-
1 succumb
succumb [səˊkʌm] v1) подда́ться, уступи́ть (to);to succumb to temptation подда́ться искуше́нию
to succumb to pneumonia умере́ть от воспале́ния лёгких
-
2 succumb
succumb [sə'kʌm]∎ don't succumb to temptation! ne succombez pas à la tentation!;∎ he succumbed to her charm il a succombé à son charme∎ he succumbed to cancer il est mort d'un cancer;∎ he finally succumbed il a finalement succombé -
3 succumb
-
4 succumb
-
5 succumb
-
6 succumb
succumb погибатьEnglish-Russian dictionary of biology and biotechnology > succumb
-
7 succumb
intransitive verb1) (be forced to give way) unterliegensuccumb to something — einer Sache (Dat.) erliegen
succumb to pressure — dem Druck nachgeben
2) (die)succumb [to one's illness/wounds etc.] — seiner Krankheit/seinen Verletzungen usw. erliegen
* * *(to yield: She succumbed to temptation and ate the chocolate.) erliegen* * *suc·cumb[səˈkʌm]vito \succumb to sb's charms jds Charme erliegento \succumb to parental pressure dem Druck der Eltern nachgebento \succumb to temptation der Versuchung erliegen2. (die from) erliegen, versterbenhe finally \succumbed after weeks of suffering er verstarb schließlich nach wochenlangem Leidento \succumb to one's injuries seinen Verletzungen erliegen* * *[sə'kʌm]vierliegen ( to +dat); (to threats) sich beugen ( to +dat)* * *succumb [səˈkʌm] v/i1. zusammenbrechen (to unter dat)2. (to)a) (jemandem) unterliegenb) (einer Krankheit etc, auch der Versuchung etc) erliegen* * *intransitive verb1) (be forced to give way) unterliegensuccumb to something — einer Sache (Dat.) erliegen
2) (die)succumb [to one's illness/wounds etc.] — seiner Krankheit/seinen Verletzungen usw. erliegen
* * *v.erliegen v. -
8 succumb
səˈkʌm гл.
1) поддаться, уступить (to) to succumb to smb.'s urging ≈ поддаться чьим-л. убеждениям
2) стать жертвой( чего-л.), умереть( to - от чего-л.) to succumb to a disease ≈ умереть из-за болезни не выдержать, не устоять, уступить - to * to superior force не устоять перед превосходящей силой - to * to temptation поддаться искушению - to * to grief согнуться под гнетом горя (to) погибнуть, умереть - to * to cancer умереть от рака - the climbers would have to face difficulties to which many had *ed before этим альпинистам придется встретиться с трудностями, погубившими многих из их предшественников succumb поддаться, уступить (to) ;
to succumb to temptation поддаться искушению ~ стать жертвой (чего-л.), умереть (to - от чего-л.) ;
to succumb to pneumonia умереть от воспаления легких ~ стать жертвой (чего-л.), умереть (to - от чего-л.) ;
to succumb to pneumonia умереть от воспаления легких succumb поддаться, уступить (to) ;
to succumb to temptation поддаться искушению -
9 succumb
[səˈkʌm]succumb поддаться, уступить (to); to succumb to temptation поддаться искушению succumb стать жертвой (чего-л.), умереть (to - от чего-л.); to succumb to pneumonia умереть от воспаления легких succumb стать жертвой (чего-л.), умереть (to - от чего-л.); to succumb to pneumonia умереть от воспаления легких succumb поддаться, уступить (to); to succumb to temptation поддаться искушению -
10 succumb
suc·cumb [səʼkʌm] vi( be defeated) unterliegen;to \succumb to sb's charms jds Charme erliegen;to \succumb to parental pressure dem Druck der Eltern nachgeben;to \succumb to temptation der Versuchung erliegen2) ( die from) erliegen, versterben;he finally \succumbed after weeks of suffering er verstarb schließlich nach wochenlangem Leiden;to \succumb to one's injuries seinen Verletzungen erliegen -
11 succumb
(to yield: She succumbed to temptation and ate the chocolate.) sucumbir (a)tr[sə'kʌm]1 sucumbir (to, a)succumb [sə'kʌm] vi: sucumbirv.• sucumbir v.sə'kʌm[sǝ'kʌm]VI sucumbir (to a)* * *[sə'kʌm] -
12 succumb
{sʌ'kəm}
1. поддавам се, не издържам, отстъпвам (to на, пред), победен съм, покорен съм/запленен съм (от красота, чар и пр.)
