tchnąć

См. также в других словарях:

• tchnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, tchnę, tchnie, tchnij, tchnął, tchnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} wydzielać coś z siebie, np. woń, wilgoć, ciepło : {{/stl 7}}{{stl 10}}Suterena tchnęła zgnilizną, pleśnią. Kuchnia tchnęła gorącem. Tchnęło wyziewami.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• tchnąć — w coś życie «ożywić coś, uaktualnić»: (...) zdawało się, że wszystko jest na najlepszej drodze, że kompleks zamkowo pałacowy wreszcie znalazł swojego właściciela, który przywróci, jeżeli już nie dawny blask, to przynajmniej tchnie życie w… …   Słownik frazeologiczny

• tchnąć — Va, tchnąćnę, tchnąćniesz, tchnąćnij, tchnąćnął, tchnąćnęła, tchnąćnęli, tchnąćnięty, tchnąćnąwszy 1. ndk «wydzielać coś, zionąć czymś» Mieszkanie tchnęło chłodem. Piwnica tchnęła stęchlizną. przen. Wieczór tchnął świeżością. 2. dk podn. «wywołać …   Słownik języka polskiego

• życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… …   Słownik frazeologiczny

• aromat — m IV, D. u, Ms. aromatacie; lm M. y 1. «przyjemny zapach, miła woń» Odurzający aromat jaśminu. Oddychać aromatem lasu. Roztaczać, wydzielać aromaty. Tchnąć aromatem. 2. zwykle w lm «substancje aromatyczne, substancje wydzielające woń; wonności»… …   Słownik języka polskiego

• realizm — m IV, D. u, Ms. realizmzmie zwykle blm 1. «postawa życiowa polegająca na trzeźwej, bezstronnej ocenie rzeczywistości, oparta na doświadczeniu i rozumowaniu, pozwalająca na wybór takich środków działania, które prowadzą skutecznie do zamierzonego… …   Słownik języka polskiego

• tchnienie — n I 1. rzecz. od tchnąć. 2. lm D. tchnień książk. «powiew» Balsamiczne, ciepłe, ożywcze tchnienie. Czuć tchnienie wiatru, wiosny. 3. daw. «oddech» dziś tylko we fraz. Do ostatniego tchnienia «do śmierci» ◊ Wydać ostatnie tchnienie «umrzeć» …   Słownik języka polskiego

• tchnięcie — n I rzecz. od tchnąć …   Słownik języka polskiego

• urok — m III, D. u, N. urokkiem; lm M. i 1. «to, co wywiera przyjemne, estetyczne wrażenie; wdzięk, czar, powab, piękno» Nieodparty, nieopisany, niepospolity, niezwykły, niewypowiedziany, przemożny urok. Romantyczny, tajemniczy urok. Urok osobisty,… …   Słownik języka polskiego

• zionąć — ndk a. dk Vb, zionąćnę, zionąćniesz, zioń, zionąćnął, zionąćnęła, zionąćnęli, zionąćnąwszy 1. «wydzielać, wyziewać coś z oddechem (np. zapach, gorąco), wydychać; oddychając tchnąć, chuchnąć, chuchać na kogoś; o zapachu (zwykle niemiłym), gorącu… …   Słownik języka polskiego

• tchnienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. tchnąć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}tchnienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. tchnień {{/stl 8}}{{stl 7}} powiew, podmuch : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień