szczypać

См. также в других словарях:

• szczypać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, szczypaćpię, szczypaćpie, szczypaćany {{/stl 8}}– szczypnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, szczypaćnę, szczypaćnie, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęli, {{/stl 8}}uszczypać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szczypać — ndk IX, szczypaćpię, szczypaćpiesz, szczyp, szczypaćał, szczypaćany rzad. szczypnąć dk Va, szczypaćnę, szczypaćniesz, szczypaćnij, szczypaćnął, szczypaćnęła, szczypaćnęli, szczypaćnięty, szczypaćnąwszy 1. «o ludziach: ściskać, zwykle krótko i… …   Słownik języka polskiego

• szczypać się — I – szczypnąć się, uszczypać się, uszczypnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} szczypać siebie samego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szczypać się w policzek. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}szczypać się II {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• szczypać się — Mieć wątpliwości lub skrupuły; być wstydliwym, zażenowanym, lub czuć się nieswojo Eng. To have doubts or scruples; to be bashful, embarrassed, or uncomfortable …   Słownik Polskiego slangu

• szczypnąć — → szczypać …   Słownik języka polskiego

• poszczypywać — ndk VIIIa, poszczypywaćpuję, poszczypywaćpujesz, poszczypywaćpuj, poszczypywaćywał, poszczypywaćywany 1. «szczypać od czasu do czasu, wielokrotnie; szczypać ukradkiem» Poszczypywać dziewczęta. przen. «sprawiać wrażenie czegoś kłującego, piekącego …   Słownik języka polskiego

• Szczypta — Nom polonais de sens incertain, mais qui semble devoir être rattaché au verbe szczypac (= pincer), le nom szczypta désignant une pincée (de sel par exemple) …   Noms de famille

• kąsać — ndk I, kąsaćam, kąsaćasz, kąsaćają, kąsaćaj, kąsaćał, kąsaćany «szarpać zębami, ciąć żądłem; gryźć» Pies kąsa. Komary kąsają. przen. a) «o mrozie, zimie, wietrze: szczypać, powodować ból» Dokuczał ludziom ostry, kąsający mróz. b) «dokuczać,… …   Słownik języka polskiego

• podskubywać — ndk VIIIa, podskubywaćbuję, podskubywaćbujesz, podskubywaćbuj, podskubywaćywał, podskubywaćywany 1. forma ndk czas. podskubać (p.) 2. posp. «obmacywać, szczypać (dziewczynę, kobietę)» …   Słownik języka polskiego

• skubać — ndk IX, skubaćbię, skubaćbiesz, skub, skubaćał, skubaćany skubnąć dk Va, skubaćnę, skubaćniesz, skubaćnij, skubaćnął, skubaćnęli, skubaćnięty, skubaćnąwszy 1. «chwytając coś lekko pociągać, szarpać, targać» Ze zdenerwowania skubał wąsy, brodę.… …   Słownik języka polskiego

• smykać — ndk I, smykaćam, smykaćasz, smykaćają, smykaćaj, smykaćał, smykaćany smyknąć dk Va, smykaćnę, smykaćniesz, smykaćnij, smykaćnął, smykaćnęła, smykaćnęli, smykaćnięty, smykaćnąwszy 1. pot. «oskubywać, szczypać, rwać coś (zwykle kłosy, źdźbła,… …   Słownik języka polskiego