szperać

См. также в других словарях:

• szperać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, szperaćam, szperaća, szperaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} szukać czegoś w różnych miejscach lub wśród innych rzeczy; przeszukiwać, penetrować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szperać w szafie. Szperać po kieszeniach. Szperać w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szperać — ndk I, szperaćam, szperaćasz, szperaćają, szperaćaj, szperaćał «poszukiwać pilnie czegoś, szukając przerzucać, penetrować coś» Szperać w szufladzie. Szperać w papierach, w książkach. Szperać po kątach, po kieszeniach. Szperać w archiwach, po… …   Słownik języka polskiego

• bobrować — ndk IV, bobrowaćruję, bobrowaćrujesz, bobrowaćruj, bobrowaćował 1. pot. «szperać gdzie, w czym w poszukiwaniu czegoś; przeszukiwać, plądrować» Bobrować po szufladach, w szafie, po kątach. 2. łow. «o łosiu, także o psie myśliwskim: brodzić i… …   Słownik języka polskiego

• buszować — ndk IV, buszowaćszuję, buszowaćszujesz, buszowaćszuj, buszowaćował «biegać, kręcić się, krążyć po jakimś terenie zaglądając w każde miejsce, zwykle szukając czegoś; szperać w czymś, plądrować» Buszować po całym domu, po mieście, po lasach, po… …   Słownik języka polskiego

• gmerać — ndk I, gmeraćam, gmeraćasz, gmeraćają, gmeraćaj, gmeraćał a. IX, gmerzę, gmerzesz, gmerz «grzebać, przebierać, dłubać; szperać, przeszukiwać» Gmerać w szufladzie, w szafie, w walizce. Gmerać pogrzebaczem pod kuchnią, w popielniku. gmerać się… …   Słownik języka polskiego

• kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

• myszkować — ndk IV, myszkowaćkuję, myszkowaćkujesz, myszkowaćkuj, myszkowaćował «zaglądać do różnych miejsc, zwykle szukając czegoś; szperać w czymś» Myszkować po szufladach, po mieszkaniu, po ogrodzie. Myszkować w biurku, w szafie …   Słownik języka polskiego

• niuchać — ndk I, niuchaćam, niuchaćasz, niuchaćają, niuchaćaj, niuchaćał, niuchaćany rzad. niuchnąć dk Va, niuchaćnę, niuchaćniesz, niuchaćnij, niuchaćnął, niuchaćnęła, niuchaćnęli, niuchaćnięty, niuchaćnąwszy 1. «wciągać w nos (tabakę); potocznie:… …   Słownik języka polskiego

• plądrować — ndk IV, plądrowaćruję, plądrowaćrujesz, plądrowaćruj, plądrowaćował, plądrowaćowany 1. «przetrząsać jakiś teren w pogoni za łupem, przeszukiwać coś rabując, grabiąc» Najeźdźcy plądrowali miasto. Złodziej plądrował sklep. 2. «szperać, grzebać,… …   Słownik języka polskiego

• po — «przyimek wchodzący w skład licznych związków wyrazowych, łączący się zwykle z miejscownikiem, rzadziej z biernikiem, wyjątkowo z celownikiem» 1. «w połączeniach z miejscownikiem wchodzi w skład wyrażeń oznaczających» a) «miejsce czynności… …   Słownik języka polskiego

• przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić …   Słownik języka polskiego