-
1 doskonalenie
n.1. (= nadawanie ostatecznego szlifu) (języka, techniki, umiejętności) perfecting, perfection; (metody, systemu, teorii) refinement.2. (= ulepszanie) improvement; doskonalenie zawodowe in-service training; kurs doskonalenia zawodowego refresher course, in-service course.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doskonalenie
-
2 ostrość
- ci; fsharpness; FOT focus* * *f.2. (= intensywność) acuteness, sharpness; ( światła) sharpness; tracić na ostrości ( o kolorze) grow dim l. pale, fade, bleach; ( o uczuciach) decline, die away, fade away.3. (= wrażliwość) keenness; ( węchu) acridity, pungency; (słuchu, wzroku) acuity, keenness, quickness; (smaku, zapachu) acridity, pungency.4. (= wyrazistość) sharpness, clearness; ( widzenia) acuity, clearness; (konturów, obrazu) definition, acutance, sharpness; głębia ostrości fot., opt. depth of focus l. field; nastawić ostrość czegoś bring sth into focus.5. (= surowość) stringency, strictness; ( klimatu) severity, harshness; przedstawiłem sytuację z całą ostrością I gave l. presented a sharp l. clear l. vivid picture of the facts.6. ( potrawy) spiciness.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostrość
-
3 szlif
m (G szlifu) 1. Techn. (drogich kamieni) cut- szlif wypukły/płaski an en cabochon/a flat cut- szmaragd/rubin o pięknym szlifie a beautifully cut emerald/ruby- nadać kamieniowi szlif to cut a stone2. przen. (wykończenie dzieła) finishing touch 3. przen. (ogłada) polish- szlif towarzyski urbanity- nadać komuś szlif to polish sb up- zdobywać szlif to acquire urbanity- □ szlif brylantowy Techn. brilliant cut- szlif kaboszonowy Techn. cabochon cut- szlif nożycowy Techn. scissors cut- szlif schodkowy Techn. step cut- szlif tablicowy Techn. table cut* * *( kamienia) cut* * *mi1. (= oszlifowanie) cut.2. (= ogłada) polish.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szlif
См. также в других словарях:
brylant — m IV, D. u, Ms. brylantncie; lm M. y 1. «oszlifowany diament, szczególnie diament o specjalnym szlifie (zwanym szlifem brylantowym), nadającym mu silny blask» Dwukaratowy brylant. Pierścionek z brylantem. Klamra wysadzana brylantami. Coś błyszczy … Słownik języka polskiego
ostrość — ż V, DCMs. ostrośćści, blm 1. «cecha tego, co jest ostre, bycie ostrym» Ostrość szlifu. przen. Ostrość rysów. 2. «siła, moc, z jaką przedmiot lub zjawisko fizyczne działa na zmysły ludzkie; intensywność, jaskrawość, przenikliwość» Abażur łagodził … Słownik języka polskiego