-
1 tempestivo
tempestīvō, Adv. (tempestivus), zur rechten Zeit, Plaut. truc. 61 Leo (Spengel tempestive, Schoell intempestivae).
-
2 tempestivo
tempestīvō, Adv. (tempestivus), zur rechten Zeit, Plaut. truc. 61 Leo (Spengel tempestive, Schoell intempestivae).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tempestivo
-
3 tempestivus
tempestīvus, a, um (tempestas), zeitig, I) im rechten Zeitpunkte eintretend od. geschehend, A) im allg., Zeit und Umständen gemäß, zeitgemäß, für Zeit u. Umstände geeignet, rechtzeitig, zu rechter (gelegener) Zeit, etesiae, Cic.: imbres, Iustin.: nondum tempestivo ad navigandum mari, Cic.: veniet narratibus hora tempestiva meis, Ov.: aggressus tempestivis temporibus, Liv.: dies, Plin.: ludus, Hor.: oratio, Liv.: tempestiva caesura (arborum), Ggstz. immatura, Plin.: num parum tempestivus interveni secretum consilium tractantibus? komme ungelegen, Tac. dial. – subst., tempestīvum, ī, n., die rechte-, bequeme Zeit, der rechte Zeitpunkt, tempestivurn est m. Infin., Plaut., Colum. u. Plin.: multa mihi ad mortem tempestiva fuere, viel bequeme Zeitpunkte zum Sterben, Cic. – B) prägn., schon bei guter Zeit geschehend, -beginnend, zeitig = frühzeitig, cena, convivium, frühz., dah. schwelgerisches, üppiges, Cic. u.a.: convivia tempestiviora, Ps. Quint. decl. – u. so von Frühaufstehenden, Plin. 7, 181 u. 29, 80. – II) im rechten Zeitpunkte befindlich; dah. a) v. Früchten = zeitig, reif, fructus, Cic.: pinus, Verg.: ocimum, Cato: sementes tempestiviores, Gell. – b) v. leb. Wesen = herangereift, reif, virgo, Gell. 7 (6), 8, 3: m. Dat. = reif für etwas, puella tempestiva viro (u. ohne viro), mannbar, Hor.: tempestivus erat caelo heros, Ov.
-
4 tempestivus
tempestīvus, a, um (tempestas), zeitig, I) im rechten Zeitpunkte eintretend od. geschehend, A) im allg., Zeit und Umständen gemäß, zeitgemäß, für Zeit u. Umstände geeignet, rechtzeitig, zu rechter (gelegener) Zeit, etesiae, Cic.: imbres, Iustin.: nondum tempestivo ad navigandum mari, Cic.: veniet narratibus hora tempestiva meis, Ov.: aggressus tempestivis temporibus, Liv.: dies, Plin.: ludus, Hor.: oratio, Liv.: tempestiva caesura (arborum), Ggstz. immatura, Plin.: num parum tempestivus interveni secretum consilium tractantibus? komme ungelegen, Tac. dial. – subst., tempestīvum, ī, n., die rechte-, bequeme Zeit, der rechte Zeitpunkt, tempestivurn est m. Infin., Plaut., Colum. u. Plin.: multa mihi ad mortem tempestiva fuere, viel bequeme Zeitpunkte zum Sterben, Cic. – B) prägn., schon bei guter Zeit geschehend, -beginnend, zeitig = frühzeitig, cena, convivium, frühz., dah. schwelgerisches, üppiges, Cic. u.a.: convivia tempestiviora, Ps. Quint. decl. – u. so von Frühaufstehenden, Plin. 7, 181 u. 29, 80. – II) im rechten Zeitpunkte befindlich; dah. a) v. Früchten = zeitig, reif, fructus, Cic.: pinus, Verg.: ocimum, Cato: sementes tempestiviores, Gell. – b) v. leb. Wesen = herangereift, reif, virgo, Gell. 7 (6), 8, 3: m. Dat. = reif für etwas, puella tempestiva viro (u. ohne viro), mannbar, Hor.: tempestivus erat caelo heros, Ov.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tempestivus
См. также в других словарях:
tempestivo — agg. [dal lat. tempestivus, der. di tempĕstas tempo, circostanza ]. [che avviene o si fa al tempo o al momento giusto: il tuo aiuto è stato proprio t. ] ▶◀ immediato, pronto, rapido, sollecito. ‖ appropriato, opportuno, provvidenziale.… … Enciclopedia Italiana
tempestivo — adj. Que vem ou sucede no tempo próprio. = OPORTUNO ≠ INCONVENIENTE, INOPORTUNO, INTEMPESTIVO ‣ Etimologia: latim tempestivus, a, um … Dicionário da Língua Portuguesa
tempestivo — tempestivo, va (Del lat. tempestīvus). adj. p. us. oportuno … Diccionario de la lengua española
tempestivo — (Del lat. tempestivus.) ► adjetivo Que es oportuno: ■ llegas en el momento tempestivo, ayúdame a pintar. ANTÓNIMO intempestivo * * * tempestivo, a (del lat. «tempestīvus») adj. *Oportuno. ⇒ Intempestivo. * * * tempestivo, va. (Del lat.… … Enciclopedia Universal
tempestivo — tem·pe·stì·vo agg. CO 1a. di qcs., che avviene, è fatto al momento opportuno, con grande prontezza: rimedio, aiuto tempestivo; il tempestivo intervento dei pompieri ha salvato l edificio Sinonimi: immediato, opportuno, pronto, rapido. Contrari:… … Dizionario italiano
tempestivo — {{hw}}{{tempestivo}}{{/hw}}agg. Che giunge opportuno, che si compie nel momento adatto, conveniente: rimedio, aiuto –t; CONTR. Intempestivo … Enciclopedia di italiano
tempestivo — pl.m. tempestivi sing.f. tempestiva pl.f. tempestive … Dizionario dei sinonimi e contrari
tempestivo — agg. rapido, sollecito □ opportuno, provvidenziale, provvido, puntuale, tempista, a proposito, al momento giusto CONTR. lento, tardo, tardivo, postumo □ inopportuno, impolitico, intempestivo … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
tempestividad — ► sustantivo femenino Cualidad de tempestivo u oportuno: ■ siempre aparece cuando le necesito, admiro su tempestividad. ANTÓNIMO [intempestividad] * * * tempestividad f. Cualidad de tempestivo. * * * tempestividad. (Del lat. tempestivĭtas, ātis) … Enciclopedia Universal
Loriguilla — Bandera … Wikipedia Español
tempestivamente — adv. De modo tempestivo. ⇒ Intempestivamente. * * * tempestivamente. adv. m. De modo tempestivo … Enciclopedia Universal