-
1 terenowy
adj(pracownik, badanie) field (attr), ( władze) local (attr)* * *a.2. (= regionalny) local; władze terenowe local government.3. (o badaniach, pomiarach, praktyce) field.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > terenowy
-
2 terenowy
прил.• местный• периферийный* * *terenow|y\terenowyi местный;samochód \terenowy вездеход, внедорожник
* * *ме́стныйsamochód terenowy — вездехо́д, внедоро́жник
-
3 terenowy
-
4 terenowy
samochód \terenowy Geländewagen m, Geländefahrzeug ntbadania terenowe Feldforschungen fPlnazwy terenowe Flurnamen mPl -
5 terenowy
місцевий; територіальний; samochód terenowy: джип -
6 terenowy
1. local2. terrain -
7 terenowy
páirc -
8 terenowy
alan -
9 terenowy
laukas -
10 terenowy
1 bukid2 bukiran3 larangan4 parang -
11 terenowy znak orientacyjny
• landmarkSłownik polsko-angielski dla inżynierów > terenowy znak orientacyjny
-
12 ciągnik terenowy rolniczy
• land tractorSłownik polsko-angielski dla inżynierów > ciągnik terenowy rolniczy
-
13 ciężki ciągnik terenowy rolniczy
• land locomotiveSłownik polsko-angielski dla inżynierów > ciężki ciągnik terenowy rolniczy
-
14 pojazd terenowy
• cross-country vehicle -
15 wywiad terenowy
• field inspection -
16 terenow|y
adj. 1. [badania, obserwacje, pomiary] field attr.- gry terenowe field games- studenci wyjechali na praktyki terenowe the students went on a field trip2. (lokalny) [władza, oddział] local- terenowy zespół opieki zdrowotnej local medical service3. (dotyczący ukształtowania terenu) [warunki] terrain attr.- przeszkody terenowe natural obstacles- bieg terenowy cross-country- droga terenowa a rough road- samochód terenowy an off-road vehicleThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > terenow|y
-
17 samochód
(motor)car, automobilesamochód ciężarowy — lorry (BRIT), truck (US)
* * *mi-o- car, auto, automobile; samochód bojowy combat car; samochód ciężarowy truck; Br. lorry; samochód małolitrażowy low-powered car, small-engine car; samochód opancerzony armored car; Br. armoured car; samochód osobowy car, motor car; samochód sportowy sports car; samochód terenowy off-road vehicle, all-terrain vehicle; samochód wyścigowy racing car; samochód kombi station wagon; Br. estate car; samochód patrolowy squad car; samochód służbowy company car; samochód-pułapka booby-trap car; samochód zabytkowy veteran car; samochód z automatyczną skrzynią biegów automatic, self-shifter; samochód z napędem na cztery koła four-wheeler; podrasowany samochód hot rod; wynajęty samochód rent l. hire car; fabryka samochodów car factory; oddać samochód do naprawy get l. have one's car repaired; jeździć samochodem drive; prowadzić samochód drive a car; przyjechać/pojechać samochodem come/go by car; uruchomić samochód get the car started; wsiadać do samochodu get into the car, get inside the car; wysiadać z samochodu get off the car; jesteś samochodem? did you come by car?The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > samochód
-
18 samochód
сущ.• автомашина• автомобиль• вагон• джип• машина• повозка• тачка• тележка* * *автомобиль, авто, автомашина, машинаwojsk. działo pancerne воен. самоход (артиллерийское орудие)wojsk. sl. samowolka (samowolne oddalenie się z jednostki) воен. сл. самоход (самовольная отлучка)techn. posuw automatyczny, ruch automatyczny (mechanizmu) техн. самоход (автоматическое движение механизма)* * *samoch|ód♂, Р. \samochódodu автомобиль, автомашина ž:\samochód ciężarowy, osobowy грузовой, легковой автомобиль; \samochód terenowy вездеход; внедорожник; \samochód wyścigowy (wyczynowy) гоночный автомобиль
