-
1 SULTR
(gen. -ar), m.1) hunger (deyja af sulti);2) famine (þá var s. mikill í Noregi).* * *m., gen. sultar (sults, N. G. L. i. 140), dat. sulti; [svelta; Dan. sult; A. S. swylt = death]:—hunger, famine (the notion of death found in A. S., is lost in Icel.); deyja af sulti, Nj. 265; ór sult(i), Magn. 510; heim í sultinn, Band. 12; Þorgils tekr úr seggnum sult, Skíða R.2. famine; þá var svá mikill s. í Noregi, Fms. i. 86; s. ok seyra, q. v.: the phrase, sitja í sults húsi, to ‘sit in hunger’s house,’ be starved, N. G. L. i. 140; sultar-kví, a ‘famine-fold,’ Fms. xi. 248.
См. также в других словарях:
su̯el-2 — su̯el 2 English meaning: to smoulder, burn Deutsche Übersetzung: ‘schwelen, brennen” Material: O.Ind. svárati “radiates, shines “; svargá m. “ sky “; Gk. εἵλη, εἴλη, ἕλη f. “ solar warmth, sunlight “, γέλαν αὐγήν ἡλίου, lak. βέλα… … Proto-Indo-European etymological dictionary
