Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

suetonĭus

  • 1 Suetonius

    Suētōnĭus, ii, m., the name of a Roman gens. So,
    I.
    C. Suetonius Paulinus (Lenis), father of the foll., Tac. A. 14, 29; id. H. 2, 23; 2, 31; id. Agr. 5; 14, 16; Suet. Oth. 10.—
    II.
    C. Suetonius Tranquillus, a contemporary and friend of the younger Pliny, author of the biographies of the first twelve Roman emperors, Plin. Ep. 1, 24, 1 sq.; Spart. Hadr. 11, 3. See, concerning him, Bähr's Röm. Lit. Gesch. § 216 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > Suetonius

  • 2 Suetonius

    Suētōnius iī, m., Name einer röm. Familie, aus der am bekanntesten C. Suetonius Tranquillus, geachteter Historiker der Kaiserzeit, Zeitgenosse des jüngeren Plinius, s. Plin. ep. 1, 24, 1 sqq. u.a. Spart. Hadr. 11, 3. Capit. Max. et Balb. 4, 5: bl. Tranquillus, Lampr. Comm. 10, 2. Vgl. W. Teuffel Gesch. der röm. Liter.3 § 347.

    lateinisch-deutsches > Suetonius

  • 3 Suetonius

    Suētōnius iī, m., Name einer röm. Familie, aus der am bekanntesten C. Suetonius Tranquillus, geachteter Historiker der Kaiserzeit, Zeitgenosse des jüngeren Plinius, s. Plin. ep. 1, 24, 1 sqq. u.a. Spart. Hadr. 11, 3. Capit. Max. et Balb. 4, 5: bl. Tranquillus, Lampr. Comm. 10, 2. Vgl. W. Teuffel Gesch. der röm. Liter.3 § 347.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Suetonius

  • 4 Suetonius

    Suētōnius, a, um
    Светоний, римск. nomen; наиболее известны
    1) C. S. Paulinus, военачальник при императорах Клавдии и Нероне, наместник в Британии с 59 по 61 гг. н. э. T
    2) S. Lenis, военный трибун XIII легиона, отец историка Светония Su
    3) C. S. Tranquillus, личный секретарь императора Адриана, историк, автор «Vitae duodecim imperatorum» (ок. 75—160 гг. н. э.)

    Латинско-русский словарь > Suetonius

  • 5 Suetonius

    Suetonius [‚sʊɪ'təʊnɪəs]
    Antiquity Suétone

    Un panorama unique de l'anglais et du français > Suetonius

  • 6 Suetonius

    Общая лексика: Светоний

    Универсальный англо-русский словарь > Suetonius

  • 7 Suetonius

    [swi:`tounjəs] — Гай Суэтонис Транквилл, римский историк; основной труд «Жизнь Цезарей» (Lives of the Caesars)

    Англо-русский универсальный дополнительный практический переводческий словарь И. Мостицкого > Suetonius

  • 8 Suetonius

    [swiː'tǝʊnɪǝs]
    N Suetonio

    English-spanish dictionary > Suetonius

  • 9 Suetonius

    [swiː'təʊnɪəs]
    n
    Sueton(ius) m

    English-german dictionary > Suetonius

  • 10 Suetonius

    Σουητώνιος, ὁ.

    Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Suetonius

  • 11 Suetonius

    , i m
      Светоний, римский nomen; Gaius S. Tranquillus Гай С. Транквилл, римский историк (ок. 75 – 160)

    Dictionary Latin-Russian new > Suetonius

  • 12 Paul(l)inus

    Paul(l)īnus, a, um adj. к Paullus: C. Suetonius P. -- см. Suetonius
    Lollia Paul(l)inaжена Калигулы T

    Латинско-русский словарь > Paul(l)inus

  • 13 Paul(l)inus

    Paul(l)īnus, a, um adj. к Paullus: C. Suetonius P. -- см. Suetonius
    Lollia Paul(l)inaжена Калигулы T

    Латинско-русский словарь > Paul(l)inus

  • 14 Tranquillus

    , i m
      Транквилл, римский cognomen; C. Suetonius T. см. Suetonius

    Dictionary Latin-Russian new > Tranquillus

  • 15 Su

    G. Suetonius Tranquillus ок. 75-160 н. э.

    Латинско-русский словарь > Su

  • 16 tranquillus

    I a, um [ trans + quies ]
    1)
    а) спокойный, тихий (mare C etc.)
    tranquilla (в знач. adv.) tuens VF — спокойно глядя, с невозмутимостью во взоре
    б) тихий, ясный ( caelum PM)
    2) мирный, миролюбивый ( civitas C)
    3) спокойный, мирный, безмятежный (vita, animus C)
    II Tranquillus, ī m.
    Транквилл, римск. cognomen (см. тж. Suetonius)

    Латинско-русский словарь > tranquillus

  • 17 detineo

    dē-tineo, tinuī, tentum, ēre (de u. teneo), jmd. od. etwas an einem Orte festhalten, in seinem Laufe od. Marsche durch etwas auf-, zurückhalten, am Weitergehen od. Vorrücken hindern, hinhalten, I) eig.: alqm pede apprehenso, Suet.: alqm apud villam hos dies sex ruri, Plaut.: novissimos proelio, im Marsche aufhalten, Caes.: quam acerrimo bello Hannibalem, Liv.: Romano bello in Italia detineri, Liv. – oft bl. alqm, Caes. u.a.; u. verb. detinere alqm et demorari, Lentul. in Cic. ep. – rates voce canorā (v. den Sirenen), Ov.: funera laudationibus aut pompā, Tac.: quod nostrae naves tempestatibus detinebantur, Caes. – II) übtr.: 1) übh. festhalten, dauernd fesseln, me gratā detinuit compede Myrtale, Hor. carm. 1, 33, 14. – 2) jmd. bei einem od. durch ein Geschäft usw. od. in einem Zustande fest-, aufhalten, so daß er nicht los kann, jmd. durch od. bei etw. in Beschlag nehmen, beschäftigen, jmdm. zu tun machen, a) im allg.: in alienis negotiis detineri, Cic.: det. alqm in admiratione sui, Suet.: in ea contumelia detenti, Tac. – detinet (fesselt an die Arbeit) intentas cantu fallitque laborem, Sen. (phil.) poët.: detineo animum studiis falloque dolores, Ov.: rei publicae tractatione et civilibus officiis se detinere, sich zu tun machen mit usw., Sen.: nos quoque, quas Pallas detinet, Ov.: nisi quid te detinet, wenn nicht etwas dich abhält, wenn du Zeit hast, Hor.: nisi cena prior potiorque puella Sabinum detinet, abhält, Hor. – dah. alqm de od. ab alqa re, jmd. von einer Tätigkeit abziehen, abhalten, an etw. hindern, alqm de negotio suo, Plaut.: ab incepto, Sall.: ab circumspectu aliarum rerum, Liv. – b) insbes., jmds. Sinne od. Geist angenehm beschäftigen, fesseln, anziehen, si (meritoria artificia) praeparant ingenium, non detinent, Sen.: saepe (poëmata mea) oculos etiam detinuere tuos, Ov. – u. c) (poet.) eine Zeit in Beschlag nehmen, mit einer Beschäftigung ganz ausfüllen, euntem multa loquendo detinuit sermone diem, Ov.: detinui tempus curasque fefelli, Ov. – 3) detinere se, sich hinhalten = sein Leben fristen, se miserandis alimentis nonum ad diem, Tac. ann. 6, 23. – 4) inne behalten, a) übh. inne behalten, -haben, locum, Plin.: detinentibus terras nivibus, Plin. – b) etw. in Besitz behalten, totum orientem, Capit.: curulem (sellam), Plin. pan. – c) ein Besitztum zurückhalten, vorenthalten, quod immensam pecuniam longā senectā detineret, Tac.: Hiberiae regnum senectā patris detineri, Tac.: tantum pecuniarum detinent (halten dem Verkehre vor) vini apothecae, so viel Geld steckt in den Weinkellern, Plin. – 5) beibehalten, belassen, septenis et novenis annis in provinciis bonos praesides, Capit.: copias secum ad secundos casus, Suet.: minus triennio in ea legatione detentus, Tac.: detentus rebus gerendis Suetonius, Tac. – v. lebl. Subjj., in einem Zustande fort und fort halten, elephantorum magnitudo multitudoque animos militum detinebat in timore, Auct. b. Afr. 72, 3. – 6) als Inhalt enthalten, eo libro, qui Cleopatranam eam stirpem Victoriamque nunc detinet, Treb. Poll. Claud. 1, 1.

    lateinisch-deutsches > detineo

  • 18 hinc

    hinc, Adv., I) von hier, von da, A) eig., Cic. u.a. – a nobis hinc profecti, Cic.: hinc Romā qui veneramus, Cic. – prägn., von hier = aus dieser Welt. Augustin. conf. 6, 11. – B) übtr.: 1) = hieraus, daher, Cic. u.a.: hinc illae lacrimae, Ter. – u. von da = von diesem Menschen, hinc scibo iam, ubi siet, Ter. adelph. 361: u. so vel hilarissimum convivam hinc indidem (von eben da = von ebendemselben Menschen = von mir) expromam tibi, Plaut. mil. 666. – u. hiervon (von dieser Sache) ab, hinc quantum cuique videbitur decīdere atque amputare, Cic. de or. 1, 65. – 2) in der Zeit: a) von jetzt an, von nun an, quam si hinc ducentos annos fuerim mortuus, Plaut.: hinc consules coepere creari, Eutr.: quisquis es, amissos hinc iam obliviscere Graios, Verg. – b) von da an, dann, darauf, hinc toto praeceps se corpore ad undas misit, Verg.: sacra hinc et immolationes nefandas, Tac.: orsus hinc a pietatis ostentatione, Suet.: Suetonius hinc Paulinus biennio prosperas res habuit, Tac. – II) von ( auf) dieser Seite (Ggstz. illinc), Cic. u.a.: oft verb. hinc illincque od. hinc atque illinc, auf der und jener Seite, auf beiden Seiten, Cic., Liv. u.a.: so auch hinc... illinc, Liv.: hinc... hinc, Liv.: hinc atque hinc, Verg.: hinc... hinc... hinc... illinc, Liv.: hinc inde, hinc et inde, von beiden Seiten, Suet.

    lateinisch-deutsches > hinc

  • 19 Tranquillus [2]

    2. Trānquillus, ī, m., als röm. Beiname, s. Suētōnius.

    lateinisch-deutsches > Tranquillus [2]

  • 20 Светоний

    General subject: Suetonius

    Универсальный русско-английский словарь > Светоний

См. также в других словарях:

  • SUETONIUS° — (Caius Suetonius Tranquillus; c. 69–140 C.E.), Roman biographer. Suetonius Lives of the Caesars (De Vita Caesarum) yields a good deal of information on the Jews under the Julio Claudian and Flavian emperors. Details which do not occur elsewhere… …   Encyclopedia of Judaism

  • Suetonius — [swi tō′nē əs] ( Gaius Suetonius Tranquillus) A.D. 69? 140?; Rom. biographer & historian …   English World dictionary

  • Suetonĭus — Suetonĭus, 1) Cajus S. Paulinus, römischer Feldherr, verwaltete 42 n. Chr. Mauretanien u. machte Züge bis in das Innere von Afrika; 59 erhielt er Britannien als Provinz, wo er die Insel Mona eroberte u. den Aufstand der Briten unter der Königin… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Suetonĭus — Suetonĭus, Gajus S. Tranquillus, röm. Geschichtschreiber, um 70–140 n. Chr., unter Trajan zu Rom Sachwalter und Lehrer der Rhetorik, eine Zeitlang Geheimsekretär Hadrians, scheint sich später ausschließlich gelehrter Tätigkeit gewidmet zu haben.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Suëtonius — Suëtonĭus, Gajus S. Tranquillus, röm. Geschichtschreiber, geboren unter der Regierung des Vespasian; Hauptwerk seine Kaiserbiographien: »Vitae XII imperatorum« (deutsch von Stahr, 2. Aufl. 1874); Fragmente gesammelt von Reifferscheid (1860); Ausg …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Suetonius — Suetonius, Cajus S. Tranquillus, römischer Geschichtschreiber, geb. 70 nach Chr., Geheimschreiber (magister epistolarum) des Trajan und Günstling des jüngeren Plinius, gest. 121 n. Chr.; unter seinen Werken (de illustribus grammaticis, de claris… …   Herders Conversations-Lexikon

  • Suetonius — Infobox Writer name = Gaius Suetonius Tranquilius imagesize = caption = pseudonym = birthdate = ca. 69 AD birthplace = deathdate = ca. 130 deathplace = occupation = Secretary, historian genre = Biography subject = History, biography, oratory… …   Wikipedia

  • Suetonius — /swi toh nee euhs/, n. (Gaius Suetonius Tranquillus) A.D. 75 150, Roman historian. * * * Latin Gaius Suetonius Tranquillus born AD 69, probably Rome died after 122 Roman biographer and antiquarian. Suetonius s family was of the knightly class.… …   Universalium

  • Suetonius — Den römischen Gentilnamen Suetonius trugen folgende Personen: der Schriftsteller Gaius Suetonius Tranquillus (70–140) der Politiker und Heerführer Gaius Suetonius Paulinus Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung meh …   Deutsch Wikipedia

  • Suetonius — biographical name circa A.D. 69 after 122 Gaius Suetonius Tranquillus Roman biographer & historian …   New Collegiate Dictionary

  • Suetonius —  (Gaius Suetonius Tranquillus). (c. 70–c. 160) Roman historian and biographer …   Bryson’s dictionary for writers and editors

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»