Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

suum+cuique+tribuere

  • 1 Suum cuique tribuere

    Воздавать каждому свое.
    Драгоценное правило римских правоведов: suum cuique tribuito - "отдавайте каждому, что ему принадлежит" - должно иметь самое строгое применение и в приговорах об искусстве. (А. Н. Серов, La Traviata.)
    Утри слезы, Люси, -сказал сэр Уильям, - отчего ты плачешь? Оттого, что твой отец, хотя он и юрист, оказался честным и справедливым человеком? За что вам благодарить меня, мой юный друг, - прибавил он, обращаясь к Рэвенсвуду. - Разве вы не сделали бы для меня того же? "Suum cuique tribuito", - говорилось в римском праве, а я немало просидел над кодексом Юстиниана, чтобы запомнить это правило. (Вальтер Скотт, Ламмермурская невеста.)
    Сердце всякого маньяка напоминает ящики с несколькими отделениями, в каждом из которых лежат различные сорта пилюль: девиз такого маньяка - suum cuique tribuere, он строго дозирует свои обязанности. (Оноре Бальзак, Мелкие буржуа.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Suum cuique tribuere

  • 2 Justitia est constans et perpetua voluntas suum cuique tribuere

    Справедливость есть постоянная и неизменная воля каждому воздавать по заслугам.
    Не обижайтесь, г. аббат. Вас подденут раз, а вы подденете сто раз. Justitia est constans et perpetua voluntas suum cuique tribuere. (П. Д. Боборыкин, В чужом поле.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Justitia est constans et perpetua voluntas suum cuique tribuere

  • 3 Honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere

    Честно жить, не делать зла другим, каждому воздавать свое.
    Еще римляне сводили все юридические обязанности к трем: honeste vive, neminem laede, suum cuique tribue. (В. Д. Спасович, Дело о злоупотреблениях в Московском коммерческом ссудном банке.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere

  • 4 Juris praecepta sunt haec: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere

    Предписания закона сводятся к следующему: честно жить, не обижать других, каждому воздавать по заслугам.
    Дигесты, I, 3.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Juris praecepta sunt haec: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere

  • 5 Suum cuique

    Каждому свое, т. е. каждому то, что ему принадлежит по праву, каждому по заслугам.
    Положение римского права.
    Дигесты [ кодекс Юстиниана ], I, 1: Justitia est constans et perpetua voluntas jus suum cuique tribuens. "Справедливость заключается в постоянной и твердой воле каждому воздавать его право".
    ср. "Дигесты", I, 3: Juris praecepta sunt haec; honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere. "Предписания права следующие: честно жить, никого не обижать, воздавать каждому свое"
    Цицерон, "О пределах добра и зла", V, 23, 67: Justitia in suo cuique tribuendo cernitur. "Справедливость проявляется в удалении каждому своего".
    Тацит, "Анналы", IV, 35: Suuin cuique decus posterita? rependit; nec deerunt, si damnatio ingruit, qui non modo Cassii et Bruti, sed etiam mei meminerint. "Потомство воздает каждому подобающий ему почет, и не будет недостатка в таких, которые, если на меня обрушится кара, помянут не только Кассия с Брутом, но и меня".
    - Из защитительной речи историка Кремутия Корда (I в. н. э.), обвиненного в том, что он в своем сочинении отозвался с похвалой о последних борцах за республику Кассии и Бруте.
    ...либеральная точка зрения сказывается в признании "слабой стороной движения" именно соединения экономической борьбы с политической; марксистская точка зрения видит слабость в недостаточности этого соединения, в недостаточно значительном числе экономических стачечников. -Либералу свойственно бояться, что движение рассматриваемого рода отталкивает всегда известные элементы буржуазии. Марксисту свойственно отмечать, что движение рассматриваемого рода привлекает всегда широкие элементы не из буржуазии. Suum cuique - каждому свое. (В. И. Ленин, О статистике стачек в России.)
    История поэзии явление утешительное, книга важная. Россия по своему положению, географическому, политическому etc. есть судилище, приказ Европы. - Nous sommes les grands jugeurs. [ Мы великие критики (фр.) - авт. ] Беспристрастие и здравый смысл наших суждений касательно того, что делается не у нас, удивительны... Девиз России: suum cuique. (А. С. Пушкин, "История поэзии" С. П. Шевырева.)
    Некоторые забавники и теперь еще сказки Дмитриева ставят выше "Онегина" Пушкина, и мы уверены, что многие старики от души соглашаются с этими забавниками. Suum cuique. (В. Г. Белинский, Басни Ивана Крылова.)
    Зачем лишать ангелов слез, лучшей, благороднейшей принадлежности человека, малым чем от них умаленного? Если они не будут плакать, хотя от радости, то умрут от скуки бессмертия и беспримесного блаженства. Нет, милый, оставь им слезы радости, а нам слезы горести, а Кипренскому - мысль его. Suum cuique. (А. И. Тургенев - П. А. Вяземскому, 2.IV 1819.)
    Для истребления лесов существуют лесники; для пахоты, бороньбы и косьбы существует целый класс людей, именуемых земледельцами. Suum cuique, как говорит Гораций, а может быть, Федр или даже сам Кошанский. (М. Е. Салтыков-Щедрин, Убежище Монрепо.)
    Он не признает никакого suum cuique, напротив, постоянно нарушает веление: воздайте кесарю кесарево и богу богово. (Томас Манн, Старик Фонтане.)
    □ Каждому свое: пусть грютлианцы, в качестве слуг и агентов буржуазии, обманывают народ фразами о "защите нейтралитета". А социалисты, борцы против буржуазии, должны открыть народу глаза на весьма реальную, доказываемую всей историей швейцарской буржуазной политики, опасность быть проданным "своей" буржуазией! (В. И. Ленин, Защита нейтралитета.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Suum cuique

  • 6 súum cuique

       a cada cual, lo suyo; a cada uno lo suyo; a cada cual lo que le pertenece
       ◘ La expresión está sacada de una cita de Marcus Porcius Cato Censorius, Catón el Viejo (234-149 d.C.): " Suum cuique per me uti atque frui licet." (Por lo que a mí toca, que cada uno haga uso y disfrute de lo que le pertenece). La idea ya se encuentra en la Politeia de Platón (427-347 a.C.) y fue adoptada como regla jurídica por el jurista romano Domitius Ulpianus (170-223 d.C.): "Suum cuique tribuere" (Asignar a cada uno lo que le pertenece). Es la definición clásica de justicia.

    Locuciones latinas > súum cuique

  • 7 suum

    ī n. [ suus ]
    своё (т. е. дело, имущество, достояние, обыкновение и пр.)
    de suoот себя или на свой счёт, из своих средств (de suo aliquid parare Pt)

    Латинско-русский словарь > suum

  • 8 tribuere

    1) делить, разделять, особ. раздел имущества, которое употребляло подвластное лицо (раб или сын) на промышленное предприятие (1. 5 § 1. 5. 9. seq. 1. 7 § 1. 2. 1. 9 § 2. 1. 12 D. 14, 4);

    tributio, раздел такого имущества (1. 5 § 16. 19. eod.);

    in tributum vocari, о торговых верителях, которые принимают участие в дележе имущества (1. 1 pr. 5 § 6. 15. 18 eod. 1. 1 § 20 D. 14, 1);

    in tributum venire, относительно merces peculiares, которые подлежат дележу (1. 5 § 11. 17 cit.);

    tributoria actio, иск верителей против господина или отца, который при распределении капитала или товаров (merces pec.) действовал недобросовестно (dolose) (tit. D. cit. § 3 I. 4, 7).

    2) вносить: tributum, a) взнос (1. 2 § 2 D. 14, 2. 1. 4 pr. eod.);

    b) подать (1. 42 D. 2, 14); тк. tributio (1. 52 § 2 D. 2, 14);

    tributarius, tributorius, податной, к податям относящийся, tribut. causa (1. 46 § 5 D. 49, 14);

    ratio (1. 10 C. 5, 62);

    functio (1. 4 C. 7, 65);

    exactio (1. 8 C. 6, 2); обложенный податью: tribut. praedium (§ 40 I. 2, 1); как subst. обозн. tributarius платящего подать (1. 1 § 5. 1, 2 § 11 C. 1, 27).

    3) предоставлять, давать, ius suum cuique trib. (1. 10 D. 1, 1. 1. 2 § 1 D. 2, 11), actionem (1. 28 D. 3. 3); тк. = cedere actionem (1, 2 § 3 D. 18, 4);

    sibi trib., приписывать (1. 14 C. Th. 9, 42).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > tribuere

  • 9 Воздавать каждому свое

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Воздавать каждому свое

  • 10 tribuo

    trĭbŭo, ĕre, trĭbŭi, trĭbūtum - tr. - [st1]1 [-] répartir entre les tribus; répartir, distribuer, affecter, attribuer, assigner.    - equitibus sesceni denarii tributi, Curt. 5: on distribua à chaque cavalier six cents deniers.    - omnia alicui tribuere, Cic.: attribuer le rôle principal à qqn. [st1]2 [-] accorder, donner, concéder.    - praemia militibus tribuere, Caes.: accorder des récompenses aux soldats.    - quodvis pete munus, ut illud me tribuente feras! Ov. M. 2: demande-moi la faveur qu'il te plaira, je veux que tu l'obtiennes de moi!    - hic tantus vir ut naturam fautricem habuerat in tribuendis animi virtutibus, sic... Nep.: si ce grand homme a vu la nature le favoriser en lui accordant des qualités d'âme, en revanche...    - his rebus et feriis Latinis comitiisque omnibus perficiundis XI dies tribuit, Caes. BC. 3, 2: il consacre onze jours à tout parfaire, les féries latines et les comices.    - alicui priores partes tribuere, Cic.: accorder le premier rang à qqn.    - nusquam tantum tribuitur aetati, Cic. Sen. 18: nulle part on a autant d'égards pour l'âge.    - avec inf. - di tibi posse tuos tribuant defendere, Ov. Tr. 3: puissent les dieux te donner la possibilité de protéger ceux qui te sont chers. [st1]3 [-] attribuer, assigner, imputer à, rapporter à, mettre au compte de, rejeter sur.    - aliquid virtuti tribuere alicujus, Caes.: imputer qqch au courage de qqn.    - avec double dat. - neque hoc illi quisquam tribuebat superbiae, Nep.: personne n'attribuait cette manière d'agir à l'orgueil.    - tribuere aliquid culpae alicujus, Caes.: rendre qqn responsable de qqch.    - quod esset acceptum detrimenti, cujusvis potius quam suae culpae debere tribui, Caes. BC. 3: l'échec qu'on avait subi devait être imputé à tout homme au monde plutôt qu'à lui. [st1]4 [-] distribuer, partager, diviser.    - rem universam tribuere in partes, Cic. Br. 152: diviser un tout en ses parties. [st1]5 [-] avoir de l'estime pour, témoigner de l'estime pour.    - alicui plurimum tribuere, Cic.: faire le plus grand cas de qqn.    - magnopere alicujus virtuti tribuere, Cic.: avoir beaucoup d'estime pour le mérite de qqn.    - suae virtuti magnopere tribuere, Caes.: avoir une haute idée de son mérite.    - tantum tibi tribuo quantum... Cic.: j'ai autant d'estime pour toi que...    - avec acc. de relation - mihi tribuebat omnia, Cic. Brut. 51: il me témoignait de la considération en tout.
    * * *
    trĭbŭo, ĕre, trĭbŭi, trĭbūtum - tr. - [st1]1 [-] répartir entre les tribus; répartir, distribuer, affecter, attribuer, assigner.    - equitibus sesceni denarii tributi, Curt. 5: on distribua à chaque cavalier six cents deniers.    - omnia alicui tribuere, Cic.: attribuer le rôle principal à qqn. [st1]2 [-] accorder, donner, concéder.    - praemia militibus tribuere, Caes.: accorder des récompenses aux soldats.    - quodvis pete munus, ut illud me tribuente feras! Ov. M. 2: demande-moi la faveur qu'il te plaira, je veux que tu l'obtiennes de moi!    - hic tantus vir ut naturam fautricem habuerat in tribuendis animi virtutibus, sic... Nep.: si ce grand homme a vu la nature le favoriser en lui accordant des qualités d'âme, en revanche...    - his rebus et feriis Latinis comitiisque omnibus perficiundis XI dies tribuit, Caes. BC. 3, 2: il consacre onze jours à tout parfaire, les féries latines et les comices.    - alicui priores partes tribuere, Cic.: accorder le premier rang à qqn.    - nusquam tantum tribuitur aetati, Cic. Sen. 18: nulle part on a autant d'égards pour l'âge.    - avec inf. - di tibi posse tuos tribuant defendere, Ov. Tr. 3: puissent les dieux te donner la possibilité de protéger ceux qui te sont chers. [st1]3 [-] attribuer, assigner, imputer à, rapporter à, mettre au compte de, rejeter sur.    - aliquid virtuti tribuere alicujus, Caes.: imputer qqch au courage de qqn.    - avec double dat. - neque hoc illi quisquam tribuebat superbiae, Nep.: personne n'attribuait cette manière d'agir à l'orgueil.    - tribuere aliquid culpae alicujus, Caes.: rendre qqn responsable de qqch.    - quod esset acceptum detrimenti, cujusvis potius quam suae culpae debere tribui, Caes. BC. 3: l'échec qu'on avait subi devait être imputé à tout homme au monde plutôt qu'à lui. [st1]4 [-] distribuer, partager, diviser.    - rem universam tribuere in partes, Cic. Br. 152: diviser un tout en ses parties. [st1]5 [-] avoir de l'estime pour, témoigner de l'estime pour.    - alicui plurimum tribuere, Cic.: faire le plus grand cas de qqn.    - magnopere alicujus virtuti tribuere, Cic.: avoir beaucoup d'estime pour le mérite de qqn.    - suae virtuti magnopere tribuere, Caes.: avoir une haute idée de son mérite.    - tantum tibi tribuo quantum... Cic.: j'ai autant d'estime pour toi que...    - avec acc. de relation - mihi tribuebat omnia, Cic. Brut. 51: il me témoignait de la considération en tout.
    * * *
        Tribuo, tribuis, tribui, tributum, pen. prod. tribuere. Plin. iunior. Donner, Bailler.
    \
        Alicui tribuere aliquid. Cic. Luy octroyer.
    \
        Cui tu tribuisti praeter me, vt domum ventitares, horasque multas saepe suauissimo sermone consumeres? Cic. A qui as tu faict cest honneur, fors qu'à moy? Pour qui, fors pour moy, as tu voulu tant faire?
    \
        Quibus ille secundum fratrem plurimum tribuebat. Ci. Les estimoit fort.
    \
        Alicui tribuere ignauiae. Cic. Luy tourner quelque chose à paresse, Attribuer à paresse.
    \
        Fidem sensibus tribuere. Cic. Donner et adjouster foy au rapport des sens.
    \
        Gratiam inuentoribus tribuere. Cic. Scavoir bon gré à ceulx qui ont trouvé quelque chose.
    \
        Honorem tribuere. Cic. Honorer.
    \
        In duas partes vim loquendi tribuere. Cic. Diviser, Departir.
    \
        In vulgus tribuere. Cic. S'addonner à la volunté du peuple, S'accommoder et obeir au peuple.
    \
        Misericordiam alicui tribuere. Cic. Luy faire misericorde.
    \
        Nimium sibi tribuere. Quintil. S'estimer trop, S'attribuer trop.
    \
        Nomina deorum tribuere sibi. Ouid. S'appeler Dieu, S'attribuer le nom de Dieu.
    \
        Officium alicui tribuere. Marcellus Ciceroni. Faire plaisir à aucun.
    \
        Operam Reipub. tribuere. Cic. Travailler pour la Republique.
    \
        Palmam mensarum alicui pisci tribuere. Plin. Luy bailler le pris par dessus touts autres metz et viandes.
    \
        Praemia benemeritis tribuere. Caes. Payer les gages.
    \
        Precibus alicuius aliquid tribuere. Ouid. Conceder, Octroyer, Faire quelque chose pour les prieres d'aucun.
    \
        Primas prato tribuerunt veteres in agricolatione. Columella. Ont plus estimé les prez, quant est question de labour, Ils leur ont donné le pris.
    \
        Tibi istius generis in scribendo priores partes tribuo, quam mihi. Cic. Je t'estime plus que moy en telle maniere d'escripture, Je te baille le premier lieu, Je te cede.
    \
        Suum cuique tribuere. Cicero. Bailler à chascun ce qui luy appartient.
    \
        Tempus alicui rei tribuere. Cic. Employer quelque temps, S'y occuper quelque temps.
    \
        Valetudini aliquid tribuere. Cic. Avoir esgard à sa santé.
    \
        Veniam tribuere. Quintil. Bailler pardon, Pardonner.
    \
        Tributum est, Impersonale. Cicero, Id quod optimo cuique natura tributum est. Est baillé.

    Dictionarium latinogallicum > tribuo

  • 11 Neminem laede

    см. тж. Neminem laedere ; см. Suum cuique
    Никому не вреди.
    - Neminem laede, господин аббат! Я вам чистосердечно признался и просил извинить меня. (П. Д. Боборыкин, В чужом поле.)
    Каждый волен выбирать цели и средства своей деятельности, но с тем, чтобы он уважал личное достоинство всех других, то есть, чтобы он ограничивал свою свободу условием совместного существования с другими. В популярной форме этот закон выражается известными изречениями: не обижай никого (nemine laede) и воздавай каждому свое (suum cuique tribue)... (Б. Н. Чичерин, История политических учений.)
    Здесь говорилось об относительном характере справедливости, которая поэтому будто бы не поддается определению. Но юрист так смотреть не может. Для него справедливость определена вполне точно: neminem laedere, suum cuique tribuere... Недаром римляне называли ее fundamentum regnorum! (А. Ф. Кони, Общеимперское законодательство для Финляндии.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Neminem laede

  • 12 suus

    свой: 1) его собственный, ему принадлежащий (1. 5 D. 2, 1);

    suo iure uti (1. 55. 155 § 1 D. 50, 17. 1. 5 § 6 D. 44, 4. § 5 eod. 1. 6 § 12 D. 42, 8. 1. 28 § 1 D. 16, 1);

    litem suam facere (см. lis. s. 1); (1. 14 § 1 D. 16, 3);

    sua morte (естественная смерть) (1. 28 pr. D. 38, 2);

    aes suum, прот. alienum (см. aes s. 3).

    2) самовластный (1. 50 pr. § 4 D. 32. 1. 28 pr. D. 38, 2. 1. 1 pr. 1. 4 D. 1, 6. 1. 17 D. 3, 2);

    si sui iuris sumus (1. 20 pr. D. 46, 2);

    sui arbitrii esse;

    qui suus non est = furiosus (1. 7 § 9 D. 42, 4).

    3) = определенный, надлежащий (1. 43 § 1 D. 23, 3. 1. 8 § 3 D. 13, 7. 1. 12 D. 22, 1. 1. 25 § 3 D. 19, 2. 1. 58 pr. D. 7, 1); соответственный, соразмерный: suo pretio vendere res (1. 9 D. 25, 2); надлежaщий = competens, suus iudex (1. 11 C. 6, 50. 1. 1 C. 7, 14. 1. 1 C. 9, 20. 1. 2 C. 11, 29). 4) находящийся под властью отца, принадлежащий к известной семье;

    suus (heres) (не heres suus = свой наследник, напр. 1. 5 D. 11, 7); нисходящий покойника, находившийся под его властью в момент смерти (§ 2 I. 2, 19. 1. 7 § 18 D. 2, 14. 1. 11. 29 § 12 seq. D. 28, 2. 1. 13 D. 28, 3);

    sua heres, напр. дочь, жена, которая считалась "вместо дочери" (1. 9 D. 37, 7);

    cui suus heres nec escit (L. XII. tab. V. 4);

    liberi, qui propter capitis deminutionem desierunt sui heredes esse (1. 6 § 1 D. 37, 1);

    ius sui (1. 1 § 15 D. 35, 3);

    sui, свои, ближайшие родственники, домашние, a suscustodiri = per necessarios contineri (1. 14 cf. 1. 13 § 1 D. 1, 18. 1. 6 § 2 D. 9, 3. 1. 3, § ll D. 43, 29. 1. 1 § 10 D. 48, 16. 1. 1 § 4 D. 48, 8. 1. 1 § 1 D. 2, 10. 1. 73 § 1 D. 23, 3. 1. 21 § 1 D. 24, 1);

    sui обозн. тк. единоземцы, сограждане (1. 8 § 5 D. 50, 5).

    5) то, что кому следует, suum cuique tribuere (1. 31 § 1 D. 16, 3. § 3 I. 1, 1); принадлежащий кому-нб., составляющий собственность кого-нб. (1. 27 § 2 cf. § 4. 1. 34. pr. D. 34, 2. 1. 73. cf. 1. 71. 72 D. 32);

    suos facere fructus (1. 62 pr. D. 17, 1. 1. 25 pr. 45 D. 22, 1. 1. 10 § 1 D. 41, 1. 1. 15. 30 § 1 D. 36, 1);

    de suo erogare, dare (1. 34 D. 3, 5. 1. 31 § 1 D. 16, 3);

    suum petere (1. 7 D. 22, 6);

    consequi (1. 27 § 1 D. 4, 4);

    percipere (l. 36 D. 46, 1);

    recipere (1. 44 D. 12, 6. 1. 21 pr. D. 39, 5);

    pro suo (прот. animo heredis) gerere (1. 20 § 1 D. 29, 2);

    pro suo possidere (tit. D. 41, 10. 1. 1 § 9 D. 9, 3. 1. 26 D. 39, 2. 1. 1 § 11 D. 39, 3).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > suus

  • 13 sein [1]

    1. sein, Pronom. poss.,suus (wenn es auf das [2112] Subjekt im Satze geht, Ggstz. meus, tuus).eius. illius (wenn es nicht auf das Subjekt im Satze sich bezieht, Ggstz. nostri, vestri). – suus proprius. eius proprius (sein eigen, ihm eigentümlich, ersteres, wenn es auf das Hauptwort, letzteres, wenn es nicht auf das Hauptwort im Satze geht). – Doch wird »sein« im Latein. nur dann ausgedrückt, wenn der Nachdruck darauf liegt od. der Begriff des Besitzes hervorgehoben werden soll. – sein jetziger, hic, haec, hoc. – es soll an seiner Stelle gesagt werden, aus welchem Grunde etc., dicetur certo loco, quā ratione etc. – jmd. zu dem seinen (seinigen) machen, alqm suum facere. – etwas zu dem seinen (seinigen) machen, alqd communicare (z.B. res adversas, pericula). – die Seinen (Seinigen), sui: jedem das Seine (Seinige) geben, suum cuique tribuere.

    deutsch-lateinisches > sein [1]

  • 14 ius

    1) право, a) в объективном смысле б) обнимает собой правила и нормы, определяющие порядок совместной жизни людей - это, так сказать, norma agendi, Rechtsordnung, Gesetz, Ge und Verbot): iuris praecepta sunt haec: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere (1. 10 § 1 D. 1, 1. 1. 40 D. 1, 3. 1. 2 D. 1, 4. 1. 32 pr. D. 1, 3. 1. 6 § 1 D. 1, 1. cf. § 3. 9 J. 1, 2);

    ius naturale, gentium, civile;

    ius legitimum, solenne - honorarium, praetorium;

    ius publicum - privatum;

    iuris auctoritas (см. s. 3.), ratio (см.), forma (см. 1. e.);

    observatio et lex iuris (1. 14 pr. D. 29, 7);

    iuris ignorantia, error (см.), dubitatio (1. 85 § 2 D. 50, 17. 1. 2 § 43. D. 1, 2. 1. 2 § 11 eod. 1. 9 D. 1, 3);

    quid iuris sit? (1. 11 D. 18, 6. 1. 7 § 2 D. 20, 5. 1. 18 pr. D. 24, 1. 1. 30 D. 26, 2);

    id iuris est (1. 5 D. 13, 7);

    hoc s. eo iure utimur (1. 4 D. 2, 15. 1. 7 D. 28, 2. 1. 4 pr. D. 28, 6. 1. 152 pr. D. 50, 17);

    iure (non) valere (1. 54 D. 12, 6. 1. 31 pr. D. 39, 5. 1. 8 § 2 D. 29, 7. 1. 31 D. 28, 2. 1. 1 D. 5, 3. 1. 2 § 1 D. 29, 3. 1. 12 § 1 D. 37, 4. 1. 1 D. 28, 3. 1. 5 pr. 1. 24 D. 34, 9. 1. 6 pr. D. 48, 10. 1. 25 pr. 1. 38 D. 1, 7. 1. 3 § 1 D. 26, 2. 1. 39 § 2 D. 26, 7);

    iure quaesiti liberi прот. vulgo quaes. (1. 18 D. 38, 2); (l. 34 § 1 D. 23, 2. 1. 100 D. 50, 17. 1. 127 § 5 D. 45, 1);

    iure vindicare (1. 56 D. 26, 7. 1. 34 § 1 D. 4, 4. 1. 30 D. 42, 5);

    iure solutione liberari (1. 88 D. 46, 3. 1. 60 D. 46, 1);

    ipso iure (см. ipse s. c. 1. 19 D. 49, 1. 1. 1 pr. D. 47, 10. cf. 1. 3 D. 1, 1. 1. 5 § 1 D. 9, 2. 1. 1 pr. 1. 20 § 11 D. 39, 1);

    iure licito - per iniuriam (1. 3 § 1 D. 4, 2); в) правило, положение, источник права, lege vel quo alio iuri agere etc. (1. 3 D. 1, 14. 1. 131 § 1 D. 5, 16. 1. 5 pr. D. 22, 3. 1. 45 pr. D. 23, 2. 1. 82 D. 50, 17. 1. 52 § 3 D. 2, 14);

    ius S Cti inducere (1. 3 § 2 D. 38, 4);

    iura condere, reddere, interpretari (§ 8 J. 1, 2. 1. 2. 10. 13. D. 1, 2. 1. 2 § 8 eod.);

    scripta iura (1. 35 D. 1, 3. 1. 1 D. 12, 1. 1. 2 D. 29, 1);

    vetustatis iura (1. 4 § 2 C. 6, 38); г) право в силу судебного решения, ius facit pronunciatio (1. 50 § 1 D. 30);

    ius fieri ex sententia iudicis (1. 17 § 1 D. 5, 2);

    si perlusorio iudicio actum sit - an ius faciat iudex? (1. 14 pr. D. 49, 1); д) особ. обоз. ius правило гражд. права против. преторскому праву (Gai. II. 32); отсюда ipso iure, уже по гражд. праву (см. ipse s. 3); (1. 60 D. 41, 1. 1. 1 pr. D. 7, 4. 1. 1 § 1 D. 2, 12). С другой стороны, под ius понимают также преторское право (ius honorarium, praetorium) и ius dicere, statuere, reddere относятся к постановлениям и решениям сановников, которые имели судебную власть (1. 1 D. 2, 1. 1. 10 eod. 1. 14 eod. 1. 18 eod. 1. 20 eod. 1. 1 § 1 D. 2, 3. 1. 2 § 13 D. 1, 2. 1. 26 D. 39, 3. 1. 7 § 2 D. 1, 16. 1. 26 § 4 D. 4, 6. 1, 25 C. 2, 13. 1. 2 § 1 D. 16, 1. 1. 16 D. 1, 18);

    ius dicere de capite civis rom. (1. 2 § 23 D. 1, 2);

    dies, quibus ius Praetor reddit (1. 1 D. 44, 3. 1. 11 D. 1, 1. 1. 1 § 1 D. 2, 2);

    iniquum ius adversus aliq. impetrare (1. 3 pr. eod.); е) наука права: ius est ars boni et aequi (1. 1 pr. D. 1, 1. 1. 1 cit. 1. 1 D. 1, 22. 1. 9 § 4 D. 48, 19. 1. 4 D. 50, 13);

    b) в субъективном смысле - есть свободная воля человека, способность свободного действия (facultas agendi, Befugniss, Berechtigung): nemo plus iuris ad alium transferre potest, quam ipse haberet (1. 54. cf. 1. 160 § 2 D. 50, 17);

    nullus videtur dolo (s. vim) facere, qui suo iure utitur (1. 55. 155 § 1 eod. 1. 175 § 1 eod.);

    ius suum conservare (1. 41 D. 1; 3);

    nihil iuris habere (1. 49 D. 5, 3. 1. 15 D. 40, 4. 1. 15 § 33 D. 39, 2. 1. 181 D. 50, 16. 1. 21 § 1 D. 20, 4. 1. 78 § 4 D. 31. 1. 30 pr. D. 39, 2. 1. 13 § 1. 1. 19 pr. eod. 1. 25 D. 8, 6. cf. 1. 1 § 19 D. 43, 20);

    ius in rem habere (1. 20 D. 32. 1. 1 pr. B. 13, 3);

    iuris velut possessor (1. 18 § 1 D. 5, 3);

    iura praediorum = servitutes (1. 1 § 1 D. 1, 8. 1. 2. 6 D. 8, 2. 1. 3 D. 8, 6. 1. 11 § 3 D. 20, 1. 1. 86 D. 50, 16. 1, 23 eod.);

    viam aut aliquod ius fundi emere (1. 20 D. 8, 1);

    ius crediti, debiti (1. 12 § 2. 1. 13 D. 4, 2. 1. 21 § 1 D. 29, 5);

    ius testandi, testamenti faciendi (1. 6 pr. D. 28, 1. 1. 13 § 2 D. 36, 1);

    ius donandi, vendendi, concedendi (1. 163 D. 50, 17. 1. 32 D. 23, 2. 1. 4 D. 40, 10. 1. 14 D. 1, 7);

    sui iuris persecutio (1. 46 D. 2, 14);

    iuris experiundi causa vocare (1. 1 D. 2, 14); обоз. тк. совокупность всех имущественных прав известного лица: succedere, successio in ius demortui, in omne s. universum ius (1. 13 § 1 D. 21, 3. 1. 37 D. 29, 2. 1. 3 pr. D. 37, 1. 1. 11 D. 44, 3. 1. 24 D. 50, 16. 1. 128 § 1 D. 50, 17. 1. 9 § 12 D. 28, 5. § 11 J. 2, 20);

    c) = potestas, quaedam personae sui iuris sunt;

    quaedam alieno iuri subiectae (pr. J. 1, 8. 1. 1 pr. D. 1, 6. 1. 3 § 3 D. 24, 1. 1. 5 § 6 D. 26, 8. 1. 7 pr. D. 4, 5. 1. 14 § 3 D. 36, 2. 1. 50 pr. § 4 D. 32. 1. 38 pr. D. 38, 2);

    proprii i. constitutus (1. 15 C. 5, 3);

    d) = status напр. emancipari a patre adoptivo, atque ita pristinum ius recuperare (1. 33 cf. 1. 18 D. 1, 7);

    e) = conditio s. 1, causa s. 5.напр. ius actoris deterius facere, прот. in eadem causa sistere (1. 1 § 1 D. 2, 9. 1. 126 D. 50, 16. 1. 15 D. 13, 7. 1. 29 § 2 D. 20, 1. 1. 8 D. 33, 10. 1. 12 § 42 D. 33, 7): f) отношение (1. 12 D. 1, 1. 1. 23 D. 1, 7).

    2) = iudicium, суд (как место) (1. 11 D. 1, 1. 1. 4 § 1 D. 11, 1); напр. in ius vocare (tit. D. 2, 4 7);

    produci (1. 5 § 2 D. 2, 7. 1. 23 § 4 D. 28, 5);

    ad quem de ea re ius s. in iure aditum erit (1. 6 D. 2, 12. 1. 2 § 1 D. 16, 1);

    in iure sisti (1. 4 pr. D. 2, 4. 1. 1 § 2. 8 D. 3, 1. tit. D. 11, 1);

    respondere (1. 26 § 3. 1. 27 § 1 D. 9, 4);

    confiteri (1. 1 § 7 D. 38, 5. 1. 29 § 1 D. 39, 5. 1. 56 D. 42, 1);

    pecuniam offerre (1. 56 § 1 D. 17, 1);

    in iure cedere, cessio (см. cedere s. 3. 1. 9 D. 42, 3).

    3) = iudicium, судебное рассмотрение дела, dies, in quibus debent iura differri (1. 7 C. 3, 12)

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > ius

  • 15 Предписания закона сводятся к следующему: честно жить, не обижать других, каждому воздавать по заслугам

    Juris praecepta sunt: honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Предписания закона сводятся к следующему: честно жить, не обижать других, каждому воздавать по заслугам

  • 16 Справедливость есть постоянная и неизменная воля каждому воздавать по заслугам

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Справедливость есть постоянная и неизменная воля каждому воздавать по заслугам

  • 17 Честно жить, не делать зла другим, каждому воздавать свое

    Honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Честно жить, не делать зла другим, каждому воздавать свое

  • 18 jure

    1.
    jūs, jūris, n. [kindred to Sanscr. yūsh, the same; cf. Gr. zômos], broth, soup, sauce (class.):

    cum una multa jura confundit cocus,

    Plaut. Most. 1, 3, 120:

    quo pacto ex jure hesterno panem atrum vorent,

    Ter. Eun. 5, 4, 17:

    in jus vocat pisces cocus,

    Varr. R. R. 3, 9:

    negavit, se jure illo nigro delectatum,

    Cic. Tusc. 5, 34, 98:

    in ea cena cocus meus praeter jus fervens nihil potuit imitari,

    id. Fam. 9, 20, 2:

    tepidum,

    Hor. S. 1, 3, 81:

    male conditum,

    id. ib. 2, 8, 69.—In a sarcastic lusus verbb.: Verrinum, hog-broth, or the justice of Verres, Cic. Verr. 2, 1, 46, § 121.—
    II.
    Transf., juice, mixture:

    addita creta in jus idem,

    the juice of the purple-fish, Plin. 35, 6, 26, § 44.
    2.
    jūs, jūris ( gen. plur. jurum for jurium, Plaut. Ep. 3, 4, 86; Cato ap. Charis. p. 72 and 109 P.:

    juribus,

    Dig. 13, 5, 3, § 1; Charis. p. 19: jure, arch. dat., Liv. 42, 28, 6; Corp. Ins. Lat. 198, 31), n. [kindred with Sanscr. yu, to join; cf. zeugnumi, jungo, qs. the binding, obliging; cf. lex from ligo], right, law, justice.
    I.
    Lit. (class.; in plur. very rare, except in nom. and acc.), that which is binding or obligatory; that which is binding by its nature, right, justice, duty:

    juris praecepta sunt haec, honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere,

    Just. Inst. 1, 1, 3: jus naturale est quod natura omnia animalia docuit...videmus etenim cetera quoque animalia istius juris perita censeri, Dig. 1, 1, 1, § 3; Just. Inst. 1, 2 prooem.: omnes boni ipsam aequitatem et jus ipsum amant;

    per se jus est appetendum,

    Cic. Leg. 1, 18, 48: Gy. Amabo, hicine istuc decet? Le. Jusque fasque est, Plaut. As. 1, 1, 20:

    jus hic orat,

    id. Trin. 5, 2, 37; id. Ps. 1, 5, 123:

    omnium legum atque jurium fictor, conditor cluet,

    id. Ep. 3, 4, 90:

    jus hominum situm est in generis humani societate,

    Cic. Tusc. 1, 26, 64:

    tenere,

    id. Caecin. 11:

    obtinere,

    to maintain, id. Quint. 9:

    de jure alicui respondere,

    to lay down the law, id. de Or. 2, 33, 142:

    respondere,

    id. Leg. 1, 4, 12: dicere, to pronounce judgment, give a judicial decision, as, e. g. the prætor:

    a Volcatio, qui Romae jus dicit,

    id. Fam. 13, 14; Verg. A. 7, 246; cf.:

    jura dare,

    id. ib. 1, 507:

    praetor quoque jus reddere dicitur, etiam cum inique decernit,

    Dig. 1, 1, 11: quid dubitas dare mihi argentum? S. Jus petis, fateor, you ask what is right, reasonable, Plaut. Ps. 5, 2, 16:

    jus publicum,

    common right, Ter. Phorm. 2, 3, 65:

    jura communia,

    equal rights, Cic. Div. 1, 5:

    divina ac humana,

    id. Off. 1, 26:

    belli,

    id. Div. 2, 77:

    gentium,

    the law of nations, id. Off. 3, 5:

    quod naturalis ratio inter omnes homines constituit, id apud omnes populos peraeque custoditur, vocaturque jus gentium,

    Gai. Inst. 1, 1:

    civile,

    the civil law, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 109: quod quisque populus ipse sibi jus constituit, id ipsius proprium est vocaturque jus civile, Gai Inst. 1, 1:

    pontificium,

    Cic. Dom. 13, 34:

    praediatorium,

    id. Balb. 20:

    conjugialia,

    Ov. M. 6, 536:

    jus est, apponi pernam frigidam,

    Plaut. Pers. 1, 3, 26:

    jus fasque est,

    human and divine right, id. Cist. 1, 1, 22:

    juris nodos solvere,

    Juv. 8, 50.— Abl.: jūrĕ, adverb., with justice, justly:

    jure in eum animadverteretur,

    Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:

    jure ac merito,

    id. ib. 2, 5, 67, § 172; id. Cat. 3, 6, 14; Juv. 2, 34:

    et jure fortasse,

    id. Tusc. 3, 12, 26:

    et fortasse suo jure,

    id. Fin. 5, 2, 4:

    te ipse, jure optimo, merito incuses licet,

    with perfect justice, Plaut. Most. 3, 2, 24:

    optimo jure,

    Cic. Off. 1, 31, 111; cf.: pleno jure, Gai Inst. 1, 5, 14:

    justo jure,

    Liv. 21, 3, 4; cf.

    opp. to injuria: non quaero, jure an injuria sint inimici,

    Cic. Verr. 2, 2, 61, § 150: summum jus, the extremity or utmost rigor of the law:

    non agam summo jure tecum,

    id. ib. 2, 5, 2, §

    4: ex quo illud, Summum jus, summa injuria, factum est jam tritum sermone proverbium,

    id. Off. 1, 10, 33;

    so opp. (aequum et bonum habere quod defendant), si contra verbis et litteris, et, ut dici solet, summo jure contenditur,

    id. Caecin. 23, 65.
    II.
    Transf.
    A.
    A place where justice is administered, a court of justice:

    in jus ambula,

    come before a magistrate, Plaut. Rud. 3, 6, 22; Ter. Phorm. 5, 7, 43:

    in jus ire,

    Nep. Att. 6, 4:

    cum ad praetorem in jus adissemus,

    Cic. Verr. 2, 4, 65, § 147:

    in jus acres procurrunt,

    Hor. S. 1, 7, 20:

    aliquem in jus vocare,

    Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187; Hor. S. 2, 5, 29:

    aliquem in jus rapere,

    id. ib. 1, 9, 77;

    2, 3, 72: trahere,

    Juv. 10, 87.—
    B.
    Justice, justness of a thing:

    absolverunt, admiratione magis virtutis, quam jure causae,

    Liv. 1, 26.—
    C.
    Legal right, power, authority, permission:

    cum plebe agendi,

    Cic. Leg. 2, 12, 31:

    materiae caedendae,

    Liv. 5, 55.—Of particular rights: jus eundi, a right of way, Gai Inst. 2, 31:

    jus agendi, aquamve ducendi,

    id. ib.:

    altius tollendi vel prospiciendi,

    id. ib. 4, 3: jus civitatis, the right to obtain the privileges of citizenship (cf. civitas;

    v. Krebs, Antibarb. p. 640),

    Cic. Arch. 5, 11; id. Caecin. 34, 98; 35, 102; id. Verr. 2, 4, 11,§ 26:

    jus capiendi,

    Juv. 1, 56:

    testandi,

    id. 16, 51; cf. 6, 217: jus trium liberorum, Sen. ap. Lact. 1, 16, 10:

    patrium,

    the power of life and death over their children, Liv. 1, 26:

    homines recipere in jus dicionemque,

    id. 21, 61:

    sub jus judiciumque regis venire,

    id. 39, 24:

    (homo) sui juris,

    his own master, independent, Cic. Verr. 2, 1, 7, § 18:

    jus ad mulieres,

    over the women, Plaut. Cas. 2, 2, 22:

    ut eodem jure essent, quo fuissent,

    Cic. Verr. 2, 3, 6, § 13; cf.:

    melius, quod nil animis in corpora juris natura indulget,

    Juv. 2, 139.— The legal forms of the old jurists:

    jus Flavianum,

    Dig. 1, 2, 2, § 7.

    Lewis & Short latin dictionary > jure

  • 19 jus

    1.
    jūs, jūris, n. [kindred to Sanscr. yūsh, the same; cf. Gr. zômos], broth, soup, sauce (class.):

    cum una multa jura confundit cocus,

    Plaut. Most. 1, 3, 120:

    quo pacto ex jure hesterno panem atrum vorent,

    Ter. Eun. 5, 4, 17:

    in jus vocat pisces cocus,

    Varr. R. R. 3, 9:

    negavit, se jure illo nigro delectatum,

    Cic. Tusc. 5, 34, 98:

    in ea cena cocus meus praeter jus fervens nihil potuit imitari,

    id. Fam. 9, 20, 2:

    tepidum,

    Hor. S. 1, 3, 81:

    male conditum,

    id. ib. 2, 8, 69.—In a sarcastic lusus verbb.: Verrinum, hog-broth, or the justice of Verres, Cic. Verr. 2, 1, 46, § 121.—
    II.
    Transf., juice, mixture:

    addita creta in jus idem,

    the juice of the purple-fish, Plin. 35, 6, 26, § 44.
    2.
    jūs, jūris ( gen. plur. jurum for jurium, Plaut. Ep. 3, 4, 86; Cato ap. Charis. p. 72 and 109 P.:

    juribus,

    Dig. 13, 5, 3, § 1; Charis. p. 19: jure, arch. dat., Liv. 42, 28, 6; Corp. Ins. Lat. 198, 31), n. [kindred with Sanscr. yu, to join; cf. zeugnumi, jungo, qs. the binding, obliging; cf. lex from ligo], right, law, justice.
    I.
    Lit. (class.; in plur. very rare, except in nom. and acc.), that which is binding or obligatory; that which is binding by its nature, right, justice, duty:

    juris praecepta sunt haec, honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere,

    Just. Inst. 1, 1, 3: jus naturale est quod natura omnia animalia docuit...videmus etenim cetera quoque animalia istius juris perita censeri, Dig. 1, 1, 1, § 3; Just. Inst. 1, 2 prooem.: omnes boni ipsam aequitatem et jus ipsum amant;

    per se jus est appetendum,

    Cic. Leg. 1, 18, 48: Gy. Amabo, hicine istuc decet? Le. Jusque fasque est, Plaut. As. 1, 1, 20:

    jus hic orat,

    id. Trin. 5, 2, 37; id. Ps. 1, 5, 123:

    omnium legum atque jurium fictor, conditor cluet,

    id. Ep. 3, 4, 90:

    jus hominum situm est in generis humani societate,

    Cic. Tusc. 1, 26, 64:

    tenere,

    id. Caecin. 11:

    obtinere,

    to maintain, id. Quint. 9:

    de jure alicui respondere,

    to lay down the law, id. de Or. 2, 33, 142:

    respondere,

    id. Leg. 1, 4, 12: dicere, to pronounce judgment, give a judicial decision, as, e. g. the prætor:

    a Volcatio, qui Romae jus dicit,

    id. Fam. 13, 14; Verg. A. 7, 246; cf.:

    jura dare,

    id. ib. 1, 507:

    praetor quoque jus reddere dicitur, etiam cum inique decernit,

    Dig. 1, 1, 11: quid dubitas dare mihi argentum? S. Jus petis, fateor, you ask what is right, reasonable, Plaut. Ps. 5, 2, 16:

    jus publicum,

    common right, Ter. Phorm. 2, 3, 65:

    jura communia,

    equal rights, Cic. Div. 1, 5:

    divina ac humana,

    id. Off. 1, 26:

    belli,

    id. Div. 2, 77:

    gentium,

    the law of nations, id. Off. 3, 5:

    quod naturalis ratio inter omnes homines constituit, id apud omnes populos peraeque custoditur, vocaturque jus gentium,

    Gai. Inst. 1, 1:

    civile,

    the civil law, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 109: quod quisque populus ipse sibi jus constituit, id ipsius proprium est vocaturque jus civile, Gai Inst. 1, 1:

    pontificium,

    Cic. Dom. 13, 34:

    praediatorium,

    id. Balb. 20:

    conjugialia,

    Ov. M. 6, 536:

    jus est, apponi pernam frigidam,

    Plaut. Pers. 1, 3, 26:

    jus fasque est,

    human and divine right, id. Cist. 1, 1, 22:

    juris nodos solvere,

    Juv. 8, 50.— Abl.: jūrĕ, adverb., with justice, justly:

    jure in eum animadverteretur,

    Cic. Verr. 2, 5, 8, § 19:

    jure ac merito,

    id. ib. 2, 5, 67, § 172; id. Cat. 3, 6, 14; Juv. 2, 34:

    et jure fortasse,

    id. Tusc. 3, 12, 26:

    et fortasse suo jure,

    id. Fin. 5, 2, 4:

    te ipse, jure optimo, merito incuses licet,

    with perfect justice, Plaut. Most. 3, 2, 24:

    optimo jure,

    Cic. Off. 1, 31, 111; cf.: pleno jure, Gai Inst. 1, 5, 14:

    justo jure,

    Liv. 21, 3, 4; cf.

    opp. to injuria: non quaero, jure an injuria sint inimici,

    Cic. Verr. 2, 2, 61, § 150: summum jus, the extremity or utmost rigor of the law:

    non agam summo jure tecum,

    id. ib. 2, 5, 2, §

    4: ex quo illud, Summum jus, summa injuria, factum est jam tritum sermone proverbium,

    id. Off. 1, 10, 33;

    so opp. (aequum et bonum habere quod defendant), si contra verbis et litteris, et, ut dici solet, summo jure contenditur,

    id. Caecin. 23, 65.
    II.
    Transf.
    A.
    A place where justice is administered, a court of justice:

    in jus ambula,

    come before a magistrate, Plaut. Rud. 3, 6, 22; Ter. Phorm. 5, 7, 43:

    in jus ire,

    Nep. Att. 6, 4:

    cum ad praetorem in jus adissemus,

    Cic. Verr. 2, 4, 65, § 147:

    in jus acres procurrunt,

    Hor. S. 1, 7, 20:

    aliquem in jus vocare,

    Cic. Verr. 2, 2, 76, § 187; Hor. S. 2, 5, 29:

    aliquem in jus rapere,

    id. ib. 1, 9, 77;

    2, 3, 72: trahere,

    Juv. 10, 87.—
    B.
    Justice, justness of a thing:

    absolverunt, admiratione magis virtutis, quam jure causae,

    Liv. 1, 26.—
    C.
    Legal right, power, authority, permission:

    cum plebe agendi,

    Cic. Leg. 2, 12, 31:

    materiae caedendae,

    Liv. 5, 55.—Of particular rights: jus eundi, a right of way, Gai Inst. 2, 31:

    jus agendi, aquamve ducendi,

    id. ib.:

    altius tollendi vel prospiciendi,

    id. ib. 4, 3: jus civitatis, the right to obtain the privileges of citizenship (cf. civitas;

    v. Krebs, Antibarb. p. 640),

    Cic. Arch. 5, 11; id. Caecin. 34, 98; 35, 102; id. Verr. 2, 4, 11,§ 26:

    jus capiendi,

    Juv. 1, 56:

    testandi,

    id. 16, 51; cf. 6, 217: jus trium liberorum, Sen. ap. Lact. 1, 16, 10:

    patrium,

    the power of life and death over their children, Liv. 1, 26:

    homines recipere in jus dicionemque,

    id. 21, 61:

    sub jus judiciumque regis venire,

    id. 39, 24:

    (homo) sui juris,

    his own master, independent, Cic. Verr. 2, 1, 7, § 18:

    jus ad mulieres,

    over the women, Plaut. Cas. 2, 2, 22:

    ut eodem jure essent, quo fuissent,

    Cic. Verr. 2, 3, 6, § 13; cf.:

    melius, quod nil animis in corpora juris natura indulget,

    Juv. 2, 139.— The legal forms of the old jurists:

    jus Flavianum,

    Dig. 1, 2, 2, § 7.

    Lewis & Short latin dictionary > jus

  • 20 воздавать

    tribuere, o, ui, utum (suum cuique; alicui honorem); compensare [1]; reddere, o, didi, ditum; persolvere, o, ui, utum

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > воздавать

См. также в других словарях:

  • Suum cuique tribuere. — См. Всякому свое …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • suum cuique tribuere — /s(y)uwam k(yuw)aykwiy trabyuwariy/ To render to everyone his own. One of the three fundamental maxims of the law laid down by Justinian …   Black's law dictionary

  • suum cuique tribuere — Unto each shall be rendered that which is his …   Ballentine's law dictionary

  • Suum Cuique — Stern des Schwarzen Adlerordens Tor des KZ Buchenwald. Jedem das Seine, lateinisch suum cuique, ist einer der klassischen Grundsätze des Rechts. In …   Deutsch Wikipedia

  • Suum cuique — Stern des Schwarzen Adlerordens Tor des KZ Buchenwald. Jedem das Seine, lateinisch suum cuique, ist einer der klassischen Grundsätze des Rechts. In …   Deutsch Wikipedia

  • juris praecepta sunt haec: honeste vivere; alterum non Isedere; suum cuique tribuere — /juras prasepta sant hiyk: (h)onestiy vivariy; oltaram non liydariy; s(y)uwam k(yuw)aykwiy trabyuwariy/ These are the precepts of the law: To live honorably; to hurt nobody; to render to every one his due …   Black's law dictionary

  • juris praecepta sunt haec: honeste vivere; alterum non Isedere; suum cuique tribuere — /juras prasepta sant hiyk: (h)onestiy vivariy; oltaram non liydariy; s(y)uwam k(yuw)aykwiy trabyuwariy/ These are the precepts of the law: To live honorably; to hurt nobody; to render to every one his due …   Black's law dictionary

  • Honeste vivere, alteri non laedere suum cuique tribuere — Live honorably, injure no one else, render to each man that which is his …   Ballentine's law dictionary

  • Juris praecepta sunt haec, honeste vivere, alterum non laedere, suum cuique tribuere — The precepts of the law are these, to live honestly, not to injure another, and to give to each one his due …   Ballentine's law dictionary

  • Jedem das seine — Stern des Schwarzen Adlerordens Tor des KZ Buchenwald. Jedem das Seine, lateinisch suum cuique, ist einer der klassischen Grundsätze des Rechts. In d …   Deutsch Wikipedia

  • Jedem das Seine — Stern des Schwarzen Adlerordens …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»