-
1 tarditas
tardĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] lenteur, marche lente. [st2]2 [-] manque de vivacité. [st2]3 [-] lenteur d'esprit, esprit lent, esprit borné. - tarditas sententiarum: les lenteurs des délibérations. - tarditas veneni, Tac.: effet lent du poison. - tanta fuit operis tarditas ut... Cic.: l'ouvrage avança si lentement que... - tarditas ingenii, Cic.: lenteur d'esprit. - asina tarditatis indomitae, Plin.: mule d'une lenteur qu'on ne peut vaincre.* * *tardĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] lenteur, marche lente. [st2]2 [-] manque de vivacité. [st2]3 [-] lenteur d'esprit, esprit lent, esprit borné. - tarditas sententiarum: les lenteurs des délibérations. - tarditas veneni, Tac.: effet lent du poison. - tanta fuit operis tarditas ut... Cic.: l'ouvrage avança si lentement que... - tarditas ingenii, Cic.: lenteur d'esprit. - asina tarditatis indomitae, Plin.: mule d'une lenteur qu'on ne peut vaincre.* * *Tarditas, penul. cor. tarditatis, opponitur Celeritati. Cicero. Tardiveté.\Cursu corrigere tarditatem. Cic. Se haster de courir.\Afferre tarditatem alicui rei. Cic. La retarder. -
2 tarditas
I.Lit., of motion or action:II.celeritati tarditas, non debilitas (contraria est),
Cic. Top. 11, 47:pedum,
id. Rab. Perd. 7, 21:cursu corrigam tarditatem tum equis tum quadrigis,
id. Q. Fr. 2, 13, 2:vehiculis tarditati,
id. Rep. 3, 2, 3:navium,
Caes. B. C. 1, 58:onerariae navis,
Tac. A. 2, 39:mula effrenis et tarditatis indomitae,
Plin. 8, 44, 69, § 171:occasionis,
Cic. Phil. 2, 46, 118; cf.:moram et tarditatem afferre bello,
id. ib. 5, 9, 25:tarditas et procrastinatio in rebus gerendis,
id. ib. 6, 3, 7:cunctatio ac tarditas,
id. Sest. 47, 100:nosti hominis tarditatem,
id. Fam. 1, 5, b, 2:quid si etiam affert tarditatem ista sententia ad Dolabellam persequendum,
id. Phil. 11, 10, 25; id. Brut. 42, 154:propter tarditatem sententiarum moramque rerum,
id. Fam. 10, 22, 2:tanta fuit operis tarditas,
id. Cat. 3, 8, 20:audientium,
dulness, Plin. 20, 9, 33, § 83; so,aurium,
id. 20, 13, 51, § 137; 23, 2, 28, § 59:veneni,
slow effect, Tac. A. 16, 14 fin. —In plur.:celeritates tarditatesque,
Cic. Univ. 9:cavendum est, ne tarditatibus utamur in ingressu mollioribus,
id. Off. 1, 36, 131.—Trop., of the mind, slowness, dulness, heaviness, stupidity:ingenii,
Cic. Or. 68, 229; so,ingenii (connected with stupor),
id. Pis. 1, 1; cf.:tarditas animi et stupor,
Gell. 16, 12, 3:ingenii,
Quint. 1, 1, 1:quid adjectius tarditate et stultitiā dici potest?
