Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

terminalis

  • 1 terminalis

    terminalis, terminale ADJ
    terminal; marking a boundary; of a boundary; final, making a conclusion

    Latin-English dictionary > terminalis

  • 2 terminalis

    termĭnālis, e, adj. [terminus].
    I.
    Of or belonging to boundaries, boundary-, terminal:

    pali,

    Tert. Jejun. 11 fin.:

    lapides,

    Amm. 18, 2, 15:

    arbores,

    Paul. Sent. 5, 22, 2:

    plagarum terminalium accolae,

    Amm. 31, 10, 3.—Hence,
    B.
    Subst.: Termĭna-lĭa, ĭum, n., the festival of Terminus (the god of boundaries), held on the 23d of Feb., Varr. L. L. 6, § 13 Müll.; Ov. F. 2, 639 sq.; Cic. Att. 6, 1, 1; id. Phil. 12, 10, 24; Liv. 43, 11, 13; 45, 44, 3; Hor. Epod. 2, 59; Macr. S. 1, 13; Lact. Mort. Persec. 12.—
    II.
    Of or belonging to the end, final, concluding:

    sententia,

    final decision, Cod. Just. 4, 31, 14:

    tuba,

    announcing the conclusion of the play, App. M. 10, p. 253, 22:

    o (littera),

    i. e. at the end of the word, Prisc. p. 1010 P.

    Lewis & Short latin dictionary > terminalis

  • 3 Pheucticus aureoventris terminalis

    ENG Chapman's grosbeak

    Animal Names Latin to English > Pheucticus aureoventris terminalis

  • 4 terminal

    festival (pl.) of the god of boundaries (Terminus) on 23 February

    Latin-English dictionary > terminal

  • 5 Terminalia

    termĭnālis, e, adj. [terminus].
    I.
    Of or belonging to boundaries, boundary-, terminal:

    pali,

    Tert. Jejun. 11 fin.:

    lapides,

    Amm. 18, 2, 15:

    arbores,

    Paul. Sent. 5, 22, 2:

    plagarum terminalium accolae,

    Amm. 31, 10, 3.—Hence,
    B.
    Subst.: Termĭna-lĭa, ĭum, n., the festival of Terminus (the god of boundaries), held on the 23d of Feb., Varr. L. L. 6, § 13 Müll.; Ov. F. 2, 639 sq.; Cic. Att. 6, 1, 1; id. Phil. 12, 10, 24; Liv. 43, 11, 13; 45, 44, 3; Hor. Epod. 2, 59; Macr. S. 1, 13; Lact. Mort. Persec. 12.—
    II.
    Of or belonging to the end, final, concluding:

    sententia,

    final decision, Cod. Just. 4, 31, 14:

    tuba,

    announcing the conclusion of the play, App. M. 10, p. 253, 22:

    o (littera),

    i. e. at the end of the word, Prisc. p. 1010 P.

    Lewis & Short latin dictionary > Terminalia

  • 6 interminabilis

    intermĭnābĭlis, e, adj. [2. in-terminalis], endless, interminable (post-class.):

    aetas,

    Tert. adv. Marc. 2, 3:

    jurgium,

    Sid. Ep. 2, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > interminabilis

  • 7 lapis

    lăpis, ĭdis (abl. lapi, Enn. ap. Prisc. 708 P.; gen. plur. lapiderum, C. Gell. ap. Charis. p. 40 P.), m. (f.: tanto sublatae sunt augmine tunc lapides, Enn. ap. Non. 211, 9) [etym. dub.; perh. from same root with rupes; cf. Corss. Ausspr. 1, 545; not connected with laas, Curt. Gr. Etym. p. 542], a stone (cf.: saxum, silex, cautes, cos, calculus).
    I.
    In gen.:

    stillicidi casus lapidem cavat,

    Lucr. 1, 313:

    undique lapides in murum jaci coepti sunt,

    Caes. B. G. 2, 6; cf. Cic. Mil. 15, 41:

