tendencja

См. также в других словарях:

• tendencja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. tendencjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ukierunkowanie, dążność w jakimś kierunku; skłonność, dyspozycja, inklinacja do czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tendencja pozytywna,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tendencja — ż I, DCMs. tendencjacji; lm D. tendencjacji (tendencjacyj) 1. «dążność w określonym kierunku; skłonność, inklinacja, dyspozycja psychiczna; także: kierunek zarysowujący się w rozwoju czegoś» Dominująca, szkodliwa, widoczna, wyraźna, zdrowa… …   Słownik języka polskiego

• alegoryzm — m IV, D. u, Ms. alegoryzmzmie, blm «w literaturze i sztuce, głównie średniowiecznej: tendencja do uznawania alegorii za najważniejszy środek wypowiedzi; alegoryczny charakter czegoś, alegoryczność» …   Słownik języka polskiego

• egocentryzm — m IV, D. u, Ms. egocentryzmzmie, blm «postawa, sposób myślenia, dla którego charakterystyczna jest tendencja do oceniania wszystkiego z punktu widzenia własnej osoby; ujmowanie rzeczywistości w sposób zniekształcony przez subiektywne odczucia» ‹z …   Słownik języka polskiego

• egotyzm — m IV, D. u, Ms. egotyzmzmie, blm psych. «tendencja do przesadnego zajmowania się własną osobą, kierowania na siebie uwagi otoczenia» ‹fr. z łac.› …   Słownik języka polskiego

• eklektyzm — m IV, D. u, Ms. eklektyzmzmie, blm 1. filoz. «łączenie w jedną, zwykle niespójną całość teorii, koncepcji, tez i pojęć z różnych systemów filozoficznych i ideologicznych» 2. szt. «tendencja polegająca na łączeniu różnych elementów formalnych i… …   Słownik języka polskiego

• federalizm — m IV, D. u, Ms. federalizmzmie, blm 1. «ustrój państwowy oparty na zasadzie federacji» 2. «tendencja tworzenia wielkich zespołów państw na zasadzie federacji» 3. «pogląd społeczny rozwijany w XIX w. przez ideologów drobnomieszczańskich,… …   Słownik języka polskiego

• idea — ż I, DCMs. idei, B. ideę; lm M. idee, D. idei 1. «myśl przewodnia wyznaczająca cel i kierunek działania, będąca również zasadniczą tendencją twórczości naukowej i artystycznej; pomysł, koncepcja, pojęcie, pogląd, wyobrażenie» Idea polityczna,… …   Słownik języka polskiego

• informel — m I, D. u, blm szt. «tendencja w sztukach plastycznych, zwłaszcza w malarstwie, zapoczątkowana w 1950 r. we Francji i w USA, przejawiająca się w wykorzystywaniu metody automatyzmu i działania przypadku w procesie tworzenia dzieła» ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• kierunek — m III, D. kieruneknku, N. kieruneknkiem; lm M. kieruneknki 1. «strona, ku której zwraca się jakiś ruch lub zwrócony jest jakiś przedmiot; droga, linia prowadząca do jakiegoś miejsca, celu» Kierunek niewiadomy, południowy, poziomy, przeciwny.… …   Słownik języka polskiego

• koloryzm — m IV, D. u, Ms. koloryzmzmie, blm szt. «tendencja w malarstwie polegająca na uznawaniu prymatu koloru w kompozycji malarskiej nad innymi czynnikami, np. linią i formą» …   Słownik języka polskiego