Cic. Leg. 1, 19, 51:hominum,
id. N. D. 1, 5, 11:opinio tarditatis,
id. de Or. 1, 27, 125. -
3 tarditas
tarditās, ātis, f. (tardus), I) die Langsamkeit, Säumigkeit, das zögernde Wesen in der Bewegung od. Tätigkeit (Ggstz. celeritas, mobilitas, instantia [Emsigkeit]), a) v. leb. Wesen, mula tarditatis indomitae, Plin.: plenisque in rebus gerendis tarditas et procrastinatio odiosa est, Cic.: nosti hominis tarditatem et taciturnitatem, Cic. – Plur. = langsame Bewegungen, celeritates tarditatesque, Cic.: ne tarditatibus utamur in ingressu mollioribus, Cic.: regradationes siderum vel fortasse tarditates, Augustin. gen. ad litt. 2, 16. – b) v. sachl. u. abstr. Subjj., die Langsamkeit, langsame Bewegung, langsame Wirkung, langsam und schwer vor sich gehende Tätigkeit, Verzögerung, pedum, Cic.: navium, Caes.: veneni, langsame Wirkung, Tac.: aurium, Schwerhörigkeit, Plin.: so auch audientium, Plin.: sententiarum moraque rerum, Cic.: tanta fuit operis tardiras (es ging so langsam mit der Arbeit), ut etc., Cic.: tarditatem afferre bello, Cic. – insbes., der langsame, ruhige Gang der Töne u. Rede (Ggstz. cursus, der rasche Gang), tarditas modorum et gravitas canentis, Cic. de consil. suis fr. 3 Kays.: cursum contentiones magis requirunt, expositiones rerum tarditatem, Cic. or. 212. – II) übtr., die Langsamkeit, geistige Trägheit, Stumpfheit, das träumerische Wesen, ingenii, Cic.: animi, Gell.: hominum, Cic.: quid abiectius tarditate et stultitiā, Cic.
-
4 tarditas
tarditās, ātis, f. (tardus), I) die Langsamkeit, Säumigkeit, das zögernde Wesen in der Bewegung od. Tätigkeit (Ggstz. celeritas, mobilitas, instantia [Emsigkeit]), a) v. leb. Wesen, mula tarditatis indomitae, Plin.: plenisque in rebus gerendis tarditas et procrastinatio odiosa est, Cic.: nosti hominis tarditatem et taciturnitatem, Cic. – Plur. = langsame Bewegungen, celeritates tarditatesque, Cic.: ne tarditatibus utamur in ingressu mollioribus, Cic.: regradationes siderum vel fortasse tarditates, Augustin. gen. ad litt. 2, 16. – b) v. sachl. u. abstr. Subjj., die Langsamkeit, langsame Bewegung, langsame Wirkung, langsam und schwer vor sich gehende Tätigkeit, Verzögerung, pedum, Cic.: navium, Caes.: veneni, langsame Wirkung, Tac.: aurium, Schwerhörigkeit, Plin.: so auch audientium, Plin.: sententiarum moraque rerum, Cic.: tanta fuit operis tardiras (es ging so langsam mit der Arbeit), ut etc., Cic.: tarditatem afferre bello, Cic. – insbes., der langsame, ruhige Gang der Töne u. Rede (Ggstz. cursus, der rasche Gang), tarditas modorum et gravitas canentis, Cic. de consil. suis fr. 3 Kays.: cursum contentiones magis requirunt, expositiones rerum tarditatem, Cic. or. 212. – II) übtr., die Langsamkeit, geistige Trägheit, Stumpfheit, das träumerische Wesen, ingenii, Cic.: animi, Gell.: hominum, Cic.: quid abiectius tarditate et stultitiā, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tarditas
-
5 tarditas
tarditas tarditas, atis f медлительность -
6 tarditas
tarditās, ātis f. [ tardus ]1) медленность, медлительность (navium Cs; in rebus gerendis C); медленное действие ( venēni T)tarditatem afferre alicui rei C — замедлять что-л.2) неповоротливость, вялость, притуплённость ( ingenii C)t. aurium PM — тугоухость -
7 tarditās
tarditās ātis, f [tardus], slowness, tardiness, sluggishness: legatorum: pedum: navium, Cs.: moram et tarditatem adferre bello: operis: celeritates tarditatesque: cavendum est, ne tarditatibus utamur in ingressu mollioribus.—Fig., of the mind, slowness, dulness, heaviness, stupidity: ingeni: quid abiectius tarditate et stultitiā?: opinio tarditatis.* * *slowness of movement, action, etc -