    pars eminus glande aut lapidibus pugnare,

    Sall. J. 57, 4:

    lapide percussus,

    Plaut. Stich. 4, 2, 33:

    lapidem habere, ut illi cerebrum excutiam,

    id. Capt. 3, 4, 69; cf. Cic. de Or. 2, 47, 197:

    consul ingentem vim modicorum, qui funda mitti possent, lapidum paraverat,

    Liv. 38, 20, 1; Gell. 4, 14, 3 sqq.:

    e lapide duro parietes construere,

    Plin. 36, 22, 51, § 171:

    lapis duritia marmoris,

    id. 36, 22, 46, § 163:

    bibulus,

    sandstone, pumice-stone, Verg. G. 2, 348:

    molaris,

    a millstone, Quint. 2, 19, 3; cf.:

    num me illue ducis, ubi lapis lapidem terit?

    i. e. into the mill, Plaut. As. 1, 1, 16: Parius, Parian stone, i. e. Parian marble, Verg. A. 1, 593:

    lapide candidiore diem notare,

    i. e. to mark with a white stone the luckiest day, Cat. 68, 148; cf. lapillus.—
    B.
    Trop. for dulness, stupidity, want of feeling:

    ego me credidi homini docto rem mandare: is lapidi mando maximo,

    Plaut. Merc. 3, 4, 47:

    i, quid stas, lapis? quin accipis?

    Ter. Heaut. 4, 7, 3; cf. id. ib. 5, 1, 43:

    tu, inquam, mulier, quae me omnino lapidem, non hominem putas,

    id. Hec. 2, 1, 17;

    and with silex (q. v.): tu es lapide silice stultior,

    Plaut. Poen. 1, 2, 78; cf.:

    lapides mehercule omnes flere ac lamentari coëgisses,

    Cic. de Or. 1, 57, 245:

    lapis est ferrumque suam quicumque puellam verberat,

    Tib. 1, 10, 59:

    aut mare prospiciens in saxo frigida sedi, quamque lapis sedes, tam lapis ipsa fui,

    Ov. H. 19, 30.—Prov.:

    lapidem ferre altera manu, altera panem ostentare,

    i. e. to flatter openly and injure secretly, Plaut. Aul. 2, 2, 18:

    verberare lapidem,

    i. e. to hurt one's self more than one's enemy, id. Curc. 1, 3, 41:

    lapides loqui,

    to speak hard words, id. Aul. 2, 1, 29:

    ad eundem lapidem bis offendere,

    to commit the same error twice, Aus. Ep. 11; so,

    bis ad eundem (sc. lapidem),

    Cic. Fam. 10, 20, 2.—
    II.
    In partic.
    A.
    A mile-stone, set up on the roads at every thousand paces, which made a Roman mile;

    hence, with an ordinal numeral added to denote distance in miles: ad quartum et vicesimum lapidem a Roma,

    Varr. R. R. 3, 2, 14; cf.:

    effoditur ad vigesimum ab Urbe lapidem,

    Plin. 33, 12, 56, § 159:

    sacra videt fieri sextus ab Urbe lapis,

    Ov. F. 6, 682:

    intra vicesimum lapidem,

    Liv. 5, 4 fin.:

    duodecimum apud lapidem,

    Tac. A. 3, 45:

    a tertio lapide,

    Flor. 2, 6 fin.: ad lapidem undecimum, Paul. ex Fest. p. 250 Müll.—Sometimes ellipt. without lapis:

    ad duodecimum a Cremona,

    Tac. H. 2, 24:

    ad quartum,

    id. ib. 2, 39:

    ad octavum,

    id. ib. 3, 15.—
    B.
    The stone or stone elevation on which the prætor stood at slavesales:

    in eo ipso astas lapide, ubi praeco praedicat,

    Plaut. Bacch. 4, 7, 17; Col. 3, 3, 8:

    praeter duos de lapide emptos tribunos,

    Cic. Pis. 15, 35.—
    C.
    Terminalis, a landmark, boundary-stone, Amm. 18, 2, 15;

    called lapis alone,

    Lact. 1, 20 fin.; so,

    lapis sacer,

    Liv. 41, 13; cf.:

    non fixus in agris, qui regeret certis finibus arva, lapis,

    Tib. 1, 3, 44; cf. id. 1, 1, 12.—
    D.
    A gravestone, tombstone, Prop. 3 (4), 1, 37; Tib. 1, 3, 54;

    called also ultimus,

    Prop. 1, 17, 20.—
    E.
    A precious stone, gem, jewel, pearl (mostly poet.), Cat. 69, 3:

    gemmas et lapides,

    Hor. C. 3, 24, 48:

    clari lapides,

    id. ib. 4, 13, 14; Ov. A. A. 1, 432; Sil. 12, 231; Mart. 11, 50, 4; Tac. A. 3, 53; Macr. S. 7, 13, 11.—
    F.
    A statue: Jovem lapidem jurare, the statue of Jupiter at the Capitol, Cic. Fam. 7, 12, 2; Gell. 1, 21, 4; v. Juppiter.—
    * 2.
    Meton.:

    albus,

    a table of white marble, a marble table, Hor. S. 1, 6, 116.

    Lewis & Short latin dictionary > lapis

См. также в других словарях:

  • terminalis — see LAMINA TERMINALIS, NERVUS TERMINALIS, SINUS TERMINALIS, STRIA TERMINALIS, S …   Medical dictionary

  • Terminalis — TERMINALIS, is, Gr. Ὅριος, ου, ein Beynamen des Jupiters, welchem Numa die Gränzsteine heiligete. Dion. Halic. A. R. l. II. c. 9. p. 133. Als sich die Einwohner zu Krotona und Sybaris wegen der Gränzen mit einander verglichen, so baueten sie… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • TERMINALIS — Iuppiter cui termini agrorum sacri erant. Romanis dictus est. Ita enim Dionys. Halicarn. l. 2. UtRomani contenti propriis aliena non concupiscerent, Numa lege cavit, de terminandis praediis. Cum enim unumquemque iussisset agrum suum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Terminalis — galutinis statusas T sritis gyvūnų anatomija, gyvūnų morfologija atitikmenys: lot. Terminalis ryšiai: platesnis terminas – pagrindiniai terminai sinonimas – ribinis …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • terminalis — galinis statusas T sritis gyvūnų raida, augimas, ontogenezė, embriologija atitikmenys: lot. terminalis ryšiai: platesnis terminas – nebuvimas …   Veterinarinės anatomijos, histologijos ir embriologijos terminai

  • terminalis — galinis statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. terminalis ryšiai: platesnis terminas – nebuvimas …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

  • terminalis — galinis statusas T sritis embriologija atitikmenys: lot. terminalis ryšiai: platesnis terminas – tretiniai gaureliai …   Medicininės histologijos ir embriologijos vardynas

  • terminalis — (лат.) верхушечный, относящийся к концу, конечный …   Словарь ботанических терминов

  • Pachysandra terminalis — Dickmännchen, Japanischer Ysander Pachysandra terminalis Systematik Klasse: Dreifurchenpollen Zweikeimblättrige (Rosopsida) …   Deutsch Wikipedia

  • Acacia terminalis — Taxobox name = Sunshine Wattle regnum = Plantae divisio = Magnoliophyta classis = Magnoliopsida ordo = Fabales familia = Fabaceae genus = Acacia species = A. terminalis binomial = Acacia terminalis binomial authority = (Salisb.) J.F. Macbr.The… …   Wikipedia

  • Crista terminalis — Interior of the heart, frontal view. (Crista terminalis labeled at left, second from the top.) Latin crista terminalis atrii dextri Gray s …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»