-
21 mot
mmots en l'air — см. contes en l'air
saisir un mot — см. saisir au bond
disons le mot — см. disons-le
garder les mots à... — см. garder la parole à...
- mot clef- mot fin- bon mot- gros mot- vain mot -
22 pavé
-
23 toujours
advles bonnes nouvelles sont toujours retardées, et les mauvaises nouvelles ont des ailes — см. les mauvaises nouvelles ont des ailes
-
24 coup
coup [koe]〈m.〉1 slag ⇒ klap, steek, stoot, (plotselinge, korte, abrupte) beweging/GRAMT.♦voorbeelden:d'un coup d'aile • in een rukd'un coup de baguette (magique) • als bij toverslag〈 informeel〉 un coup de bambou • een zonnesteek; een vlaag van waanzincoup de barre • 〈 scheepvaart〉ruk aan het roer, plotselinge verandering; 〈 figuurlijk〉plotselinge vermoeidheid, hoge rekeningcoup de bec • snauw, sneerdonner un coup de brosse à qc. • iets (even) afborstelencoup de canon • kanonschotcoup de chance • gelukkig toeval, meevallercoup de chien • plotselinge storm; oproerdonner un coup de collier • er flink tegenaan gaanavoir un joli coup de crayon • goed (kunnen) tekenencoup de désespoir • wanhoopsdaadcoup d'éclat • meesterlijke zet〈 figuurlijk〉 un coup d'épée dans l'eau • een slag in de lucht, verspilde moeitecoup d'essai • eerste poging, begincoup d'Etat • staatsgreepboire le coup de l'étrier • een glaasje op de valreep drinkendonner un coup de fer à qc. • iets even opstrijkencoup de feu • schotcoup de fil • telefoontjecoup de folie • onbezonnen daad, aanval van waanzincoup de force • gewelddaad, overrompeling, coup de forcecoup de foudre • donderslag; 〈 figuurlijk〉liefde op het eerste gezicht, onverwachte ramp, slechte tijding〈 figuurlijk〉 donner un coup de fouet • aansporen, oppeppencoup de froid • verkoudheidcoup de gosier • schreeuwdonner, pousser un coup de gueule • losbrullen, een bek opzettencoup de hasard • bof, meevallercoup de langue • bitse, hatelijke opmerkingun petit, un dernier coup de lime • de laatste hand, de afwerkingcoup de main • hulp, handreiking, steun; 〈 leger〉overrompeling, aanslagdonner un coup de main • een handje helpenfaire un coup de main • een aanslag plegenavoir le coup de main • de vaardigheid hebben〈 figuurlijk〉 〈 informeel〉 recevoir le coup de masse • een zware klap (te verwerken) krijgen 〈 emoties〉〈 figuurlijk〉 un coup de massue • een harde slag, een gevoelige slagcoup de mer • stortzee, zware golfcoup d'oeil • blik, oogopslag, uitzichtavoir le coup d'oeil • kijk op de dingen hebbendu premier coup d'oeil • op het eerste gezichtjeter un coup d'oeil (rapide) sur qc. • een vluchtige blik op iets werpen〈 figuurlijk〉 coup de patte • veeg uit de pan, trap nace peintre a le coup de patte • deze schilder kan aardig met het penseel overwegse donner un coup de peigne • een kam door z'n haar halencoup de pied • trap, schopcasser des vitres à coups de pierre • ruiten ingooientuer qn. à coups de pierres • iemand stenigendonner un coup de piston à qn. • iemand aan een baantje helpencoup de poing • stomp, vuistslagcoup de poing (américain) • boksbeugel〈 informeel〉 avoir le, un coup de pompe • de man met de hamer tegenkomen, opeens niet meer kunnen〈 informeel〉 coup de pompe • man met de hamer, plotselinge uitputting, vermoeidheidun coup de pot • mazzel, gelukdonner le coup de pouce • de laatste hand aan iets leggencoup de poussière • mijngasontploffingon lui a fait le coup du presse-citron • ze hebben hem