tükəndirmək

См. также в других словарях:

• tükəndirmə — «Tükəndirmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• tükəndirmək — f. Hamısını işlədib qurtarmaq, sərf edib qurtarmaq, axırına çıxmaq. Səbrini tükəndirmək – bax səbir kasasını doldurmaq («səbir»də). Rüstəm kişi tutuldu, Telli arvadın susmaq bilməyən dili onun səbrini tükəndirdi. M. İ …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qərar — 1. is. <ər.> 1. Bir məsələni müzakirə etdikdən sonra, hamı tərəfindən çıxarılan nəticə; qətnamə. Qərar layihəsi. Qərarı müzakirə etmək. Qərar vermək (qoymaq) – bir şeyi müzakirə etməkdən, yaxud bir şey haqqında düşündükdən sonra müəyyən… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ürək — is. 1. İnsanda qan dövranının, döş boşluğunun sol tərəfində yerləşən əzələli kisə şəklində mərkəzi orqanı; qəlb. Ürəyin döyünməsi. Ürək xəstəliyi. // Döşün qol tərəfində həmin orqanın üstündəki yer. Ürəyini tutmaq. – Bibixanım əlini ürəyinin… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kef — is. <ər.> 1. Ruhi və ya səhhətcə vəziyyət; hal, əhval. Kefin necədir? Kefini soruşmaq. Bu gün kefim yaxşı deyil. – Böyükxanım Qulamxanın kefini pərt görüb danışdırmağa cürət etmirdi. M. S. O.. <Kərbəlayı Qubad:> Ağanın kefi, əhvalı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• qüvvət — 1. Bax qüvvə. O köpüyü ki, sən içdin, ondan sənin qollarına qüvvət, özünə də şairlik verildi. «Koroğlu». Hünərim, qüvvətim bitməz, tükənməz! Qanadlı bir şahin yerdə görünməz. A. Ş.. Qüvvət almaq – qüvvətlənmək, güclənmək, ürəklənmək, ruhlanmaq.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• ad — is. 1. Doğulduğu zaman adama verilən şəxsi isim. Ad və soyad. Ad qoymaq. Adın nədir? Adını söyləmək. – Sən öləsən, Xanmirzə bəyin adını verən kimi, qoçaqlar o saat qalxdılar. N. V.. // Ləqəb, təxəllüs. 2. Şöhrət. <Elmar:> Siz qızları ad… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• azar — is. <fars.> 1. Xəstəlik, naxoşluq. <Ağakərim xan:> . . Mən heç ömrümdə azar çəkməmişəm, pamazı paltarım olur həmişə qalın. . N. V.. <Həkim:> . . Ciddi müalicə edilsə, ümid var ki, azar rəf olar. Ə. H.. Azar gəzmək – yoluxma… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• sağalmaz — f. sif. Heç zaman sağala bilməyən, sağaldıla bilməyən, əlacı, dərmanı olmayan. Dedi: anlatmışam mətləbi mərdə; Olunacaq çarə sağalmaz dərdə. H. K. S.. Lakin son iki ildə <Gileygüzarov> sağalmaz bir xəstəliyə düçar olmuşdur. S. Rüst.. // Məc …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti