szloch

См. также в других словарях:

• szloch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtowny, urywany płacz; łkanie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dał się słyszeć przeciągły szloch. Zanosić się rozpaczliwym szlochem. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szloch — m III, D. u; lm M. y «gwałtowny płacz połączony z wydawaniem krótkich, urywanych dźwięków spowodowanych przyśpieszonym, nieregularnym oddechem; łkanie, szlochanie» Rozpaczliwy, zdławiony szloch. Powstrzymać, stłumić szloch. Zanieść się, wybuchnąć …   Słownik języka polskiego

• łkanie — n I 1. rzecz. od łkać. 2. lm D. łkań «krótkie, urywane dźwięki wydawane w czasie płaczu; szloch» Stłumić łkanie. Słychać było spazmatyczne łkania …   Słownik języka polskiego

• spazmatyczny — «kurczowy, drgawkowy, konwulsyjny, mający charakter ataku nerwowego» Spazmatyczny płacz, szloch, śmiech. Spazmatyczny grymas. Spazmatyczne drgawki. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

• tłumić — ndk VIa, tłumićmię, tłumićmisz, tłum, tłumićił, tłumićmiony 1. «stosować środki zmierzające do likwidacji czegoś; nie dawać się czemuś rozwinąć, przygniatając coś (zwykle ogień)» Tłumić powstanie, rewolucję. Tłumić ruchy wolnościowe. 2.… …   Słownik języka polskiego

• wezbrać — dk IX, wzbierze, wezbraćbrał, wezbraćbrany wzbierać ndk I, wezbraćra, wezbraćają, wezbraćał, wezbraćany 1. «o wodzie, rzece, fali itp.: podnieść się powyżej normalnego poziomu; przybrać» Potok wezbrał. Wody zaczęły wzbierać. Wezbrana rzeka. przen …   Słownik języka polskiego

• zdławić — dk VIa, zdławićwię, zdławićwisz, zdław, zdławićwił, zdławićwiony książk. «zadławić, zadusić» Pies zdławił królika. przen. a) «stłumić, zlikwidować» Zdławić rebelię, bunt. b) «opanować, powstrzymać» Zdławić szloch, płacz …   Słownik języka polskiego

• nieopanowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nieopanowanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nieumiejący powściągnąć swoich emocji; wybuchowy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nieopanowany uczeń. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpaczliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozpaczliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} świadczący o uczuciu rozpaczy, wyrażający rozpacz; desperacki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozpaczliwy szloch, gest. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wydzierać się – wydrzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wydostawać się skądś z wielkim trudem; uwalniać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydrzeć się z czyichś objęć, z rąk bandytów. Oddział wydarł się z okrążenia. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień