-
1 suburbanum
suburbānum, ī n. [ suburbanus I \]загородное поместье, дача (преим. под Римом) C, Pt, Amm -
2 suburbanum
Suburbanum, suburbani, et pluraliter Suburbana, penul. prod. Suet. Maison et edifice hors la ville, Metairie. -
3 suburbanum
I.Adj.:II.rus suburbanum,
Cic. Rosc. Am. 46, 133:fundus,
id. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9:ager,
id. Div. 2, 32, 69:gymnasium,
id. de Or. 1, 21, 98:regio Italiae,
Col. 11, 2, 61; cf.Italia,
Plin. 26, 4, 9, § 19:caulis,
Hor. S. 2, 4, 15:peregrinatio,
Tac. A. 3, 47:crimina,
id. ib. 13, 43 et saep. —Substt.A.sŭburbā-num, i, n. (sc. praedium), an estate near Rome, a suburban villa:B.malo esse in Tusculano aut uspiam in suburbano,
Cic. Att. 16, 13, 6, § 1:suburbana amicorum,
id. Verr. 2, 1, 20, § 54; id. Rab. Post. 10, 26; id. Q. Fr. 3, 1, 7, § 23 sq.; id. Att. 12, 34, 1; 16, 13, b, 1; Plin. 8, 40, 61, § 144; 31, 3, 25, § 42; Suet. Tib. 11; id. Ner. 48; Mart. 5, 35, 3 al.; Vulg. Lev. 25, 34.—sŭburbāni, ōrum, m., the inhabitants of the towns near Rome, Ov. F. 6, 58. -
4 suburbanus
sub-urbānus, a, um, nahe bei der Stadt, im Weichbilde der Stadt (Rom) befindlich, I) adi.: ager, gymnasium, Cic.: peregrinatio, Wanderung in der Nachbarschaft von Rom, Tac.: Sicilia suburbana provincia, die nächstgelegene Provinz, Flor.: suburbano rure, auf seinem Landgute im Weichbilde der Stadt, Tac. – II) subst.: A) suburbānum, ī, n., a) (sc. praedium) das Landgut nahe bei der Stadt (Rom), das Vorwerk, Cic. u.a. – b) die Vorstadt, prope suburbanum Hadrianopoleos, Amm. 31, 12, 4: in suburbano Constantinopolis, cui nomen Oliva est, Cassiod. hist. eccl. 12, 3. – B) suburbānī, ōrum, m., Bewohner der Nachbarstädte Roms, Ov. fast. 6, 58.
-
5 suburbanus
suburbanus, a, um voisin de la ville. - suburbani, ōrum, m.: habitants de la banlieue de Rome. - suburbanum, i, n.: propriété proche de Rome, villa de banlieue.* * *suburbanus, a, um voisin de la ville. - suburbani, ōrum, m.: habitants de la banlieue de Rome. - suburbanum, i, n.: propriété proche de Rome, villa de banlieue.* * *Suburbanus, pen. prod. Adiectiuum: vt Suburbanus ager. Cic. Qui est aux faulxbourgs, ou aupres de la ville. -
6 suburbanus
sub-urbānus, a, um, nahe bei der Stadt, im Weichbilde der Stadt (Rom) befindlich, I) adi.: ager, gymnasium, Cic.: peregrinatio, Wanderung in der Nachbarschaft von Rom, Tac.: Sicilia suburbana provincia, die nächstgelegene Provinz, Flor.: suburbano rure, auf seinem Landgute im Weichbilde der Stadt, Tac. – II) subst.: A) suburbānum, ī, n., a) (sc. praedium) das Landgut nahe bei der Stadt (Rom), das Vorwerk, Cic. u.a. – b) die Vorstadt, prope suburbanum Hadrianopoleos, Amm. 31, 12, 4: in suburbano Constantinopolis, cui nomen Oliva est, Cassiod. hist. eccl. 12, 3. – B) suburbānī, ōrum, m., Bewohner der Nachbarstädte Roms, Ov. fast. 6, 58.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > suburbanus
-
7 praedium
ī n. [ praes I ]недвижимое имущество (p. urbanum C); земельная собственность, поместье (p. suburbanum Col; p. Cumanum Pt) -
8 rus
rūs, rūris n.1) деревня, село, поместье (r. suburbanum T)rure C — из деревниrure Pl, H или (loc.) ruri — в деревне2) поле, пашня (rura colere Hirt, PM)aspera dumis rura V — поля, поросшие колючим кустарником3) деревенский характер, деревенщина ( manent vestigia ruris H) -
