taybatay

См. также в других словарях:

• taybatay — z. Hər iki tayı tamamilə açıq halda. Pəncərə taybatay açıqdır. – Mən özümü eşitməməzliyə qoyub, qapını taybatay açdım. Qant.. Çox çəkmədi ki, darvaza cırıltı ilə taybatay açıldı. Q. İlkin …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dələngavaz — I (Cəbrayıl, Füzuli, Xocavənd, Kürdəmir, Quba, Lənkəran, Mingəçevir, Sabirabad, Ucar) bax dələndavaz. – Una hələ uşağluğdan dələngavaz adı quyublar (Quba); – Əhməd çox dələngavaz adamdı; – Ambarda dələngavaz odunnar çoxdu (Ucar); – Dələngavaz… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• çəpər — is. 1. Bir yerin və ya bir şeyin ətrafına taxtadan və ya başqa materiallardan çəkilən divar, barı; hasar. Həyətin ətrafına çəpər çəkmək. – Qapıda, pilləkənlərdə, tikinti üçün çəkilmiş taxta çəpərlər arasında danışıq başlandı. M. C.. Məftil… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• daş — is. 1. Təbiətdə parçalar, yaxud böyük və kiçik kütlələr şəklində təsadüf olunan, suda həll olunmayan bərk cisim (süxur). Küçələrə daş döşəmək. – Bütün izdiham əlinə keçən daş, kəsək parçalarını alovun üstünə yağdırdı. . M. Hüs.. <Rübabə>… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• eşitməməzlik — is. 1. Eşitmək qabiliyyətinin olmadığı hal; karlıq. 2. Eşitməmə, dinməmə, qulaq asmama, əməl etməmə. ◊ (Özünü) eşitməməzliyə vurmaq (qoymaq) – özünü eşitməyən kimi göstərməyə çalışmaq, əhəmiyyət verməmək, etina etməmək, qulaqardına vurmaq. Mən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• fərasət — is. <ər.> Dərhal anlama, başa düşmə, dərk etmə, qavrama bacarığı, zehin itiliyi; ayıqlıq. . . Bu qədər uşaq içində hər kəs Qəhrəmanın zehnindən, fərasətindən, dərsindən danışırdı. S. R.. Qızlar fərasətinə bələd olduqları Şamamaya dərhal hay …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kibrit — is. <ər.> Od almaq üçün ucunda kükürd olan nazik çubuq. Kibrit qutusu. – Azad kibrit işığında onun sarı bənizini, tutqun firuzə gözlərini, hətta üzündəki çilləri bulaşıq bir şəkildə zor güc seçə bildi. A. Ş.. Uzaqda alışan bir kibritin də;… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• laxbalax — z. dan. Hər iki tərəfi açıq, taybatay, laybalay. Pəncərə laxbalax açıqdır. – <Qaraqaş> bir təpik qapıya çəkdi, qapı laxbalax açıldı. (Nağıl) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• laybalay — 1. z. 1. Laylar halında, qatqat, üst üstə, çin çin. Laybalay yığmaq. Laybalay tökmək. – Onda, görürsən, yıxılıb yanbayan; Bir neçə növrəstə cavan laybalay. M. Ə. S.. // Məc. mənada. <Qaçay:> Nə vaxta kimi sözlər ürəyimdə laybalay yığılıb… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• tay — 1. is. Bab, bərabər, münasib, misl. <Züleyxa xanım:> . . Altmış yaşında qoca ona taydı? N. V.. Xasay bir oğlandır, ona tay hanı? Var adı, qulluğu, şöhrəti, şanı. S. V.. Tay etmək – bərabər tutmaq; bir tutmaq. Mələkdən də səni billəm ziyadə; …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti