talerzy

См. также в других словарях:

• Włodzimierz Kotoński — (born 23 August 1925 in Warsaw), is a Polish composer.BiographyKotoński studied with Piotr Rytel and Tadeusz Szeligowski at the PWSM in Warsaw, graduating in 1951. In an initial period of activity he took an interest in folk music from the… …   Wikipedia

• Wlodzimierz Kotonski — Włodzimierz Kotoński (* 23. August 1925 in Warschau) ist ein polnischer Komponist. Kotoński studierte von 1945 bis 1951 an der Musikakademie Warschau bei Piotr Rytel. Außerdem nahm er privaten Unterricht bei Tadeusz Szeligowski (1950–1951). In… …   Deutsch Wikipedia

• Włodzimierz Kotoński — (* 23. August 1925 in Warschau) ist ein polnischer Komponist. Kotoński studierte von 1945 bis 1951 an der Musikakademie Warschau bei Piotr Rytel. Außerdem nahm er privaten Unterricht bei Tadeusz Szeligowski (1 …   Deutsch Wikipedia

• Grammaire du polonais — Grammaire polonaise Article principal : Polonais. La gammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Sommaire 1 Morphologie du polonais 1.1 Le nom 1.1.1 Genre et nombre …   Wikipédia en Français

• Grammaire polonaise — Article principal : Polonais. La grammaire polonaise est l étude de la morphologie et de la syntaxe de la langue polonaise. Le polonais partage des caractéristiques avec la plupart des autres langues slaves : déclinaisons (sept… …   Wikipédia en Français

• Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… …   Deutsch Wikipedia

• brona — ż IV, CMs. bronanie; lm D. bron 1. «narzędzie rolnicze o różnorodnej budowie, konne lub ciągnikowe, przeznaczone do płytkiej uprawy roli i innych prac agrotechnicznych» Brona żelazna, drewniana. Brona leśna, łąkowa. Lekka, ciężka brona. ∆ Brona… …   Słownik języka polskiego

• czynel — m I, D. a; lm M. e, D. i ( ów) muz. czynele «perkusyjny instrument muzyczny o nie określonej wysokości brzmienia, używany w zespołach orkiestrowych, składający się z dwu okrągłych płyt (talerzy) z brązu; wydobywanie tonów polega na uderzaniu… …   Słownik języka polskiego

• narozbijać — dk I, narozbijaćam, narozbijaćasz, narozbijaćają, narozbijaćaj, narozbijaćał, narozbijaćany «wiele czegoś rozbić, potłuc» Narozbijać talerzy, szklanek przy zmywaniu. narozbijać się pot. «odbyć wiele podróży, nawłóczyć się» …   Słownik języka polskiego

• pozmiatać — dk I, pozmiataćam, pozmiataćasz, pozmiataćają, pozmiataćaj, pozmiataćał, pozmiataćany 1. «zmieść (szczotką, miotłą) wiele czegoś, jedno po drugim, zmieść coś z wielu miejsc» Pozmiatać ścinki z podłogi. 2. pot. «zjeść wiele czegoś szybko, z… …   Słownik języka polskiego

• stos — m IV, D. u, Ms. stosie; lm M. y 1. «wiele rzeczy ułożonych jedna na drugiej» Stos gazet, książek. Stos talerzy, szpargałów, śmieci. Ułożyć coś w stos. Składać, rzucać coś na stos. ∆ fiz. Stos atomowy «urządzenie służące do uzyskiwania w sposób… …   Słownik języka polskiego