Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tarrying

  • 1 commorātiō

        commorātiō ōnis, f    [commoror], a tarrying, lingering, sojourning.—In rhet., a dwelling on.
    * * *
    stay (at a place), tarrying, abiding; delay; dwelling on a point; residence

    Latin-English dictionary > commorātiō

  • 2 cunctātiō (cont-)

        cunctātiō (cont-) ōnis, f    [cunctor], a delaying, lingering, tarrying, delay, hesitation, doubt: cunctatione otium amittere: superiorum dierum Sabini, Cs.: maior invadendi, L.: insita ingenio meo, L.: propior constantiae, Ta.: abiectā cunctatione: sine cunctatione: de morte hominis, Iu. —Plur., Ta.

    Latin-English dictionary > cunctātiō (cont-)

  • 3 sessiō

        sessiō ōnis, f    [SED-], a sitting: status, sessio: sessiones quaedam, postures in sitting.—A seat, sitting-place: sessiones gymnasiorum.— A sitting idly, loitering, tarrying: Capitolina.— A session: pomeridiana.
    * * *
    sitting; session

    Latin-English dictionary > sessiō

  • 4 cessatio

    cessātĭo, ōnis, f. [cesso].
    I.
    A tarrying, delaying:

    non datur cessatio,

    Plaut. Poen. 4, 2, 103.—Hence,
    II.
    Inactivity, idling, cessation, omission, idleness:

    furtum cessationis quaerere,

    Q. Cic. Fam. 16, 26, 2:

    cessatio libera atque otiosa,

    Cic. Leg. 1, 3, 10 Orell. N. cr.:

    pugnae,

    Gell. 1, 25, 8:

    Epicurus nihil cessatione melius existimat... deum sic feriatum volumus cessatione torpere, etc.,

    Cic. N. D. 1, 36, 102; 1, 37, 102.—

    So in jurid. lang.,

    a punishable delay, Dig. 37, 2, 6.—And of ground, a lying fallow, Col. 2, 1, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > cessatio

  • 5 commoratio

    commŏrātĭo, ōnis, f. [commoror].
    I.
    A dwelling, tarrying, abiding, lingering, sojourning (so only in Cic.):

    villa et amoenitas illa commorationis est, non deversorii,

    is suitable for a place of residence, Cic. Fam. 6, 19, 1:

    tabellariorum,

    id. Q. Fr. 3, 1, 7, § 23 (and perh. urbana, id. Fam. 9, 15, 3). —
    B.
    In rhet. lang., a delaying, dwelling upon some important point, Auct. Her. 4, 45, 58; Cic. de Or. 3, 53, 202; Quint. 9, 1, 27; 9, 2, 4.—
    II.
    Transf., an abiding place, dwelling (late Lat.), Vulg. Act. 1, 20; id. 3 Esd. 1, 21; 9, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > commoratio

  • 6 cunctatio

    cunctātĭo ( cont-), ōnis, f. [cunctor], a delaying, lingering, in a good or (more freq.) in a bad sense, a tarrying, delay, hesitation, doubt (subject., while mora is object.;

    freq. and in good prose): danda brevis cogitationi mora... in hac cunctatione, etc.,

    Quint. 11, 3, 157:

    studium semper adsit, cunctatio absit,

    Cic. Lael. 13, 44:

    boni nescio quo modo tardiores sunt... ita ut non numquam cunctatione ac tarditate... otium atque dignitatem amittant,

    id. Sest. 47, 100:

    Sabini,

    Caes. B. G. 3, 18:

    sua,

    id. ib. 3, 24:

    major invadendi,

    Liv. 5, 41, 7;

    opp. temeritas,

    Tac. H. 3, 20; 1, 21; cf.:

    propior constantiae (opp.: velocitas juxta formidinem),

    id. G. 30 fin.:

    abjectā omni cunctatione adipiscendi magistratus et gerenda res publica est,

    Cic. Off. 1, 21, 72;

    freq. sine cunctatione,

    id. Vatin. 6, 15; Liv. 36, 14, 2; Suet. Aug. 12:

    nulla umquam de morte hominis cunctatio longa est,

    Juv. 6, 221; Plin. Ep. 1, 8, 4:

    pressa et decora,

    id. ib. 1, 22, 3; 9, 9, 2; 10, 96 (97), 1; Tac. A. 11, 9; 12, 54; 15, 2; Curt. 4, 6, 13; 8, 6, 29 al.— In plur., Quint. 9, 2, 71; Tac. A. 4, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > cunctatio

  • 7 cuntatio

    cunctātĭo ( cont-), ōnis, f. [cunctor], a delaying, lingering, in a good or (more freq.) in a bad sense, a tarrying, delay, hesitation, doubt (subject., while mora is object.;

    freq. and in good prose): danda brevis cogitationi mora... in hac cunctatione, etc.,

    Quint. 11, 3, 157:

    studium semper adsit, cunctatio absit,

    Cic. Lael. 13, 44:

    boni nescio quo modo tardiores sunt... ita ut non numquam cunctatione ac tarditate... otium atque dignitatem amittant,

    id. Sest. 47, 100:

    Sabini,

    Caes. B. G. 3, 18:

    sua,

    id. ib. 3, 24:

    major invadendi,

    Liv. 5, 41, 7;

    opp. temeritas,

    Tac. H. 3, 20; 1, 21; cf.:

    propior constantiae (opp.: velocitas juxta formidinem),

    id. G. 30 fin.:

    abjectā omni cunctatione adipiscendi magistratus et gerenda res publica est,

    Cic. Off. 1, 21, 72;

    freq. sine cunctatione,

    id. Vatin. 6, 15; Liv. 36, 14, 2; Suet. Aug. 12:

    nulla umquam de morte hominis cunctatio longa est,

    Juv. 6, 221; Plin. Ep. 1, 8, 4:

    pressa et decora,

    id. ib. 1, 22, 3; 9, 9, 2; 10, 96 (97), 1; Tac. A. 11, 9; 12, 54; 15, 2; Curt. 4, 6, 13; 8, 6, 29 al.— In plur., Quint. 9, 2, 71; Tac. A. 4, 71.

    Lewis & Short latin dictionary > cuntatio

  • 8 deversor

    1.
    dē-versor ( vorsor), ātus, 1, v. dep. n., to be tarrying as a guest, to lodge anywhere as a guest (rare but good prose):

    cum Athenis apud eum deversarer,

    Cic. Tusc. 5, 8, 22; so,

    apud aliquem,

    id. Att. 6, 1, 25; 13, 2, 2:

    in domo aliqua,

    id. Verr. 2, 1, 27; cf. id. Phil. 2, 27 fin.:

    domi suae deversatum esse,

    id. Verr. 2, 4, 31, § 70; Liv. 23, 8, 9; 44, 9 fin.:

    parum laute,

    Cic. Verr. 2, 1, 25.
    2.
    dē-versor, ōris, m. [deverto], one who lodges anywhere, an inmate, guest:

    caupo cum quibusdam deversoribus illum consequitur,

    Cic. Inv. 2, 4, 15 (MSS. diversoribus, which Kayser restores).

    Lewis & Short latin dictionary > deversor

  • 9 moratio

    mŏrātĭo, ōnis, f. [id.], a delaying, tarrying, a delay, Vitr. 9, 4:

    morationibus impediri,

    id. ib.:

    litoraria,

    delay on the coast, Cael. Aur. Tard. 3, 5, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > moratio

  • 10 moror

    1.
    mŏror, ātus, 1, v. dep. n. and a. [mora].
    I.
    Neutr., to delay, tarry, stay, wait, remain, linger, loiter (syn.: cesso, cunctor, haesito; class.); eamus ergo ad cenam: quid stas? Thr. Ubi vis:

    non moror,

    i. e. I have no objection, Ter. Eun. 3, 2, 6:

    Lucceius narravit, Brutum valde morari, non tergiversantem, sed exspectantem, si qui forte casus, etc.,

    Cic. Att. 16, 5, 3:

    quid moror?

    Hor. C. 2, 17, 6:

    quid multis moror?

    why do I linger long? why make a long story of it? Ter. And. 1, 1, 87:

    ne multis morer,

    to be brief, in short, Cic. Verr. 2, 4, 46, § 104:

    paulum morandum in his intervallis,

    Quint. 11, 3, 39:

    quod adhuc Brundisii moratus es,

    have tarried, remained, Cic. Fam. 15, 17, 2:

    in provinciā,

    id. Att. 7, 1, 5:

    haud multa moratus,

    i. e. without delaying long, Verg. A. 3, 610:

    nec plura moratus,

    without tarrying any longer, id. ib. 5, 381:

    rosa quo locorum Sera moretur,

    may linger, may be, Hor. C. 1, 38, 3:

    Corycia semper qui puppe moraris,

    Juv. 14, 267.—With cum:

    ubi, et cum quibus moreris,

    stay, reside, Sen. Ep. 32, 1.—With quin:

    nec morati sunt quin decurrerent ad castra,

    Liv. 40, 31, 8.—In the part. perf. subst.:

    ad sexcentos moratorum in citeriore ripā cepit,

    Liv. 21, 47, 3; 21, 48, 6; cf.:

    ad duo milia aut moratorum aut palantium per agros interfecta,

    id. 24, 41, 4; v. Drakenb. ad h. 1.—
    II.
    Act., to delay, retard, detain, cause to wait, hinder:

    ne affinem morer, Quin, etc.,

    delay, Plaut. Aul. 4, 2, 5:

    argentum non morabor quin feras,

    id. As. 2, 2, 88:

    morari ac sustinere impetum hostium,

    Caes. B. C. 2, 26:

    conanti dexteram manum,

    id. ib. 5, 44, 8:

    eum,

    Cic. Fam. 6, 20, 28:

    iter,

    Caes. B. G. 7, 40:

    naves,

    Plin. 9, 25, 41, § 80:

    morari ab itinere proposito hostem,

    Liv. 23, 28, 9:

    morantur pauci Ridiculum et fugientem ex urbe pudorem,

    Juv. 11, 54.—
    2.
    To fix the attention of, to delight, amuse, entertain: morata recte Fabula Valdius oblectat, populum meliusque moratur, Quam, etc., delays, i. e. entertains, Hor. A. P. 321:

    carmina, quae possint oculos auresque morari Caesaris,

    arrest, id. Ep. 1, 13, 17:

    tardior stilus cogitationem moratur,

    Quint. 1, 1, 28: profecto non plus biduum aut— Ph. Aut? nihil moror, I will wait no longer, will bear no delay, Ter. Eun. 1, 2, 104:

    egomet convivas moror,

    keep them waiting, Ter. Heaut. 1, 1, 120.—
    B.
    In partic.: nihil morari aliquem, not to detain a person, to let him go, to dismiss. Thus the consul said when he dismissed the Senate:

    Nihil amplius vos moramur,

    I will detain you no longer, you are dismissed, Capitol. M. Aurel. 10. This is the customary formula for abandoning an accusation and dismissing an accused person:

    C. Sempronium nihil moror,

    i. e. I withdraw my accusation against, Liv. 4, 42, 8:

    cum se nihil morari magistrum equitum pronuntiasset,

    id. 8, 35, 8:

    negavit, se Gracchum morari,

    id. 43, 16, 16.—Hence,
    2.
    Trop.: nihil morari (with acc., an object-clause, or quo minus), to let a thing go, i. e. not to value or regard, to care nothing about it, to have nothing to say against it, etc.:

    nam vina nihil moror illius orae,

    care nothing for it, am not fond of it, Hor. Ep. 1, 15, 16:

    officium,

    id. ib. 2, 1, 264:

    nec dona moror,

    Verg. A. 5, 400:

    nil ego istos moror faeceos mores,

    Plaut. Trin. 2, 2, 18 Brix ad loc.—With object-clauses:

    alieno uti nihil moror,

    I do not want to, Plaut. Capt. prol. 16: nihil moror, eos salvos esse, et ire quo jubetis, am not opposed to it, have nothing to say against it, Ant. ap. Cic. Phil. 13, 17, 35:

    nil moror eum tibi esse amicum,

    Plaut. Trin. 2, 2, 56.— With quominus:

    nihil ego quidem moror, quominus decemviratu abeam,

    I do not hesitate to, I will immediately, Liv. 3, 54, 4. —Hence, * mŏrātē, adv., lingeringly, slowly:

    moratius,

    Sen. Q. N. 6, 14, 3.
    1.
    Act. collat. form mŏro, āre: quid moras? Naev. ap. Diom. p. 395 P.: morares Enn. ib.: moraret, Pac. ib. (cf. Enn. p. 154, v. 11 Vahl.; Trag. Rel. p. 82 Rib.; Com. Rel. p. 16 ib.).—
    2.
    Pass. impers.: ita diu, ut plus biennium in his tricis moretur, be spent, lost, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 2.
    2.
    mōror, 1, v. dep. n. [môros], to be foolish, be a fool (post-Aug.), in the lusus verbb.:

    morari eum (Claudium) inter homines desiisse, productā primā syllabā, jocabatur,

    Suet. Ner. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > moror

  • 11 sessio

    sessĭo, ōnis, f. [id.], a sitting (Ciceronian).
    I.
    In gen.:

    status, incessus, sessio, accubitio, etc.,

    Cic. Off. 1, 35, 128; id. N. D. 1, 34, 94; plur.:

    sessiones quaedam,

    id. Fin. 5, 12, 35.—
    B.
    Concr., a seat, sitting-place:

    sessiones gymnasiorum,

    Cic. de Or. 2, 5, 20:

    Polemonis,

    id. Fin. 5, 1, 2.—
    2.
    The seat of the body, Cael. Aur. Tard. 3, 3, 50.—
    II.
    In partic.
    A.
    A sitting idly, a loitering, a tarrying in a place:

    sessio Capitolina,

    Cic. Att. 14, 14, 2:

    pigra sessio,

    App. M. 4, p. 148 fin.
    B.
    A sitting, session (syn. consessus);

    for discussion: pomeridiana sessio,

    Cic. de Or. 3, 30, 121;

    of a court: dies sessionum,

    Dig. 38, 15, 2, § 1.—
    C.
    A sittingbath, sitz - bath, = enkathisma, Cael. Aur. Tard. 5, 4, 69.

    Lewis & Short latin dictionary > sessio

См. также в других словарях:

  • tarrying — index deferment Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Tarrying — Tarry Tar ry, v. i. [imp. & p. p. {Tarried}; p. pr. & vb. n. {Tarrying}.] [OE. tarien to irritate (see {Tarre}); but with a change of sense probably due to confusion with OE. targen to delay, OF. targier, fr. (assumed) LL. tardicare, fr. L.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • tarrying-iron — see tiring iron …   Useful english dictionary

  • tarrying — Synonyms and related words: dalliance, dallying, dawdling, delaying, dilatoriness, dilatory, dillydallying, dolce far niente, dragging, goofing off, idling, lag, lagging, lazing, lingering, loafing, loitering, lolling, lollygagging, lounging,… …   Moby Thesaurus

  • tarrying — sb. == delay. RG. 207 …   Oldest English Words

  • tarrying — tar·ry || tɑːrɪ n. stay, sojourn, delay v. stay, sojourn, delay, linger, wait adj. full of tar …   English contemporary dictionary

  • tarrying — …   Useful english dictionary

  • tarrying irons — noun plural : tiring irons …   Useful english dictionary

  • List of Biblical names — This is a list of names from the Bible, mainly taken from the 19th century public domain resource: : Hitchcock s New and Complete Analysis of the Holy Bible by Roswell D. Hitchcock, New York: A. J. Johnson, 1874, c1869.Each name is given with its …   Wikipedia

  • USS Aylwin (DD-355) — For other ships of the same name, see USS Aylwin. USS Aylwin (DD 355) Career (US) …   Wikipedia

  • Etymology — Etymologies redirects here. For the encyclopedia, see Etymologiae. For the Elvish dictionary, see The Etymologies (Tolkien). Not to be confused with Entomology or Etiology. For help writing an etymology on Wikipedia, see Template:Etymology …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»