Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

sulpur

  • 1 sulpur

    sulpur und Abgeleitete, s. sulphuretc.

    lateinisch-deutsches > sulpur

  • 2 sulpur

    sulpur und Abgeleitete, s. sulphur etc.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sulpur

  • 3 sulpur

    sulfur (in MSS. also sulphur and sulpur), ŭris, n. ( masc., Tert. adv. Prax. 16; Veg. Vet. 1, 38 med.), brimstone, sulphur.
    I.
    Lit., Plin. 35, 15, 50, § 174; Cato, R. R. 39, 1; Col. 8, 5, 11:

    vivum,

    Liv. 39, 13, 12; Ov. F. 4, 739; Lucr. 6, 221; 6, 748; 6, 807; Tib. 1, 5, 11; Prop. 4 (5), 8, 86; Ov. M. 5, 405 et saep.— Plur.:

    viva,

    Verg. G. 3, 449:

    vivacia,

    Ov. M. 3, 374:

    lurida,

    id. ib. 14, 791; 15, 351; Quint. 12, 10, 76 Spald. N. cr.; used as a cement, Juv. 5, 48.—
    II.
    Transf., poet., lightning (so called from its sulphureous smell):

    aethereum,

    Luc. 7, 160:

    satrum,

    Pers. 2, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > sulpur

  • 4 sulpur

    brimstone, sulfur; lightning/thunder (asociated with brimstone)

    Latin-English dictionary > sulpur

  • 5 luridus

    lūridus, a, um
    1) изжелта-бледный, бледно-жёлтый (sol PJ; pellis, dens H; sulpur O); восковой, смертельный ( pallor O)
    2) поэт. делающий бледным ( horror O); перен. смертоносный ( aconīta O)

    Латинско-русский словарь > luridus

  • 6 luteus

    I a, um [ lutum I ]
    1) полный грязи, илистый, глинистый ( Rheni caput H)
    3) грязный, выпачканный, вывалянный в глине ( pes PM)
    4) ничтожный, пустяковый ( negotium C); негодный, презренный ( meretrix Pl)
    II lūteus, a, um [ lutum II ]
    1) золотисто-жёлтый (шафранного цвета) (Aurora V; sulpur O); желтоватый, восковой ( pallor H)
    2) алый, ярко-красный (soccus, papaver Ctl)

    Латинско-русский словарь > luteus

  • 7 domo

    domo, domuī, domitum, āre (altind. damāyáti, bezwingt, bewältigt, griech. δαμάω, ahd. zemmen, nhd. zähmen), zähmen, bändigen, I) eig.: a) Tiere u. (poet.) deren Glieder, beluas, Cic.: feras, Phaedr.: elephantos, Plin.: leones, Ov.: Lernaeam, Ov.: pecus, Sall.: equorum domiti greges, Curt.: iuvencos, Col. u. Porphyr.: vitulos, Verg.: non domito frenos ore momordit equus, Tibull.: aliis timendi dente premunt domito Cybeleia frena leones, Ov. – m. Abl. (durch) tauras aratro, Col. 6, 22, 1: equos stimulo et verbere, Ov. met. 2, 399. – m. ad (zu) u. Akk., utrumque animal (leones et tigres) ad mansuetudinem, Curt. 9, 8 (30), 2: asinos ad eas res, ad quas etc., Varro r.r. 2, 6, 4. – absol., ratio domandi, Col.: domandi peritus magister, tüchtiger Pferdebändiger, Sen.: viam insiste domandi, Verg.: ad domandum proni (boves), Varro. – prägn., domita mansuetudo, durch Zähmung hervorgebrachte S., Iustin. 15, 4, 9. – b) einzelne Menschen oder ganze Völker u. Länder, α) einzelne Menschen u. (poet.) deren Körper bändigen, bezwingen, niederwerfen, erlegen, Busirin, Ov.: Cygnum, Ov.: iuvenes (v. Mädchen), Prop.: sic domito saevum prostravit corpore Theseus, Catull. – m. Abl. (mit, durch), hastā pugnantem, Ov.: Acheloum iacturā decoris (des Horns), Ov.: virgineā (Dianae) domitus sagittā, Ov. – β) Völker, Länder, be zwingen, überwinden, untertänig (unterwürfig) machen, Allobroges, Cic.: Britannos, Ov. u. Tac.: gentes, Cic.: ceteras nationes, Cic.: ab oceano ad ortum solis omnia, Sall.: terrarum orbem, Vell.: Africam, Hor. u. Eutr.: Cretum opes, Ov. – mit Abl. (durch), finitimos omnes bello, Vell. (u. so homines domiti bello, Cic.): maximas nationes virtute, Cic.: fame domiti Samnites, Liv.: omnia circa se domita armis habere, Liv. – II) übtr.: 1) lebl. Objj.: a) konkr. Objj.: α) wilde Fluten bändigen, brechen, ipsius fluminis vim, Liv.: hiemes Ioniumque, Sil. – m. Abl. (mit, durch), surgentes fluctus ardentibus ulnis, Sil.: ingenti aequora velo, durchschneiden, Val. Flacc. – β) übh. alles Wilde, Rohe bändigen, impexos certo ordine crines, in gehörige Ordnung bringen, Sil. – ferrum, bearbeiten, Amm. – ulmum vi flexam in burim, gewaltsam zur Pfl. beugen, Verg. – arbores multā mercede, mit vielen Kosten emsig pflegen, Verg. – terram od. rura rastris, urbar machen, bebauen, Verg. u. Sil.: u. so extremis domitus cultoribus orbis, Verg. – Alpes, zugänglich machen, Sil.: u. so saxa magnā vi, Sil. – uvas prelo, keltern, Hor. – sectam de tergo partem ferventibus undis, weich kochen, Ov. – carnibus gallinaceorum venena serpentium, unschädlich machen, Plin.: u. so tactu venena, Sil. – v. lebl. Subjj., mella durum Bacchi domitura saporem, benehmen, Verg.: oleum, gerinnen machen, verdicken (v. einem Harz), Plin.: sulpur, quo domantur plurima, zerstört wird, Plin. – b) abstr. Objj.: α) physische Zustände: frigus famemque, mit K.u.H. kämpfen, Sil.: u. so labores, mit Mühen kämpfen, M. bestehen, Sil.: v. lebl. Subjj., cibus famem domat, potio sitim Sen.: virtus omnia domuerat, ihr Heldengeist war über alles (alle Mühen u. Gefahren) Herr geworden, Sall. – β) geistige Zustände: infernas carmine leges, ungültig machen, Manil. 1, 326: delicta od. leviora delicta, durch Buße ungeschehen machen, abbüßen lassen, bestrafen, Claud. cons. Mall. et Theod. 222. Sil. 13, 845. – bes. gemütl. Zustände, bezähmen, bändigen, avidum spiritum (Habgier), Hor.: invidiam, Hor.: domitas habere libidines, Cic.: impetus hominum et iracundias (v. Stein androdamas), Plin. – 2) pers. Objj.: hominem servom suos domitos habere oportet oculos et manus orationemque, im Zaume halten, Plaut. mil. 563 sqq. – v. lebl. Subjj., somno domitus, überwältigt, Tibull.: quibus unda pepercit, illos longa domant inopi ieiunia victu, zehrt der Hunger auf, Ov.: hanc quoque gentem idem fortunae impetus domuit, bezwang, Curt. – / Perf. im Vulgärlat. auch domavi, Porphyr. Hor. sat. 2, 6, 12 (wo domaverunt): Partiz. in der Vulgärspr. auch domatus, Petron. 74, 14. Vulg. (Amiat.) Iac. 3, 7 u. Gloss.

    lateinisch-deutsches > domo

  • 8 exardesco

    ex-ardēsco, ārs, ārsum, ere, entbrennen, sich entzünden, I) eig.: 1) im allg.: sulpur exardescens, Plin.: nulla materies tam facilis ad exardescendum est, quae etc., Cic.: cinis exstinctus et iam diu frigidus exarsit repente, Suet.: ignis in conspectu eius exardescet, Vulg.: bildl., solus pro patria exarsi, der Blitzstrahl traf mich allein, Cic. de har. resp. 45. – 2) insbes.: a) heiß werden, sich erhitzen, erglühen, carbunculus aquis perfusus exardescit, Plin.: cotibus asper exarsit mucro, Lucan.: aetherioque recens exarsit sidere limus, Ov.: exarsit dies, Mart.: ubi solis radiis exarserit tempus, Amm. – b) aufblitzen, exardescens fulgor (carbunculi), Plin. 37, 94. – II) übtr.: 1) v. Pers., leidenschaftlich entbrennen, erglühen, in Feuer und Flamme geraten, von Affekten heftig ergriffen werden, mit Abl. worin? ex. animis, Liv.: m. Abl. wodurch? sibilis vulgi, Cic.: m. Abl. wovon? wovor? desiderio libertatis, Cic. – m. ad od. in u. Akk., für etw. entbrennen, zu etw. hingerissen werden, ad spem libertatis, Cic.: in perniciosam seditionem, Liv.: in proelium, Tac.: in bellum, Iustin. – insbes.: a) in Grimm, vor Zorn entbrennen, haud secus exarsit, quam circo taurus aperto, Ov.: infestius, Liv.: graviter, Cic.: cuius responso sic iudices exarserunt, ut etc., Cic. – b) von Liebe entbrennen, imis tota exarsit medullis, Catull.: non secus exarsit, quam etc., Ov.: in (zum) C. Silium ita exarserat, ut etc., Tac. – 2) v. Lebl.: a) entbrennen, auflodern, plötzlich sich entspinnen, -ausbrechen, exarsit bellum, Cic.: seditio, Tac.: tempus illud exarserat, Cic. – b) hinaufsteigen, zunehmen, v. Preise, in immensum, Suet. Tib. 34, 1.

    lateinisch-deutsches > exardesco

  • 9 sulphur

    sulphur (sulpur, sulfur), uris, n., I) der Schwefel, Scriptt. r.r. Verg. u.a.: odor sulphuris, Sen.: sulphur vivum, gediegener Schwefel, Jungfernschwefel, Liv. u. Plin. Val.: sulphure suffire, schwefeln, Plin.: ebenso sulphure od. sulphure vivo suffumigare, Cels. u. Plin. Val. – Plur. sulphura, Schwefelstücke, Hor., Quint. u.a.: so auch sulphura viva, Verg.: sulphura viventia, Calp. – II) meton., der Blitz, wegen des Schwefelgeruches, Pers. 2, 24. – / gen. masc., Akk. sulphurem, Tert. adv. Prax. 16 u. Veget. mul. 2, 10, 9.