* * *м, P samochoduавтомоби́ль, автомаши́на żsamochód ciężarowy, osobowy — грузово́й, легково́й автомоби́ль
samochód terenowy — вездехо́д; внедоро́жник
samochód wyścigowy (wyczynowy) — го́ночный автомоби́ль
-
19 samochód
m автомобиль samochód akumulatorowy электрический автомобиль, электромобиль samochód ciężarowy грузовой автомобиль, грузовик samochód ciężarowy cysterna автомобиль-цистерна samochód gąsienicowy гусеничный автомобиль samochód osobowy легковой автомобиль samochód terenowy вездеход samochód terenowy wywrotka автомобиль-самосвал, самосвалKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > samochód
-
20 jeep
/dʒip/ m jeep* * ** * *miThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > jeep
- 1
- 2
См. также в других словарях:
terenowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, terenowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do terenu – części powierzchni ziemi, przystosowany do właściwości terenu, odbywający się w terenie : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
terenowy — przym. od teren a) w zn. 1: Gry terenowe. Samochód, wóz terenowy. b) w zn. 2: Władze terenowe … Słownik języka polskiego
FSM (Auto) — Polski Fiat 126p Die Fabryka Samochodów Małolitrażowych (kurz: FSM, dt. „Fabrik für Motoren mit kleinem Hubraum “) ist ein polnischer Automobil Hersteller mit Werken in Bielitz Biala und Tichau. Ab 1957 wurde dort die Modellreihe Syrena gebaut,… … Deutsch Wikipedia
Fabryka Samochodów Małolitrażowych — Emblem Polski Fiat 126p (1973 200 … Deutsch Wikipedia
ВЕЗДЕХОД — автомобиль с движителем, обеспечивающим высокую проходимость, предназначенный для работы в тяжёлых дорожных условиях или в условиях бездорожья (Болгарский язык; Български) всъдеход (Чешский язык; Čeština) terénní vozidlo (Немецкий язык; Deutsch)… … Строительный словарь
Humvee — This article is about the military vehicle. For the defunct brand of civilian vehicles, see Hummer. Humvee United States Marine Corps HMMWV in difficult terrain in A … Wikipedia
churał — m IV, D. u, Ms. churałale; lm M. y «rada, terenowy organ władzy państwowej w Mongolii» ∆ Wielki Churał Państwowy «parlament, najwyższy organ władzy państwowej w Mongolii» ‹mong.› … Słownik języka polskiego
dozór — m IV, D. dozórzoru, Ms. dozórzorze 1. blm «opieka wyznaczona nad kimś lub nad czymś, mająca na celu dopilnowanie wykonania czegoś lub zapobieżenie czemuś; strzeżenie, pilnowanie, doglądanie» Mieć, przejąć, rozciągać dozór nad kimś, nad czymś.… … Słownik języka polskiego
drobny — drobnyni, drobnyniejszy 1. «mały, niewielki» a) «pod względem objętości, rozmiarów» Drobne muszki, komary, owady, rybki. Drobna zwierzyna. Drobny druk. Drobne pismo. Talerz rozbił się w drobne kawałki. Chodzić drobnymi kroczkami. ∆ Drobny inwenta … Słownik języka polskiego
dżip — m IV, DB. a, Ms. dżippie; lm M. y «osobowy samochód wojskowy używany w czasie II wojny przez armię amerykańską, o bezdrzwiowym nadwoziu i brezentowym, składanym dachu; obecnie osobowy samochód wojskowy o uproszczonych kształtach nadwozia; także… … Słownik języka polskiego
gazik — I m III, D. a, N. gazikkiem; lm M. i pot. «samochód terenowy o silniku małolitrażowym» Gazik wojskowy. Jechać gazikiem. II m III, D. a, N. gazikkiem; lm M. i «kawałek gazy opatrunkowej złożony tak, aby brzegi ukryte były w środku; tamponik z… … Słownik języka polskiego