8 tarditas
медленность, вялость (1. 7 § 3 D. 26, 7).Латинско-русский словарь к источникам римского права > tarditas
-
9 tarditas
, atis fмедлительность, вялость -
10 Tarditas et procrastinatio odiosa est
• Delay and procrastination is hateful. (Cicero)Latin Quotes (Latin to English) > Tarditas et procrastinatio odiosa est
-
11 celeritas
celeritās, ātis, f. (celer), die Schnelligkeit, Raschheit (Ggstz. tarditas, mora), I) eig.: corporis, Cic.: pedum, Cic.: equorum, Cic.: peditum, Caes.: praerapida fluminum c., Curt.: celeritate vinci a tardioribus, Cic.: tantā celeritate uti, ut etc., Cic.: celeritate incredibili longissimas vias conficere, Suet.: haec navis erat incredibili celeritate velis, Cic. – Plur. (Ggstz. tarditates), Cic. de off. 1, 131; Tim. 31. – II) übtr.: 1) der rasche Gang, die Geläufigkeit der Rede usw., verborum, Cic.: orationis, Cic.: eloquendi, dicendi, Cic.: in bezug auf die Silbenmessung, c. trochaei (Ggstz. tarditas spondei), Quint.: brevitas et c. syllabarum, Cic. – 2) die Raschheit, Eile im Verfahren, das rasche Verfahren (Ggstz. tarditas, mora), tanta celeritas festinatioque, Cic.: c. praepostera, Liv.: c. reditionis, reditus eius, Cic.: bellandi, Vell.: celeritati studere, Caes.: celeritatem adhibere, Planc. (in Cic. ep.) u. Nep.: celeritatem alcis impedire, Nep.: celeritatem persequendi retardare, Cic.: celeritate opus est, Cic. – 3) die Raschheit im Fortgange, im Verlauf, in der Wirkung, der rasche Fortgang od. Verlauf, das rasche ( schnelle) Vorübergehen, die rasche ( schnelle) Wirkung, actionis, Cic. fr.: belli, Cic.: doloris, Cic.: veneni, Cic.: famae, die rasche Verbreitung, Curt. – 4) die Schnelligkeit, Raschheit im Auffassen, Denken, Beschließen, die geistige Regsamkeit, animi, Cic.: animorum, Cic.: ingenii, Cic. u. Nep.: cogitationis, Quint.: consilii, Entschlossenheit, Nep.: percipiendi, Quint. – u. im Antworten usw., die Schlagfertigkeit, celeritas et brevitas et respondendi et lacessendi, Cic.: c. prompta et parata in agendo et respondendo, Cic.
-
12 auris
auris, is, f. (pour *ausis, cf. ausculto) [st1]1 [-] oreille; oreille attentive, attention. - cf gr. οὖς, ὠτός: oreille - αἰσθάνομαι: apprendre. - cum erat... in aurem eius insusurratum, Cic. Verr. 2, 1, 120: quand on lui avait chuchoté à l'oreille. - aurem praebere (dare) alicui: tendre l’oreille à qqn, écouter qqn. - servire auribus alicujus: flatter qqn. - dormire in utramvis aurem, Ter.: dormir sur ses deux oreilles. - aures erigere: dresser les oreilles (pour écouter), être attentif. - pervenire (accidere) ad aures alicujus: parvenir aux oreilles de qqn. - aequis (secundis) auribus audire: écouter d'une oreille bienveillante. - aurem alicujus vellere, Virg. (pervellere, Sen.): tirer l'oreille de qqn. - aditum ad aures alicujus habere: avoir l'oreille de qqn. - claudere aures alicui rei (ad rem): fermer l'oreille à qqch. - aurium gravitas (tarditas): dureté d'oreille. - ad Atticorum aures teretes et religiosas se accommodare, Cic. Or. 28: se conformer à l'oreille délicate et scrupuleuse des Attiques. - haec nostra oratio multitudinis est auribus accommodanda, Cic. de Or. 2, 159: notre oreille à nous doit s'accommoder aux oreilles de la foule. [st1]2 [-] orillon d'une charrue. - Virg. G. 1, 172.* * *auris, is, f. (pour *ausis, cf. ausculto) [st1]1 [-] oreille; oreille attentive, attention. - cf gr. οὖς, ὠτός: oreille - αἰσθάνομαι: apprendre. - cum erat... in aurem eius insusurratum, Cic. Verr. 2, 1, 120: quand on lui avait chuchoté à l'oreille. - aurem praebere (dare) alicui: tendre l’oreille à qqn, écouter qqn. - servire auribus alicujus: flatter qqn. - dormire in utramvis aurem, Ter.: dormir sur ses deux oreilles. - aures erigere: dresser les oreilles (pour écouter), être attentif. - pervenire (accidere) ad aures alicujus: parvenir aux oreilles de qqn. - aequis (secundis) auribus audire: écouter d'une oreille bienveillante. - aurem alicujus vellere, Virg. (pervellere, Sen.): tirer l'oreille de qqn. - aditum ad aures alicujus habere: avoir l'oreille de qqn. - claudere aures alicui rei (ad rem): fermer l'oreille à qqch. - aurium gravitas (tarditas): dureté d'oreille. - ad Atticorum aures teretes et religiosas se accommodare, Cic. Or. 28: se conformer à l'oreille délicate et scrupuleuse des Attiques. - haec nostra oratio multitudinis est auribus accommodanda, Cic. de Or. 2, 159: notre oreille à nous doit s'accommoder aux oreilles de la foule. [st1]2 [-] orillon d'une charrue. - Virg. G. 1, 172.* * *Auris, huius auris, f. g. L'oreille.\Tarditas aurium. Plin. Dure ouye.\Acutae aures. Horat. Agues, Poinctues.\Aures applicatae. Varro. Courtes, et serrees contre la teste.\Aurectae aures. Virgil. Droictes, Attentives.\Auida auris. Claud. Ouid. Aspre à escouter.\Bibulae aures. Persius. Qui buveroyent autant de leurs propres louanges et adulations, que le gravier ou sablon buveroit d'eaue.\Binae aures. Virgil. Les deux oreilles.\Capaces aures. Cic. Grandes.\Castae aures. Claudian. Qui ne scauroyent ouir une parolle villaine.\Aures decisae. Tacit. Coupees.\Demissae aures. Virgil. Baissees, Pendantes.\Dextra auris. Ouid. L'oreille du costé droict.\Durae aures. Virgil. Qui ne veulent point escouter.\Fidae aures. Ouid. Ausquelles on se peult bien fier et dire son secret.\Fissa auris. Persius. Fendue.\Hebetes. Cic. Qui n'oyent gueres cler, Qui oyent dur.\Hispidae. Senec. Velues.\Ima auris. Plin. Le bas de l'oreille, Le bout d'embas.\Inuitae aures. Ouid. Qui oyent à regret, et enuy.\Laeua auris. Ouid. L'oreille gauche.\Memor auris. Ouid. Qui n'oublie point ce que elle a ouy.\Mutilatae aures. Liuius. Desquelles on a coupé une partie.\Obseratae aures. Horat. Closes, Qui ne veulent ouir.\Odiosae. Ouid. Fascheuses.\Patiens culturae auris. Horat. Qui endure d'estre admonnestee et endoctrinee.\Patulae aures. Horat. Ouvertes.\Pronae. Claudian. Attentives, Enclines à ouir.\Rimosa auris. Horat. Qui ne peult rien tenir secret.\Sitientes aures. Cic. Qui ont grand desir d'ouir.\Stolidae. Ouid. Qui n'ont point de jugement.\Suspensis auribus aliquid bibere. Propert. Escouter fort diligemment et attentivement.\Tritae aures. Cic. Accoustumees d'ouir quelque chose.\Vaporata auris. Persius. hoc est, Vapore seu calore halitus perfusa. Eschauffee de l'haleine.\Abhorret a nobis auris deorum, atque animus. Cic. Dieu ne nous veult ouir ne aider.\Accidit auribus, et ad Aures. Plin. iunior. Liu. Il est parvenu jusques à mes oreilles.\Ad aurem alicui accedere. Cic. Luy s'accouster à l'oreille.\Accipere auribus. Quintil. Ouir, Escouter.\Accommodare aures. Claudian. Prester l'oreille, Escouter.\Aures alicuius adire. Tacit. Aller parler à quelcun.\Admittere aliquid auribus. Liu. Escouter, Ouir voluntiers, Ne point refuser à ouir.\Admonere ad aurem. Cic. Advertir ou admonnester en parlant à l'oreille.\Admouere aurem. Cic. Approcher l'oreille, Oreiller.\Aures monitis aduertere. Propert. Escouter les advertissemens.\Afferre aures odiosas verbis. Ouid. Ouir à regret, Estre fascheux escouteur.\Agnoscere auribus. Cic. Cognoistre aucun à l'ouir parler.\Aures arrigere. Terent. Dresser les oreilles, Escouter attentivement et soigneusement, Estre attentif.\Aure non auersa audire. Tibull. Ouir voluntiers.\Auribus parum audire. Cato. N'ouir guere cler.\Bibere aure. Horat. Escouter fort attentivement.\Calent aures nostrae illius criminibus, Cic. Nous avons les oreilles toutes eschauffees d'ouir parler de ses meschancetez, Nous n'oyons autre chose.\Canere auribus surdis. Liu. Perdre son temps et sa peine de parler à aucun.\Auribus capere spolia. Plaut. Escouter et entendre le secret de son ennemi, et par ce moyen le vaincre et piller.\Factum mirabile ceperat aures. Ouid. Avoit detenu, et rendu attentives à escouter.\Captare auribus aera. Virgil. Prester ou tendre l'oreille, pour scavoir de quel costé vient le vent.\Claudere aures veritati. Cic. Estouper les oreilles contre la verité, N'en vouloir ouir parler.\Contingere pauidas aures dicitur scelus. Ouid. Ouir parler de quelque meschanceté.\Dare alicui aures. Cic. Prester l'oreille à aucun, L'escouter.\Faciles dare aures. Seneca. Escouter voluntiers.\Iustas dare vocibus aures. Valer. Flac. Bien entendre et poiser les parolles.\Auribus alterius aliquid dare. Trebonius. Chatouiller ses oreilles, Flatter.\Dedere aures suas poetis. Cic. Addonner, Donner du tout, S'addonner à ouir les poetes.\Niueus lapis deducit aures Senec. Il ha des perles pendues aux oreilles.\Dicere aliquid dignum auribus. Cic. Digne d'estre ouy.\In aurem dicere. Plin. S'accouster ou parler tout bas à l'oreille.\Diuidere aures alio. Catull. Entendre ailleurs.\Dormire in vtranuis aurem. Terent. Dormir en asseurance, sans soulci.\Erigere aures. Cic. Dresser les oreilles, Estre attentif.\Exigi aure. Quintil. Estre jugé par l'oreille.\Faciles aures habere. Quintil. Estre escouté, et ouy bien voluntiers, Avoir auditeurs oyants voluntiers.\Aures hebetes habere. Cic. Avoir dure ouye, ne vouloir entendre.\Imbuere aures sermonibus. Tacit. Abbrever de parolles.\Impellere aures. Virgil. Esmouvoir.\Implere aures auditoris. Cic. Contenter.\Implere aures sermonibus. Ouid. Emplir.\Inculcare se auribus alicuius. Cic. Luy rompre les oreilles de langage.\Iuuare aures cantu. Lucret. Delecter, Donner plaisir aux oreilles.\Micare auribus. Virg. Remuer souvent et promptement ou dru et menu les oreilles.\Obgannire ad aurem. Terent. Rompre les oreilles de babil.\Obstruere aures. Virgil. Estouper.\Offendere aures. Cic. Faire mal aux oreilles, Blesser, Offenser.\Obtusae aures aliqua re. Cic. Rompues et assourdies de trop ouir une chose.\Onerare aures odio. Sallust. Fascher et ennuyer.\Parcere auribus alicuius. Seneca. Ne le point fascher par trop parler.\Patefacere aures assentatoribus. Cic. Prester l'oreille aux flatteurs.\Aures praeceptis omnium monitisque patent. Cic. Sont ouvertes.\Pepulit fremitus aures meas. Senec. J'ay ouy le bruit.\Peregrinantur aures tuae? Cic. Es tu seul en ceste ville qui ne sache pas cela qui est notoire à un chascun? Tes oreilles sont elles ailleurs?\Perfluunt aures dicta. Quintil. Les parolles passent et coulent par les oreilles sans se y arrester, Quand il ne souvient point à l'auditeur de ce qu'il a ouy.\Personare aures alicuius. Cic. Crier à l'oreille d'aucun.\Praecludere aures alicui. Quint. Luy estre closes, Quand on ne le veult point escouter, ne ouir parler.\Prouellere aurem. Seneca. Admonnester.\Radere aures delicatas. Quintil. Offenser, Fascher.\Respirant aures a forensi asperitate. Quintil. Ont relasche et respit.\Sonant aures. Cels. Les oreilles cornent.\Substringere aurem alicui. Hor. Luy prester l'oreille. L'escouter.\In alteram aurem suscipere aliquid. Ci. Entreprendre la charge de quelque chose en doubte.\Tinniunt aures. Catul. Tintent, Sonnent, Bruyent.\Torquet ab obscoenis sermonibus aurem. Horat. Destourne, Retire.\Vellere aurem. Virgil. Tirer l'oreille pour ramentevoir. -
13 celeritas
celeritās, ātis, f. (celer), die Schnelligkeit, Raschheit (Ggstz. tarditas, mora), I) eig.: corporis, Cic.: pedum, Cic.: equorum, Cic.: peditum, Caes.: praerapida fluminum c., Curt.: celeritate vinci a tardioribus, Cic.: tantā celeritate uti, ut etc., Cic.: celeritate incredibili longissimas vias conficere, Suet.: haec navis erat incredibili celeritate velis, Cic. – Plur. (Ggstz. tarditates), Cic. de off. 1, 131; Tim. 31. – II) übtr.: 1) der rasche Gang, die Geläufigkeit der Rede usw., verborum, Cic.: orationis, Cic.: eloquendi, dicendi, Cic.: in bezug auf die Silbenmessung, c. trochaei (Ggstz. tarditas spondei), Quint.: brevitas et c. syllabarum, Cic. – 2) die Raschheit, Eile im Verfahren, das rasche Verfahren (Ggstz. tarditas, mora), tanta celeritas festinatioque, Cic.: c. praepostera, Liv.: c. reditionis, reditus eius, Cic.: bellandi, Vell.: celeritati studere, Caes.: celeritatem adhibere, Planc. (in Cic. ep.) u. Nep.: celeritatem alcis impedire, Nep.: celeritatem persequendi retardare, Cic.: celeritate opus est, Cic. – 3) die Raschheit im Fortgange, im Verlauf, in der Wirkung, der rasche Fortgang od. Verlauf, das rasche ( schnelle) Vorübergehen, die rasche ( schnelle) Wirkung, actionis, Cic. fr.: belli, Cic.: doloris, Cic.: veneni, Cic.: famae, die rasche Verbreitung, Curt. – 4) die Schnelligkeit, Raschheit im Auffassen, Denken, Beschließen, die geistige Regsamkeit, animi,————Cic.: animorum, Cic.: ingenii, Cic. u. Nep.: cogitationis, Quint.: consilii, Entschlossenheit, Nep.: percipiendi, Quint. – u. im Antworten usw., die Schlagfertigkeit, celeritas et brevitas et respondendi et lacessendi, Cic.: c. prompta et parata in agendo et respondendo, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > celeritas
-
14 tardities
tarditiēs, ēī f. Acc = tarditas -
15 tarditudo
tarditūdo, inis f. Acc, Pl = tarditas -
16 tardor
-
17 torpor
-
18 consideratus
cōnsīderātus, a, um, PAdi. m. Compar. u. Superl. (considero), reiflich überlegt od. (akt.) überlegend, besonnen, bedächtig (Ggstz. inconsideratus, temerarius), a) passiv, v. Tätigkeiten, Zuständen, Eigenschaften u. dgl.: ratio bene c., Cic.: c. tarditas, c. atque provisa via vivendi, Cic.: considerata iudicia mentis (Ansichten), Cic.: quod (factum) cuiquam paulo minus consideratum videtur, Cic.: consideratius consilium dare, Cic.: illud verbum consideratissimum nostrae consuetudinis ARBITROR, Cic. – b) aktiv, v. Pers., überlegsam, besonnen, bedächtig (s. Jordan Cic. Caecin. 1. p. 140), parum c. homo, Val. Max.: iudex lentus et c., Cic.: tu, homo sapiens et considerate, quid dicis? Cic.: quis consideratior illo? Cic.: ob has causas Caesar tardior et consideratior erat factus, Auct. b. Afr. – m. in u. Abl., C. Quinctius fuit... una in re paulo minus consideratus, Cic. Quinct. 11.
-
19 cunctatio
cunctātio, ōnis, f. (cunctor), das Zögern oder Zaudern, sowohl des Langsamen od. Unentschlossenen als des Bedächtigen, die Zurückhaltung, das Bedenken (Ggstz. temeritas; oft verb. cunctatio et mora, c. aut mora, c. et tarditas, cunctatio tarditasque), superiorum dierum Sabini c., Caes.: insita ingenio meo c., Liv.: quanta in sermone c., Plin. ep.: callidā cunctatione, Suet. – studium semper adsit, cunctatio absit, Cic.: sum et ipse in edendo haesitator; tu tamen meam quoque cunctationem tarditatemque vicisti, Plin. ep.: habes cunctationis meae causas, Plin. ep.: magno illi ea c. stetit, Liv.: ut hāc eam cunctatione liberarem, Augustin. – iis, abiectā omni cunctatione, adipiscendi magistratus et gerenda res publica est, Cic.: si pullus (equinus) sine cunctatione fossam transsilit, Col.: deditio sine cunctatione est facta, Liv.: dicam sine cunctatione quod sentio, Cic. – m. Ang. was für ein? durch Genet. Gerund., inter cunctationem ingrediendi (flumen) oppressi sunt, Liv.: eos maior prope c. tenebat operta quam clausa invadendi, Liv.: et ne qua forte nasceretur veniendi c., Apul. – Plur., Tac. ann. 4, 71. Quint. 9, 2, 71.
-
20 gravitas
gravitās, ātis, f. (gravis), I) die Schwere, 1) eig., die Schwere, die Wucht, die Last, o neris, Ov.: armorum, Caes.: navium, Caes.: immobilis longitudine et gravitate haste, Liv.: moveri gravitate et pondere (v. d. Atomen), Cic.: me mea defendit gravitas, Ov. – 2) übtr.: a) als habituelle Eigenschaft: α) die Tiefe des Tons, gr. soni vel acumen, Mart. Cap. 9. § 932: fastigia vocum gravitasque, Mart. Cap. 3. § 268. – β) das Gewicht, die Gewichtigkeit, der Gehalt, die Bedeutung, Bedeutsamkeit, der Einfluß, Nachdruck, civitatis, die bedeutende Macht, Caes.: sententiarum, Cic.: artium, Cic.: accessit iudiciis gravitas, Vell. – γ) die Würde ( das würdevolle Benehmen), die Erhabenheit, Feierlichkeit, Majestät (oft neben maiestas), augusta, Ov.: regentis, Ov.: oris, Liv.: bes. auch der Rede u. des Redners, dicendi, imponierende Beredsamkeit, Cic.: verborum, Quint.: Sophoclis, Quint. – δ) die Charakterstärke, -festigkeit, Konsequenz, Beständigkeit, Caesaris, Cic.: viri, Curt.: imperii, Cic.: in quo gravitas et auctoritas est, Cic.: cum gravitate et constantia vivere, Cic.: u. der Ernst, die Bedächtigkeit, Besonnenheit, Strenge, Härte im Benehmen, Lacedaemoniorum, Nep.: comitate condita gr., Cic.: gravitate mixtus lepos, Cic.: gravitatis severitatisque personam sustinere, Cic. – b) als auf andere einwirkende Eigenschaft: α) die Höhe des Preises, annonae, sumptuum, Tac. – β) die Schärfe, die Häßlichkeit des Geruchs, odoris, Plin. u. Tac.: dah. der üble Geruch, oris, animae, Plin.: halitus, Plin. – γ) der schädliche, nachteilige, ungesunde Einfluß, die Schädlichkeit, Ungesundheit, caeli, Cic.: loci, Liv.: autumni, Sall. fr. – II) das Beschwertsein, a) das Schwangersein, die Schwangerschaft, meton. = die Leibesbürde, Ov. met. 9, 287. – b) das Beschwertsein, die Schwere, Schwerfälligkeit, Mattigkeit, der ungesunde, krankhafte Zustand, si in sensibus ipsius est aliqua forte gravitas atque tarditas, Cic.: gr. corporis, Cic.: linguae, Cic.: aurium od. auditus od. audiendi, Schwerhörigkeit, Plin.: spiritus, schwerer Atem, Cels.: tristitia (Trübsinn) et gr. mentis (Schwermut), Sen.: Plur., capitis gravitates, Plin. 27, 130: gravitates oris et dentium, Plin. 37, 143. – c) das Gedrücktsein, die Schwäche im Alter, senilis, Ov. met. 7, 478.
