Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

succingo

  • 1 succingo

    succingo (subcingo), ĕre, cinxi, cinctum - tr. - [st2]1 [-] relever par une seconde ceinture, relever en serrant (un vêtement), retrousser. [st2]2 [-] ceindre, entourer. [st2]3 [-] entourer de, munir, armer.    - illa feris canibus succingitur alvum, Ov. M. 13, 732: elle porte une ceinture de chiens sauvages.    - succingere se terrore, Plin. Pan. 49, 3: se faire un rempart de la terreur.    - Leonem Anguis intortus succingit, Vitr.: le Serpent enserre le Lion de ses replis.    - succingi in Cassium, Flo.: s'armer contre Cassius.    - voir succinctus
    * * *
    succingo (subcingo), ĕre, cinxi, cinctum - tr. - [st2]1 [-] relever par une seconde ceinture, relever en serrant (un vêtement), retrousser. [st2]2 [-] ceindre, entourer. [st2]3 [-] entourer de, munir, armer.    - illa feris canibus succingitur alvum, Ov. M. 13, 732: elle porte une ceinture de chiens sauvages.    - succingere se terrore, Plin. Pan. 49, 3: se faire un rempart de la terreur.    - Leonem Anguis intortus succingit, Vitr.: le Serpent enserre le Lion de ses replis.    - succingi in Cassium, Flo.: s'armer contre Cassius.    - voir succinctus
    * * *
        Succingo, succingis, succinxi, succinctum, succingere. Virgil. Trousser par dessoubs et ceindre.
    \
        Succingere se canibus, armis, etc. Cic. Liuius. S'environner et garnir.
    \
        Succinctus cultro, ferro, pugione. Liu. Cic. Qui ha son cousteau ceinct à son costé, son espee, etc.
    \
        Vrbs succincta portubus. Cic. Environnee de toutes parts.
    \
        Terrore se succingere. Plin. iunior. S'accompaigner de gents de guerre, en sorte qu'on intimide tout le monde.

    Dictionarium latinogallicum > succingo

  • 2 succingo

    succingo, cīnxi, cīnctum, ere (sub u. cingo), I) von unten herauf gürten, aufschürzen, tunicas, Iuven. 6, 45. – Öfter Partiz. succīnctus, a, um, übtr. v. der Person = das Gewand gegürtet, aufgeschürzt, mulier, Plaut.: Diana, Ov.: amicus, Mart.: bes. v. denen, die ihrer Verrichtung wegen geschürzt sind, popa, Prop.: cursor, Mart. – poet. übtr., succincta comas pinus, entblößten Stammes, Ov. – II) umgürten, umschlingen, umschließen, A) im allg.: Virginem et Leonem et Cancrum Anguis intortus succingit, Vitr. 9, 5, 1: astricti succingant ilia ventres, Gratt. cyn. 271. – B) insbes., mit etwas umgürten, umschließen, a) eig.: quae lugubri succincta est stolā, Enn. fr. scen. 387: Scylla feris atram canibus succingitur alvum, Ov. met. 13, 732. – Öfter Partiz. succīnctus, a, um, mit etw. umgürtet, gerüstet, gladio, Enn. fr. u. Cornif. rhet.: ferro, Liv.: pugione, Anton. b. Cic.: cultro, Liv.: pharetrā, Verg. Vgl. PAdi. succinctus. – b) übtr., mit etw. umgeben, ausrüsten, ausstatten, se canibus, Cic.: se terrore, Plin. pan.: his animum bodis, Petron. – Öfter Partiz., Carthago succincta portubus, Cic.: succinctus armis legionibusque, Liv.: scientiā, Quint.: dolis, Sil.

    lateinisch-deutsches > succingo

  • 3 succingo

    succingo, cīnxi, cīnctum, ere (sub u. cingo), I) von unten herauf gürten, aufschürzen, tunicas, Iuven. 6, 45. – Öfter Partiz. succīnctus, a, um, übtr. v. der Person = das Gewand gegürtet, aufgeschürzt, mulier, Plaut.: Diana, Ov.: amicus, Mart.: bes. v. denen, die ihrer Verrichtung wegen geschürzt sind, popa, Prop.: cursor, Mart. – poet. übtr., succincta comas pinus, entblößten Stammes, Ov. – II) umgürten, umschlingen, umschließen, A) im allg.: Virginem et Leonem et Cancrum Anguis intortus succingit, Vitr. 9, 5, 1: astricti succingant ilia ventres, Gratt. cyn. 271. – B) insbes., mit etwas umgürten, umschließen, a) eig.: quae lugubri succincta est stolā, Enn. fr. scen. 387: Scylla feris atram canibus succingitur alvum, Ov. met. 13, 732. – Öfter Partiz. succīnctus, a, um, mit etw. umgürtet, gerüstet, gladio, Enn. fr. u. Cornif. rhet.: ferro, Liv.: pugione, Anton. b. Cic.: cultro, Liv.: pharetrā, Verg. Vgl. PAdi. succinctus. – b) übtr., mit etw. umgeben, ausrüsten, ausstatten, se canibus, Cic.: se terrore, Plin. pan.: his animum bodis, Petron. – Öfter Partiz., Carthago succincta portubus, Cic.: succinctus armis legionibusque, Liv.: scientiā, Quint.: dolis, Sil.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > succingo

  • 4 succingo

    succingo, nxi, netus, 3, gird, J. 21:7; E. 6:14; 1 P. 1:13.*

    English-Latin new dictionary > succingo

  • 5 succingo

    cīnxī, cīnctum, ere [ sub + cingo ]
    1) подпоясывать, подбирать (вверх)
    succincta vestem (acc. graec.) ritu Dianae O — (нимфа), подпоясав (подобрав) платье по примеру Дианы
    succincta comas (acc. graec.) pinus O — сосна с высоко подобранной хвоей, т. е. голоствольная
    2)
    а) препоясывать (succinctus pugione C, pharetrā V, cingulo Pt); опоясывать
    3) вооружать, снабжать ( scientiā Q); укреплять ( animum aliquā re Pt). — см. тж. succinctus

    Латинско-русский словарь > succingo

  • 6 succingo

    succingere, succinxi, succinctus V
    gather up with a belt or girdle; prepare for action; surround

    Latin-English dictionary > succingo

  • 7 succingo

    suc-cingo ( subc-), nxi, nctum, 3, v. a., to gird below or from below, to tuck up, gird, gird about, girdle (mostly poet. and in postAug. prose; cf. subligo).
    I.
    Lit.:

    crure tenus medio tunicas,

    Juv. 6, 455:

    astricti succingant ilia ventres,

    Grat. Cyn. 271; cf.:

    Virginem et Leonem Anguis intortus succingit,

    Vitr. 9, 5 (7), 1:

    illa (Scylla) feris atram canibus succingitur alvum,

    Ov. M. 13, 732; cf. Lucr. 5, 892; Tib. 3, 4, 89:

    eāpse sic succincta,

    tucked up, Plaut. Rud. 2, 3, 80:

    amicus,

    Mart. 2, 46, 7:

    popa,

    Prop. 4 (5), 3, 62:

    cursor,

    Mart. 12, 24, 7:

    anus,

    Ov. M. 8, 661:

    Diana,

    id. ib. 3, 156; cf.:

    vestem ritu succincta Dianae,

    id. ib. 10, 536; 9, 89.— Poet.:

    succincta comas pinus,

    with its bare trunk, Ov. M. 10, 103; 15, 603: quis illaec est, quae lugubri Succincta est stolā, girt about, Enn. ap. Non. 198, 2 (Trag. v. 134 Vahl.): succincti gladiis mediā regione cracentes, girt about, armed, id. ap. Fest. s. v. cracentes, p. 53 (Ann. v. 497 ib.):

    gladio succinctus,

    Auct. Her. 4, 52, 65:

    succinctam pharetrā,

    Verg. A. 1, 323:

    pallā succincta cruenta,

    id. ib. 6, 555; cf.

    amictu,

    id. ib. 12,401: succincti corda machaeris, Enn. ap. Serv. Verg. A. 9, 678 (Ann. v. 392 ib.): pugione succinctus, Anton. ap. Cic. Phil. 13, 16, 33:

    cultro succinctus,

    Liv. 7, 5, 3:

    ferro,

    id. 40, 9, 12; 40, 7, 7.—
    II.
    Transf., to surround, furnish, provide, equip, fit out with any thing (syn.:

    saepio, circumdo): quod multo se pluribus et majoribus canibus succinxerat,

    Cic. Verr. 2, 5, 56, § 146:

    frustra se terrore succinxerit,

    Plin. Pan. 49, 3:

    his animum succinge bonis,

    Petr. 5 fin.:

    succinctam latrantibus inguina monstris,

    Verg. E. 6, 75:

    Scylla rapax canibus succincta Molossis,

    id. Cul. 330:

    virgineam canibus succincta figuram,

    Tib. 3, 4, 89:

    Carthago succincta portubus,

    Cic. Agr. 2, 32, 87:

    succinctus armis legionibusque,

    Liv. 21, 10, 4:

    maximarum gentium viribus,

    Just. 6, 1, 2:

    totius ferme Orientis viribus,

    id. 35, 1, 9:

    horum scientiā debet esse succinctus,

    Quint. 12, 5, 1:

    patriā papyro,

    Juv. 4, 24.—Hence, succinctus, a, um, P. a. (very rare and post-Aug.).
    A.
    Prepared, ready for any thing:

    proni atque succincti ad omnem clausulam,

    Quint. 2, 2, 12.—
    B.
    Contracted, short, concise, succinct ( poet. and post-Aug.; cf.:

    brevis, circumscriptus): libelli,

    Mart. 2, 1, 3:

    arbores succinctiores,

    Plin. 16, 10, 17, § 39:

    succinctior brevitas,

    Aug. Ep. 157 med.—Adv.: suc-cinctē, briefly, concisely, succinctly (late Lat.; cf.:

    breviter, strictim): docere,

    Amm. 28, 1, 2.— Comp.:

    fari,

    Sid. Ep. 1, 9:

    dimicare,

    Amm. 20, 11, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > succingo

  • 8 succingō or sub-cingō

        succingō or sub-cingō nxī, nctus, ere,    to gird below, tuck up, gird, gird about, girdle: crure tenus medio tunicas, Iu.: succincta anus, i. e. with tucked-up skirt, O.: succincta comas pinus, i. e. with foliage gathered at the top (the trunk being bare), O.—To gird on, put on with a girdle, attire: Succincta pharetrā, V.: pallā succincta cruentā, V.: pugione succinctus, Anton. ap. C.—To surround, furnish, provide, equip, fit out: succinctam latrantibus inguina monstris, V.: Carthago succincta portibus: succinctus armis legionibusque, L.: patriā papyro, Iu.

    Latin-English dictionary > succingō or sub-cingō

  • 9 succinctus

    succinctus (subcinctus), a, um part. passé de succingo. [st2]1 [-] dont le vêtement est relevé par une seconde ceinture, court-vêtu. [st2]2 [-] libre de ses mouvements, dispos, agile, preste. [st2]3 [-] qui a un vêtement serré ou étroit. [st2]4 [-] entouré, environné; qui porte (un poignard...) à la ceinture. [st2]5 [-] pourvu, garni, muni, armé. [st2]6 [-] serré, court, peu étendu. [st2]7 [-] succinct (en parl. du style).    - succinctus: ayant son vêtement retroussé (ou relevé).    - succincta Diana, Ov.: Diane chasseresse (à la tunique courte et relevée).    - ut succincta aquam calefactat! Plaut.: avec quel empressement elle fait chauffer l'eau!    - veluti succinctus cursitat hospes, Hor.: notre hôte va et vient, [en serviteur à la tunique retroussée]= en serviteur libre de ses mouvements.    - succincta comas pinus, Ov. M. 10, 103: pin qui n'a de feuilles qu'à la cime.    - succinctus pugione, Cic.: qui porte au côté un poignard.    - virgineam canibus succincta figuram, Tib. 3, 4: jeune fille dont le corps est entouré de chiens furieux.    - Carthago succincta portubus, Cic. Agr. 2, 32, 87: Carthage, défendue par ses ports.    - succinctus armis legionibusque, Liv. 21, 10, 4: entouré d'armes et de légions.
    * * *
    succinctus (subcinctus), a, um part. passé de succingo. [st2]1 [-] dont le vêtement est relevé par une seconde ceinture, court-vêtu. [st2]2 [-] libre de ses mouvements, dispos, agile, preste. [st2]3 [-] qui a un vêtement serré ou étroit. [st2]4 [-] entouré, environné; qui porte (un poignard...) à la ceinture. [st2]5 [-] pourvu, garni, muni, armé. [st2]6 [-] serré, court, peu étendu. [st2]7 [-] succinct (en parl. du style).    - succinctus: ayant son vêtement retroussé (ou relevé).    - succincta Diana, Ov.: Diane chasseresse (à la tunique courte et relevée).    - ut succincta aquam calefactat! Plaut.: avec quel empressement elle fait chauffer l'eau!    - veluti succinctus cursitat hospes, Hor.: notre hôte va et vient, [en serviteur à la tunique retroussée]= en serviteur libre de ses mouvements.    - succincta comas pinus, Ov. M. 10, 103: pin qui n'a de feuilles qu'à la cime.    - succinctus pugione, Cic.: qui porte au côté un poignard.    - virgineam canibus succincta figuram, Tib. 3, 4: jeune fille dont le corps est entouré de chiens furieux.    - Carthago succincta portubus, Cic. Agr. 2, 32, 87: Carthage, défendue par ses ports.    - succinctus armis legionibusque, Liv. 21, 10, 4: entouré d'armes et de légions.
    * * *
        Succinctus, Nomen ex participio. Plin. Arbores graciles, succinctioresque et enodes. Plus gresles et troussees.
    \
        Succingulum, succinguli, pen. cor. Fest. Une ceincture à pendre l'espee. Posset etiam dici Une troussoire.

    Dictionarium latinogallicum > succinctus

  • 10 succinctorium

    succīnctōrium, ī n. [ succingo ]

    Латинско-русский словарь > succinctorium

  • 11 succinctus

    1. succīnctus, a, um
    part. pf. к succingo
    2. adj.
    1) подготовившийся, готовый (pronus et s. ad aliquid Q; alicui rei O)
    2) уплотнённый, сжатый ( libellus M)

    Латинско-русский словарь > succinctus

  • 12 succingulum

    ī n. [ succingo ]
    пояс; перевязь Pl

    Латинско-русский словарь > succingulum

  • 13 succinxi

    Латинско-русский словарь > succinxi

  • 14 subcinctus

    subcīnctus, s. succingo.

    lateinisch-deutsches > subcinctus

  • 15 subcingo

    subcingo, s. succingo.

    lateinisch-deutsches > subcingo

  • 16 succinctorium

    succīnctōrium, iī, n. (succingo), der Schurz, die Schürze, Eccl. u. Gloss. III, 323, 32.

    lateinisch-deutsches > succinctorium

  • 17 succinctus

    succīnctus, a, um, PAdi. (v. succingo), I) bereit, gerüstet, fertig zu etw., ad omnem clausulam, Quint.: praedae, Ov.: exilivit nostra succinctior armatura, nahm unsere Streitmacht gestärkten Mutes einen Anlauf, Amm. 25, 3, 5. – II) kurz, libellus, Mart.: arbores succinctiores, Plin. 16, 39.

    lateinisch-deutsches > succinctus

  • 18 succingulum

    succingulum, ī, n. (succingo), der Gürtel zum Aufgürten, Plaut. Men. 200.

    lateinisch-deutsches > succingulum

  • 19 subcinctus

    subcīnctus, s. succingo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subcinctus

  • 20 subcingo

    subcingo, s. succingo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > subcingo

См. также в других словарях:

  • sucinto — adj. 1. Dito com poucas palavras. = BREVE, CURTO, RESUMIDO 2. Que se limita ao mais importante. = LACÔNICO, SINTÉTICO ≠ PROLIXO   ‣ Etimologia: latim succinctus, a, um, breve, curto, de succingo, ere, atar por baixo, arregaçar, trazer à cintura,… …   Dicionário da Língua Portuguesa

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»