Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

tĕpĭdē

  • 1 tepide

    Латинско-русский словарь > tepide

  • 2 tepide

    tepidē, Adv. (tepidus), I) lau, lauwarm, pullos tep. habere, Colum. 8, 5, 19: tepidius natare, Plin. ep. 5, 6, 26: cum tepidius (zu lau) forte lotus esset, Lampr. Comm. 1, 9. – II) im üblen Sinne, lau, bildl. = ohne Feuer, matt, tepidissime hoc dicebat, Augustin. conf. 8, 11, 27.

    lateinisch-deutsches > tepide

  • 3 tepide

    tepidē, Adv. (tepidus), I) lau, lauwarm, pullos tep. habere, Colum. 8, 5, 19: tepidius natare, Plin. ep. 5, 6, 26: cum tepidius (zu lau) forte lotus esset, Lampr. Comm. 1, 9. – II) im üblen Sinne, lau, bildl. = ohne Feuer, matt, tepidissime hoc dicebat, Augustin. conf. 8, 11, 27.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tepide

  • 4 tepide

    tĕpĭdē, adv., v. tepidus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > tepide

  • 5 tepidus

    tĕpĭdus, a, um [st2]1 [-] tiède, un peu chaud. [st2]2 [-] tiède, attiédi, refroidi, sans ardeur, languissant.    - tepidum, i, n. Sen.: la tiédeur.
    * * *
    tĕpĭdus, a, um [st2]1 [-] tiède, un peu chaud. [st2]2 [-] tiède, attiédi, refroidi, sans ardeur, languissant.    - tepidum, i, n. Sen.: la tiédeur.
    * * *
        Tepidus, Tepida, tepidum, pen. corr. Plin. Tiede, Tepide, Qui n'est ne chauld ne froid.
    \
        Tepidum lac. Virgil. Qu'on vient de traire, Qui est encore tiede.
    \
        Tepidus homo. Plaut. Froid et craintif ou paresseux, Tepide.
    \
        Tepidus humor. Virgil. Nuisant, ou inutile.

    Dictionarium latinogallicum > tepidus

  • 6 calesco

    calēsco, caluī, ere (Inchoat. v. caleo), warm od. heiß od. erhitzt werden, erglühen, I) eig. (Ggstz. refrigerari, refrigescere), a) durch physische Wärme: α) absol.: aestus calescens, Amm. 25, 3, 10: collocantur (aeolipilae) ad ignem et antequam calescant non habent ullum spiritum, simul autem ut fervere coeperunt, efficiunt ad ignem vehementem flatum, Vitr. 1, 6, 2: Solis aqua sub lucis ortum tepide manat, inclinato die in vesperam calescit, Curt. 4, 7 (31), 22: per aestatem caelum meridianum sole exoriente calescit, meridie ardet, Vitr. 1, 4, 1: medio tua, corniger Hammon, unda die gelida est, ortuque obituque calescit, Ov. met. 15, 309 sqq.: flumineae volucres medio caluere Caystro, fingen mitten im K. an zu sieden, Ov. met. 2, 253. – β) m. Ang. wodurch? durch Abl.: nam (fulmen) duplici ratione accenditur, ipsa suā cum mobilitate calescit, et e contagibus ignis, Lucr. 6, 279 sq.: iam fomento tenui calescens et enutritus ignis surgebat in flammas, Apul. met. 7, 19: im Bilde v. der Liebesflamme, quo propior nunc es, flammā (Liebesflamme) propiore calesco, Ov. her. 17 (18), 177: u. so quoque magis sequitur, flammā propiore calescit, Ov. met. 3, 372. – b) durch animalische Wärme: α) absol.: ex iis, quae in homine sunt, hic (sanguis) celerrime vel calescit vel refrigescit, Cels. 4, 6 (3). p. 128, 12 D.: im Bilde, accepti caluere sub ossibus ignes, wurde zur Flamme, Ov. met. 2, 410: accede ad ignem hunc, iam calesces plus satis, nur näher ans Feuer! sie macht es bald dir heiß genug, Ter. eun. 85. – β) m. Ang. von wem? durch ab m. Abl. od. wodurch? durch bl. Abl., nam quae spiritu in pulmones anima ducitur, ea calescit primum ipso ab spiritu, deinde contagione pulmonum, Cic. de nat. deor. 2, 138: ubi potest illa aetas (das Greisenalter) aut calescere vel apricatione melius vel igni aut vicissim umbris aquisve refrigerari salubrius? Cic. de sen. 57: cum corpus motionibus in ambulatione calescat, Vitr. 5, 9, 5: David unius tantum adulescentulae grandaevus calescit amplexibus, Hier. ep. 52, 2: tunc primum radiis gelidi caluere triones, Ov. met. 2, 171: si quando profundo nubigenae caluere mero, Stat. Theb. 5, 263: narratur et prisci Catonis saepe mero caluisse virtus, der alte Kato soll trotz seiner Tugend vom W. erglüht sein, Hor. carm. 3, 21, 12: u. so ubi convivium caluit (sc. mero), Min. Fel. 9, 6. – II) übtr.: est deus in nobis; agitante calescimus (geraten in Feuer) illo, Ov. fast. 6, 5.

    lateinisch-deutsches > calesco

  • 7 calesco

    calēsco, caluī, ere (Inchoat. v. caleo), warm od. heiß od. erhitzt werden, erglühen, I) eig. (Ggstz. refrigerari, refrigescere), a) durch physische Wärme: α) absol.: aestus calescens, Amm. 25, 3, 10: collocantur (aeolipilae) ad ignem et antequam calescant non habent ullum spiritum, simul autem ut fervere coeperunt, efficiunt ad ignem vehementem flatum, Vitr. 1, 6, 2: Solis aqua sub lucis ortum tepide manat, inclinato die in vesperam calescit, Curt. 4, 7 (31), 22: per aestatem caelum meridianum sole exoriente calescit, meridie ardet, Vitr. 1, 4, 1: medio tua, corniger Hammon, unda die gelida est, ortuque obituque calescit, Ov. met. 15, 309 sqq.: flumineae volucres medio caluere Caystro, fingen mitten im K. an zu sieden, Ov. met. 2, 253. – β) m. Ang. wodurch? durch Abl.: nam (fulmen) duplici ratione accenditur, ipsa suā cum mobilitate calescit, et e contagibus ignis, Lucr. 6, 279 sq.: iam fomento tenui calescens et enutritus ignis surgebat in flammas, Apul. met. 7, 19: im Bilde v. der Liebesflamme, quo propior nunc es, flammā (Liebesflamme) propiore calesco, Ov. her. 17 (18), 177: u. so quoque magis sequitur, flammā propiore calescit, Ov. met. 3, 372. – b) durch animalische Wärme: α) absol.: ex iis, quae in homine sunt, hic (sanguis) celerrime vel calescit vel refrigescit, Cels. 4, 6 (3). p. 128, 12 D.: im Bilde, accepti caluere sub ossibus
    ————
    ignes, wurde zur Flamme, Ov. met. 2, 410: accede ad ignem hunc, iam calesces plus satis, nur näher ans Feuer! sie macht es bald dir heiß genug, Ter. eun. 85. – β) m. Ang. von wem? durch ab m. Abl. od. wodurch? durch bl. Abl., nam quae spiritu in pulmones anima ducitur, ea calescit primum ipso ab spiritu, deinde contagione pulmonum, Cic. de nat. deor. 2, 138: ubi potest illa aetas (das Greisenalter) aut calescere vel apricatione melius vel igni aut vicissim umbris aquisve refrigerari salubrius? Cic. de sen. 57: cum corpus motionibus in ambulatione calescat, Vitr. 5, 9, 5: David unius tantum adulescentulae grandaevus calescit amplexibus, Hier. ep. 52, 2: tunc primum radiis gelidi caluere triones, Ov. met. 2, 171: si quando profundo nubigenae caluere mero, Stat. Theb. 5, 263: narratur et prisci Catonis saepe mero caluisse virtus, der alte Kato soll trotz seiner Tugend vom W. erglüht sein, Hor. carm. 3, 21, 12: u. so ubi convivium caluit (sc. mero), Min. Fel. 9, 6. – II) übtr.: est deus in nobis; agitante calescimus (geraten in Feuer) illo, Ov. fast. 6, 5.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > calesco

  • 8 tepidus

    tĕpĭdus, a, um, adj. [tepeo], moderately warm, lukewarm, tepid (cf.: calidus, fervidus).
    I.
    Lit.:

    frigidum aliquid et calidum novimus: inter utrumque tepidum est. Si tepido illi plus frigidi ingessero, fiet frigidum: si plus calidi affudero, fiet novissime calidum,

    Sen. Ep. 92, 21; so,

    calidus tepidusque vapor,

    Lucr. 2, 858:

    tactus,

    id. 6, 1165:

    lac,

    Ov. M. 7, 247:

    jus,

    Hor. S. 1, 3, 81:

    sol,

    id. Ep. 1, 20, 19:

    brumae,

    id. C. 2, 6, 17:

    cruor,

    Verg. A. 6, 248:

    foci,

    Ov. F. 2, 646:

    rogi,

    id. H. 6, 90; id. Tr. 1, 5, 12:

    Notus,

    id. P. 4, 10, 43:

    Berenicida,

    Luc. 9, 524:

    aqua,

    Plin. 12, 25, 54, § 123; 31, 2, 2, § 4.— Comp.:

    fastigia tepidiora,

    Varr. R. R. 1, 6, 2:

    dies,

    id. ib. 3, 10, 3; Plin. 10, 59, 79, § 163.— Sup.:

    cubiculum hieme tepidissimum,

    Plin. Ep. 5, 6, 24. —
    II.
    Trop., opp. to heat, ardor, lukewarm, cooled, faint, languid, etc.:

    tepidam recalescere mentem,

    Ov. R. Am. 629; so,

    mens,

    id. A. A. 2, 445:

    ignes,

    id. M. 11, 225; id. Am. 2, 19, 15:

    adflarant tepidae pectora vestra faces,

    id. R. Am. 434.— Adv.: tĕpĭdē, tepidly, lukewarmly.
    a.
    Lit., Col. 8, 5, 19. — Comp., Plin. Ep. 5, 6, 25; Lampr. Comm. 1, § 9.—
    * b.
    Trop., without warmth, flatly:

    tepidissime hoc dicebat,

    Aug. Conf. 8, 11 med.

    Lewis & Short latin dictionary > tepidus

См. также в других словарях:

  • tépide — ⇒TÉPIDE, adj. Vx ou littér. Tiède. Humidité tépide. Le 17 mai [à Toulon]. À trois heures et quart sur la plage à humer l air tépide du matin (STENDHAL, Mém. touriste, t. 3, 1838, p. 238). Les forts (...) que, par les soirs de lune, ils avaient vu …   Encyclopédie Universelle

  • TEPİDE — f. Rahatsız, sıkıntıda …   Yeni Lügat Türkçe Sözlük

  • Va, pensiero — Melody and first verse of Va, pensiero Va,[1] pensiero (Va, pensiero, sull ali dorate Fly, thought, on wings of gold, in English also known as Chorus of the Hebrew Slaves) is a chorus from the third act of Nabucco (1842) by Giuseppe Verdi, with… …   Wikipedia

  • Va, pensiero — (Va, pensiero, sull ali dorate) est l un des chœurs de musique lyrique les plus connus. Il est tiré de la troisième partie du Nabucco de Giuseppe Verdi (1842) où il est chanté par les Hébreux prisonniers à Babylone. Le poète Temistocle Solera a… …   Wikipédia en Français

  • Va — Va, pensiero «Va , pensiero»  хор из третьего акта оперы «Набукко» (1842) Джузеппе Верди, наиболее известный музыкальный фрагмент этой оперы. Слова «Va , pensiero» принадлежат Темистокле Солера  автору либретто «Набукко», но являются… …   Википедия

  • Va, pensiero — es el coro del tercer acto de Nabucco, una ópera de 1842 de Giuseppe Verdi, con letra de Temistocle Solera, inspirada en el Salmo 137 Super flumina Babylonis. Calificada tantas veces como la «obra judía de Verdi», canta la historia del exilio… …   Wikipedia Español

  • Va, pensiero — Erster Vers von Va , pensiero Das Lied Va, pensiero, sull ali dorate[1] („Flieg, Gedanke, getragen von Sehnsucht“, auch als Gefangenenchor oder Freiheitschor bezeichnet) ist ein Chorwerk aus dem dritten Akt der Oper Nabucco von Giuseppe Verdi.… …   Deutsch Wikipedia

  • tiède — [ tjɛd ] adj. • v. 1380; tieve v. 1172; du lat. tepidum 1 ♦ Qui procure une sensation thermique modérée, entre le chaud et le froid. Spécialt Légèrement chaud. Devenir, rendre tiède, moins chaud ou moins froid. ⇒ attiédir, tiédir. Eau tiède. Café …   Encyclopédie Universelle

  • tépidité — ⇒TÉPIDITÉ, subst. fém. Vx ou littér. Caractère, qualité de ce qui est tiède. Synon. tiédeur. L âme [de Durtal] gardait la chambre (...) somnolait dans la tépidité d une langueur que berçait encore le ronronnement de prières toutes labiales… …   Encyclopédie Universelle

  • Va, pensiero — Мелодия и первые строфы «Va, pensiero» «Va , pensiero»  хор из третьего акта оперы «Набукко» (1842) Джузеппе Верди, н …   Википедия

  • PARLAMENTUM — a Gall. parler, i. e. loqui, Colloquium signat sollenne omnium Ordinum Regni, auctoritate solius Regis, ad consulendum, statuendumque de negotiis regni, indictum. Parliamentum et Parlementum quibusdam. Huius specimen inter Normannos, Saxones,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»