-
1 succedo
suc-cēdo, cessi, cessum, 3, v. n. and a. ⊂.I.To go below or under (so mostly poet.; syn. subeo).A.Lit.1.In gen., to enter, go under, come under:2.simul ac primum nubes succedere soli Coepere,
to go under the sun, Lucr. 5, 286; cf. id. 6, 402:tectum, cui imbris vitandi causā succederet,
Cic. Dom. 44, 116:maestae Succedunt ramis volucres,
Val. Fl. 6, 505:succedere tectis,
Ov. M. 2, 766; so,tectis,
id. ib. 8, 549; Verg. A. 1, 627:rex jussae succedit aquae,
Ov. M. 11, 142:tecto et umbrae,
Verg. G. 3, 418:antro,
id. E. 5, 6 and 19:tumulo sineret succedere terrae,
i. e. to be buried, id. A. 11, 103; cf.:serpens imo Successit tumulo,
id. ib. 5, 93.—In partic., to go from under; to go up, mount, ascend:B.alto caelo,
to mount, ascend, Verg. G. 4, 227:in arduum,
Liv. 5, 43; cf.:hoc itinere est fons, quo mare succedit longius,
Caes. B. C. 2, 24:muros,
Liv. 27, 18, 13; 31, 45, 5; Tac. A. 2, 20; Sil. 10, 597:tumulum,
Liv. 22, 28 et saep. — Absol.:erigi scalas jussit ac promptissimum quemque succedere,
Tac. A. 2, 81.— Poet.:in montem succedere silvas Cogebant,
to retreat to the mountains, Lucr. 5, 1370.—Trop.1.To come under, submit to any thing:2.omnes sententiae verbaque omnia... sub acumen stili subeant et succedant necesse est,
Cic. de Or. 1, 33, 151:externae dominationi, quam in suis timuerunt, sponte succedunt,
Just. 8, 2, 2:succedoque oneri,
take up, Verg. A. 2, 723:nec qui succederet operi inventus est,
undertake, Plin. 35, 10, 36, § 92.—To go up, mount, ascend:II.a pedibusque minutatim succedere frigus Non dubitabat,
Lucr. 6, 1191:ad summum honorem,
id. 5, 1122:ille ad superos Succedet famā,
Verg. A. 12, 235:aurum in summum successit honorem,
Lucr. 5, 1275.—To approach, draw near (class. and freq.).A.Milit. t. t., to march on, advance, march up to, approach (class. and freq.; cf.: invado, progredior): [p. 1787] sub primam nostram aciem successerunt, Caes. B. G. 1, 24:B.sub montem,
id. B. C. 1, 45: supra hostium munitionem, Sisenn. ap. Non. 91, 23:ad castra hostium infestis signis,
Liv. 7, 37:ad stationes hostium,
id. 30, 8:ad hostium latebras,
id. 10, 14:ad urbem,
id. 26, 44:ad moenia,
id. 44, 31:sub ipsum vallum,
id. 31, 36, 5:ad portūs claustra,
Curt. 4, 5, 19:celeriter ad molem,
id. 4, 3, 2:moenibus,
Liv. 10, 34; 24, 19:munimentis,
id. 9, 14:munitionibus, Auct. B. Alex. 30, 4: portas succedunt,
Caes. B. G. 2, 6:murum,
Liv. 38, 9.— Absol.:classis paulatim successit,
Tac. A. 3, 1.— Impers. pass.:ubicumque iniquo successum est loco,
Liv. 9, 31.—To follow, follow after, take the place of, relieve, come into the place of, succeed; to succeed to, receive by succession (syn. subsequor).1.Lit.:2.ut integri et recentes defatigatis succederent,
Caes. B. G. 5, 16; 7, 41; id. B. C. 3, 94; cf. Liv. 9, 32; Ov. M. 13, 134:in stationem,
Caes. B. G. 4, 32:in pugnam,
Liv. 9, 27;for which, proelio,
id. 6, 4:in paternas opes,
id. 21, 3:in Pompeii locum heres,
Cic. Phil. 2, 25, 62; cf.:Sequani principatum dimiserant. In eorum locum Remi successerant,
Caes. B. G. 6, 12:ego in ejus quem occidissem succederem locum,
Liv. 40, 12, 13:succedam ego vicarius tuo muneri,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 81; 2, 3, 51, § 120; id. Fam. 3, 3, 1; cf. id. Fl. 14, 33; 21, 49:qui regno successit,
Plin. 36, 27, 70, § 204:post ejus mortem frater regno successit,
Just. 17, 3, 6:in hujus locum filia regno successit,
id. 2, 4, 17;but: in regnum,
id. 7, 2, 2:huic Mithridates filius succedit,
id. 42, 2, 3:ad alteram partem succedunt Ubii,
follow, come next, Caes. B. G. 4, 3.—Of things:aspicit in teretes lignum succedere suras,
Ov. M. 11, 80. — Impers. pass.:non solum, quod tibi succederetur, sed quod Gabinio non succederetur,
Cic. Pis. 36, 88:te antea, quam tibi successum esset, decessurum fuisse,
id. Fam. 3, 6, 2.—Trop.a. b. (α).In time:(β).successit ipse magnis (oratoribus),
Cic. Or. 30, 105:horum aetati successit Isocrates,
id. ib. 13, 40; cf.:nihil semper floret: aetas succedit aetati,
id. Phil. 11, 15, 39:tertia post illas successit aënea proles,
Ov. M. 1, 125:quorum priores duae probationi succedunt,
Quint. 3, 9, 1:in Italiā violis succedit rosa,
Plin. 21, 11, 39, § 68: etenim ei succedo orationi, quae, etc., I succeed, I speak after an oration, which, etc., Cic. Balb. 1, 4:consules, quo majori gloriae rerum gestarum succedere se cernebant,
Liv. 4, 11, 2:rex... succedens tantae caritati Hieronis,
id. 24, 5, 1:ut bono succedenti regi difficilis aemulatio esset,
id. 1, 48, 8.—To follow, take the place of, succeed in value: cujus (purpurae) libra denariis centum venibat... huic successit dibapha Tyria, quae in libras denariis mille non poterat emi, Nep. ap. Plin. 9, 39, 63, § 137:c.in vicem ejus (graminis) succedit decoctum,
Plin. 24, 19, 118, § 179:non numero tantum amissorum civium, sed et dignitati,
Just. 3, 5, 7:filii magnitudini patris successerunt,
id. 19, 1, 2.— Pass. impers.:male gestis rebus alterius successum est,
Liv. 9, 18, 15.—Hence, to follow the nature or rule of any thing, to belong to a class or category (rare):d.succedere hanc quoque comparativo generi,
Quint. 3, 10, 4:quae omnia succedunt legitimis quaestionibus,
id. 3, 6, 71.—Pregn.: res (alicui) succedit, or simply succedit, goes on well, is successful, prospers, succeeds (cf. evenit):lepide hoc succedit sub manus negotium,
Plaut. Mil. 3, 2, 59:negotium (ei) sub manus,
id. ib. 4, 4, 7; id. Pers. 4, 1, 2:quando hoc bene successit,
Ter. Ad. 2, 4, 23:parum succedit, quod ago,
id. And. 4, 1, 54:pleraque non succedunt,
Varr. R. R. 3, 9, 16:quod res nulla successerat,
Caes. B. G. 7, 26:inceptum non succedebat,
Liv. 42, 58:nihil conceptae temere spei succedebat,
id. 33, 5, 3:voti Phoebus succedere partem Mente dedit,
Verg. A. 11, 794:si prospere prima successerint,
Just. 9, 3, 7.— Absol.:hac non successit: aliā ingrediemur viā,
Ter. And. 4, 1, 45:si quando minus succedet,
Cic. Or. 28, 98:si ex sententiā successerit,
id. Q. Fr. 2, 14, 1: si proinde, ut ipse mereor, mihi successerit, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 4:si successisset coeptis,
Liv. 25, 37:inceptis,
id. 24, 19:fraudi,
id. 38, 25:facinori eorum,
id. 40, 11 et saep.:successurumque Minervae Indoluit,
Ov. M. 2, 788.— Pass.: cum omnia meā causā velles mihi successa, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 2.— Impers.:nolle successum non patribus,
Liv. 2, 45, 5:ubicumque iniquo successum erat loco,
id. 9, 31, 13 Weissenb. ad loc. -
2 subcumbo
suc-cumbo ( subc-), cŭbŭi, cŭbĭtum, 3, v. n., to lay or put one ' s self under any thing; to fall down, lie, or sink down.I.Lit. (rare; not in Cic.; cf. subsido).A.In gen.:B.ancipiti succumbens victima ferro,
Cat. 64, 370: vidit Cyllenius omnes Succubuisse oculos, had sunk in sleep, i. e. had closed, Ov. M. 1, 714:(Augustus) Nolae succubuit,
took to his bed, Suet. Aug. 98 fin.:non succumbentibus causis operis,
Plin. 36, 15, 24, § 106; Arn. 6, 16 Hildebr.—In partic.1.Of a woman, to lie down to a man, to cohabit with him (cf. substerno):2.alicui,
Varr. R. R. 2, 10, 9; Cat. 111, 3; Ov. F. 2, 810; Petr. 126; Inscr. Grut. 502, 1; Mart. 13, 64, 1; 14, 201.—With dat., of a woman, to be a rival to:II.alumnae Tethyos,
Hyg. Fab. 177; id. Astr. 2, 1.—Trop., to yield, be overcome; to submit, surrender, succumb (the predom. and class. signif.; cf.: cedo, me summitto).(α).With dat. (so most freq.):(β).philosopho succubuit orator,
Cic. de Or. 3, 32, 129:qui Cannensi ruinae non succubuissent,
Liv. 23, 25:arrogantiae divitum,
Cic. Rep. 1, 32, 48:cur succumbis cedisque fortunae?
