-
1 susurrator
susurrātor, ōris m.шептун, сплетник Caelius ap. C, Eccl -
2 susurro
I —, —, āre [ susurrus I ]1) жужжать ( apes susurrant V)2) свистеть ( ventus susurrans V); шелестеть ( platănus susurrat Calp)3) шептать(ся) ( cum aliquo O)4) напевать вполголоса ( cantĭca Nili M); бормотать ( versum Persii Lampr)II susurro, ōnis m. Eccl = susurrator
См. также в других словарях:
susurrador — ► adjetivo/ sustantivo Que susurra: ■ el viento susurrador entraba por las rendijas. SINÓNIMO susurrante * * * susurrador, a adj. y n. Que susurra. * * * susurrador, ra. (Del lat. susurrātor). adj. Que susurra. U. t. c. s. * * * ► … Enciclopedia Universal
susurrador — susurrador, ra (Del lat. susurrātor). adj. Que susurra. U. t. c. s.) … Diccionario de la lengua española