-
1 superbificus
sŭperbĭfĭcus, a, um Sen. qui rend fier, qui enorgueillit.* * *sŭperbĭfĭcus, a, um Sen. qui rend fier, qui enorgueillit.* * *Superbificus, pen. cor. Adiectiuum. Senec. Qui fait l'homme orgueilleux. -
2 superbificus
superbificus, a, um (superbus u. facio), übermütig machend, Sen. Herc. fur. 48.
-
3 superbificus
superbificus, a, um (superbus u. facio), übermütig machend, Sen. Herc. fur. 48.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > superbificus
-
4 superbificus
sŭperbĭfĭcus, a, um, adj. [superbusfacio], proud-making, that renders proud:manus,
Sen. Herc. Fur. 58. -
5 superbificus
a, um [ superbus + facio ]внушающий гордость SenT
Перевод: с латинского на все языки
со всех языков на латинский- Со всех языков на:
- Латинский
- С латинского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский