Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

tempestīvō

  • 1 tempestivo

    tempestīvō, Adv. (tempestivus), zur rechten Zeit, Plaut. truc. 61 Leo (Spengel tempestive, Schoell intempestivae).

    lateinisch-deutsches > tempestivo

  • 2 tempestivo

    tempestīvō, Adv. (tempestivus), zur rechten Zeit, Plaut. truc. 61 Leo (Spengel tempestive, Schoell intempestivae).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tempestivo

  • 3 tempestivus

    tempestīvus, a, um (tempestas), zeitig, I) im rechten Zeitpunkte eintretend od. geschehend, A) im allg., Zeit und Umständen gemäß, zeitgemäß, für Zeit u. Umstände geeignet, rechtzeitig, zu rechter (gelegener) Zeit, etesiae, Cic.: imbres, Iustin.: nondum tempestivo ad navigandum mari, Cic.: veniet narratibus hora tempestiva meis, Ov.: aggressus tempestivis temporibus, Liv.: dies, Plin.: ludus, Hor.: oratio, Liv.: tempestiva caesura (arborum), Ggstz. immatura, Plin.: num parum tempestivus interveni secretum consilium tractantibus? komme ungelegen, Tac. dial. – subst., tempestīvum, ī, n., die rechte-, bequeme Zeit, der rechte Zeitpunkt, tempestivurn est m. Infin., Plaut., Colum. u. Plin.: multa mihi ad mortem tempestiva fuere, viel bequeme Zeitpunkte zum Sterben, Cic. – B) prägn., schon bei guter Zeit geschehend, -beginnend, zeitig = frühzeitig, cena, convivium, frühz., dah. schwelgerisches, üppiges, Cic. u.a.: convivia tempestiviora, Ps. Quint. decl. – u. so von Frühaufstehenden, Plin. 7, 181 u. 29, 80. – II) im rechten Zeitpunkte befindlich; dah. a) v. Früchten = zeitig, reif, fructus, Cic.: pinus, Verg.: ocimum, Cato: sementes tempestiviores, Gell. – b) v. leb. Wesen = herangereift, reif, virgo, Gell. 7 (6), 8, 3: m. Dat. = reif für etwas, puella tempestiva viro (u. ohne viro), mannbar, Hor.: tempestivus erat caelo heros, Ov.

    lateinisch-deutsches > tempestivus

  • 4 tempestivus

    tempestīvus, a, um (tempestas), zeitig, I) im rechten Zeitpunkte eintretend od. geschehend, A) im allg., Zeit und Umständen gemäß, zeitgemäß, für Zeit u. Umstände geeignet, rechtzeitig, zu rechter (gelegener) Zeit, etesiae, Cic.: imbres, Iustin.: nondum tempestivo ad navigandum mari, Cic.: veniet narratibus hora tempestiva meis, Ov.: aggressus tempestivis temporibus, Liv.: dies, Plin.: ludus, Hor.: oratio, Liv.: tempestiva caesura (arborum), Ggstz. immatura, Plin.: num parum tempestivus interveni secretum consilium tractantibus? komme ungelegen, Tac. dial. – subst., tempestīvum, ī, n., die rechte-, bequeme Zeit, der rechte Zeitpunkt, tempestivurn est m. Infin., Plaut., Colum. u. Plin.: multa mihi ad mortem tempestiva fuere, viel bequeme Zeitpunkte zum Sterben, Cic. – B) prägn., schon bei guter Zeit geschehend, -beginnend, zeitig = frühzeitig, cena, convivium, frühz., dah. schwelgerisches, üppiges, Cic. u.a.: convivia tempestiviora, Ps. Quint. decl. – u. so von Frühaufstehenden, Plin. 7, 181 u. 29, 80. – II) im rechten Zeitpunkte befindlich; dah. a) v. Früchten = zeitig, reif, fructus, Cic.: pinus, Verg.: ocimum, Cato: sementes tempestiviores, Gell. – b) v. leb. Wesen = herangereift, reif, virgo, Gell. 7 (6), 8, 3: m. Dat. = reif für etwas, puella tempestiva viro (u. ohne viro), mannbar, Hor.: tempestivus erat caelo heros, Ov.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tempestivus

См. также в других словарях:

  • tempestivo — agg. [dal lat. tempestivus, der. di tempĕstas tempo, circostanza ]. [che avviene o si fa al tempo o al momento giusto: il tuo aiuto è stato proprio t. ] ▶◀ immediato, pronto, rapido, sollecito. ‖ appropriato, opportuno, provvidenziale.… …   Enciclopedia Italiana

  • tempestivo — adj. Que vem ou sucede no tempo próprio. = OPORTUNO ≠ INCONVENIENTE, INOPORTUNO, INTEMPESTIVO   ‣ Etimologia: latim tempestivus, a, um …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • tempestivo — tempestivo, va (Del lat. tempestīvus). adj. p. us. oportuno …   Diccionario de la lengua española

  • tempestivo — (Del lat. tempestivus.) ► adjetivo Que es oportuno: ■ llegas en el momento tempestivo, ayúdame a pintar. ANTÓNIMO intempestivo * * * tempestivo, a (del lat. «tempestīvus») adj. *Oportuno. ⇒ Intempestivo. * * * tempestivo, va. (Del lat.… …   Enciclopedia Universal

  • tempestivo — tem·pe·stì·vo agg. CO 1a. di qcs., che avviene, è fatto al momento opportuno, con grande prontezza: rimedio, aiuto tempestivo; il tempestivo intervento dei pompieri ha salvato l edificio Sinonimi: immediato, opportuno, pronto, rapido. Contrari:… …   Dizionario italiano

  • tempestivo — {{hw}}{{tempestivo}}{{/hw}}agg. Che giunge opportuno, che si compie nel momento adatto, conveniente: rimedio, aiuto –t; CONTR. Intempestivo …   Enciclopedia di italiano

  • tempestivo — pl.m. tempestivi sing.f. tempestiva pl.f. tempestive …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • tempestivo — agg. rapido, sollecito □ opportuno, provvidenziale, provvido, puntuale, tempista, a proposito, al momento giusto CONTR. lento, tardo, tardivo, postumo □ inopportuno, impolitico, intempestivo …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • tempestividad — ► sustantivo femenino Cualidad de tempestivo u oportuno: ■ siempre aparece cuando le necesito, admiro su tempestividad. ANTÓNIMO [intempestividad] * * * tempestividad f. Cualidad de tempestivo. * * * tempestividad. (Del lat. tempestivĭtas, ātis) …   Enciclopedia Universal

  • Loriguilla — Bandera …   Wikipedia Español

  • tempestivamente — adv. De modo tempestivo. ⇒ Intempestivamente. * * * tempestivamente. adv. m. De modo tempestivo …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»