als een citroen uitgeknepencoup de pub • reclamestuntcoup de réparation • strafschopcoup de sang • beroerte, plotselinge woedecoup de semonce • schot voor de boegcoup de sifflet • fluitsignaalcoup de soleil • zonnesteek; zonnebrandcoup du sort • speling van het lot, tegenslagdonner un coup de téléphone à qn. • iemand opbellencoup de théâtre • plotselinge ommekeer, onverwachte wendingse flanquer un coup de torchon • vechtendonner un coup de tube à qn. • iemand een telefoontje gevencoup de veine • geluk, gelukkig toevalcoup de vent • rukwind, windstootcheveux en coup de vent • slordig, los zittend haarentrer en coup de vent • binnenstormencoup bas • stoot onder de gordelêtre aux cent coups • in alle staten zijn, doodsangsten uitstaandonner le dernier coup, le coup décisif • de genadeslag geven〈 informeel〉 coup fourré • gemene, onverwachte streek, luizenstreek〈 sport en spel〉 coup franc • vrije trap, slagmauvais coup • gemene streek, lelijke klapcoup monté • afgesproken werk, doorgestoken kaart〈 informeel〉 sale coup • rotstreek; zware slagcoup sec • droge knal, klap〈 figuurlijk〉 accuser le coup • de klap incasseren, er een klap van krijgenavoir le coup • er de slag van hebben〈 informeel〉 avoir un coup dans l'aile, dans le nez • (licht) aangeschoten zijn, te diep in het glaasje gekeken hebben〈 informeel〉 boire un coup • iets drinken, er eentje nemencalculer son coup • de zaak precies uitrekenen, uitkienencompter les coups • alleen maar toekijken, neutraal zijn〈 informeel〉 discuter le coup • babbelen, kletsen〈 informeel〉 être dans le coup • er bij betrokken zijn, er van wetenexpliquer le coup • de toestand, gang van zaken uiteenzettenfaire coup double • twee vliegen in één klap slaanfaire les cent coups, les quatre cents coups • een losbandig, rusteloos leven leiden, erop los leven, van alles uithalen 〈 kind〉en ficher, mettre un coup • flink de handen uit de mouwen stekenne pas en ficher un coup • geen klap uitvoerenfrapper des coups en l'air • vergeefse moeite doenfrapper un grand coup • een zware slag toebrengen, een grote slag slaanfrapper à coups redoublés • hard en vaak slaanmarquer le coup • een bijzonderheid benadrukken, een bepaalde gebeurtenis niet ongemerkt voorbij laten gaanmaintenant j'ai pris le coup • nu weet ik hoe het moetil en a pris un coup • dat heeft hem geen goed gedaanrendre coup pour coup • een klap, slag teruggevenrisquer, tenter le coup • het erop wagentenir le coup • standhouden, het uithoudenvaloir le coup • de moeite lonen, waard zijnen venir aux coups • handgemeen wordenà coup sûr • vast en zeker, beslistà tous (les) coups, à tout coup • telkens, bij elke gelegenheidtout à coup • plotselingaprès coup • naderhand, achterafau, du premier coup • bij de eerste keerau coup de midi • klokslag 12 uurd' un (seul) coup • in één keer, plotselingtout d' un coup • ineens, plotselingdu coup • bijgevolg, daaromdu même coup • tegelijkertijd, bij diezelfde gelegenheidêtre hors du coup • nergens vanaf wetenau coup par coup • een voor eenpour le coup • deze keer〈 juridisch〉 pour coups et blessures • vanwege toegebracht lichamelijk letsel; 〈 Algemeen Zuid-Nederlands〉 voor slagen en verwondingensous le coup de • onder de invloed, dreiging vansur le coup • op slag, onmiddellijk, meteensur le coup de midi • klokslag 12 uurcoup sur coup • achtereenvolgens, vlak na elkaar→ pierrem1) slag, klap, klop, steek, stoot, bons, dreun, trap, schop2) snee3) beet4) ruk5) worp6) daad, streek7) teug, slok8) zet -
25 rire
vi. ; sourire: rî (Peisey.187), RIRE (Aix.017, Albanais.001, Alex, Annecy.003, Arvillard.228, Aussois, Bellevaux.136, Billième.173, Chambéry.025, Flumet.198, Genève.022, Cordon.083, Giettaz, Montagny-Bozel.026, Morzine.081, Notre-Dame- Be.214, St-Jean-Arvey.224, Saxel.002, Table.290, Thônes.004, Villards- Thônes.028), rizhe (St-Martin-Porte), C.1 => ékrire < écrire> (001). - E.: Cri, Décousu, Déchiré, Fille (Jeune), Moquer (Se), Rieur, Sourire.A1) rire aux éclats d'une manière forcée, rire d'une façon trop bruyante, éclater de rire: (a)rkafâ vi. (001,003,028,136, Ansigny, Leschaux), rekafâ (002, Annemasse, Ballaison, Genève, Juvigny, Thonon, Tignes), redalâ (002). - E.: Pic.A2) rire pour un rien et d'une voix éclatante et saccadée, rire bruyamment: arfalâ vi. (001, Balme-Si.020), garifalâ (003,020) ; rire grou < rire gros> vi. (001). - E.: Pavaner (Se), Rabâcheur.A3) se mettre à rire, éclater de rire, s'esclaffer, rire bruyamment: se mètre rire à // an rire rire (002), se ptâ // s'fotre rire à // apré rire rire (001) ; s'éklyafâ / (s')éklyeufâ rire à rire, s'ékleufâ de rire (228), s'esklafâ (081) ; kokolâ (081).A4) folâtrer, rire, jouer bruyamment: garifalâ (003,020).A5) rigoler, éclater de rire, se bidonner, se marrer: RIGOLÂ (001,003,004,026, 028,081, Houches), C. é rigôle < il rigole> (001) ; riklâ (Peisey) ; garfâ (083) ; sè bidonâ (001,028) ; s(è) marâ (001,028).A6) bien rigoler, rire // s'amuser rire beaucoup, rire à gorge déployée, rire aux éclats, se tordre de rire, se marrer, se bidonner, se pâmer de rire: s(è) fére na bossa < se faire une bosse> (003,004), se fâre na bouna bossa < se faire une bonne bosse> (002), s(è) fére d' bôsse (ep. de plusieurs personnes) (001.BEA.), rire m'on bossu < rire comme un bossu> (001.TOU.) ; s'éklyapâ d'rire < se fendre de rire> (001) se fêdre de rire (003), s'fêdre la pipa <se fendre rire la pipe // la poire // la gueule> (001) ; se tnyi lé kute d'rire < se tenir les côtes de rire> (001), rire à s'tapâ su lé kwésse < rire à se taper sur les cuisses> (001) ; s'plèyî ê dou d'rire < se plier en deux de rire> (001), étre plèyà è rire dou // katro <être plié en rire deux // quatre> (001) ; s'fére d'bon san < se faire du bon sang> (001), s'fére yon de rlo bon san < se faire un de ces bons sangs> (001), s'fére on bon san rire du dyâblyo / d'to lô dyâblyo <se faire un bon sang rire du diable / de tous les diables> (001), se fére rire na golâ /// on vairo rire d'bon san <se faire rire une gorgée /// un verre rire de bon sang> (021 /// 003,004) ; rire d'bon keû < rire de bon coeur> (001), rire à s'tapâ l'ku ptyèbà < rire à se taper le derrière par terre> (001) ; rire à sè pchî parmi < rire à en mouiller sa culotte> (001) ; se krèvâ le vêtro à rire < se crever le ventre de rire> (290) ; rire à s'arbatâ ptyèbà < rire à s'en rouler par terre> (001) ; rire à plyin-na gueûla (001.BEA.), rire à plin grouin (228) ; rire dè tô lô sou < rire de tous leurs soûls> (026), rire leu su (001).A7) pousser des éclats de rire longs et aigus: siklyâ < sicler> vi. (001).A8) mourir de rire: se tywâ rire de // à rire rire <se tuer rire de // à rire rire> (002).A9) rire doucement: rsnyolâ vi. (083).A10) rire jaune: rire zhôno (001,228), rire de koutyé < rire de côté> (228).A11) rigoler, dilater la rate: fâre rire lou bwé < faire rire les boyaux> (228).A13) rire d'une façon saccadée ; rire bêtement: rifonâ vi., C. rifône < (il) rit sottement> (001).--C.1-------------------------------------------------------------------------------------------------- Ind. prés.:(je) rizo (001) ; (tu, il) RI (001,002,017,022,025,026,028,228, Compôte- Bauges, Marthod) ; (vous) rizî (001) ; (ils) rijon (026,290), rizon (001), ryan (Alex). - Ind. imp.: (je) rizivou (001) ; (il) r(e)jéve (228a | 025,224,228b), rizive (001), riyai(t) (083 | 187), ryéve (173) ; (nous) riyône (Macôt-Plagne) ; (ils) r(e)jévan (228), rejévon (017b,224), rijan (026), rijévon (017a), rizivô (001), ryan (136), ryévan (081). - Ind. fut.: (je) rirai (001) ; (il) rirà (001,228). - Cond. prés.: (je) riri (001). - Subj. prés.: (que je) rizézo (001). - Subj. imp.: (que je) rizissou (001). - Ppr.: rizan (198,214), r(e)jin, r(e)jan (025,228), rejan (290), rezân (St-Martin- Porte), rijêê (026), rizêê (001), riyinh (Peisey). - Pp.: rizu, -wà, -wè (003,004,028, Bellecombe-Bauges) || r(e)ju m. (025,228), ri (026).-------------------------------------------------------------------------------------------------------nm., ris: RIRE (Albanais.001, Annecy.003, Arvillard.228, Billième, Table), ri (Marthod). - E.: Cri.A1) éclat de rire: ézhavi nm. (228).A2) gros éclat de rire général, rire bruyant, grosse rigolade, marrage, poilage ; gros éclat de rire forcé individuel: r(e)kafâ nf. (Bellevaux | Ballaison, Genève), rekafâye (Juvigny), redalâ nf. (002), grou rire < gros rire> nm. (001) ; rigolâda (001, Billième, Magland, Villards-Thônes).A3) grand éclat de rire aigu (surtout poussé par les femmes): siklyâ nf. (001).A4) rire, fou rire: dywé < joie> nf. (002).A5) plaisanterie, rires issus de plaisanteries: rizâda nf. (001,003).A6) rire facile: rizolè nm. (001).Fra. Il rit facilement (un rien le fait rire): al a tozho l'rizolè u grwin < il a toujours le rire facile à la bouche> (001). -
26 coup
m. (lat. pop. colpus, class. colaphus, gr. kolaphos) 1. удар; coup de pied ритник; coup de soleil слънчев удар; coup violent силен удар; se donner un coup contre un meuble удрям се в мебел; donner un coup удрям; coup de bâton удар с пръчка; coup sur les fesses удар по задника; coup bas удар под пояса (в бокса); coup d'épée удар със сабя; un coup au cњur прен. удар в сърцето; coup du sort удар на съдбата, нещастие; 2. звънтене, удряне; coup de gong звън на гонг; 3. изстрел, гърмеж; coup de canon топовен изстрел; tirer des coups de fusil стрелям с пушка; coup double лов. изстрел, който поваля едновременно две животни; 4. път; du premier coup от пръв път; encore un coup още веднъж; 5. loc. adv. а coup sûr несъмнено, сигурно; а coup de с помощта на; après coup много късно (след като му мине времето); а tous les coups, а tous coups всеки път; coup sur coup едно след друго, последователно; du coup веднага, изведнъж; разг. в последствие, вследствие на което; du même coup едновременно с това, същевременно; pour le coup колкото за това; tout а coup изведнъж, неочаквано; tout d'un coup изведнъж, на един път, наведнъж; au coup par coup едно след друго, последователно; sur le coup незабавно; 6. loc. prép. sous le coup de под напора на, под влиянието на; sur le coup de точно в ( за час). Ќ bon coup добър ход; coup d'air простудяване от течение; coup de bourse голяма печалба; coup de chapeau поздрав със сваляне на шапка; coup d'épingle остра, язвителна подигравка; coup d'essai пръв опит; coup d'Etat държавен преврат; coup de feu изстрел; coup de force насилие; coup de fortune превратност на съдбата; coup de foudre гръм; неочаквано събитие, гръм от ясно небе; внезапно влюбване; coup de frein внезапно забавяне, задържане; внезапна спирачка; coup de gueule нар. наругаване, псувня; coup de grâce последен смъртоносен удар; coup de grisou експлозия на газ гризу; coup de Jarnac удар, който е непредвиден, но честен; вероломен удар; coup de langue злословие; coup de l'étrier последна чашка (при изпращане); coup de main внезапна, неочаквана дръзка атака; coup de maître майсторски похват; coup de mer голяма вълна, която залива кораб; coup d'њil бърз поглед; coup de sang кръвоизлив; coup de téléphone (de fil) обаждане по телефона; coup de tête безразсъдна постъпка; coup de tonnerre гръм, трясък; coup de théвtre неочаквана промяна; coup de vent силен внезапен вятър; coup du ciel неочаквано (щастливо) събитие; coup dur тежко изпитание; coup monté предварително нагласена измама; c'est un coup d'épée dans l'eau това е безсмислена постъпка; donner un coup de brosse изчетквам набързо; donner un coup de balai измитам набързо; donner un coup de peigne сресвам; être aux cent coups не зная какво да правя (много съм разтревожен); faire les quatre cents coups водя разгулен, разпуснат живот; manquer son coup не успявам; mauvais coup престъпно дело; monter le coup а qqn. нар. мамя, залъгвам някого; sans coup férir без съпротива; tenir le coup устоявам, държа се здраво; tirer son coup разг. правя любов много набързо (за мъж); faire un coup double получавам двоен резултат с едно усилие; sur le coup de midi в 12 часа; към обяд; coup d'aile мах с крило; donner un coup de main (d'épaule, de pouce) а qqn. помагам на някого; en ficher un coup разг. работя здраво; coup de fer изглаждане набързо с ютия; coup de chien внезапна морска буря; coup de dés хвърляне на зарове; coup franc свободен удар (във футбола); boire un coup изпивам чаша; être dans le coup участвам в нещо; прен. в течение съм на нещо; в течение съм на това, което е модно; être hors du coup не съм засегнат от нещо, не се интересувам от нещо. Ќ Hom. cou, coût. -
27 fort
%=1, -E adj.1. (qui a une grande force physique, robuste) си́льный*, кре́пкий* (solide);il est fort comme un Turc (un bœuf) — он силён как бык; il est fort comme un chêne — он кре́пок как дуб; le sexe fort — си́льный пол; il est fort des jambes (des bras) ∑ — у него́ си́льные но́ги (ру́ки) devenir fort — де́латься/с= <стано́виться /стать> си́льным <кре́пким>; кре́пнуть/о=; rendre fort — де́лать/с= си́льным; ● prêter main-fort e à qn. — помога́ть/ помо́чь <ока́зывать/оказа́ть по́мощь> кому́-л.à recourir à (employer) la manière forte — прибега́ть/прибе́гнуть к си́ле <к наси́лию> (применя́ть/примени́ть си́лу <наси́лие>)il est grand et fort — он высо́кий и си́льный;
elle a la taille assez forte ∑ — у неё дово́льно по́лная та́лия elle est forte des hanches ∑ — у неё широ́кие бёдра; un peu fort — толстова́тый; un nez fort — большо́й <кру́пный> нос, носи́ще fam.une femme forte — по́лная <кру́пная, доро́дная> же́нщина;
3. (aptitudes) си́льный;il est fort en tout — он силён по всем предме́там; c'est le plus fort de la classe — он са́мый си́льный <он пе́рвый> учени́к в кла́ссе; il est fort au saut en longueur — он хорошо́ пры́гает в длину́; il n'est pas très fort — он по́роха не вы́думает, ∑ он недалёкий челове́к; un esprit fort — вольноду́мец, свободомы́слящий челове́к; les âmes fortes — си́льные ду́хом; une forte tête — упря́мая голова́, стропти́вецil est fort en mathématiques — он силён в матема́тике;
4. (qui a la puissance, la capacité) си́льный, кру́пный;l'homme fort du régime — си́льный челове́к [режи́ма]; une forte concentration de troupes — значи́тельная концентра́ция войск; avoir affaire à forte partie — име́ть де́ло с си́льным < с серьёзным> проти́вником; se heurter à une forte opposition — ната́лкиваться/натолкну́ться на си́льное сопротивле́ние <противоде́йствие> ║ fort de (+ indication numérique) — чи́сленностью в + A ou adj. composé: une armée forte de cent mille hommes — а́рмия [, чи́сленностью] в сто ты́сяч челове́к, стоты́сячная а́рмия ║ fort de l'appui de ses voisins — опира́ющийся на подде́ржку сосе́дей; fort de son innocence — си́льный созна́нием свое́й невино́вности; se faire fortun gouvernement fort — прави́тельство, про́чно стоя́щее у вла́сти; си́льное прави́тельство;
1) ( se vanter) хвали́ться ipf.;il se fait fort de réussir — он хва́лится, что добьётся успе́ха
2) (se tenir pour capable) бра́ться/взя́ться;il se fait fort de la calmer — он берётся успоко́ить её
de fortes chaussures — про́чная о́бувь; du fil fort — кре́пкие ни́тки; cette poutre n'est pas assez forte pour supporter le toit — э́та ба́лка недоста́точно крепка́ <прочна́>, что́бы подде́рживать кры́шу; la colle forte — столя́рный клей; de fortes positions — про́чные пози́ции; une place forte — кре́пость; укреплённый го́род; un château fort [— средневеко́вый <феода́льный>] замо́к; une monnaie forte — твёрдая <усто́йчивая> валю́та; un terrain fort — гли́нистая по́чваdu papier fort — про́чная бума́га;
6. (violent, intense, abondant) си́льный; большо́й* (grand);une forte chaleur — си́льная жара́, зной: une forte rosée — оби́льная <густа́я> роса́; le courant est fort au milieu du fleuve — на середи́не реки́ осо́бенно си́льное <стреми́тельное> тече́ние; de fortes chutes de neige — си́льный <оби́льный> снегопа́д; subir une forte poussée (pression) — испы́тывать ipf. си́льн|ый на́тиск (-oe — давле́ние); une forte explosion — си́льный взрыв; une voix forte — си́льный <гро́мкий> го́лос; d'une voix forte — гро́мким го́лосом; гро́мко; parler avec un fort accent étranger — говори́ть ipf. с си́льным иностра́нным акце́нтом ║ la mer était forte ∑ — на мо́ре бы́ло си́льное волне́ние; la pédale forte — пра́вая педа́льun vent fort — си́льный ве́тер;
7. (qui affecte les sens) си́льный; кре́пкий; ре́зкий*;une odeur forte — си́льный, ↑ ре́зкий за́пах; un acide fort — кре́пкая кислота́; un vin fort — кре́пкое вино́; ce vin a une forte teneur en alcool — его́ вино́ с высо́ким содержа́нием алкого́ля; de la moutarde forte — кре́пкая горчи́ца; du café (du thé) fort — кре́пкий ко́фе (чай); des cigarettes fortes — кре́пкие сигаре́ты; un fromage fort — о́стрый сыр ║ une lumière forte — си́льный <я́ркий> светun parfum fort — кре́пкие духи́ (tenace);
une forte fièvre — высо́кая температу́ра; une forte hausse des prix — значи́тельное повыше́ние цен; une forte différence — бо́льшая <значи́тельная> ра́зница: un fort volume — то́лстая <бо́льшая> кни́га; une forte pente — круто́й спуск < подъём> ║ c'est ma carte la plus forte — э́то мой гла́вный ко́зырь; acheter au prix fort — покупа́ть/купи́ть по дорого́й <по высо́кой> цене́; il y a de fortes chances qu'il vienne — есть все осно́вания полага́ть, что он придётune forte somme — кру́пная су́мма;
9. (choses immatérielles) си́льный;cela m'a fait une forte impression — его́ произвело́ на меня́ си́льное <большо́е> впечатле́ние; j'ai une forte envie de... ∑ — мне о́чень хо́чется + inf; c'est plus fort que moi — его́ вы́ше мои́х сил, я не в си́лах [бо́льше] вы́держать: un argument fort — ве́ский аргуме́нт; il y a de fortes raisons de croire — есть серьёзные <ве́ские> основа́ния полага́ть; à plus forte raison — тем бо́лее; l'épithète est un peu trop forte — э́то неско́лько си́льное определе́ние; э́то сли́шком си́льный эпи́тет; au sens fort de ce terme — в по́лном смы́сле э́того сле́ва; un verbe fort gram. — си́льный глаго́лéprouver une forte douleur — испы́тывать ipf. си́льную боль;
10. (difficile à accepter) чрезме́рный; невероя́тный (incroyable);c'est un peu fort ∫ à avaler (de café) — э́то уж сли́шком (↑ чересчу́р); э́то нелегко́ перенести́ ║ le plus fort — с est que... — са́мое невероя́тное в том, что...; ce n'est pas fort ce que vous avez fait — вы поступи́ли не о́чень-то у́мноla plaisanterie est un peu forte — э́то чересчу́р сме́лая шу́тка;
FORT %=2 adv.1. (manière) си́льно; гро́мко; кре́пко: здо́рово; l'adverbe est choisi selon le verbe, au comparatif avec un impératif;respirez fort! — ды́шите глу́бже!; criez (parlez) plus fort! — кричи́те (говори́те) гро́мче!; ce fromage sent fort — э́тот сыр си́льно па́хнет, ∑ у э́того сы́ра си́льный <ре́зкий> за́пах; le robinet coule trop fort — кран си́льно течёт; il pleut fort [— идёт] си́льный дождь; (il gèle fort — стои́т <на дворе́> си́льный моро́з; le vent souffle fort — ду́ет си́льный ве́тер; de plus en plus fort — всё кре́пче и кре́пче; всё гро́мче и гро́мче (bruit); — всё сильне́е и сильне́е: ● tu y vas fort! — ты уж сли́шком далеко́ захо́дишь!; ↑ ты зарва́лся!frappez (sonnez) fort ! — стучи́те (звони́те) сильне́е <гро́мче>!;
2. (quantité) весьма́, о́чень;c'est fort juste — э́то соверше́нно справедли́во; vous arrivez fort à propos — вы пришли́ о́чень кста́ти; je doute fort que vous réussissiez — я о́чень сомнева́юсь, что вам повезёт; fort peu — о́чень ма́ло; совсе́м немно́го; о́чень + adj. nég; il est fort peu aimable — он о́чень нелюбе́зен, он не о́чень-то любе́зен; fort peu de gens — ре́дко кто + verbe au sg.; j'en ai pris fort peu — я чуть-чуть э́того попро́бовал; vous le savez fort bien — вы э́то отли́чно <о́чень хорошо́> зна́ете; avoir fort à faire: j'ai eu fort à faire pour le convaincre ∑ — мне с больши́м (fc — велича́йшим) трудо́м удало́сь его́ убеди́тьil est fort aimable — он весьма́ <о́чень> любе́зен;
FORT %=3 m1. (domaine, moment) си́льная сторона́*;● au (plus) fort de — в са́мый + A; в [↑са́мый] разга́р (+ G); в [↑ са́мом] разга́ре (+ G); au plus fort de l'orage — в са́мую грозу́; au plus fort de l'été — в разга́р ле́та; au plus fort de la discussion — в разга́р диску́ссии, ∑ когда́ диску́ссия была́ в са́мом разга́реla logique n'est pas mon fort — ло́гика — моё сла́бое ме́сто;
2. (personne) си́льный челове́к*, сила́ч ◄-а'►;un fort des Halles hist. — гру́зчик на Центра́льном ры́нке в Пари́же
