-
21 sylvester
silvestris ( silvester, Plin. 14, 16, 19, § 110; Col. 1, praef. 25; Sen. Hippol. 460; also written sylv-), e (collat. form, dat. SILVANO SILVESTRO, Inscr. Orell. 4990; gen. plur. sync. silvestrum, Att. Trag. Rel. v. 256 Rib.), adj. [silva].I.Of or belonging to a wood or forest, overgrown with woods, wooded, woody (class.;II.syn. saltuosus): collis silvestris,
Caes. B. G. 2, 18:mons,
Varr. R. R. 1, 12, 1; Cic. N. D. 2, 53, 132:locus,
id. Lael. 19, 68; Caes. B. G. 5, 19; 6, 34; 7, 35; Liv. 27, 26, 7:saltus,
Curt. 4, 3, 21:antra,
Ov. M. 13, 47:ager,
Col. 11, 2, 52; Hor. Ep. 2, 2, 186:via (with inculta),
Cic. Brut. 74, 259:silvestris et montuosus situs (opp. campestris),
Col. 7, 2, 3:silvestria saecla ferarum,
Lucr. 5, 965; cf. id. 5, 1410:belua,
i. e. a she-wolf, Cic. Rep. 2, 2, 4;hence also: uber,
i. e. of a she-wolf, Prop. 3, 9 (4, 8), 51:homines,
living in woods, foresters, Hor. A. P. 391:numen, sphinx,
Plin. 36, 12, 17, § 77 (Jahn reads de quā siluere):bellum,
Lucr. 5, 1244:silvestri nata sub umbrā fraga,
Ov. M. 13, 815: silvestria virgulta, i. e. foresttrees (opp. prolem olivae), Verg. G. 2, 2.— Subst.: silvestrĭa, ĭum, woodlands, forest:an culta ex silvestribus facere potui,
Liv. 38, 49, 7; Plin. 25, 7, 33, § 70.—Transf.A.Of plants and animals, growing wild, wild:B.tauri,
Plin. 8, 21, 30, § 74:arietes (with feri),
Col. 7, 2, 4:gallinae,
id. 7, 8, 12:arbor,
Verg. E. 3, 70:arbores silvestres ac ferae,
Col. 3, 1, 2:pruni,
id. 2, 2, 20:faba,
Plin. 18, 12, 30, § 121:mel,
id. 11, 16, 15, § 41; Vulg. Matt. 3, 4:cicer,
Plin. 22, 25, 72, § 148:oliva,
Ov. M. 2, 681:corna,
Hor. S. 2, 2, 57 et saep.— Comp.:silvestriora omnia tardiora,
Plin. 16, 27, 50, § 116; 22, 25, 71, § 146.— -
22 sylvicola
silvĭcŏla ( sylv-), ae, comm. [silvacolo], inhabiting woods, sylvan ( poet.):silvicolae homones,
Naev. B. Pun. 2, 17:viri,
Prop. 3, 13 (4, 12), 34:Faunus,
Verg. A. 10, 551:Pales,
Ov. F. 4, 746. -
23 sylvicultrix
silvĭ-cultrix ( sylv-), īcis, adj. f. [silva], living in the woods:cerva,
Cat. 63, 72. -
24 sylvifragus
silvĭfrăgus ( sylv-), a, um, adj. [silva-frango], breaking or crushing the forest or trees:flabra venti,
Lucr. 1, 275. -
25 sylviger
silvĭger ( sylv-), gĕra, gĕrum, adj. [silva-gero], bearing woods, wooded, woody (very rare):montes,
Plin. 31, 3, 26, § 43:DEVS,
a sylvan deity, Inscr. Orell. 1488 (perhaps spurious).
- 1
- 2
См. также в других словарях:
sylv- — sylv(i) ♦ Élément, du lat. silva « forêt ». sylv(i) élément, du lat. silva, qui signifie forêt . sylv , sylvi ❖ ♦ Élément, du lat. silva « forêt » … Encyclopédie Universelle
sylv — «a, at, estr, i (L). Woods, forest … Dictionary of word roots and combining forms
sylvi- — sylv(i) ♦ Élément, du lat. silva « forêt ». sylv(i) élément, du lat. silva, qui signifie forêt . sylvi V. sylv(i) . sylv , sylvi ❖ … Encyclopédie Universelle
GRUMBACHIUM — nomen loci in Germ. sub proprio Com. ex Rheingravior. Fam. Cum enim Ioh. Com. ex Iohanna Sarwerdensi duos reliquisset filios, eorum minor natu Phil. Daunium ramum emisit, qui irerum tres palmites habet. Primus est Princ. salmens. seu de Neuville … Hofmann J. Lexicon universale
SEPTICOLLIS — urbs Roma sic dicta, quod septem colles habeat, videl. Palatinum, Quirinalem, Aventinum, Caelium, Viminalem, Exquilinum, et Ianicularem. Virg. Georg. l. 2. v. 535. ubi de Roma: Septemque una sibi muro circumdedit arces Horatius in Carm. Saeculari … Hofmann J. Lexicon universale
jardiner — [ ʒardine ] v. intr. <conjug. : 1> • 1600; tr. 1527; de jardin 1 ♦ Cour. Cultiver, entretenir un jardin en amateur. 2 ♦ Sylv. Employer la méthode du jardinage, dans l exploitation d une forêt. Trans. Jardiner un bois. ● jardiner verbe… … Encyclopédie Universelle
ECLOGARII — homines dicuntur eruditi, qui olim quidquod sere legebant librorum, ex iis selectiora in suos usus excerpebant. Sic Eclogae reperiuntur e Diod. Et Polyb. e. Ctesia et Theophrasto, e Strab. etc. Unde et Poemata, imitatione expressa Eclogae vocatae … Hofmann J. Lexicon universale
EUPLAEA — ins. Tyrrheni maris iuxta Neapolim. Stat. Sylv. l. 3. Sylv. 1. v. 149. Et placidus Limon, numenque Euplaea carinis. Idem l. 2. Sylv. 2. v. 79. Inde vagis omen felix Euploea carinis. Gaiola vulgo … Hofmann J. Lexicon universale
GENIATUS — apud Iul. Capitolin. in Vero, Fuit decorus corpore, vultu genitus, barbâ prope barbarice demissâ etc. Salmas. Gr. ὠραῖος, qui facie est venusta et geniali et plurimum gratâ, atqueve amabili. Genitus enim, inquit, venustas est et gratia,… … Hofmann J. Lexicon universale
GYMNAS — apud Pap. Stat. l. 2. Sylv. 2. v. 8. Cum stadio iam pigra quies, canusque sederet Pulvis, ad Ambracias conversa gymnade frondes. Et l. 3. Sylv. 1. v. 43. hîc tibi festa Gymnas, et insontes iuvenum sine caestibus ira. Gymnicus agon est, lucta,… … Hofmann J. Lexicon universale
HYMENAEUS — I. HYMENAEUS Deus nuptiarum praeses, qui et Hymen dicitur, et coniunctis dictionibus Hymen Hymenaeus. Hic liberi patris, et Veneris, aut ut alii malunt, Uraniae sil. fuisse putatur, et primus certas nuptias instituisse. Nomen autem accepisse… … Hofmann J. Lexicon universale