2. загивам, умирам (от нещо)
to SUCCUMB to grief/one's wounds, etc. умирам от скръб/от раните си и пр* * *{s^'kъm} v 1. поддавам се, не издържам, отстъпвам (to на, пре* * *v бивам победен; умирам;succumb; v 1. поддавам се, не издържам, отстъпвам (to на, пред); победен съм; покорен съм* * *1. to succumb to grief/one's wounds, etc. умирам от скръб/от раните си и пр 2. загивам, умирам (от нещо) 3. поддавам се, не издържам, отстъпвам (to на, пред), победен съм, покорен съм/запленен съм (от красота, чар и пр.)* * *succumb[sə´kʌm] v 1. поддавам се, не издържам, отстъпвам (пред - to); to \succumb to the temptation поддавам се на изкушението; подобен съм; we have all \succumbed to her charm всички сме пленени от нейния чар; 2. умирам (от нещо to), ставам жертва на. -
13 succumb
[sə'kʌm]гл.( succumb to)1) поддаваться, уступатьto succumb to smb.'s urging — поддаться на чьи-л. уговоры
2) погибнуть, умереть (от чего-л.); стать жертвой (чего-л.)Syn:die II 1. -
14 succumb
[səʹkʌm] v1. не выдержать, не устоять, уступитьto succumb to temptation [persuasion] - поддаться искушению [уговорам]
to succumb to grief [under calamities] - согнуться под гнётом горя [свалившихся бед]
2. (to) погибнуть; умеретьto succumb to cancer [injuries] - умереть от рака [от ран]
the climbers would have to face difficulties to which many had succumbed before - этим альпинистам придётся встретиться с трудностями, погубившими многих из их предшественников
-
15 succumb
поддаваться глагол: -
16 succumb
v1) не витримати, не вистояти; поступитися2) загинути; померти* * *v1) не витримати, не встояти, поступитися2) (to) загинути; умерти -
17 succumb
v. ondermijnd worden; overlijden[ səkum]1 〈+to〉bezwijken (aan/voor)♦voorbeelden:succumb to one's wounds • bezwijken aan zijn wonden -
18 succumb
/sə'kʌm/ * nội động từ - thua, không chịu nổi, không chống nổi =to succumb to one's enemy+ bị thua =to succumb to temptation+ không chống nổi sự cám dỗ - chết =to succumb to grief+ chết vì đau buồn -
19 succumb
verb1) поддаться, уступить (to); to succumb to temptation поддаться искушению2) стать жертвой (чего-л.), умереть (to - от чего-л.); to succumb to pneumonia умереть от воспаления легких* * *1 (0) не выдержать; не устоять2 (v) погибать; погибнуть; умереть; умирать; уступать; уступить* * *поддаваться, уступать* * *[suc·cumb || sə'kʌm] v. уступить, поддаться, стать жертвой, умереть* * *поддатьсяумеретьуступить* * *1) поддаваться, уступать (to) 2) погибнуть, умереть (to - от чего-л.); стать жертвой (чего-л.) -
20 succumb
[sə'kʌm]v1) бу́ти перемо́женим; поступи́тися; не ви́тримати (to)to succumb to temptation — підда́тися споку́сі
2) вме́рти ( від чогось - to)to succumb to pneumonia — вме́рти від запа́лення леге́нів
См. также в других словарях:
Succumb — Suc*cumb , v. t. [imp. & p. p. {Succumbed}; p. pr. & vb. n. {Succumbing}.] [L. succumbere; sub under + cumbere (in comp.), akin to cubare to lie down. See {Incumbent}, {Cubit}.] To yield; to submit; to give up unresistingly; as, to succumb under… … The Collaborative International Dictionary of English
succumb — [sə kum′] vi. [L succumbere < sub ,SUB + cumbere, nasalized form of cubare, to lie: see CUBE1] 1. to give way (to); yield; submit [to succumb to persuasion] 2. to die [to succumb to a plague] SYN. YIELD … English World dictionary
succumb — UK US /səˈkʌm/ verb [I] FORMAL ► to lose the determination to oppose something, or to accept defeat: succumb to sth »The company succumbed to a $41bn bid from its arch rival … Financial and business terms
succumb — I verb accede, acquiesce, be defeated, bend, bow, break down, capitulate, cave in, cease, collapse, come to naught, come to terms, comply, concede, die, droop, drop, end, expire, fail, fall, flag, give in, give way, go down, go under, knuckle… … Law dictionary
succumb — late 15c., from M.Fr. succomber, from L. succumbere submit, sink down, lie under, from sub down (see SUB (Cf. sub )) + cumbere take a reclining position, related to cubare lie down (see CUBICLE (Cf. cubicle)). Originally transitive; sense of … Etymology dictionary
succumb — *yield, submit, capitulate, relent, defer, bow, cave Analogous words: surrender, abandon, resign, *relinquish … New Dictionary of Synonyms
succumb — [v] die or surrender accede, bow, break down, buckle, capitulate, cave, cave in*, cease, collapse, croak, decease, defer, demise, depart, drop, eat crow*, expire, fall, fall victim to, flake out*, fold, give in, give in to, give out, give up the… … New thesaurus
succumb — ► VERB 1) fail to resist (pressure, temptation, etc.). 2) die from the effect of a disease or injury. ORIGIN Latin succumbere, from sub under + a verb related to cubare to lie … English terms dictionary
succumb — v. (D; intr.) to succumb to (to succumb to smb. s urging; to succumb to a disease) * * * [sə kʌm] (D; intr.) to succumb to (to succumb to smb. s urging; to succumb to a disease) … Combinatory dictionary
succumb — [[t]səkʌ̱m[/t]] succumbs, succumbing, succumbed 1) VERB If you succumb to temptation or pressure, you do something that you want to do, or that other people want you to do, although you feel it might be wrong. [FORMAL] [V to n] Don t succumb to… … English dictionary
succumb — UK [səˈkʌm] / US verb [intransitive] Word forms succumb : present tense I/you/we/they succumb he/she/it succumbs present participle succumbing past tense succumbed past participle succumbed formal 1) to lose your ability to fight against someone… … English dictionary