║ (puissant) си́льный*;le droit du plus fort — пра́во си́льного; ● jouer au plus fort avec qn. — пыта́ться ipf. перехитри́ть кого́-л.; un fort en thème — зубри́ла m et f; il est fort en gueule — он лю́бит драть гло́ткуles forts écrasent les faibles — си́льные уничтожа́ют сла́бых;
3. milit. форт ◄P2, pl. -ы►, укрепле́ние
- 1
- 2
См. также в других словарях:
tête — [ tɛt ] n. f. • teste, test « crâne », opposé à l a. fr. chef « tête », 1050; lat. méd. testa « boîte crânienne », sens spécialisé de « coquille dure » → 1. test I ♦ 1 ♦ Partie, extrémité antérieure (et supérieure chez les animaux à station… … Encyclopédie Universelle
prendre — [ prɑ̃dr ] v. <conjug. : 58> • 980; lat. prehendere I ♦ V. tr. A ♦ Mettre avec soi ou faire sien. 1 ♦ Mettre dans sa main (pour avoir avec soi, pour faire passer d un lieu dans un autre, pour être en état d utiliser, pour tenir). Prendre un … Encyclopédie Universelle
bouche — [ buʃ ] n. f. • buce v. 1040; lat. bucca « joue », puis « bouche » 1 ♦ Cavité située à la partie inférieure du visage de l homme, bordée par les lèvres, communiquant avec l appareil digestif et avec les voies respiratoires. ⇒fam. bec, gueule;… … Encyclopédie Universelle
bouché — bouche [ buʃ ] n. f. • buce v. 1040; lat. bucca « joue », puis « bouche » 1 ♦ Cavité située à la partie inférieure du visage de l homme, bordée par les lèvres, communiquant avec l appareil digestif et avec les voies respiratoires. ⇒fam. bec,… … Encyclopédie Universelle
loup — [ lu ] n. m. • leu XIe (cf. à la queue leu leu) puis lou, loup v. 1180; forme refaite d apr. louve; lat. lupus 1 ♦ Mammifère carnivore vivant à l état sauvage en Scandinavie, en Asie occidentale et au Canada, et qui ne diffère d un grand chien… … Encyclopédie Universelle
faire — 1. faire [ fɛr ] v. tr. <conjug. : 60> • Xe; fazet 3e pers. subj. 842; lat. facere. REM. Les formes en fais (faisons, faisions, etc.) se prononcent [ fəz ] I ♦ Réaliser (un objet : qqch. ou qqn). 1 ♦ Réaliser hors de soi (une chose… … Encyclopédie Universelle
casser — [ kase ] v. <conjug. : 1> • v. 1160; quasser « briser » 1080; bas lat. quassare, de quatere « secouer » I ♦ V. tr. A ♦ 1 ♦ Mettre en morceaux, diviser (une chose rigide) d une manière soudaine, par choc, coup, pression. ⇒ briser, broyer,… … Encyclopédie Universelle
EMPLOI — L’emploi désigne tout processus d’affectation des personnes à des tâches économiquement reconnues, le plus souvent rémunérées. En un sens plus large, le terme peut évidemment s’appliquer à l’utilisation d’un facteur de production (emploi d’un… … Encyclopédie Universelle
battre — [ batr ] v. <conjug. : 41> • XIe; lat. battuere, puis battere, d o. gauloise I ♦ V. tr. A ♦ 1 ♦ Donner des coups répétés, frapper à plusieurs reprises (un être vivant qui ne peut pas se défendre). ⇒ coup; frapper, maltraiter, molester,… … Encyclopédie Universelle
coup — [ ku ] n. m. • colp 1080; lat. pop. colpus, class. colaphus, gr. kolaphos I ♦ 1 ♦ Mouvement par lequel un corps vient en heurter un autre; impression (ébranlement, bruit...) produite par ce qui heurte. ⇒ choc, ébranlement, heurt, tamponnement.… … Encyclopédie Universelle
mettre — [ mɛtr ] v. tr. <conjug. : 56> • Xe; lat. mittere « envoyer » et « mettre » en lat. pop I ♦ A ♦ Faire changer de lieu. 1 ♦ Faire passer (une chose) dans un lieu, dans un endroit, à une place (où elle n était pas). ⇒ 1. placer; … Encyclopédie Universelle