-
1 tükenik
tükenik aufgebraucht; fig verausgabt, erschöpft, verbraucht -
2 tükenmiş
См. также в других словарях:
tükenik — sf., ği 1) Bitmiş, tükenmiş 2) zf. Çok azalmış bir biçimde Uzaklarda coşkun akan Ravi Çayı, suyunu kumluk vadilere içire içire, Lahor a yorgun ve tükenik gelirmiş. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
