-
1 violatio [1]
1. violātio, ōnis, f. (violo), die Verletzung, Entehrung, Schändung, templi, Liv. 29, 8, 11: publica fidei, die Wortbrüchigkeit, Vell. 2, 1, 5: religionum, Sen. ep. 104, 28: expiare violationem eius templi, Liv. 31, 12, 5.
-
2 aperio
ăpĕrĭo, īre, rŭi, pertum - tr. - - qqf. fut. aperibo (= aperiam) et imparf. aperibam (= aperiebam). - voir apertum, apertus. [st1]1 [-] ouvrir, découvrir, dévoiler, montrer, révéler, dévoiler, mettre à jour, faire connaître. - alicujus oculos aperire: ouvrir les yeux de qqn. - aperire viam, vias, iter: ouvrir, frayer, creuser une route, des routes, un chemin. --- Liv. 7, 33, 11, etc.. - ferro iter aperiundum est, Sall. C. 58, 7: c'est par le fer que l'on doit se frayer un chemin. - aperire parietem: ouvrir un mur. - immissi cum falcibus purgarunt et aperuerunt locum, Cic. Tusc. 5, 65: envoyés avec des faucillons, ils nettoyèrent et mirent à découvert l’emplacement. - populus Romanus aperuit Pontum, Cic. Arch. 21: le peuple romain ouvrit le royaume du Pont. - fontes philosophiæ aperire, Cic. Tusc. 1, 6: ouvrir les sources de la philosophie. - se aperire ou aperiri: se montrer, se dévoiler. - flos se aperit: la rose s'ouvre. - locum asylum aperit, Liv. 1, 8: il fit de ce lieu un asile (il ouvrit là un asile). - in aperto loco: en plein air. - capite aperto: la tête découverte. - epistolam aperire: décacheter une lettre. [st1]2 [-] au fig. dévoiler, manifester, expliquer; qqf. parler de. - aperire sensus: découvrir ses sentiments. - locum suspicioni, crimini aperire, Cic. Verr. 5, 181: donner le champ libre au soupçon, à une accusation. - sententiam aperire: donner son point de vue, donner son avis. - libri Tusculanarum disputationum res ad beate vivendum maxime necessarias aperuerunt, Cic. Div. 2, 2: les Tusculanes ont dévoilé ce qui est le plus nécessaire au bonheur. - perspicuis dubia aperiuntur, Cic. Fin. 4, 67: les choses évidentes servent à éclaircir les points douteux. - avec prop. inf. aperire se non fortunæ... solere esse amicum, Nep. Att. 9, 5: montrer que ce n’était pas à la fortune (à la situation) qu’il donnait son amitié. - avec int. ind. non dubitavit aperire quid cogitaret, Cic. Mil. 44: il n’hésita pas à découvrir ce qu’il méditait. - domino navis quis sit aperit, Nep. Them. 8: il dévoile au commandant du navire qui il est. - putabant exspectandum dum se ipsa res aperiret, Nep. Paus. 3, 7: ils pensaient qu'il fallait attendre que l'affaire se décantât d'elle-même. [st1]3 [-] ouvrir, creuser, percer. - fundamenta templi aperire: creuser les fondations du temple. - aperire iter, Sall.: frayer une route. - venam (venas) aperire: s'ouvrir les veines. - valvæ se ipsæ aperuerunt: les battants de la porte s'ouvrirent d'eux-mêmes. [st1]4 [-] ouvrir, rendre accessible, mettre à la disposition. - tendendo ad sua quisque consilia, aperuerunt ad occasionem locum hosti, Liv. 4: en soutenant chacun son point de vue, ils donnèrent à l'ennemi une occasion favorable. - aperire occasionem ad invadendum: donner l'occasion d'envahir. - DCCC aperuisti, Cic. Att. 5, 4: tu lui as ouvert un crédit de 800.000 sesterces.* * *ăpĕrĭo, īre, rŭi, pertum - tr. - - qqf. fut. aperibo (= aperiam) et imparf. aperibam (= aperiebam). - voir apertum, apertus. [st1]1 [-] ouvrir, découvrir, dévoiler, montrer, révéler, dévoiler, mettre à jour, faire connaître. - alicujus oculos aperire: ouvrir les yeux de qqn. - aperire viam, vias, iter: ouvrir, frayer, creuser une route, des routes, un chemin. --- Liv. 7, 33, 11, etc.. - ferro iter aperiundum est, Sall. C. 58, 7: c'est par le fer que l'on doit se frayer un chemin. - aperire parietem: ouvrir un mur. - immissi cum falcibus purgarunt et aperuerunt locum, Cic. Tusc. 5, 65: envoyés avec des faucillons, ils nettoyèrent et mirent à découvert l’emplacement. - populus Romanus aperuit Pontum, Cic. Arch. 21: le peuple romain ouvrit le royaume du Pont. - fontes philosophiæ aperire, Cic. Tusc. 1, 6: ouvrir les sources de la philosophie. - se aperire ou aperiri: se montrer, se dévoiler. - flos se aperit: la rose s'ouvre. - locum asylum aperit, Liv. 1, 8: il fit de ce lieu un asile (il ouvrit là un asile). - in aperto loco: en plein air. - capite aperto: la tête découverte. - epistolam aperire: décacheter une lettre. [st1]2 [-] au fig. dévoiler, manifester, expliquer; qqf. parler de. - aperire sensus: découvrir ses sentiments. - locum suspicioni, crimini aperire, Cic. Verr. 5, 181: donner le champ libre au soupçon, à une accusation. - sententiam aperire: donner son point de vue, donner son avis. - libri Tusculanarum disputationum res ad beate vivendum maxime necessarias aperuerunt, Cic. Div. 2, 2: les Tusculanes ont dévoilé ce qui est le plus nécessaire au bonheur. - perspicuis dubia aperiuntur, Cic. Fin. 4, 67: les choses évidentes servent à éclaircir les points douteux. - avec prop. inf. aperire se non fortunæ... solere esse amicum, Nep. Att. 9, 5: montrer que ce n’était pas à la fortune (à la situation) qu’il donnait son amitié. - avec int. ind. non dubitavit aperire quid cogitaret, Cic. Mil. 44: il n’hésita pas à découvrir ce qu’il méditait. - domino navis quis sit aperit, Nep. Them. 8: il dévoile au commandant du navire qui il est. - putabant exspectandum dum se ipsa res aperiret, Nep. Paus. 3, 7: ils pensaient qu'il fallait attendre que l'affaire se décantât d'elle-même. [st1]3 [-] ouvrir, creuser, percer. - fundamenta templi aperire: creuser les fondations du temple. - aperire iter, Sall.: frayer une route. - venam (venas) aperire: s'ouvrir les veines. - valvæ se ipsæ aperuerunt: les battants de la porte s'ouvrirent d'eux-mêmes. [st1]4 [-] ouvrir, rendre accessible, mettre à la disposition. - tendendo ad sua quisque consilia, aperuerunt ad occasionem locum hosti, Liv. 4: en soutenant chacun son point de vue, ils donnèrent à l'ennemi une occasion favorable. - aperire occasionem ad invadendum: donner l'occasion d'envahir. - DCCC aperuisti, Cic. Att. 5, 4: tu lui as ouvert un crédit de 800.000 sesterces.* * *Aperio, aperis, pen. cor. aperui, apertum, aperire. Ouvrir.\Aperire pustulas acu. Celsus. Crever.\Aperire sententiam suam alicui. Cic. Declarer, Expliquer.\Aperire animum. Matius ad Ciceronem. Descouvrir son coeur.\Aperire se. Terent. Descouvrir sa pensee, Se declarer.\Aperire. Liu. Reveler, Manifester, Descouvrir.\Aperire aenigma. Plaut. Souldre une difficulté, Expliquer.\Aperire caput, aut aliam partem corporis. Cic. Descouvrir sa teste, Se deffubler.\Aperire caput, pro Vulnerare. Iuuenal. Blesser, Faire playe.\Aperire. Virg. Monstrer quelque chose cachee.\Aperire viam. Virg. Donner entree à faire quelque chose.\Aperire viam incendio. Liu. Donner le moyen.\Tibi reditum ad tuos aperuit. Cic. Il t'a ouvert le passage pour retourner.\Aperuit lux fugam. Liu. Quand le jour fut venu, on vit que les ennemis s'en estoyent fuis.\Aperire iter alicui in aliquam regionem. Liu. Ouvrir le passage, Donner passage.\Aperire caelum dicitur a poetis. Quand le jour poind.\Quum calescente sole dispulsa nebula aperuisset diem. Liu. Le jour fut esclarci, Le brouillas fut abbatu.\Aperire locum suspicioni aut crimini. Cic. Donner occasion de souspecon.\Aperire occasionem. Liu. Donner l'opportunité, ou le moyen.\Aperire fores amicitiae. Cic. Faire l'entree d'une amitie.\Aperire fontes philosophiae. Cic. Descouvrir la source de philosophie.\Aperire ludum docendi. Sueton. Ouvrir et commencer à tenir escole. -
3 contingo
[st1]1 [-] contingo, ĕre, tigi, tactum [cum + tango]: - tr. et intr. - [abcl][b]a - toucher, saisir. - [abcl]b - souiller (par le contact). - [abcl]c - goûter, manger. - [abcl]d - être voisin, toucher à, être contigu; au fig. tenir à, concerner, intéresser. - [abcl]e - atteindre, rencontrer. - [abcl]f - échoir, tomber en partage, revenir à, arriver. - [abcl]g - venir (en parl. des plantes); résulter de.[/b] - contingere avem ferro, Virg. En. 5, 509: frapper l'oiseau d'un trait. - metam contingere, Hor. A. P. 412: toucher au but. - portum contingere, Ov.: entrer au port. - ut (milites) contingant inter se atque omnem munitionem expleant, Caes. B. C. 1, 21: de façon que (les soldats) se touchent l'un l'autre et garnissent tous les retranchements. - visu contingere, Sall.: apercevoir. - contacti ea violatione templi: souillés par cette violation du temple. - aliquem amicitia contingere: avoir des relations d’amitié avec qqn. - contingere alicui: arriver à qqn, échoir à, tomber en partage à qqn. - sors eum contigit, Vell.: le sort tomba sur lui. - mihi contigit ut: j'ai eu le bonheur de. [st1]2 [-] contingo (contiguo), ĕre [cum + tingo]: - tr. - teindre, enduire, imbiber de, imprégner de.* * *[st1]1 [-] contingo, ĕre, tigi, tactum [cum + tango]: - tr. et intr. - [abcl][b]a - toucher, saisir. - [abcl]b - souiller (par le contact). - [abcl]c - goûter, manger. - [abcl]d - être voisin, toucher à, être contigu; au fig. tenir à, concerner, intéresser. - [abcl]e - atteindre, rencontrer. - [abcl]f - échoir, tomber en partage, revenir à, arriver. - [abcl]g - venir (en parl. des plantes); résulter de.[/b] - contingere avem ferro, Virg. En. 5, 509: frapper l'oiseau d'un trait. - metam contingere, Hor. A. P. 412: toucher au but. - portum contingere, Ov.: entrer au port. - ut (milites) contingant inter se atque omnem munitionem expleant, Caes. B. C. 1, 21: de façon que (les soldats) se touchent l'un l'autre et garnissent tous les retranchements. - visu contingere, Sall.: apercevoir. - contacti ea violatione templi: souillés par cette violation du temple. - aliquem amicitia contingere: avoir des relations d’amitié avec qqn. - contingere alicui: arriver à qqn, échoir à, tomber en partage à qqn. - sors eum contigit, Vell.: le sort tomba sur lui. - mihi contigit ut: j'ai eu le bonheur de. [st1]2 [-] contingo (contiguo), ĕre [cum + tingo]: - tr. - teindre, enduire, imbiber de, imprégner de.* * *Contingo, contingis, contigi, penult. corr. contactum, contingere. Virgil. Attoucher.\Contingere se inter se, vel Contingere inter sese. Plin. Columel. S'entretoucher.\Heluii, fines Aruernorum contingunt. Caesar. Sont continguz aux, etc.\Infamia temporis contigerat nostras aures. Ouid. Estoit venue jusques à noz oreilles, Nous en avions ouy parler.\Contingere dextras victrices cupiunt. Liu. Toucher.\Contingere existimationem. Vlp. Toucher l'honneur et reputation.\Contingere quenquam calce. Colum. Frapper.\Limen contingere alicuius. Ouid. Venir jusques à la maison d'aucun.\Nox mediam caeli metam contingerat. Virgil. Il estoit minuict.\Pietas contingit finem suum. Ouid. Quand pour l'amour d'aucun on fait tout ce qu'on peult.\Portum contingere. Ouid. Venir à port.\Contingere terram osculo. Liu. Baiser.\Visu contingere aliquid. Sil. Veoir.\Contingunt corpus amurca. Virgil. Ils oignent.\Sale aliquid contingere. Colum. Virgil. Pouldrer de sel, Saupouldrer.\Pocula circum aras contingere melle. Lucret. Dorer de miel, Emmieller les bors du vaisseau.\Contingere regiam propinquitate. Liu. Estre du sang royal.\Contingere aliquorum familias. Sueton. Estre de leur parenté.\Neroni Galba successit, nullo gradu contingens Caesarum domum. Sueton. Qui n'estoit aucunement de la race ou lignee.\Propius contingere aliquem. Horat. Estre son prochain parent ou allié.\Nondum huius authoritatem loci contingere audens. Cic. Ne m'osant advancer de monter en ce lieu pour la grandeur et dignité d'iceluy.\Animum cura contingere. Valer. Flac. Donner du soulci à quelqu'un.\Aliud quod cupiebam cintingit. Advient.\Nisi illis tua contingat authoritas. Plin. iunior. Si tu ne leur subviens et aide de ton authorité.\Si mihi vita contigerit. Plancus Ciceroni. S'il advient que je vive.\Hanc mihi expetiui, contigit: conueniunt mores. Terent. Elle m'est advenue.\Id contingit, vt salui potiremur domi victores. Plaut. Il est advenu.\Nihil contingitur eo facto causa mea. Liu. Cela ne touche en rien mon affaire, Mon affaire n'ha rien commun avec cela.\Crimine contingi. Vlpianus. Estre attainct du crime, ou consentant. -
4 determino
determino, āre - tr. - [st2]1 [-] limiter, borner, dessiner, tracer. [st2]2 [-] au fig. déterminer, régler, fixer. - imago templi determinata in solo, Plin. 28, 2, 4, § 15: plan d'un temple tracé sur le sol.* * *determino, āre - tr. - [st2]1 [-] limiter, borner, dessiner, tracer. [st2]2 [-] au fig. déterminer, régler, fixer. - imago templi determinata in solo, Plin. 28, 2, 4, § 15: plan d'un temple tracé sur le sol.* * *Determino, determinas, pen. corr. determinare. Liu. Limiter ou borner quelque chose.\Determinant spatia aquilae. Plin. Marquent et limitent chascune son quartier pour aller voler.\Determinare, pro Terminare. Suet. Terminer, Finer.\Determinare, per translationem. Cic. Et id quod dicit, spiritu, non arte determinat. Il mesure la longueur de ses clauses selon la longueur de son haleine, et non point par art. -
5 violatio
1. violātio, ōnis, f. (violo), die Verletzung, Entehrung, Schändung, templi, Liv. 29, 8, 11: publica fidei, die Wortbrüchigkeit, Vell. 2, 1, 5: religionum, Sen. ep. 104, 28: expiare violationem eius templi, Liv. 31, 12, 5.————————2. violātio, ōnis, f. (viola), das Bekränzen der Gräber mit Veilchen, Corp. inscr. Lat. 6, 10239 ([die viola]tionis).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > violatio
-
6 templum
templum ī, n [1 TEM-].—In augury, an open place for observation, place marked off by the augur's staff: Palatium Romulus, Remus Aventinum ad inaugurandum templa capiunt, L.— An open space, circuit: templa caeli summa, T.: deus, cuius hoc templum est omne quod conspicis.— A consecrated place, sacred enclosure, sanctuary: (sacerdotes) urbem et agros templa liberata et effata habento: occupant tribuni templum, i. e. the rostra, L.: sub tutelā inviolati templi, i. e. an asylum, L.— A place dedicated to a deity, fane, temple, shrine: Herculis: Iunonis Sospitae: Minervae, V.: donec templa refeceris, H.: Templorum positor, O.: Coniugis antiqui, i. e. sepulchre, V.* * *temple, church; shrine; holy place -
7 antistes
antistĕs, ĭtis, m. and f. ( fem. also antistĭta, ae, like hospita from hospes, sospita from sospes, clienta from cliens, Inscr. Orell. 2200; cf. Charis. p. 77 P.; Prisc. p. 650 P.) [antisto = antesto, q. v.; pr. adj., standing before], an overseer, president.I.Lit.A.In gen. (rare):B.vindemiatorum,
Col. 3, 21, 6:imperii Romani,
Tert. Apol. 1. —In fem., a female overseer:latrinarum,
Tert. Pall. 4 fin. —Far more freq.,Esp., an overseer of a temple, a high-priest:C.caerimoniarum et sacrorum,
Cic. Dom. 39, 104; id. Div. 2, 54 fin.:Jovis,
Nep. Lys. 3, 3; Liv. 9, 34; 1, 7:sacrorum,
Juv. 2, 113.— In the O. T. simply a priest: et sanctificarentur antistites, * Vulg. 2 Par. 29, 34.—In the Christian writers, a bishop, Cod. Just. 1, 3; 1, 18 et saep.—In fem., a female overseer of a temple, a chief priestess. — Form antistĕs:II.adsiduae templi antistites,
Liv. 1, 20; so id. 23, 24; 31, 14:perita antistes,
Val. Max. 1, 1, n. 1:templi aeditua et antistes pudicitia,
Tert. Cult. Fem. 1.— Form antistĭta, Plaut. Rud. 3, 2, 10: Veneris antistita, Pollio ap. Charis. p. 77 P.; Att. ap. Non. p. 487, 19:fani antistitae,
Cic. Verr. 2, 2, 45; cf. Gell. 13, 20, 22: antistita Phoebi, i. e. Cassandra, so called as prophetess, Ov. M. 13, 410:Cybeles antistita,
Verg. Cir. 166; Corn. Sev. ap. Charis. p. 77 P.—Trop., a master in any science or art, as in Engl. high-priest:artis dicendi antistes,
Cic. de Or. 2, 46, 202:cultor et antistes doctorum virorum,
Ov. Tr. 3, 14, 1:artium,
Col. 11, 1, 10:sapientiae,
Plin. 7, 30, 31, § 110:philosophiae,
Lact. 5, 2:juris,
Quint. 11, 1, 69:justitiae,
Gell. 14, 4:studiorum liberalium,
Dig. 10, 46, 1. -
8 aditus
ūs m. [ adeo II ]a. atque abitus Lcr — приход и уход2) право (возможность) приходить, доступ (in sacrarium C)aditum regis obtinere Just — получить доступ к царю, т. е. аудиенциюa. mercatoribus est ad eos Cs — купцы имеют доступ к ним3) подступ, проход (in Ciliciam ex Syria C; ad castra Cs; omnes aditus claudĕre C)4) воен. приближение, нападение ( urbes uno aditu captae C)5) вход (a. templi C)6) возможность, случай ( ad honorem C)nactus a. ad ea conanda Cs — представился случай попытаться сделать этоa. mihi est de illā re agendi C — я имею возможность заняться этим -
9 antistes
1) глава, старшина, смотритель, надзиратель (templi L, sacrorum C); первосвященник, главный жрец ( Jovis Nep)2) перен. посвящённый (во что-л.), тж. первый ( по своему значению), мастер (artis dicendi C; juris Q; sapientiae PM) -
10 apertio
ōnis f. [ aperio ]1) раскрытие ( floris Pall)2) (тж. pl.) открытие ( templi Ap)3) мед. вскрытие ( corporum CA) -
11 auctor
ōris m. [ augeo ]1)а) основатель ( Iliacae urbis O); создатель, творец или виновник (alicujus rei, реже alicui rei, ad aliquid и in aliquā re: vulnĕris V; facinoris VP)a. beneficii C, O — благодетельa. mortis O (necis Su) — убийцаa. templi L — зодчий, строитель храмаa. statuarum PM — скульпторa. urbis V — основатель городаб) изобретатель или покровительa. lucis O — Apolloв) (тж. a. gentis Su, originis Su, generis V) родитель, родоначальник (mihi Tantalus a. O)2) податель, даритель (munĕris O, M)munera a. quae pretiosa facit погов. O — ценность дару придаёт (сам) дарящий3) писатель, авторa. rerum Romanarum C — римский историкlegere C (lectitare C, evolvere Su) auctorem — читать писателяbonus a. latinitatis C — образцовый латинский писательauctorem esse T, Su — повествовать, рассказывать4) поборник, сторонник ( pacis C)a. nominis ejus T — человек, именем которого названо это (движение)5)а) вдохновитель ( belli L)a. interficiendi alicujus C — подстрекатель к убийству кого-лб) советчикquid mihi es a.? Pl — что ты мне советуешь?vehementer a. Libi sum, ut (ne) C — я настоятельно советую тебе, чтобы (не)me (te, illo) auctore C, Cs etc. — по моему (твоему, его) советуaliquem actorem auctoremque habere Nep — иметь в ком-л. помощника и советчикаa. legis L, C etc. — защищающий закон ( реже автор законопроекта)a. consilii publici C — первый по своему значению и влиянию (первоприсутствующий) сенатор6) общепризнанный знаток и судья, тж. поручитель, удостоверяющее (подтверждающее) лицо, авторитетa. lĕvis L — легковесный (невысокий) авторитетauctores sumus, tutam majestatem nostri nominis fore L — мы ручаемся, что величие нашего имени ущерба не потерпитa. famae, rumoris (nuntii) C — лицо, подтверждающее слух (известие)unum cedo auctorem tui facti C — укажи хоть одного, на которого можно было бы сослатьсяCato omnium virtutum a. C — Катон, образец всяческих добродетелейa. aquae pluviae graculus O — галка, предвещающая дождьlucis a. avis V — птица, вестница рассвета (т. е. петух)7) юр. гарант, поручитель ( гарантирующий правомерность своей продажи)8) свидетель, опекун ( отвечающий за законность акта)9) руководительin philosophia versāri Cratippo auctore C — изучать философию под руководством Кратиппаa. dicendi C (naturae H) — учитель или исследователь красноречия (естествознания)10) представитель, агент (civitatis, societatis C) -
12 caulae
