-
1 tarmosić
-
2 szarpać
I. vt\szarpać za coś an etw +dat reißen [ lub zerren]\szarpać kogoś za włosy/rękaw jdn an den Haaren/am Ärmel ziehenIII. vr\szarpać się za brodę sich +akk am Bart zerren3) ( dokuczać sobie nawzajem)mąż szarpie się z żoną der Mann und seine Frau quälen sich gegenseitig
См. также в других словарях:
tarmosić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} szarpać, targać siebie wzajemnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tarmosić się za włosy, za brodę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tarmosić — ndk VIa, tarmosićoszę, tarmosićsisz, tarmosićoś, tarmosićsił, tarmosićszony pot. «szarpać, ciągnąć na przemian w różne strony; targać» Tarmosić kogoś za rękaw, za uszy. Pies tarmosił go za spodnie. Wiatr tarmosił włosy. tarmosić się «tarmosić,… … Słownik języka polskiego
tarmoszenie — ↨ tarmoszenie się n I rzecz. od tarmosić (się) … Słownik języka polskiego
szarpać — ndk IX, szarpaćpię, szarpaćpiesz, szarp, szarpaćał, szarpaćany szarpnąć dk Va, szarpaćnę, szarpaćniesz, szarpaćnij, szarpaćnął, szarpaćnęła, szarpaćnęli, szarpaćnięty 1. «pociągać coś (kogoś) gwałtownymi ruchami; targać, tarmosić» Szarpać kogoś… … Słownik języka polskiego
drzeć — ndk XI, drę, drzesz, drzyj, darł, darty 1. «rwać na kawałki; rozrywać, rozdzierać, drapać» Drze list na strzępki. Kolce darły koszulę. ◊ pot. Drzeć gardło (wulg. mordę, gębę) «głośno mówić, krzyczeć, wrzeszczeć» 2. «obdzierać, zdzierać, ogołacać … Słownik języka polskiego