См. также в других словарях:
tardità — {{hw}}{{tardità}}{{/hw}}s. f. (lett.) Tardezza | (fig.) Ottusità … Enciclopedia di italiano
ELUCUS — apud A. Gell. l. 4. c. 19. Initio Pueros impuberes compertum est, si plurimo cibo nimioque somno uterentur, hebetiores fieri, veterni usque aut eluci tarditatem: quid sit, exponit apud eundem Cloatius Verus l. 16. c. 12. tarditas quaedam viz.… … Hofmann J. Lexicon universale
Tardity — Tar di*ty, n. [L. tarditas.] Slowness; tardiness. [R.] Sir K. Digby. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Siete emblemas de la Universidad de Salamanca — Coordenadas: 40°57′41.01″N 5°40′1.37″O / 40.9613917, 5.6670472 … Wikipedia Español
PINNATAE Literae — dicebantur olim infaustae rei nuntiae, sicut Laureatae felicia omnia referebant. Ut res laetas enim et bene gestas nuntiaturi, non solum cum tabellis laureatis, sed etiam summis hastis laurô vestitis veniebant: sic e contrario, qui res turbidas… … Hofmann J. Lexicon universale
PTEROPHORI — Graece Πτεροφόροι, dicebantur Tabellarii apud Romanos, rem male gestam aut bellum annuntiantes a pinnis, quas in summo hastarum sixas gerebant. Hesych. Πτεροφόροι, τέλος τὸ ςτρατιωτικὸν. Quemadmodum contra laureatas hastas gerebant, aut laureatas … Hofmann J. Lexicon universale
tardità — s.f. [dal lat. tardĭtas atis, der. di tardus lento, tardo ], lett. 1. [l essere lento nel muoversi, nell agire] ▶◀ indolenza, lentezza, (lett.) tardezza, torpidezza, (non com.) torpidità. ◀▶ (lett.) prestezza, prontezza, rapidità, solerzia,… … Enciclopedia Italiana
ՀԵՂԳՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0083 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 7c, 8c, 10c, 11c գ. ῤᾳθυμία, ἁμελία segnities, desidia, pigritia, negligentia. Հեղգ գոլն. պղերգութիւն. ծուլութիւն. թուլութիւն. դանդաղկոտութիւն. անհոգութիւն. ... *Անիծեալ լիցի,… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՅԱՄՐՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0320 Chronological Sequence: 6c գ. βραδύτης tarditas, cunctatio, segnities. Յամր գոլն. դանդաղութիւն. անագանումն. յերկարութիւն. *Զի մի՛ զսահմանեալ ժամանակն ծախեսցէ ճանապարհագնացութեանն յամրութեամբ. Փիլ. յովն.: *Զպտղահասութեանն յամրութիւն … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՏԱՐՏԱՄՈՒԹԻՒՆ — ( ) NBH 2 0858 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 10c գ. νωθρία tarditas, segnities, pigritia եւ μέριμνη sollicitudo, cura. Տարտամ գոլն. տարտամելն. յամրութիւն. դանդաղկոտութիւն. պղերգութիւն. յուլութիւն. թուլութիւն մարմնոյ կամ մտաց.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
tardiveté — Tardiveté, Lentitudo, Segnities, Tarditas, Tarditudo … Thresor de la langue françoyse