-
1 timoratus
timōrātus, a, um [ timor ]богобоязненный Hier -
2 timoratus
timōrātus, a, um (timor), von Furcht vor Gott beseelt, Gott fürchtend, Eccl.: audi, Christiane, quod timeas, audi timorate, quod caveas, Augustin. serm. 107, 2 Mai.
-
3 timoratus
timōrātus, a, um (timor), von Furcht vor Gott beseelt, Gott fürchtend, Eccl.: audi, Christiane, quod timeas, audi timorate, quod caveas, Augustin. serm. 107, 2 Mai.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > timoratus
-
4 timoratus
tĭmōrātus, a, um, adj. [timor], full of reverence towards God, devout, Vulg. Luc. 2, 25 (transl. of the Gr. eulabês); id. Act. 8, 2; Hier. in Isa. 14, 50, 10. -
5 timoratus
timorata, timoratum ADJGod-fearing, devout, reverent
См. также в других словарях:
timoré — timoré, ée [ timɔre ] adj. • 1578; lat. timoratus « qui craint Dieu », de timor « crainte » 1 ♦ (d ab. relig.) Scrupuleux à l extrême. « vos scrupules proviennent d une délicatesse trop grande. Votre conscience est timorée » (Jammes). 2 ♦… … Encyclopédie Universelle
timorat — TIMORÁT, Ă, timoraţi, te, adj. (livr.) Stăpânit de frică sau de emoţie; temător, intimidat, speriat. – Din fr. timoré, lat. timoratus. Trimis de RACAI, 07.12.2003. Sursa: DEX 98 TIMORÁT adj. v. fricos, intimidat, sălbatic, speriat, sperios,… … Dicționar Român
timorato — (Derivado del lat. timere, temer.) ► adjetivo/ sustantivo 1 Se refiere a la persona que actúa con indecisión, timidez o temor: ■ no seas timorato y súbete a la noria. SINÓNIMO miedoso tímido 2 Se aplica a la persona que se escandaliza con… … Enciclopedia Universal
timorée — ● timoré, timorée adjectif et nom (latin ecclésiastique timoratus, qui craint Dieu, du latin classique timor, oris, peur) Qui est d une prudence excessive. ● timoré, timorée (synonymes) adjectif et nom (latin ecclésiastique timoratus, qui craint… … Encyclopédie Universelle
Heliconius — Heliconius … Wikipédia en Français
timoré — timoré, ée (ti mo ré, rée) adj. 1° Qui est pénétré d une crainte salutaire, en parlant de la crainte d offenser Dieu. • Pénitent d autant plus timoré qu il était ignorant, VOLT. Éduc. d un prince.. • Des vieillards timorés, des moines… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
timorato — agg. [dal lat. tardo timoratus ]. [che ha paura di fare la cosa sbagliata e quindi è pieno di scrupoli, spec. morali: una giovane t. ] ▶◀ coscienzioso, riguardoso, scrupoloso. ‖ onesto, retto, virtuoso. ◀▶ ardito, impudente, spregiudicato.… … Enciclopedia Italiana
timorato — adj. 1. Que teme errar, que receia ofender, que não se atreve a atuar ou a executar. 2. Tímido, medroso, acanhado, vergonhoso. ‣ Etimologia: latim timoratus, a, um, temente a Deus … Dicionário da Língua Portuguesa
timorato — {{#}}{{LM SynT38760}}{{〓}} {{CLAVE T37818}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} {{[}}timorato{{]}}, {{[}}timorata{{]}} {{《}}▍ adj.{{》}} = {{<}}1{{>}} {{SynT38753}}{{↑}}tímido{{↓}} • indeciso • inseguro • apocado ≠ atrevido =… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
timorato — timorato, ta (Del lat. timorātus). 1. adj. Tímido, indeciso, encogido. 2. Dicho de una persona: Que se escandaliza con exageración de cosas que no le parecen conformes a la moral convencional. 3. Que tiene temor de Dios, y se gobierna por él en… … Diccionario de la lengua española