-
1 szczypce
( narzędzie) pliers (pl), pincers (pl), ZOOL pincers (pl)* * *pl.Gen. - piec1. techn. ( narzędzie do chwytania o ramionach połączonych pośrodku zawiasem) (pair of) pincers; ( o ramionach połączonych na jednym końcu) (pair of) tongs; szczypce do cukru/węgla sugar/fire tongs; szczypce do cięcia drutu wire-cutters, nippers; szczypce z wysięgnikiem lazy tongs; szczypce uniwersalne (= kombinerki) (pair of) pliers.2. med., chir. forceps; szczypce dentystyczne tooth forceps.3. zool., anat. ( narząd chwytny niektórych zwierząt) pincers, forceps; (u krabów, raków) nipper, claw.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > szczypce
-
2 szczypce
(pl.) щипцы; клещи szczypce do cięcia drutu щипцы-кусачки szczypce okrągłe круглогубцы szczypce płaskie плоскогубцыKrótki rosyjsko-polski i polsko-rosyjski Słownik Polytechnic > szczypce
-
3 szczypce
сущ.• клешня• клещи• плоскогубцы• щипцы* * *szczyp|ceмн. Р. \szczypceiec/\szczypceców щипцы, клещи;\szczypce raka клешни рака
+ kleszcze* * *мн, P szczypiec / szczypcówщипцы́, кле́щи́szczypce raka — клешни́ ра́ка
Syn: -
4 szczypce
-
5 szczypce
Pl -
6 szczypce
• pair of tongs -
7 szczypce
1. mouchette2. pince3. pinces4. tenaille -
8 szczypce
pl -
9 szczypce
1 crág 2 greamaire 3 tlú -
10 szczypce
darë -
11 szczypce
[щипце]plщипці techn. -
12 szczypce
абцугi -
13 szczypce
абцугi -
14 szczypce
мн1. щипці;2. кліщі (зоол., розм.) -
15 szczypce
1 panipit2 sipit -
16 szczypce
atagzy; ätişgir; dyrnak; gysgyç; kopluk; ýumak -
17 szczypce
Alicates -
18 szczypce
πένσα -
19 szczypce
پنجه ; چنگ ; چنگال ; ناخنواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > szczypce
-
20 szczypce czołowe do cięcia drutu
• end cutting nippersSłownik polsko-angielski dla inżynierów > szczypce czołowe do cięcia drutu
См. также в других словарях:
szczypce — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. szczypcepiec || szczypceców {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ręczny przyrząd złożony z dwóch zaciskających się szczęk, służący do chwytania i przytrzymywania przedmiotów;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szczypce — blp, D. szczypcepiec a. szczypceców 1. «narzędzie ręczne, zakończone dwiema zaciskającymi się szczękami, którymi się chwyta przedmioty; cęgi, kleszcze» Szczypce metalowe, drewniane. Szczypce ślusarskie, kowalskie, ogrodowe. Szczypce do węgla.… … Słownik języka polskiego
rak — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa, Mc. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} słodkowodny skorupiak żyjący przy brzegach rzek lub zbiorników wodnych, wśród korzeni i pod kamieniami; mający duże szczypce i pancerz;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
imadło — n III, Ms. imadłodle; lm D. imadłodeł 1. «uchwyt do przytrzymywania przedmiotów podczas obróbki; ma dwie stalowe szczęki regulowane za pomocą śruby lub innego urządzenia» Imadło maszynowe, ręczne. Imadła kowalskie, stolarskie. Chwycić, ująć coś w … Słownik języka polskiego
kleszcze — blp, D. kleszczeczy (kleszczeczów) 1. «przyrząd lub narzędzie do chwytania przedmiotów, najczęściej w postaci 2 dźwigni ze szczękami połączonymi przegubowo; szczypce, cęgi» Kleszcze do rwania zębów. Kleszczami chwycił rozpalony pręt. ∆ Kleszcze… … Słownik języka polskiego
kolczykownica — ż II, DCMs. kolczykownicacy; lm D. kolczykownicaic zootechn. «szczypce do kolczykowania zwierząt domowych» … Słownik języka polskiego
kombinerki — blp, D. kombinerkirek «szczypce uniwersalne o płaskich szczękach, przystosowane również do przecinania drutu» … Słownik języka polskiego
rak — m III, D. a, N. rakkiem; lm M. i 1. B.=D. «Astacus, nieduży jadalny skorupiak z rodziny o tej samej nazwie, podrzędu raków chodzących (raków właściwych); gnieździ się w wodzie wśród korzeni drzew przybrzeżnych lub pod kamieniami; w Polsce… … Słownik języka polskiego
szczypczyki — blp, D. szczypczykików «małe szczypce; także: pinceta» Szczypczyki jubilerskie, chirurgiczne … Słownik języka polskiego
węgiel — m I, D. węgielgla 1. blm «skała osadowa, organiczna, o barwie od brunatnej do czarnej, powstała (głównie w górnym karbonie, permie i trzeciorzędzie) z resztek substancji roślinnych, z domieszek produktów ich rozkładu oraz z substancji… … Słownik języka polskiego
čipčiai — ×čìpčiai (l. szczypce) sm. pl. (2) Jnš žnyplės: Paduok čipčiùs, reikės anglių įsidėt Všk. Čipčiai žvakėms gesyti LTI148–149 … Dictionary of the Lithuanian Language