1, 1; Varr. R. R. 1, 2, 26:

    sic disserunt: si quod sit in obscenitate flagitium, id aut in re esse aut in verbo: nihil esse tertium,

    Cic. Fam. 9, 22, 1; cf. id. Phil. 2, 13, 31:

    annus,

    id. Rep. 2, 37, 62:

    tertio illo anno,

    id. ib. 3, 32, 44:

    mancipia venibant Saturnalibus tertiis,

    i.e. on the third day of the Saturnalia, id. Att. 5, 20, 5:

    ab Jove tertius Ajax,

    the third in descent, greatgrandson of Jupiter, Ov. M. 13, 28:

    per tertia numina juro,

    i.e. by the infernal gods, id. Tr. 2, 53:

    regna,

    the infernal regions, id. F. 4, 584:

    tertius e nobis,

    i.e. one of us three, id. M. 14, 237:

    tertios creari (censores),

    Liv. 6, 27, 5:

    tertius dies est,

    it is two days since, Plin. Ep. 4, 27, 1:

    syllaba ab eā tertia,

    Quint. 1, 5, 30:

    diebus tertiis,

    every three days, Gell. 9, 4, 7. —
    II.
    Substt.
    A.
    tertĭae, ārum, f. (sc. partes).
    1.
    A third part:

    miscentur argento tertiae aeris Cyprii,

    Plin. 33, 9, 46, § 131; 34, 5, 11, § 20:

    cum ad tertias subsederit coctura,

    Col. 12, 20, 4; 12, 35; Plin. 21, 18, 71, § 119:

    duae tertiae partes,

    two thirds, Col. 5, 2, 11.—
    * 2.
    The third part in a play:

    Spinther secundarum, tertiarumque Pamphilus,

    Plin. 7, 12, 10, § 54. —
    B.
    Tertĭus, ii, m., and Tertĭa, ae, f., proper names. The latter in a sarcastic pun: Tertiā deductā ( after a third was deducted, or after Tertia was seduced), Cic. ap. Macr. S. 2, 2; Suet. Caes. 50.— Adv.
    A. 1.
    For the third time:

    non hercle veniam tertio,

    Ter. Eun. 3, 3, 24:

    ille iterum, ille tertio pecuniam dedit,

    Cic. Deiot. 5, 14:

    sanguis mittendus est iterum tertioque,

    Cels. 4, 4, fin.:

    cui ter proditae patriae: semel cum, etc.... iterum cum, etc.... tertio hodie, etc.,

    Liv. 23, 9, 11; tertio consules esse, Plin. Pan. 60, 5; cf. Gell. 10, 1.—
    * 2.
    In the third place, thirdly:

    haec spectans, etc.... simul, ut, etc.... tertio, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 43.—
    3.
    Three times (post-class.):

    parietes tertio obducere,

    Pall. 1, 11, 2; Treb. Gall. 17. —
    B.
    tertĭum, for the third time:

    nemo est quin saepe jactans Venerium jaciat aliquando, non numquam etiam iterum ac tertium,

    Cic. Div. 2, 59, 121: veniunt iterum atque tertium, Cato ap. Charis. p. 196 P.:

    idque iterum tertiumque,

    Plin. 14, 22, 28, § 139:

    consules creati Q. Fabius Vibulanus tertium et L. Cornelius Maluginensis,

    Liv. 3, 22, 1; 6, 27, 2:

    mori consulem tertium oportuit,

    id. 3, 67, 3; Front. Aquaed. 10; cf. Gell. 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > tertiae

  • 13 Tertius

    tertĭus, a, um, num. ord. adj. [ter], the third.
    I.
    Adj.:

    vos duo eritis, atque amica tua erit tecum tertia,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 66:

    tres video sententias ferri: unam, etc.... alteram, etc.... tertiam ut, etc.,

    Cic. Lael. 16, 56; cf. Caes. B. G. 1, 1; Varr. R. R. 1, 2, 26:

    sic disserunt: si quod sit in obscenitate flagitium, id aut in re esse aut in verbo: nihil esse tertium,

    Cic. Fam. 9, 22, 1; cf. id. Phil. 2, 13, 31:

    annus,

    id. Rep. 2, 37, 62:

    tertio illo anno,

    id. ib. 3, 32, 44:

    mancipia venibant Saturnalibus tertiis,

    i.e. on the third day of the Saturnalia, id. Att. 5, 20, 5:

    ab Jove tertius Ajax,

    the third in descent, greatgrandson of Jupiter, Ov. M. 13, 28:

    per tertia numina juro,

    i.e. by the infernal gods, id. Tr. 2, 53:

    regna,

    the infernal regions, id. F. 4, 584:

    tertius e nobis,

    i.e. one of us three, id. M. 14, 237:

    tertios creari (censores),

    Liv. 6, 27, 5:

    tertius dies est,

    it is two days since, Plin. Ep. 4, 27, 1:

    syllaba ab eā tertia,

    Quint. 1, 5, 30:

    diebus tertiis,

    every three days, Gell. 9, 4, 7. —
    II.
    Substt.
    A.
    tertĭae, ārum, f. (sc. partes).
    1.
    A third part:

    miscentur argento tertiae aeris Cyprii,

    Plin. 33, 9, 46, § 131; 34, 5, 11, § 20:

    cum ad tertias subsederit coctura,

    Col. 12, 20, 4; 12, 35; Plin. 21, 18, 71, § 119:

    duae tertiae partes,

    two thirds, Col. 5, 2, 11.—
    * 2.
    The third part in a play:

    Spinther secundarum, tertiarumque Pamphilus,

    Plin. 7, 12, 10, § 54. —
    B.
    Tertĭus, ii, m., and Tertĭa, ae, f., proper names. The latter in a sarcastic pun: Tertiā deductā ( after a third was deducted, or after Tertia was seduced), Cic. ap. Macr. S. 2, 2; Suet. Caes. 50.— Adv.
    A. 1.
    For the third time:

    non hercle veniam tertio,

    Ter. Eun. 3, 3, 24:

    ille iterum, ille tertio pecuniam dedit,

    Cic. Deiot. 5, 14:

    sanguis mittendus est iterum tertioque,

    Cels. 4, 4, fin.:

    cui ter proditae patriae: semel cum, etc.... iterum cum, etc.... tertio hodie, etc.,

    Liv. 23, 9, 11; tertio consules esse, Plin. Pan. 60, 5; cf. Gell. 10, 1.—
    * 2.
    In the third place, thirdly:

    haec spectans, etc.... simul, ut, etc.... tertio, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 43.—
    3.
    Three times (post-class.):

    parietes tertio obducere,

    Pall. 1, 11, 2; Treb. Gall. 17. —
    B.
    tertĭum, for the third time:

    nemo est quin saepe jactans Venerium jaciat aliquando, non numquam etiam iterum ac tertium,

    Cic. Div. 2, 59, 121: veniunt iterum atque tertium, Cato ap. Charis. p. 196 P.:

    idque iterum tertiumque,

    Plin. 14, 22, 28, § 139:

    consules creati Q. Fabius Vibulanus tertium et L. Cornelius Maluginensis,

    Liv. 3, 22, 1; 6, 27, 2:

    mori consulem tertium oportuit,

    id. 3, 67, 3; Front. Aquaed. 10; cf. Gell. 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > Tertius

  • 14 tertius

    tertĭus, a, um, num. ord. adj. [ter], the third.
    I.
    Adj.:

    vos duo eritis, atque amica tua erit tecum tertia,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 66:

    tres video sententias ferri: unam, etc.... alteram, etc.... tertiam ut, etc.,

    Cic. Lael. 16, 56; cf. Caes. B. G. 1, 1; Varr. R. R. 1, 2, 26:

    sic disserunt: si quod sit in obscenitate flagitium, id aut in re esse aut in verbo: nihil esse tertium,

    Cic. Fam. 9, 22, 1; cf. id. Phil. 2, 13, 31:

    annus,

    id. Rep. 2, 37, 62:

    tertio illo anno,

    id. ib. 3, 32, 44:

    mancipia venibant Saturnalibus tertiis,

    i.e. on the third day of the Saturnalia, id. Att. 5, 20, 5:

    ab Jove tertius Ajax,

    the third in descent, greatgrandson of Jupiter, Ov. M. 13, 28:

    per tertia numina juro,

    i.e. by the infernal gods, id. Tr. 2, 53:

    regna,

    the infernal regions, id. F. 4, 584:

    tertius e nobis,

    i.e. one of us three, id. M. 14, 237:

    tertios creari (censores),

    Liv. 6, 27, 5:

    tertius dies est,

    it is two days since, Plin. Ep. 4, 27, 1:

    syllaba ab eā tertia,

    Quint. 1, 5, 30:

    diebus tertiis,

    every three days, Gell. 9, 4, 7. —
    II.
    Substt.
    A.
    tertĭae, ārum, f. (sc. partes).
    1.
    A third part:

    miscentur argento tertiae aeris Cyprii,

    Plin. 33, 9, 46, § 131; 34, 5, 11, § 20:

    cum ad tertias subsederit coctura,

    Col. 12, 20, 4; 12, 35; Plin. 21, 18, 71, § 119:

    duae tertiae partes,

    two thirds, Col. 5, 2, 11.—
    * 2.
    The third part in a play:

    Spinther secundarum, tertiarumque Pamphilus,

    Plin. 7, 12, 10, § 54. —
    B.
    Tertĭus, ii, m., and Tertĭa, ae, f., proper names. The latter in a sarcastic pun: Tertiā deductā ( after a third was deducted, or after Tertia was seduced), Cic. ap. Macr. S. 2, 2; Suet. Caes. 50.— Adv.
    A. 1.
    For the third time:

    non hercle veniam tertio,

    Ter. Eun. 3, 3, 24:

    ille iterum, ille tertio pecuniam dedit,

    Cic. Deiot. 5, 14:

    sanguis mittendus est iterum tertioque,

    Cels. 4, 4, fin.:

    cui ter proditae patriae: semel cum, etc.... iterum cum, etc.... tertio hodie, etc.,

    Liv. 23, 9, 11; tertio consules esse, Plin. Pan. 60, 5; cf. Gell. 10, 1.—
    * 2.
    In the third place, thirdly:

    haec spectans, etc.... simul, ut, etc.... tertio, ut, etc.,

    Caes. B. C. 3, 43.—
    3.
    Three times (post-class.):

    parietes tertio obducere,

    Pall. 1, 11, 2; Treb. Gall. 17. —
    B.
    tertĭum, for the third time:

    nemo est quin saepe jactans Venerium jaciat aliquando, non numquam etiam iterum ac tertium,

    Cic. Div. 2, 59, 121: veniunt iterum atque tertium, Cato ap. Charis. p. 196 P.:

    idque iterum tertiumque,

    Plin. 14, 22, 28, § 139:

    consules creati Q. Fabius Vibulanus tertium et L. Cornelius Maluginensis,

    Liv. 3, 22, 1; 6, 27, 2:

    mori consulem tertium oportuit,

    id. 3, 67, 3; Front. Aquaed. 10; cf. Gell. 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > tertius

  • 15 iterum

    iterum, Adv., I) zur Bezeichnung der Wiederholung einer Handlung in derselben Weise = abermals, noch einmal, zum zweiten Male, a) im allg., Plaut., Cic. u.a. – C. Flaminius consul iterum, Cic.: Lentulus consularis et praetor iterum, Vell. – verb. iterum deinde, Liv.: iterum nunc, iterum iam, noch einmal jetzt, Plaut. u. Sall.: numquam iterum, niemals wieder, Plaut. – b) zur Bezeichnung einer mehr als einmal wiederholten Handlung = wiederholt, semel atque iterum, ein und das andere Mal, einigemal, Cic.: semel iterumque, Cic. u. Caes.: semel iterumve, Cels. – iterum atque iterum, Hor., od. iterumque iterumque, Verg., od. iterum iterumque, Ov., Plin. pan. u. Mart., aber- und abermals, zu wiederholten Malen. – iterum ac tertium, iterum ac tertio, Cic. u.a.: iterum et tertio, Varro: iterum et tertium, Quint.: iterum tertioque (od. tertiumque), Cels. u. Plin.: iterumque et tertio, Plin.: iterum et saepius, Cic. – c) zur Angabe der Reihenfolge, abermals = zweitens, semel... iterum, Cic.: primum... iterum, Plaut. u. Nep.: primo... iterum... tertio, Nep., semel... iterum... tertio od. tertium, Liv. u. Vell. – II) zur Bezeichnung der Entgegnung, Erwiderung usw. = hinwiederum, andererseits, dagegen, iterum sinu effuso, Liv.: pares iterum accusandi causas esse, Tac.

    lateinisch-deutsches > iterum

  • 16 tertius

    tertius, a, um (v. ter), der dritte, I) adi.: pars, Caes.: consulatus, Plin. pan.: tertio quoque verbo, immer bei dem dritten Worte, Cic.: tertio quoque die, allemal am dritten Tage = einen Tag um den anderen, Cels.: tertius e nobis, einer von uns dreien, Ov.: ab Iove tertius Aiax, das dritte Glied, Urenkel des Jupiter, Ov.: numina tertia, die unterirdischen Götter, Ov.: tertia regna, die Unterwelt, Ov.: tertia Saturnalia, der dritte Tag des Saturnusfestes, Cic.: tertius decimus, der dreizehnte, Cic.: tertiae partes, die dritte Rolle, Cic. – II) subst.: 1) tertius, iī, m., a) (sc. dies) der dritte Tag, der Dritte, tertio calendas Maias, Colum. 11, 2, 37: tertio decimo calendas Augustas, Colum. 11, 2, 52. – b) (sc. liber) das dritte Buch, in tertio georgicorum, Auson. edyll. 13 extr. p. 146 Schenkl. – 2) tertia, ae, f., a) (sc. hora), die dritte Stunde, ab undecima noctis in tertiam diei, Fronto ad M. Caes. 4, 6. p. 69, 11 N. – b) (sc. pars) ein Drittel, Scrib. 90. – c) Plur. tertiae, ārum, f. (sc. partes), α) drei Teile, ein Drittel, Colum. 12, 20, 4 u.a., Plin. 21, 119 u.a. Apic. 1, 17 u. 3, 65. – β) die dritte Rolle, Plin. 7, 51. – 3) Tertius (eig. der dritte Sohn des Hauses) u. Tertia (eig. die dritte Tochter des Hauses) als Eigennamen; letztere z.B. = die Tochter der Servilia, mit der Cäsar unkeuschen Umgang hatte, in dem sarkastischen Wortspiele: Tertia deducta est (der dritte Teil ist abgezogen u. Tertia ist entführt worden), Cic. b. Macr. sat. 2, 2, 5. Suet. Caes. 50, 2.

    lateinisch-deutsches > tertius

  • 17 iterum

    iterum, Adv., I) zur Bezeichnung der Wiederholung einer Handlung in derselben Weise = abermals, noch einmal, zum zweiten Male, a) im allg., Plaut., Cic. u.a. – C. Flaminius consul iterum, Cic.: Lentulus consularis et praetor iterum, Vell. – verb. iterum deinde, Liv.: iterum nunc, iterum iam, noch einmal jetzt, Plaut. u. Sall.: numquam iterum, niemals wieder, Plaut. – b) zur Bezeichnung einer mehr als einmal wiederholten Handlung = wiederholt, semel atque iterum, ein und das andere Mal, einigemal, Cic.: semel iterumque, Cic. u. Caes.: semel iterumve, Cels. – iterum atque iterum, Hor., od. iterumque iterumque, Verg., od. iterum iterumque, Ov., Plin. pan. u. Mart., aber- und abermals, zu wiederholten Malen. – iterum ac tertium, iterum ac tertio, Cic. u.a.: iterum et tertio, Varro: iterum et tertium, Quint.: iterum tertioque (od. tertiumque), Cels. u. Plin.: iterumque et tertio, Plin.: iterum et saepius, Cic. – c) zur Angabe der Reihenfolge, abermals = zweitens, semel... iterum, Cic.: primum... iterum, Plaut. u. Nep.: primo... iterum... tertio, Nep., semel... iterum... tertio od. tertium, Liv. u. Vell. – II) zur Bezeichnung der Entgegnung, Erwiderung usw. = hinwiederum, andererseits, dagegen, iterum sinu effuso, Liv.: pares iterum accusandi causas esse, Tac.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > iterum

  • 18 tertius

    tertius, a, um (v. ter), der dritte, I) adi.: pars, Caes.: consulatus, Plin. pan.: tertio quoque verbo, immer bei dem dritten Worte, Cic.: tertio quoque die, allemal am dritten Tage = einen Tag um den anderen, Cels.: tertius e nobis, einer von uns dreien, Ov.: ab Iove tertius Aiax, das dritte Glied, Urenkel des Jupiter, Ov.: numina tertia, die unterirdischen Götter, Ov.: tertia regna, die Unterwelt, Ov.: tertia Saturnalia, der dritte Tag des Saturnusfestes, Cic.: tertius decimus, der dreizehnte, Cic.: tertiae partes, die dritte Rolle, Cic. – II) subst.: 1) tertius, iī, m., a) (sc. dies) der dritte Tag, der Dritte, tertio calendas Maias, Colum. 11, 2, 37: tertio decimo calendas Augustas, Colum. 11, 2, 52. – b) (sc. liber) das dritte Buch, in tertio georgicorum, Auson. edyll. 13 extr. p. 146 Schenkl. – 2) tertia, ae, f., a) (sc. hora), die dritte Stunde, ab undecima noctis in tertiam diei, Fronto ad M. Caes. 4, 6. p. 69, 11 N. – b) (sc. pars) ein Drittel, Scrib. 90. – c) Plur. tertiae, ārum, f. (sc. partes), α) drei Teile, ein Drittel, Colum. 12, 20, 4 u.a., Plin. 21, 119 u.a. Apic. 1, 17 u. 3, 65. – β) die dritte Rolle, Plin. 7, 51. – 3) Tertius (eig. der dritte Sohn des Hauses) u. Tertia (eig. die dritte Tochter des Hauses) als Eigennamen; letztere z.B. = die Tochter der Servilia, mit der Cäsar unkeuschen Umgang hatte, in dem sarkastischen Wortspiele: Tertia deducta est (der dritte
    ————
    Teil ist abgezogen u. Tertia ist entführt worden), Cic. b. Macr. sat. 2, 2, 5. Suet. Caes. 50, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tertius

  • 19 pedatus

    1.
    pĕdātus, a, um, v. 1. pedo, I.
    2.
    pĕdātus, ūs (collat. form of the abl. sing. pĕdāto, Cato; v. in the foll.), m. [1. pedo], an attack, a charge against an enemy (ante-class.):

    nisi pedatu tertio omnes afflixero,

    Plaut. Cist. 2, 1, 50; for which: igitur tertio pedato nobis bellum fecere, Cato ap. Non. 64, 20; cf.: tertio pedatu, tritêi periodôi, Gloss. Philox.; and:

    pedato positum pro repetitu vel accessu quasi per pedem, sicuti nunc vulgo dicitur tertio pedato,

    Non. 64, 16 sq.; Cato ap. Non. 64, 20; id. ap. Charis. p. 191.

    Lewis & Short latin dictionary > pedatus

  • 20 annalis

    annālis, e (annus), I) adi.: A) ein Jahr dauernd, fürs Jahr bestimmt, -berechnet, tempus, Varr. u. ICt.: solis cursus, jährliche, Varr.: sexus, Tert. – B) das Jahr betreffend, Jahres-, lex, das Gesetz, das das Altersjahr bestimmte, in dem eine jede Ehrenstelle angetreten werden konnte, Cic. Phil. 5, 47 u.a.: chartae, Prud. c. Symm. 1, 596. – II) subst., annālis, is, m. (sc. liber) od. gew. Plur. annālēs, ium, m. (libri), Jahrbücher, in denen die Hauptergebnisse des Jahres verzeichnet wurden, Annalen, in den ältern Zeiten von den Pontifices geführt (dah. annales pontificum od. annales maximi gen.; vgl. album [unter albus] no. 2, a), später von den sogen. Annalisten (wie Q. Fabius Pictor u.a.) benutzt u. erweitert, Sing., in tuo annali, Cic. ad Att. 12, 23, 2: in nono annali, Cic. Brut. 58: vollst. de libro Ennii annali sexto, Quint. 6, 3, 86. – Plur., Varr. LL. 5, 74. Cic. Mur. 16: annales publici, Cic. de rep. 2, 28. Diom. 484, 5: annales prisci, Liv. 4, 7, 10. Ov. fast. 1, 7: annales vetustiores, Liv. 7, 9, 5: annales pontificum maximorum, Cic. de legg. 1, 6, u. bl. annales pontificum, Quint. 10, 2, 7: annales maximi, Cic. de or. 2, 52; de rep. 1, 25: annales Ennii, Suet. gr. 2. Charis. 19, 2: annales Fabii Pictoris, Plin. 10, 71. Gell. 5, 4, 1. – bei Spät. in tertio annalium (st. in tertio annali, s. oben), Gell. 1, 16, 1: u. so in duodevicesimo annalium, Sen. de ben. 3, 23, 1 (2). – Später übh. = geschichtliche Darstellungen, in denen der Stoff mit vorherrschender Berücksichtigung der Chronologie nach den einzelnen Jahren abgehandelt wird, wie Taciti annales, Iornand. de reb. Goth. 1, 2. Vgl. Gell. 5, 18. Ruperti Taciti opp. vol. I.p. XXVII sqq.

    lateinisch-deutsches > annalis

См. также в других словарях:

  • tertio — [ tɛrsjo ] adv. • 1419; mot lat. ♦ En troisième lieu (après primo et secundo). ⇒ troisièmement. ● tertio adverbe (latin tertio, de tertius, troisième) Troisièmement, en troisième lieu (s écrit souvent 3°) …   Encyclopédie Universelle

  • terţio — térţio adv. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  TÉRŢIO adv. (Liv.) În al treilea rând; a treia dată. // Element prim de compunere savantă cu semnificaţia al treilea , terţ . [pron. ţi o. / < lat., fr., it. tertio].… …   Dicționar Român

  • tertio — adv. Terceiro; em terceiro lugar.   ‣ Etimologia: palavra latina …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • tertio — variant of tercio Obs., a regiment, etc …   Useful english dictionary

  • Tertio millennio adveniente — ist ein Apostolisches Schreiben von Papst Johannes Paul II. Es wurde am 10. November 1994 herausgegeben und befasst sich mit der Vorbereitung auf das Heilige Jahr 2000. Inhaltsverzeichnis 1 Aufruf zur Vorbereitung auf das Heilige Jahr 2000 2… …   Deutsch Wikipedia

  • Tertio loco — Die Artikel Berufungsverfahren und Berufung (Amt) überschneiden sich thematisch. Hilf mit, die Artikel besser voneinander abzugrenzen oder zu vereinigen. Beteilige dich dazu an der Diskussion über diese Überschneidungen. Bitte entferne diesen… …   Deutsch Wikipedia

  • TERTIO — adv. Mot emprunté du latin. Troisièmement, en troisième lieu. Il s’emploie pour désigner le Troisième article d’une série, quand on a commencé à compter par primo, secundo …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)

  • tertio — (tèr si o) adv. lat. Il signifie troisièmement, et s emploie pour désigner le troisième article d une série (3°), quand on a commencé à compter par primo, secundo …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • TERTIO — Terentio …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • tertio-geniture — …   Useful english dictionary

  • Éthyl tertio butyl éther — ETBE Éthyl tertio butyl éther Général Synonymes ETBE 2 Ethoxy 2 méthylpropane tert Butyléthyléther …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»