id. Tusc. 3, 17, 36; id. Sull. 25, 71; cf.:nulli neque homini neque perturbationi animi nec fortunae,
id. Off. 1, 20, 66:magno animo et erecto est, nec umquam succumbet inimicis, ne fortunae quidem,
id. Deiot. 13, 36:mihi,
Nep. Eum. 11, 5:labori, Caes. B. G, 7, 86: oneri,
Liv. 6, 32:doloribus,
Cic. Fin. 1, 15, 49:senectuti,
id. Sen. 11, 37:crimini,
id. Planc. 33, 82:magis,
Ov. Tr. 4, 10, 103; Sil. 14, 609:culpae,
Verg. A. 4, 19; Ov. M. 7, 749:tempori,
to yield, Liv. 3, 59, 5:pugnae,
id. 22, 54:precibus,
Ov. H. 3, 91:voluntati alicujus,
App. M. 9, p. 228, 9.—Absol.:* (γ).non esse viri debilitari dolore, frangi, succumbere,
Cic. Fin. 2, 29, 95:huic (socero) subvenire volt succumbenti jam et oppresso,
id. Agr. 2, 26, 69:succubuit famae victa puella metu,
Ov. F. 2, 810:hac ille perculsus plagā non succubuit,
Nep. Eum. 5, 1:succumbe, virtus,
Sen. Herc. Fur. 1315:labefacta mens succubuit,
id. Troad. 950; App. M. 5, p. 161, 33. —With inf.:nec ipsam perpeti succubuisset,
Arn. 1, 38. -
3 succumbo
suc-cumbo ( subc-), cŭbŭi, cŭbĭtum, 3, v. n., to lay or put one ' s self under any thing; to fall down, lie, or sink down.I.Lit. (rare; not in Cic.; cf. subsido).A.In gen.:B.ancipiti succumbens victima ferro,
Cat. 64, 370: vidit Cyllenius omnes Succubuisse oculos, had sunk in sleep, i. e. had closed, Ov. M. 1, 714:(Augustus) Nolae succubuit,
took to his bed, Suet. Aug. 98 fin.:non succumbentibus causis operis,
Plin. 36, 15, 24, § 106; Arn. 6, 16 Hildebr.—In partic.1.Of a woman, to lie down to a man, to cohabit with him (cf. substerno):2.alicui,
Varr. R. R. 2, 10, 9; Cat. 111, 3; Ov. F. 2, 810; Petr. 126; Inscr. Grut. 502, 1; Mart. 13, 64, 1; 14, 201.—With dat., of a woman, to be a rival to:II.alumnae Tethyos,
Hyg. Fab. 177; id. Astr. 2, 1.—Trop., to yield, be overcome; to submit, surrender, succumb (the predom. and class. signif.; cf.: cedo, me summitto).(α).With dat. (so most freq.):(β).philosopho succubuit orator,
Cic. de Or. 3, 32, 129:qui Cannensi ruinae non succubuissent,
Liv. 23, 25:arrogantiae divitum,
Cic. Rep. 1, 32, 48:cur succumbis cedisque fortunae?
id. Tusc. 3, 17, 36; id. Sull. 25, 71; cf.:nulli neque homini neque perturbationi animi nec fortunae,
id. Off. 1, 20, 66:magno animo et erecto est, nec umquam succumbet inimicis, ne fortunae quidem,
id. Deiot. 13, 36:mihi,
Nep. Eum. 11, 5:labori, Caes. B. G, 7, 86: oneri,
Liv. 6, 32:doloribus,
Cic. Fin. 1, 15, 49:senectuti,
id. Sen. 11, 37:crimini,
id. Planc. 33, 82:magis,
Ov. Tr. 4, 10, 103; Sil. 14, 609:culpae,
Verg. A. 4, 19; Ov. M. 7, 749:tempori,
to yield, Liv. 3, 59, 5:pugnae,
id. 22, 54:precibus,
Ov. H. 3, 91:voluntati alicujus,
App. M. 9, p. 228, 9.—Absol.:* (γ).non esse viri debilitari dolore, frangi, succumbere,
Cic. Fin. 2, 29, 95:huic (socero) subvenire volt succumbenti jam et oppresso,
id. Agr. 2, 26, 69:succubuit famae victa puella metu,
Ov. F. 2, 810:hac ille perculsus plagā non succubuit,
Nep. Eum. 5, 1:succumbe, virtus,
Sen. Herc. Fur. 1315:labefacta mens succubuit,
id. Troad. 950; App. M. 5, p. 161, 33. —With inf.:nec ipsam perpeti succubuisset,
Arn. 1, 38.
См. также в других словарях:
succedaneum — A substitute; a drug or any therapeutic agent that has the properties of and can be used in place of another. [L. succedaneus, following after, substituting, fr. suc cedo, to follow, to take the place of, fr. sub, under, + cedo, to go] * * *… … Medical dictionary
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia