-
1 subpetiae
sup-pĕtĭae ( subp-), ārum, f. [suppeto], that which comes to aid one, aid, assistance, succor (ante-class. and post-Aug.; used only in nom. and acc.; syn.:auxilium, subsidium): auxilia mihi et suppetiae sunt domi,
Plaut. Ep. 5, 2, 12:non metuo meae quin uxori latae suppetiae sient,
id. Am. 5, 1, 54; id. Ep. 5, 1, 52; id. Mil. 4, 2, 62; id. Rud. 3, 2, 10; 4, 4, 39; id. Men. 5, 7, 14; Suet. Vesp. 4:piscibus ad suppetias uti,
App. Mag. p. 299, 33:suppetias ferre,
Amm. 16, 4, 3; App. M. 6, p. 184, 39.—The acc. suppetias sometimes occurs with verbs of motion for ad suppetias (to go, come, send, etc.), to any one's assistance:nae tibi, suppetias tempore adveni modo,
Plaut. Men 5, 7, 31:venire, Auct. B. Afr. 5: proficisci,
id. ib. 25:ire,
id. ib. 39:occurrere,
id. ib. 66;68: accurrere,
App. M. 9, p. 234. -
2 suppetiae
sup-pĕtĭae ( subp-), ārum, f. [suppeto], that which comes to aid one, aid, assistance, succor (ante-class. and post-Aug.; used only in nom. and acc.; syn.:auxilium, subsidium): auxilia mihi et suppetiae sunt domi,
Plaut. Ep. 5, 2, 12:non metuo meae quin uxori latae suppetiae sient,
id. Am. 5, 1, 54; id. Ep. 5, 1, 52; id. Mil. 4, 2, 62; id. Rud. 3, 2, 10; 4, 4, 39; id. Men. 5, 7, 14; Suet. Vesp. 4:piscibus ad suppetias uti,
App. Mag. p. 299, 33:suppetias ferre,
Amm. 16, 4, 3; App. M. 6, p. 184, 39.—The acc. suppetias sometimes occurs with verbs of motion for ad suppetias (to go, come, send, etc.), to any one's assistance:nae tibi, suppetias tempore adveni modo,
Plaut. Men 5, 7, 31:venire, Auct. B. Afr. 5: proficisci,
id. ib. 25:ire,
id. ib. 39:occurrere,
id. ib. 66;68: accurrere,
App. M. 9, p. 234.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Английский