-
81 buffer
noun* * *(an apparatus for lessening the force with which a moving object strikes something.) der Stoßdämpfer* * *buff·er1[ˈbʌfəʳ, AM -ɚ]II. vt1. (protect)2. (moderate)to \buffer the impact/shock/strain den Aufprall/den Schock/die Belastung auffangen [o dämpfen3. CHEM, COMPUT, TECH▪ to \buffer sth etw puffernbuff·er2[ˈbʌfəʳ, AM -ɚ]an old \buffer ein alter Knacker pej fam* * *I ['bʌfə(r)]n (lit, fig COMPUT)Puffer m; (RAIL, at terminus) Prellbock mIIto hit the buffers ( Brit : plan, project ) — am Ende sein
n (Brit inf)Heini m (inf)* * *buffer1A s1. BAHNa) Puffer m (auch fig)b) Prellbock m (auch fig)2. ELEKa) Puffer m, Entkoppler mb) Trennkreis m, -stufe f3. COMPUT Puffer(speicher) m4. CHEMa) Puffer mb) Pufferlösung f5. POL Pufferstaat mB v/t2. COMPUT puffern, zwischenspeichernbuffer2 s:(old) buffer Br umg Blödmann* * *nounPrellbock, der; (on vehicle; also fig.) Puffer, der* * *n.Prellbock m.Puffer - m.Stoßdämpfer m.Zwischenspeicher m. -
82 term
-
83 unsystematic term
-
84 cast
cast1 v BAU betonieren, einbetonierencast2 v BERGB absetzen (z. B. Abraum); abwerfen (z. B. Abraum); wegwerfen (z. B. Abraum)cast4 adj MET gegossencast5 HÜTT/WALZ Charge f, Schmelze fcast6 MET Guss m -
85 pour
pour1 v BAU betonieren, einbetonierenpour3 MET Guss m -
86 término
'tɛrminom1) Ausdruck m2) ( palabra) Wort n3) ( fin) Schluss m4) ( plazo) Frist fen el término de — innerhalb, binnen
5)sustantivo masculino3. [plazo]4. [lugar, posición, importancia][para concluir (resumir)]en último término, el resultado dependerá de un análisis adecuado letzten Endes wird das Ergebnis von einer geeigneten Analyse abhängen7. [de transportes]————————términos sustantivo masculino plural2. [relaciones] Verhältnisse Pluralestar en buenos / malos términos con alguien in einem guten/schlechtenVerhältnis zu jm stehen3. [condiciones] Bestimmungen Pluraltérminotérmino ['termino]num1num (fin) Ende neutro; me bajé en el término ich stieg an der Endstation aus; he llegado al término de mi paciencia ich bin mit meiner Geduld am Ende; dar término a algo etw beenden; llevar a término zu Ende bringen; poner término a algo etw dativo ein Ende machen; sin término endlosnum5num (vocablo) Ausdruck masculino; (especial) Terminus masculino; en buenos términos gelinde gesagt; en otros términos mit anderen Worten; contestar en malos términos barsch antwortennum8num (loc): término medio Durchschnitt masculino; por término medio durchschnittlich; en primer término an erster Stelle; en último término letztendlich; estar en buenos/malos términos sich gut/schlecht verstehen; separarse en buenos/malos términos gütlich/im Streit auseinander gehen -
87 понятие
Begriff, Terminus -
88 adapto
ad-apto, āvī, ātum, āre, gehörig anpassen, galericulum capiti, Suet. Oth. 12, 1: essedum alveumque, passend herrichten, Suet. Claud. 33, 2: ut (ansa) altera alteri possit adaptari, Vulg. exod. 26, 5 (cod. Amiat. ›aptari‹): non adaptabitur alterius terminus ad alterum... oportet enim in omne univocum adaptari, Boëth. top. Arist. 6, 5. -
89 aspratilis
asprātilis, e (von u. für asper im Spätlat.), rauh, piscis, mit rauhen Schuppen, Plin. Val. 5, 8 u. ö. Th. Prisc. 2. chr. 8. Edict. Diocl. 5, 1: terminus, aus einem rauhen, unbehauenen Steine, Gromat. vet. 306, 26 u. ö.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > aspratilis
-
90 conterminus
con-terminus, a, um, zusammengrenzend, angrenzend, benachbart, m. Dat., c. stabula ripae, Ov.: Alexandria Africae c., Mela: übtr., virtus morti c., Stat. – m. Genet., c. loci iugi, Apul.: aesculus c. caedis, Sil. – mit Abl., lacu aliquo c. locus, Apul. met. 4, 17. – absol., ager c., Plin. 18, 35. – subst., a) conterminus, ī, m., der Nachbar, Col. 1, 3, 7. – b) conterminum, ī, n., die benachbarte Gegend, Arabiae, Plin.: contermina Scythiae, Tac.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > conterminus
-
91 cursorius
cursōrius (cursūrius), a, um (curro), zum Laufen gehörig, Läufer –, Gallicae cursuriae (Art Schuhe), Edict. Diocl. 9, 14: c. spatula, Gromat. vet. 341, 13: terminus, ibid. 241, 9 u. ö. – subst., a) cursōria, ae, f. (sc. navis), das Jachtschiff, Postschiff, Sidon. epist. 1, 5, 3. – b) cursōrium, ī, n., der an der Grenze hinlaufende Weg, Gromat. vet. 342, 1 u.a.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > cursorius
-
92 depango
dē-pango, pactum, ere, in die Erde einschlagen, einsetzen, malleolum, Col.: quercus in scrobe depacta, Plin. – im Bilde, vitae depactus terminus alte, Lucr. 2, 1087. -
93 disterminus
dis-terminus, a, um, I) passiv, geschieden, Tartessos latis terris, Sil. 5, 399. – II) aktiv, scheidend, subst., distermina, ae, f. (verst. linea), der Durchmesser, die Diagonale (διάμετρος), Mart. Cap. 6. § 714.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > disterminus
-
94 epidecticalis
epidēcticālis, e (v. επιδεικτικός), aufzeigend, terminus, der Haupt-, Ort- od. Eckstein, Gromat. vet. 352, 17. – ders. gew. subst., epidēcticālis, is, m., Gromat. vet. 307, 13 u. 341, 14.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > epidecticalis
-
95 eruo
ē-ruo, ruī, rutum, ere, herausgraben, -scharren, - wühlen, I) im allg.: A) eig.: 1) im allg.: mortuum, Cic.: humanorum corporum reliquias, Tac.: defossa, Tac.: aurum terrā, Ov.: im Bilde, hoc tamquam occultum et a se prudenter erutum tradunt, als einen verborgenen und von ihnen weise gehobenen Schatz, Quint. 4, 2, 60. – 2) insbes.: a) aufgraben, aufreißen, aufwühlen, humum, Ov.: terram, v. Fuchs, Phaedr.: sepulcra, Plin.: aqua remis eruta, Ov.: durchbohrend, missā latus hastā, Ov. – b) ausreißen, alci oculum, Sen.: sibi oculos, Lact.: eruitur oculos (poet. = ei oculi eruuntur), Ov.: segetem, Verg. – c) er. alqm, jmd. aufstöbern, aufjagen, Curt.: inter feras serpentesque degentes (Indos), Curt.: u. so illum (servum fugitivum) inde aliquando eruam, Cic. – B) übtr.: a) übh.: propter difficultatem pecuniariam, quae erui (herausgerissen werden) nusquam nisi ex privatorum bonis posset, Cic. ad Att. 10, 14, 1 M. – memoriam alcis rei ex annalium vetustate, aufstöbern, herholen, Cic.: aber memoriam exercitatione, ein Gedächtnis durch Ü. erzwingen, Cic. – b) zutage fördern, ans Tageslicht bringen, erforschen, ermitteln, ausfindig machen, si quid indagaris, inveneris, ex tenebris erueris, Cic.: vetera scrutari et ex iis ea, quae Graeciae scriptores prodiderunt, eruere, Cic.: scrutari locos, ex quibus argumenta eruamus, Cic.: re-————liqua curā et cogitatione eruuntur, Cic.: causas secretaque eius (mundi) eruere et aliis cognoscenda tradere, Sen.: er. arcana, Sen. poët.: coniurationem, Liv. epit.: m. folg. indir. Fragesatz, mihi, sicunde potes, erues, qui decem legati Mummio fuerint, Cic. ad Att. 13, 30, 3: an ipsi eruimus, quae prima dies, ubi terminus aevi, quid ferrea Clotho cogitet? Stat. Theb. 3, 555 sqq. – II) prägn., aufwühlend zerstören, vom Grunde aus zerstören, A) eig.: urbem, Verg.: Corinthum funditus, Vell.: oppida convulsis muris, Sil. – B) übtr., politisch umstürzen, zerstören, regnum, Verg.: civitatem, Tac. – ⇒ Partiz. Fut. Akt. ērutūrus, Iustin. 5, 8, 4: ēruitūrus, nach Prisc. inst. 10, 13 u. part. XII vers. Aen. 6, 114. -
96 exterminium
exterminium, iī, n. (ex u. terminus), die Vertreibung, Zerstörung, Tert. adv. Iud. 8 in. Augustin. conf. 2, 4, 9 u.a. Eccl.: Plur., Hieron. Euseb. chron. prooem. § 3. Tom. 8. p. 14 Migne.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exterminium
-
97 extermino
ex-termino, āvī, ātum, āre (ex u. terminus), eig. »über die Grenze treiben« (vgl. Isid. 10, 87); dah. I) fortjagen, vertreiben, ex urbe od. urbe, Cic.: de civitate, Cic. – medial, cubiculo exterminari, sich fortmachen aus usw., Apul. met. 2, 25. – II) übtr.: a) übh.: exterminatus (al. externatus) animi = εκτος φρενῶν, verstört, von Sinnen, Apul. met. 3, 22. – b) verbannen = entfernen, auctoritatem senatus e civitate, Cic.: quaestiones physicas, Cic. – c) entstellen, facies suas, Vulg. Matth. 6, 16.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > extermino
-
98 exterminus
ex-terminus, a, um, sich entfernend, hinc exterminus ito, geh fort, Ps. Cypr. Sodoma 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exterminus
-
99 fatalis
fātālis, e (fatum), zum Schicksal-, zum Verhängnis gehörig, Schicksals-, I) im allg., u. zwar sowohl a) v. dem, was das Schicksal bestimmt = vom Schicksal bestimmt, -beschlossen, -verhängt, -erkoren, durchs Schicksal-, durchs Verhängnis herbeigeführt, res (Plur.), Varro LL.: illa fatalis necessitas, quam εἱμαρμένην dicitis, Cic.: terminus f., Liv.: casus, Cic.: mors, natürlicher Tod, Vell. u. Plin. ep.: quando fatalis et meus dies veniet, euphem. v. Todestag, Tac. dial. 13: u. so hora, Schicksalsstunde = Todesstunde, Suet.; vgl. si quid fatale (ein Schicksal, euphemist. = der Tod) mihi contigerit, Spart. – m. ad u. Akk., annus ad interitum huius urbis fatalis, Cic.: fatalis dux ad excidium illius urbis, Liv. – unpers., m. folg. ut u. Konj., fatale sibi, ut coniugum flagitia ferret, Tac. – als b) von dem, woran das Schicksal jmds. od. eines Ortes geknüpft ist, verhängnisvoll, - reich, virga, Verg.: stamina, Ov.: pignora, v. Palladium, Ov.: glaeba, Ov.: bellum, Cic.: libri, Schicksalsbücher (v. den sibyllin. Büchern), Liv.: carminis Euboici f. verba, Ov.: deae, Schicksalsgöttinnen (v. den Parzen), Ov. – c) subst., α) fātālēs, ium, m. = mortales, die dem Schicksal unterworfenen Sterblichen, Corp. inscr. Lat. 14, 2553. – β) fātāle is, n. = fatum, das Verhängnis, Schicksal, in malum familiae nostrae fatale revolvimur, Sen. suas. 3. 2. – II) insbes.,————im üblen Sinne, wie verhängnisvoll = Verderben bringend, verderblich, tödlich, vincula, Lucr.: lignum, aurum, Ov.: monstrum, Hor.: iudex, Hor. -
100 gamma
gamma, ae, f., aber auch wie im Griech. το γάμμα n. indecl., I) der griech. Buchstabe Γ, das Gamma, der G-Laut, Auson. Technop. (XXVII) 12. de litt. monos. 21. p. 138 Schenkl: Plur., Serg. 476, 16 K. u. (daher) Anecd. Helv. 93, 15. – II) übtr., bei den Schriftstellern vom Feldmessen, die Gammagestalt = die rechtwinkelige Gestalt der Äcker, Gromat. vet. 43, 16; 74, 13 u.a. – Dav. gammātus, a, um, gammaförmig, ager, ibid. 218, 2: lapis, ibid. 243, 5 u.a.: limes, ibid. 319, 7 u.a.: terminus, ibid. 406, 9.
См. также в других словарях:
TERMINUS — Le nom du dieu Terminus n’est autre qu’un nom commun très couramment employé en latin pour désigner la borne marquant la limite d’une propriété foncière ou d’un territoire. Aussi bien le dieu a t il pour mission de garantir tout ce qui borne un… … Encyclopédie Universelle
Terminus — is a Latin word that literally means boundary stone but can refer to:*Terminal train station, a train station acting as an end destination *Bus terminus, a terminal bus station *Terminus (mythology), a Roman god **Jupiter (god) (also known by… … Wikipedia
terminus — (izg. tȅrminus) DEFINICIJA ob. u: SINTAGMA terminus ante quem non (izg. ȃnte kèm nȏn) trenutak prije kojeg se neki događaj nije mogao dogoditi; terminus a quo (izg. terminus ȃ kvȏ) početni termin, rok od koga se ima što računati; terminus… … Hrvatski jezični portal
Terminus — Saltar a navegación, búsqueda Para el dios romano, véase Término (dios). Terminus es un planeta ficticio ubicado en el borde de la Vía Láctea, que tiene un papel fundamental en las novelas del Ciclo de Trántor, de Isaac Asimov. Terminus es la… … Wikipedia Español
Terminus — Стиль Без засечек Клас … Википедия
terminus — TÉRMINUS s.n. invar. Ultimul punct, capătul unei linii ferate, al unei linii de tramvai, de autobuz etc. – cuv. lat. Trimis de LauraGellner, 28.06.2004. Sursa: DEX 98 términus s. n. Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic … … Dicționar Român
TERMINUS — Dei locô habitus est, quod, post Saturnum eractum, caedes aclites rusticorum dividendis agris sustulisset. Sacrificabant ei mense Februar. in aede, quâ super eum foramen in tecto patebat, quod nefas esse putarent Terminum intra tecta consistere.… … Hofmann J. Lexicon universale
Terminus — (Оре,Франция) Категория отеля: 1 звездочный отель Адрес: 3, rue Pierre et Marie Curie, 56400 … Каталог отелей
Terminus — (Villastrada,Италия) Категория отеля: Адрес: Via Ulderico Sabbadini 52, 46030 Villastrada … Каталог отелей
Terminus 1 — est un roman de science fiction de l écrivain français Stefan Wul paru en 1959. Argument Sur Argole, à la suite d une partie de cartes qui a mal tourné lorsque ses adversaires ont deviné ses dons de télépathie, Julius, un aventurier de l espace,… … Wikipédia en Français
terminus — (n.) 1550s, goal, end, final point, from L. terminus (pl. termini) end, boundary line, from PIE root *ter , base of words meaning peg, post, boundary, marker goal (Cf. Skt. tarati passes over, crosses over, Hittite tarmaizzi he limits, Gk. terma… … Etymology dictionary