-
1 tendencja
-i; -e; gen pl; -i; ftendency, trend* * *f.1. (= skłonność) tendency; tendencja barometryczna meteor. barometric tendency; mieć tendencję do (robienia) czegoś be inclined to (doing) sth.2. (= trend) trend, drift, run; tendencja zwyżkowa upward trend, rising trend; tendencja zniżkowa downward trend, downslide; ogólna tendencja general trend, underlying trend.3. teor.lit. trend.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tendencja
-
2 tendencja
tendencja f (-i; -e) Tendenz f; Trend m -
3 tendencja
tendencja [tɛndɛnʦ̑ja] f2) ( skłonność)mieć tendencje do czegoś eine Neigung zu etw haben, zu etw neigen -
4 tendencja
сущ.• наклон• наклонность• направление• подверженность• склонность• стремление• тенденция* * *♀ тенденция* * *жтенде́нция -
5 tendencja
tendance -
6 tendencja
1 claonadh 2 cor 3 treo -
7 tendencja
eğilim; meyil -
8 tendencja
[тенденцья]f -
9 tendencja
kryptispolinkistendencija -
10 tendencja
ж тенденція -
11 tendencja
1 dahás2 layon3 mag-udyok4 magbunton5 magbuyó6 pilit7 tungo -
12 tendencja
1) μόδα2) ροπή3) τάση -
13 tendencja
تايل ; گرايشواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > tendencja
-
14 tendencja barometryczna
• barometric tendency• pressure tendencySłownik polsko-angielski dla inżynierów > tendencja barometryczna
-
15 tendencja rozwojowa
• growth trendSłownik polsko-angielski dla inżynierów > tendencja rozwojowa
-
16 tendencja wzrostowa
• uptrendSłownik polsko-angielski dla inżynierów > tendencja wzrostowa
-
17 tendencja zniżkowa
• downward trendSłownik polsko-angielski dla inżynierów > tendencja zniżkowa
-
18 tendencja zwyżkowa
• upward trendSłownik polsko-angielski dla inżynierów > tendencja zwyżkowa
-
19 tendenco
-
20 тенденція
tendencjaж.
См. также в других словарях:
tendencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. tendencjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ukierunkowanie, dążność w jakimś kierunku; skłonność, dyspozycja, inklinacja do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tendencja pozytywna,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tendencja — ż I, DCMs. tendencjacji; lm D. tendencjacji (tendencjacyj) 1. «dążność w określonym kierunku; skłonność, inklinacja, dyspozycja psychiczna; także: kierunek zarysowujący się w rozwoju czegoś» Dominująca, szkodliwa, widoczna, wyraźna, zdrowa… … Słownik języka polskiego
alegoryzm — m IV, D. u, Ms. alegoryzmzmie, blm «w literaturze i sztuce, głównie średniowiecznej: tendencja do uznawania alegorii za najważniejszy środek wypowiedzi; alegoryczny charakter czegoś, alegoryczność» … Słownik języka polskiego
egocentryzm — m IV, D. u, Ms. egocentryzmzmie, blm «postawa, sposób myślenia, dla którego charakterystyczna jest tendencja do oceniania wszystkiego z punktu widzenia własnej osoby; ujmowanie rzeczywistości w sposób zniekształcony przez subiektywne odczucia» ‹z … Słownik języka polskiego
egotyzm — m IV, D. u, Ms. egotyzmzmie, blm psych. «tendencja do przesadnego zajmowania się własną osobą, kierowania na siebie uwagi otoczenia» ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
eklektyzm — m IV, D. u, Ms. eklektyzmzmie, blm 1. filoz. «łączenie w jedną, zwykle niespójną całość teorii, koncepcji, tez i pojęć z różnych systemów filozoficznych i ideologicznych» 2. szt. «tendencja polegająca na łączeniu różnych elementów formalnych i… … Słownik języka polskiego
federalizm — m IV, D. u, Ms. federalizmzmie, blm 1. «ustrój państwowy oparty na zasadzie federacji» 2. «tendencja tworzenia wielkich zespołów państw na zasadzie federacji» 3. «pogląd społeczny rozwijany w XIX w. przez ideologów drobnomieszczańskich,… … Słownik języka polskiego
idea — ż I, DCMs. idei, B. ideę; lm M. idee, D. idei 1. «myśl przewodnia wyznaczająca cel i kierunek działania, będąca również zasadniczą tendencją twórczości naukowej i artystycznej; pomysł, koncepcja, pojęcie, pogląd, wyobrażenie» Idea polityczna,… … Słownik języka polskiego
informel — m I, D. u, blm szt. «tendencja w sztukach plastycznych, zwłaszcza w malarstwie, zapoczątkowana w 1950 r. we Francji i w USA, przejawiająca się w wykorzystywaniu metody automatyzmu i działania przypadku w procesie tworzenia dzieła» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
kierunek — m III, D. kieruneknku, N. kieruneknkiem; lm M. kieruneknki 1. «strona, ku której zwraca się jakiś ruch lub zwrócony jest jakiś przedmiot; droga, linia prowadząca do jakiegoś miejsca, celu» Kierunek niewiadomy, południowy, poziomy, przeciwny.… … Słownik języka polskiego
koloryzm — m IV, D. u, Ms. koloryzmzmie, blm szt. «tendencja w malarstwie polegająca na uznawaniu prymatu koloru w kompozycji malarskiej nad innymi czynnikami, np. linią i formą» … Słownik języka polskiego