Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

taunting

  • 1 háîslegur

    Íslensk-ensk orðabók > háîslegur

  • 2 ertinn

    adj. taunting; ertni, f. a taunting temper.

    Íslensk-ensk orðabók > ertinn

  • 3 hnœfiligr

    a. taunting (hnœfilig orð).
    * * *
    adj. taunting; h. orð = hnœfilyrði, Hbl.

    Íslensk-ensk orðabók > hnœfiligr

  • 4 ákasta-samr

    adj. taunting, Glúm. 364.

    Íslensk-ensk orðabók > ákasta-samr

  • 5 dæll

    a. gentle, easy to deal with (vertu nú dæl meðan ek em brautu; ekki þótta ek dæll heima); þat er eigi svá dælt (= auðvelt, easy) at taka Sigurð jarl af lífdögum; dælt er heima hvat, anything will pass at home; gera sér dælt við e-n, to put oneself on a free, familiar footing with one (Þórðr gerði sér dælt við þau Þorvald ok Guðrúnu); ek mun nú gera mér dælt um ráðagørð við þik, I will take the liberty to give thee straightforward advice.
    * * *
    adj. gentle, familiar, forbearing; this word is no doubt akin to deila (qs. deill), i. e. one who is easy ‘to deal with;’ vertu nú dæl (i. e. keep peace, be gentle) meðan ek em brautu, Nj. 52; ekki þótta ek nú dæll heima, I was not good to deal with at home, Fms. xi. 51; ekki d. viðfangs, not easy to deal with, Grett. 127; dæll (easy, affable) öllu lands fólki, Orkn. 184: engum þótti dælt at segja konungi hersögu, Fms. i. 41; þat er eigi svá dælt ( easy) at taka Sigurð jarl af lífdögum sem at drepa kið eðr kálf, 53; þótti þeim dælla at taka þat er flaut laust, vi. 262; þótti nú sem dælst mundi til at kalla, er ungr konungr réð fyrir ríki, Eg. 264: the phrases, göra sér dælt við e-n. to put oneself on a free, familiar footing towards one; Þórðr görði sér d. við þau Þorvald ok Guðrúnu, Ld. 134; ek mun nú gera mér dælt um ráðagörð við þik, I will take the liberty to give thee straightforward advice, Nj. 216; hann görði sér við þá dælt, Grett. 144; mun dælt við mik þykja, ef þú ert eigi í för, they will pay me little heed, unless thou art with me, Lv. 37; þótti vera spottsamr ok grár við alla þá er honum þótti sér dælt við, rude and taunting against all whom he thought his match to deal with, Bjarn. 3: proverb, dælt er heima hvat, at home anything will do, Hm. 5.

    Íslensk-ensk orðabók > dæll

  • 6 frý-girni

    f. [frýja], a provoking, taunting temper, Hom. 86.

    Íslensk-ensk orðabók > frý-girni

  • 7 frýja

    I)
    (frý, frýða, frýt), v.
    1) to defy, taunt (hón frýði honum með mörgum orðum): f. e-m hugar, to challenge one’s courage; þessi klæði frýja ykkr föður-hefnda, those clothes challenge you to revenge your father;
    f. taunt, reproach; verja sik frýju, to clear one self of reproach.
    * * *
    u, f. a defiance, challenge, question, taunt, Fs. 8, Bs. i. 734, Ld. 236; verja sik frýju, to clear oneself of all question, i. e. do a thing blamelessly, Sturl. iii. 68; ek varða mik kvenna frýju, I cleared myself from the taunts of woman, Eb. (in a verse): frýju-laust, n. adj. blamelessly; berjask f., to fight hard, Glúm. 381; þeir sækja bardagann f., Fms. xi. 136; hann kvað Einar mundu elt hafa f., Sturl. i. 68: frýju-orð, n. taunting words, Fms. vii. 272, xi. 374, Nj. 108.

    Íslensk-ensk orðabók > frýja

  • 8 gletta

    f. banter, raillery, taunting; fara (ganga, ríða) í glett við e-n, to provoke one.
    * * *
    1.
    u, f. banter, Fms. iii. 9, x. 141, Sturl. i. 69.
    2.
    u, f., or glettun, f. banter, raillery, Fms. ii. 9, Sturl. i. 69. glettu-atsókn, f. a feint or ruse to provoke the enemy to attack, Fms. x. 141.

    Íslensk-ensk orðabók > gletta

  • 9 GLETTR

    m. banter, raillery, taunting; and as a milit. term, a feint or ruse to irritate or provoke the enemy; þeir létu vakka við skipin ok höfðu nokkut svá í glett, Fms. viii. 289; munum vér ganga í glett við borgamenn, ok vita ef vér getum ginnt þá frá borginni, Stj. 364. Josh. viii. 5; ekki mun ek eggja þik at fara í glett við þá Svía, to provoke the Swedes, Fær. 88; eigi leiðisk þeim enn at vit eigimk við glettur, Sturl. i. 69; ríð ekki í glett við oss, því at úsýnt er hvárt vér þolum þér þat, ii. 52.

    Íslensk-ensk orðabók > GLETTR

  • 10 KALLZ

    n. [kaldr II], taunting, sarcasm, raillery, Bs. i. 793, ii. 93, Þorst. St. 49, Fms. ii. 268, v. 231, Pass. 30. 7, Stj. 163, 218, Barl. 60: vituperation, Bs. i. 686.
    II. [kalla], a claim, Dipl. ii. 13, Karl. 52, Fms. vi. 371. kallz-yrði, n. pl. gibes, Fms. vi. 194.

    Íslensk-ensk orðabók > KALLZ

  • 11 orð-bæginn

    adj. taunting, Hým.

    Íslensk-ensk orðabók > orð-bæginn

  • 12 svigr-mæli

    n. pl. taunting words.

    Íslensk-ensk orðabók > svigr-mæli

  • 13 ákastasamr

    Íslensk-ensk orðabók > ákastasamr

  • 14 orðbæginn

    Íslensk-ensk orðabók > orðbæginn

  • 15 viðrskotull

    Íslensk-ensk orðabók > viðrskotull

  • 16 glett

    n. banter, raillery, taunting; fara (ganga, ríða) í glett við e-n, to provoke one.

    Íslensk-ensk orðabók > glett

  • 17 kalls

    n.
    1) taunting, raillery;
    gøra e-m kalls, hafa í kallsi við e-n, to taunt one;

    Íslensk-ensk orðabók > kalls

См. также в других словарях:

  • Taunting — Taunt ing, a. & n. from {Taunt}, v. [1913 Webster] Every kind of insolent and taunting reflection. Burke. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • taunting — index critical (faultfinding), instigation Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Taunting — Taunt Taunt, v. t. [imp. & p. p. {Taunted}; p. pr. & vb. n. {Taunting}.] [Earlier, to tease; probably fr. OF. tanter to tempt, to try, for tenter. See {Tempt}.] To reproach with severe or insulting words; to revile; to upbraid; to jeer at; to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • taunting — I noun aggravation by deriding or mocking or criticizing • Syn: ↑twit, ↑taunt • Derivationally related forms: ↑taunt, ↑taunt (for: ↑taunt), ↑tw …   Useful english dictionary

  • taunting — adjective that taunts or provokes …   Wiktionary

  • taunting — Synonyms and related words: banter, bantering, booing, catcalling, chaffing, derision, derisive, derisory, fleering, flippancy, flippant, fooling, grinning, hissing, hooting, jeering, joshing, kidding, leering, levity, mockery, mocking, panning,… …   Moby Thesaurus

  • taunting — taunt·ing || tɔːtɪŋ n. taunt, instance of teasing; gibe, mocking or jeering remark adj. ridiculous, derisive; ridiculing, mocking, sneering, jeering tÉ”nt ,tÉ‘nt /tɔːnt n. teasing, mockery; provocation v. sneer, mock; provoke, tease …   English contemporary dictionary

  • act of taunting — index disdain Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Jew-baiting — taunting Jewish people, active anti semitism …   English contemporary dictionary

  • Taunt — A taunt is a battle cry, a method in hand to hand combat, sarcastic remark, or insult intended to make the other feel miserable and powerless. Taunting is a form of social competition, of which purpose is to gain control of the target s cultural… …   Wikipedia

  • Abuse — This article is about the mistreatment of people or systems. For other uses, see Abuse (disambiguation). Mistreat redirects here. For other uses, see Mistreat (disambiguation). Contents 1 Types and contexts of abuse 1.1 …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»