    lateinisch-deutsches > sulphur

  • 10 domo

    domo, domuī, domitum, āre (altind. damāyáti, bezwingt, bewältigt, griech. δαμάω, ahd. zemmen, nhd. zähmen), zähmen, bändigen, I) eig.: a) Tiere u. (poet.) deren Glieder, beluas, Cic.: feras, Phaedr.: elephantos, Plin.: leones, Ov.: Lernaeam, Ov.: pecus, Sall.: equorum domiti greges, Curt.: iuvencos, Col. u. Porphyr.: vitulos, Verg.: non domito frenos ore momordit equus, Tibull.: aliis timendi dente premunt domito Cybeleia frena leones, Ov. – m. Abl. (durch) tauras aratro, Col. 6, 22, 1: equos stimulo et verbere, Ov. met. 2, 399. – m. ad (zu) u. Akk., utrumque animal (leones et tigres) ad mansuetudinem, Curt. 9, 8 (30), 2: asinos ad eas res, ad quas etc., Varro r.r. 2, 6, 4. – absol., ratio domandi, Col.: domandi peritus magister, tüchtiger Pferdebändiger, Sen.: viam insiste domandi, Verg.: ad domandum proni (boves), Varro. – prägn., domita mansuetudo, durch Zähmung hervorgebrachte S., Iustin. 15, 4, 9. – b) einzelne Menschen oder ganze Völker u. Länder, α) einzelne Menschen u. (poet.) deren Körper bändigen, bezwingen, niederwerfen, erlegen, Busirin, Ov.: Cygnum, Ov.: iuvenes (v. Mädchen), Prop.: sic domito saevum prostravit corpore Theseus, Catull. – m. Abl. (mit, durch), hastā pugnantem, Ov.: Acheloum iacturā decoris (des Horns), Ov.: virgineā (Dianae) domitus sagittā, Ov. – β) Völker, Länder, be-
    ————
    zwingen, überwinden, untertänig (unterwürfig) machen, Allobroges, Cic.: Britannos, Ov. u. Tac.: gentes, Cic.: ceteras nationes, Cic.: ab oceano ad ortum solis omnia, Sall.: terrarum orbem, Vell.: Africam, Hor. u. Eutr.: Cretum opes, Ov. – mit Abl. (durch), finitimos omnes bello, Vell. (u. so homines domiti bello, Cic.): maximas nationes virtute, Cic.: fame domiti Samnites, Liv.: omnia circa se domita armis habere, Liv. – II) übtr.: 1) lebl. Objj.: a) konkr. Objj.: α) wilde Fluten bändigen, brechen, ipsius fluminis vim, Liv.: hiemes Ioniumque, Sil. – m. Abl. (mit, durch), surgentes fluctus ardentibus ulnis, Sil.: ingenti aequora velo, durchschneiden, Val. Flacc. – β) übh. alles Wilde, Rohe bändigen, impexos certo ordine crines, in gehörige Ordnung bringen, Sil. – ferrum, bearbeiten, Amm. – ulmum vi flexam in burim, gewaltsam zur Pfl. beugen, Verg. – arbores multā mercede, mit vielen Kosten emsig pflegen, Verg. – terram od. rura rastris, urbar machen, bebauen, Verg. u. Sil.: u. so extremis domitus cultoribus orbis, Verg. – Alpes, zugänglich machen, Sil.: u. so saxa magnā vi, Sil. – uvas prelo, keltern, Hor. – sectam de tergo partem ferventibus undis, weich kochen, Ov. – carnibus gallinaceorum venena serpentium, unschädlich machen, Plin.: u. so tactu venena, Sil. – v. lebl. Subjj., mella durum Bacchi domitura saporem, benehmen, Verg.: oleum, gerinnen machen, verdic-
    ————
    ken (v. einem Harz), Plin.: sulpur, quo domantur plurima, zerstört wird, Plin. – b) abstr. Objj.: α) physische Zustände: frigus famemque, mit K.u.H. kämpfen, Sil.: u. so labores, mit Mühen kämpfen, M. bestehen, Sil.: v. lebl. Subjj., cibus famem domat, potio sitim Sen.: virtus omnia domuerat, ihr Heldengeist war über alles (alle Mühen u. Gefahren) Herr geworden, Sall. – β) geistige Zustände: infernas carmine leges, ungültig machen, Manil. 1, 326: delicta od. leviora delicta, durch Buße ungeschehen machen, abbüßen lassen, bestrafen, Claud. cons. Mall. et Theod. 222. Sil. 13, 845. – bes. gemütl. Zustände, bezähmen, bändigen, avidum spiritum (Habgier), Hor.: invidiam, Hor.: domitas habere libidines, Cic.: impetus hominum et iracundias (v. Stein androdamas), Plin. – 2) pers. Objj.: hominem servom suos domitos habere oportet oculos et manus orationemque, im Zaume halten, Plaut. mil. 563 sqq. – v. lebl. Subjj., somno domitus, überwältigt, Tibull.: quibus unda pepercit, illos longa domant inopi ieiunia victu, zehrt der Hunger auf, Ov.: hanc quoque gentem idem fortunae impetus domuit, bezwang, Curt. – Perf. im Vulgärlat. auch domavi, Porphyr. Hor. sat. 2, 6, 12 (wo domaverunt): Partiz. in der Vulgärspr. auch domatus, Petron. 74, 14. Vulg. (Amiat.) Iac. 3, 7 u. Gloss.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > domo

  • 11 exardesco

    ex-ardēsco, ārs, ārsum, ere, entbrennen, sich entzünden, I) eig.: 1) im allg.: sulpur exardescens, Plin.: nulla materies tam facilis ad exardescendum est, quae etc., Cic.: cinis exstinctus et iam diu frigidus exarsit repente, Suet.: ignis in conspectu eius exardescet, Vulg.: bildl., solus pro patria exarsi, der Blitzstrahl traf mich allein, Cic. de har. resp. 45. – 2) insbes.: a) heiß werden, sich erhitzen, erglühen, carbunculus aquis perfusus exardescit, Plin.: cotibus asper exarsit mucro, Lucan.: aetherioque recens exarsit sidere limus, Ov.: exarsit dies, Mart.: ubi solis radiis exarserit tempus, Amm. – b) aufblitzen, exardescens fulgor (carbunculi), Plin. 37, 94. – II) übtr.: 1) v. Pers., leidenschaftlich entbrennen, erglühen, in Feuer und Flamme geraten, von Affekten heftig ergriffen werden, mit Abl. worin? ex. animis, Liv.: m. Abl. wodurch? sibilis vulgi, Cic.: m. Abl. wovon? wovor? desiderio libertatis, Cic. – m. ad od. in u. Akk., für etw. entbrennen, zu etw. hingerissen werden, ad spem libertatis, Cic.: in perniciosam seditionem, Liv.: in proelium, Tac.: in bellum, Iustin. – insbes.: a) in Grimm, vor Zorn entbrennen, haud secus exarsit, quam circo taurus aperto, Ov.: infestius, Liv.: graviter, Cic.: cuius responso sic iudices exarserunt, ut etc., Cic. – b) von Liebe entbrennen, imis tota exarsit medullis, Catull.: non secus exarsit, quam etc., Ov.: in
    ————
    (zum) C. Silium ita exarserat, ut etc., Tac. – 2) v. Lebl.: a) entbrennen, auflodern, plötzlich sich entspinnen, -ausbrechen, exarsit bellum, Cic.: seditio, Tac.: tempus illud exarserat, Cic. – b) hinaufsteigen, zunehmen, v. Preise, in immensum, Suet. Tib. 34, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > exardesco

  • 12 sulphur

    sulphur (sulpur, sulfur), uris, n., I) der Schwefel, Scriptt. r.r. Verg. u.a.: odor sulphuris, Sen.: sulphur vivum, gediegener Schwefel, Jungfernschwefel, Liv. u. Plin. Val.: sulphure suffire, schwefeln, Plin.: ebenso sulphure od. sulphure vivo suffumigare, Cels. u. Plin. Val. – Plur. sulphura, Schwefelstücke, Hor., Quint. u.a.: so auch sulphura viva, Verg.: sulphura viventia, Calp. – II) meton., der Blitz, wegen des Schwefelgeruches, Pers. 2, 24. – gen. masc., Akk. sulphurem, Tert. adv. Prax. 16 u. Veget. mul. 2, 10, 9.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sulphur

  • 13 apyros

    ăpyros, on, adj., = apuros, on (without fire): apyron sulpur, virgin-sulphur, prepared without fire, Plin. 35, 15, 50, § 174:

    aurum,

    obtained without smelting, pure, id. 21, 11, 38, § 66.

    Lewis & Short latin dictionary > apyros

  • 14 sulfur

    sulfur (in MSS. also sulphur and sulpur), ŭris, n. ( masc., Tert. adv. Prax. 16; Veg. Vet. 1, 38 med.), brimstone, sulphur.
    I.
    Lit., Plin. 35, 15, 50, § 174; Cato, R. R. 39, 1; Col. 8, 5, 11:

    vivum,

    Liv. 39, 13, 12; Ov. F. 4, 739; Lucr. 6, 221; 6, 748; 6, 807; Tib. 1, 5, 11; Prop. 4 (5), 8, 86; Ov. M. 5, 405 et saep.— Plur.:

    viva,

    Verg. G. 3, 449:

    vivacia,

    Ov. M. 3, 374:

    lurida,

    id. ib. 14, 791; 15, 351; Quint. 12, 10, 76 Spald. N. cr.; used as a cement, Juv. 5, 48.—
    II.
    Transf., poet., lightning (so called from its sulphureous smell):

    aethereum,

    Luc. 7, 160:

    satrum,

    Pers. 2, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > sulfur

  • 15 BRIMSTONE

    [N]
    SULFUR (-URIS) (N)
    SULPHUR (-URIS) (N)
    SULPUR (-URIS) (N)

    English-Latin dictionary > BRIMSTONE

  • 16 SULFUR

    [N]
    SULPHUR (-URIS) (N)
    SULPUR (-URIS) (N)
    SULFUR (-URIS) (N)

    English-Latin dictionary > SULFUR

  • 17 SULPHUR

    [N]
    SULPHUR (-URIS) (N)
    SULPUR (-URIS) (N)
    SULFUR (-URIS) (N)

    English-Latin dictionary > SULPHUR

См. также в других словарях:

  • TRITHEMIUS Johannes — Abbas Spanhemius, e pago Tritenheim, dioeces. Trevirensis. Divinarum humanarumque rerum scientissimus. Obiit A. C. 1516. in Monasterio S. Iacobi Herbipoli. Scripsit plurima, inter quae eminent: Tractat. de Illustr. Script. Ecclesiasticis 970.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sulfur dichloride — Sulfur dichloride …   Wikipedia

  • SOUFRE — Le soufre est connu depuis les temps les plus reculés. Il est cité dans la Bible et dans L’Odyssée . Son nom vient du sanscrit sulvere qui a donné sulfur en latin. Ses usages anciens furent la désinfection et la poudre noire. Les impuretés… …   Encyclopédie Universelle

  • жупел — сера , ст. слав. жоупелъ (Мар., Зогр.), наряду с зюпелъ (Рs. Sin.; см. Дильс, Aksl. Gr. 129), болг. жупел (Младенов 169). Заимств. из д. в. н. swëbal, swëfal сера , которое связано с гот. swibls, ср. нж. нем. swevel, англос. swefl – то же; см.… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • sulfur — also sulphur noun Etymology: Middle English sulphur brimstone, from Latin sulpur, sulphur, sulfur Date: 14th century a nonmetallic element that occurs either free or combined especially in sulfides and sulfates, is a constituent of proteins,… …   New Collegiate Dictionary

  • Sulfur — This article is about the chemical element. For other uses, see Sulfur (disambiguation). phosphorus ← sulfur → chlorine …   Wikipedia

  • Dauin, Negros Oriental — Dauin is a 2nd class municipality in the province of Negros Oriental, Philippines. It is bordered on the north by Bacong, on the south by Zamboanguita, and on the west a mountain range separates it from Santa Catalina. The municipality is a… …   Wikipedia

  • 79th New York Volunteer Infantry — Infobox Military Unit unit name=79th New York Highlanders caption=79th regiment Flank marker nickname=Highland Guard, Cameron Highlanders, Cameron Rifle Highlanders motto= colors=Cameron tartan march= ceremonial chief= type=Infantry branch=… …   Wikipedia

  • 7704-34-9 — Soufre Pour les articles homonymes, voir Soufre (homonymie). Soufre …   Wikipédia en Français

  • Soufre — Pour les articles homonymes, voir Soufre (homonymie). Soufre Phosphore ← Soufre …   Wikipédia en Français

  • Сера — У этого термина существуют и другие значения, см. Сера (значения). 16 Фосфор ← Сера → Хлор …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»