(caullae), ārum f. [одного корня с cavus ]1) отверстия, дыры, проходы ( corporis Lcr)2) загон, хлев (преим. овечий) V, Ap, Sid etc.3) поздн. ограда (sc. templi Macr) -
13 dedicatio
dēdicātio, ōnis f. [ dedico ]посвящение, освящение (templi L; theatri PM, Su; pontis Su) -
14 delitesco
dē-litēsco (dēlitīsco), tuī, —, ere [ latesco I \]1) прятаться ( in latere templi L); укрываться, скрываться ( noctu in silvis Cs); таиться ( anima in corporis latibulis latescens Ap)2) прикрываться (umbrā magni hominis Q; in alicujus auctoritate C)d. in calumniā C — искать спасения в клевете -
15 fastigium
fastīgium, ī n.1) верх, вершинаimponere rei f. C — довершать (заканчивать) делоf. aquae QC — поверхность водыf. fortunae QC (eloquentiae Q) — высшая степень (верх, вершина) счастья (красноречия)summa fastigia rerum V — главнейшие пункты (важнейшие обстоятельства, основные моменты)2) глубина (scrobis Cs, V)3) верх двускатной кровли, щипец, фронтон (tecti V; basilicae Su); двускатная крыша (f. templi L, Capitolii C)4) склон, спуск, покатость, скат5) степень, положение, звание, достоинство (dictaturae f. L; f. muliebre T; f. consulare VP)6) перен. (тж. f. regium QC) престол (accingere aliquem paternum ad f. T)7) грам. знак ударения, акцент -
16 instauratio
īnstaurātio, ōnis f. [ instauro ]возобновление, повторение (ludorum C; pugnae AG); восстановление ( templi Vlg); починка, ремонт ( armorum Veg) -
17 limen
līmen, inis n.1) порогattollere pedem super l. Pl — переступить порог, войтиdomūs suae l. non transire Sen — не выходить из дому2) дверь, вход (templi Cs; domus suae Sen, QC)penetrare limina alicujus V — проникнуть через чьи-л. ворота3) начало (in limine belli T; in primo limine vitae SenT; non in limine, sed in exitu stare QC)4) граница, рубеж ( Apuliae H)l. maris interni PM — Columnae Herculis5) жилище, дом (pulsus limine V; mutare limina V)l. sceleratum V — местопребывание нечестивых ( в подземном царстве)sacrum l. H — templum6) конец -
18 reconditus
-
19 religio
ōnis f. [ religo ]1) совестливость, добросовестность, благочестие ( antiqua C)r. vitae C — благочестивая жизнь2) благоговение, благоговейное отношение, религиозное чувство, набожностьr. deorum C — благоговение перед богами3) религия (r. id est cultus deorum C)4) тж. pl. богослужение, богослужебные обряды (religiones publicae C; religiones nocturnae Pt)5) святость (templi T; juris jurandi, societatis C)obstringere aliquem religione C — торжественно (клятвенно) обязать кого-л.6) святыня, священный предмет, предмет культа ( violare religiones C)7) сомнение, недоумение, (моральное) стеснение или опасение, неуверенностьoblata est ei r. C — его взяло раздумье (он стал терзаться сомнениями)habere aliquid religioni (in religione) C или trahere aliquid in religionem L — питать сомнения относительно чего-л.afferre (offerre, incutere, injicere) religionem alicui C etc. — поселить в ком-л. недоумение, внушить кому-л. сомнениеr. mihi est dicere C — мне совестно сказатьnulla mihi r. est H — мне (до этого) дела нет8) преступление против совести, прегрешение, грех, вина (r. inexpiabilis C; liberare или solvĕre aliquem religione L)9) (тж. r. perver sa, prava C или impia L) суеверие (novas sibi religiones fingere Cs; tantum r. (rē-!) potuit suadēre mălorum! Lcr)10) добросовестность, тщательность, точность (r. testimoniorum C; vir summā reiigione et fide C)r. dicendi Ap — осмотрительность в словесной формулировке11) вещий знак, знамение (auspiciis et religionibus inductus bAl) -
20 sanctitas
sānctitās, ātis f. [ sanctus ]1) святость ( templi L); нерушимость ( nuptiarum C); неприкосновенность ( tribunātus C)2) благочестиеreligionum sanctitates C — благочестивое почитание богов, набожность3) непорочность, нравственная чистота (pietas et s. C)4) ( в обращении к высшему духовенству) святейшество (s. tua! Hier, Aug etc.)
См. также в других словарях:
TEMPLI Mons — in Misna tit. Celim c. 1. Mons Templi, sanctior est Urbe Intermurale sanctius est Monte Atrium Mulierum Intermurali sanctius erat etc. est Mons Moriah, in quo Templum Hierosolymitanum erat conditum, et ipse aliquando Templi nomine insignis. Nempe … Hofmann J. Lexicon universale
Ordo Templi Orientis — Thelema Category:Thelema Core topics The Book of the Law Aleister Crowley True Will · … Wikipedia
Militia Templi — Christi Pauperum Militum Ordo Formation 21 September 1979 (1979 09 21) (32 years ago) … Wikipedia
Militia Templi - Christi pauperum Militum Ordo — Saltar a navegación, búsqueda La cruz octogonal Militiae Templi La Militia Templi Christi Pauperum Militum Ordo (Milicia del Templo Orden de los Pobres Caballeros de Cristo) es una asociación privada de fieles laicos de la Iglesia Católica Romana … Wikipedia Español
Dasypolia templi — Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Militia Templi — La cruz octogonal Militiae Templi. La Militia Templi Christi pauperum Militum Ordo (Milicia del Templo Orden de los pobres Caballeros de Cristo) es una asociación privada de fieles laicos de la Iglesia Católica Romana. Contenido … Wikipedia Español
Militia Templi - Christi Pauperum Militum Ordo — Die Militia Templi Christi pauperum Militum Ordo („Ordine della Milizia del Tempio“) ist eine 1979 in Italien entstandene Rittergemeinschaft katholischer Laien. Sie beruft sich auf die Ideale und den Lebensstil, die von Bernhard von Clairvaux im… … Deutsch Wikipedia
Militia Templi — Die Militia Templi – Christi pauperum Militum Ordo (Miliz des Tempels Orden der armen Ritter Christi) ist eine 1979 in Italien entstandene Rittergemeinschaft katholischer Laien. Sie beruft sich auf die Ideale und den Lebensstil, die von Bernhard… … Deutsch Wikipedia
OSMTH Ordo Supremus Militaris Templi Hierosolymitani — Kreuz des Templerordens Der Templerorden (auch die Templer, Tempelritter oder Tempelherren genannt; ca. 1118 ca. 1312) war bei seiner Gründung um 1118 der erste geistliche Ritterorden, der in Folge des Ersten Kreuzzugs entstand. Sein voller Name… … Deutsch Wikipedia
Ordo Supremus Militaris Templi Hierosolymitani — Kreuz des Templerordens Der Templerorden (auch die Templer, Tempelritter oder Tempelherren genannt; ca. 1118 ca. 1312) war bei seiner Gründung um 1118 der erste geistliche Ritterorden, der in Folge des Ersten Kreuzzugs entstand. Sein voller Name… … Deutsch Wikipedia
Grand dei Templi Hotel Agrigento (Agrigento) — Grand dei Templi Hotel Agrigento country: Italy, city: Agrigento (City: Temple s Archeological Area) Grand dei Templi Hotel Agrigento The Grand dei Templi Hotel with a glamorous environment is an ideal place for those who would like to explore… … International hotels