9 daphne
daphnē, ēs, f. (δάφνη), I) der Lorbeerbaum, Petron. 131, 8. – II) als nom. propr., Daphnē, ēs, f., A) die in einen Lorbeerbaum verwandelte Tochter des Flußgottes Peneus, Ov. met. 1, 452 u.a. Hyg. fab. 203: Akk. Plur. Daphnas, Mädchen wie Daphne, Arnob. 4, 26. – B) (bei Spät. auch Dafne) der mit einem Lorbeerhain und Tempel des Apollo und der Diana gezierte Flecken ganz nahe bei Antiochia in Syrien (dah. 'Ἀντιόχεια ἡ επὶ Δάφνης oder ἡ προς Δάφνην), wahrsch. j. Babyla (in der Nähe von Antakia), Liv. 33, 49, 6. Hieron. in Ezech. 47, 18: oft apud Daphnen (Dafnen) = επὶ Δάφνης (s. oben), Vulcat. Gallic. Avid. Cass. 6, 1. Capit. Ver. 7, 3. Capit. Anton. phil. 8, 12 (wo apud Antiochiam et Daphnen). Amm. 19, 12, 19 (wo apud Daphnen, amoenum illud et ambitiosum Antiochiae suburbanum): apud Daphnem, Vopisc. Aurel. 25, 1. Lampr. Alex. Sev. 54, 7: Antiochiae secus Daphnem, Vulg. 2. Machab. 4, 33. – Dav.: a) Daphnaeus, a, um, daphnäisch, zu Daphne, Apollo, Amm. 22, 13, 1. – b) Daphnēnsis, e, zum Flecken Daphne gehörig, daphnensisch, lucus, Sex. Ruf. brev. 16 extr. Cod. Iust. 11, 77, 1 u. 2: palatium, Cod. Theod. 15, 2, 2: Plur. subst., Daphnēnsēs, ium, m., die Einw. von Daphne, die Daphnenser, Eutr. 6, 14. – c) Daphnicus (Peter Dafnicus), a, um, daphnisch, mores, Vulcat. Gallic. Avid. Cass. 5. § 5.
-
10 praedium
praedium, iī, n. (praes), jedes als Kaution einzusetzende unbewegliche Besitztum, Grundstück, Gut, rusticum auf dem Lande gelegenes Gut, Cic.: ius praediorum, Landgüterrecht, Cic.: praedium suburbanum, Colum.: urbanum, im Weichbilde der Stadt liegendes, Cic. Verr. 3, 199 (in der Rechtssprache auch jedes Gebäude auf dem Lande, wenn es auf städtische Art eingerichtet ist, s. Ulp. dig. 50, 16, 198): praedia dotalia, Cic.: praedium emere, Cato, vendere, Cic.: alqm de praedio detrudere, Cic. – Nbf. praedia, ae, f., Hist. Apollon. 26.
-
11 rus
rūs, rūris, n. ( aus *revos, avestisch ravah- aus ravas Feld, gotisch rūm, nhd. Raum), das Land, im Gegensatz zur Stadt, Feld, Besitzung, Landgut, I) eig.: rus suburbanum, Tac.: habes rus amoenum, Cic.: ex meo propinquo rure hoc capio commodi, Ter.: rura peragrantes, Cic.: rura colere, Plin.: rura colentes, die Landbebauer, Hirt. b. G.: rura exercere bubus, Hor.: vel in urbibus vel in ruribus, Augustin. c. litter. Petiliani 3, 31, 36. – bl. Akk. rus auf die Frage wohin? = aufs Land, aufs Gut, rus ire, Plaut. u. Ter.: dagegen m. Adi., in Albense rus inferre, Plin.; u. Plur. in sua rura venire, Cic. – bl. Abl. rure u. Lokat. ruri, auf die Frage woher? = vom Lande, vom Gute, redire rure, Ter. u. Cic., ruri, Plaut.; u. auf die Frage wo? = auf dem Lande, auf dem Gute, vivere ruri, Cic., u. rure, Hor.: rure morientem, Liv.: m. Adii immer rure, wie rure paterno, Hor.: rure suo, Ov.: suburbano rure, auf einem Landsitze im Weichbilde der Stadt, Tac.: in Veliterno rure, Plin. Vgl. übh. Lorenz Krit. Anm. zu Plaut. most. 1062. – II) meton., das Land, d.i. das bäuerische Wesen, manent vestigia ruris, Hor.: pleni ruris et inficetiarum, Catull.
-
12 stips [1]
1. stips, stipis, f. (stipo), I) der Beitrag an Geld, der Geldbeitrag, die Gabe, Spende, Gebühr, das Almosen, amnica, Fährgeld, Apul.: bes. zu religiösen Zwecken, stipem conferre, Liv.: unciariam stipem conferre, Plin.: stipem cogere, Cic., ab alqo, Liv.: stipem colligere a tyrannis castellanisque deviis, Liv.: stipem quotannis emendicare a populo, Suet.: stipem u. stipes dare, Ov. u. Tac.: stipem porrigere mendico, Sen.: largificā stipe donare, Lucr.: nodosam stipem exsolvere, Strafgebühr (v. Hagestolzen), Val. Max. 2, 9, 1: stipe collaticiā od. precariā victitare, Amm.: stipem tollere, das Betteln aufheben, abschaffen, Cic. Vgl. (über die stips zu relig. Zwecken) Wissowa Religion u. Kultus der Römer2. S. 429. – II) übtr., aus einem Gewerbe erzielter Ertrag, Gewinn, advocationum, Quint.: pastiones non minimam colono stipem conferunt, Colum.: suburbanum hortum exiguā colens stipe, Curt.: ancilla mercenariae stipis, vom Hurengewinn lebend, Plin. – / Nom. stips bei Varro LL. 5, 182. Charis. 109, 26; vgl. Gloss. II, 496, 12 ›stips, ερανος‹. – Genet. Plur. stipium, Tert. de ieiun. 13, stipum, Fragm. Bob. de nom. 562, 12 K. (ohne Beleg). – vulg. Nbf. stipis, Prud. c. Symm. 2, 911.
-
13 daphne
daphnē, ēs, f. (δάφνη), I) der Lorbeerbaum, Petron. 131, 8. – II) als nom. propr., Daphnē, ēs, f., A) die in einen Lorbeerbaum verwandelte Tochter des Flußgottes Peneus, Ov. met. 1, 452 u.a. Hyg. fab. 203: Akk. Plur. Daphnas, Mädchen wie Daphne, Arnob. 4, 26. – B) (bei Spät. auch Dafne) der mit einem Lorbeerhain und Tempel des Apollo und der Diana gezierte Flecken ganz nahe bei Antiochia in Syrien (dah. 'Ἀντιόχεια ἡ επὶ Δάφνης oder ἡ προς Δάφνην), wahrsch. j. Babyla (in der Nähe von Antakia), Liv. 33, 49, 6. Hieron. in Ezech. 47, 18: oft apud Daphnen (Dafnen) = επὶ Δάφνης (s. oben), Vulcat. Gallic. Avid. Cass. 6, 1. Capit. Ver. 7, 3. Capit. Anton. phil. 8, 12 (wo apud Antiochiam et Daphnen). Amm. 19, 12, 19 (wo apud Daphnen, amoenum illud et ambitiosum Antiochiae suburbanum): apud Daphnem, Vopisc. Aurel. 25, 1. Lampr. Alex. Sev. 54, 7: Antiochiae secus Daphnem, Vulg. 2. Machab. 4, 33. – Dav.: a) Daphnaeus, a, um, daphnäisch, zu Daphne, Apollo, Amm. 22, 13, 1. – b) Daphnēnsis, e, zum Flecken Daphne gehörig, daphnensisch, lucus, Sex. Ruf. brev. 16 extr. Cod. Iust. 11, 77, 1 u. 2: palatium, Cod. Theod. 15, 2, 2: Plur. subst., Daphnēnsēs, ium, m., die Einw. von Daphne, die Daphnenser, Eutr. 6, 14. – c) Daphnicus (Peter Dafnicus), a, um, daphnisch, mores, Vulcat. Gallic.————Avid. Cass. 5. § 5. -
14 praedium
praedium, iī, n. (praes), jedes als Kaution einzusetzende unbewegliche Besitztum, Grundstück, Gut, rusticum auf dem Lande gelegenes Gut, Cic.: ius praediorum, Landgüterrecht, Cic.: praedium suburbanum, Colum.: urbanum, im Weichbilde der Stadt liegendes, Cic. Verr. 3, 199 (in der Rechtssprache auch jedes Gebäude auf dem Lande, wenn es auf städtische Art eingerichtet ist, s. Ulp. dig. 50, 16, 198): praedia dotalia, Cic.: praedium emere, Cato, vendere, Cic.: alqm de praedio detrudere, Cic. – Nbf. praedia, ae, f., Hist. Apollon. 26.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praedium
-
15 rus
rūs, rūris, n. ( aus *revos, avestisch ravah- aus ravas Feld, gotisch rūm, nhd. Raum), das Land, im Gegensatz zur Stadt, Feld, Besitzung, Landgut, I) eig.: rus suburbanum, Tac.: habes rus amoenum, Cic.: ex meo propinquo rure hoc capio commodi, Ter.: rura peragrantes, Cic.: rura colere, Plin.: rura colentes, die Landbebauer, Hirt. b. G.: rura exercere bubus, Hor.: vel in urbibus vel in ruribus, Augustin. c. litter. Petiliani 3, 31, 36. – bl. Akk. rus auf die Frage wohin? = aufs Land, aufs Gut, rus ire, Plaut. u. Ter.: dagegen m. Adi., in Albense rus inferre, Plin.; u. Plur. in sua rura venire, Cic. – bl. Abl. rure u. Lokat. ruri, auf die Frage woher? = vom Lande, vom Gute, redire rure, Ter. u. Cic., ruri, Plaut.; u. auf die Frage wo? = auf dem Lande, auf dem Gute, vivere ruri, Cic., u. rure, Hor.: rure morientem, Liv.: m. Adii immer rure, wie rure paterno, Hor.: rure suo, Ov.: suburbano rure, auf einem Landsitze im Weichbilde der Stadt, Tac.: in Veliterno rure, Plin. Vgl. übh. Lorenz Krit. Anm. zu Plaut. most. 1062. – II) meton., das Land, d.i. das bäuerische Wesen, manent vestigia ruris, Hor.: pleni ruris et inficetiarum, Catull. -
16 stips
1. stips, stipis, f. (stipo), I) der Beitrag an Geld, der Geldbeitrag, die Gabe, Spende, Gebühr, das Almosen, amnica, Fährgeld, Apul.: bes. zu religiösen Zwecken, stipem conferre, Liv.: unciariam stipem conferre, Plin.: stipem cogere, Cic., ab alqo, Liv.: stipem colligere a tyrannis castellanisque deviis, Liv.: stipem quotannis emendicare a populo, Suet.: stipem u. stipes dare, Ov. u. Tac.: stipem porrigere mendico, Sen.: largificā stipe donare, Lucr.: nodosam stipem exsolvere, Strafgebühr (v. Hagestolzen), Val. Max. 2, 9, 1: stipe collaticiā od. precariā victitare, Amm.: stipem tollere, das Betteln aufheben, abschaffen, Cic. Vgl. (über die stips zu relig. Zwecken) Wissowa Religion u. Kultus der Römer2. S. 429. – II) übtr., aus einem Gewerbe erzielter Ertrag, Gewinn, advocationum, Quint.: pastiones non minimam colono stipem conferunt, Colum.: suburbanum hortum exiguā colens stipe, Curt.: ancilla mercenariae stipis, vom Hurengewinn lebend, Plin. – ⇒ Nom. stips bei Varro LL. 5, 182. Charis. 109, 26; vgl. Gloss. II, 496, 12 ›stips, ερανος‹. – Genet. Plur. stipium, Tert. de ieiun. 13, stipum, Fragm. Bob. de nom. 562, 12 K. (ohne Beleg). – vulg. Nbf. stipis, Prud. c. Symm. 2, 911.————————2. stīps, s. stipes ⇒. -
17 proastium
= praedium suburbanum (Iul. ep. nov. c. 7 § 34).Латинско-русский словарь к источникам римского права > proastium
-
18 rūs
rūs rūris (abl. rūre, but locat. usu. rūrī; no gen, dat., or abl plur.), n the country, lands, fields, a country-seat, farm, estate (opp. urbs): laudato ingentia rura, Exiguum colito, V.: Paterna rura bobus exercet suis, H.: obsita pomis Rura, O.: amoenum et suburbanum, a country-seat: rure frui, O.: Rus ibo, into the country, T.: ne rure redierit, from the farm, T.: Ruri agere vitam, in the country, T.: cum ruri vixerit: mori rure, L.: rure paterno, H.: Rure suo, O.* * *country, farm -
19 (stips)
-
20 suburbanus
Isuburbana, suburbanum ADJsituated close to the city; growing or cultivated near the cityIIpeople (pl.) dwelling near the city
- 1
- 2
См. также в других словарях:
SUBURBANUM — vide supra Proastium … Hofmann J. Lexicon universale
Patrimonium Sancti Petri — The expression Patrimonium Sancti Petri, or shorter Patrimonium Petri, meaning Patrimony of (Saint) Peter , originally designated the landed possessions and revenues of various kinds that belonged to the Church of St. Peter (i.e. the Pope) at… … Wikipedia
Rus'–Byzantine War (860) — Infobox Military Conflict conflict=Rus Siege of Constantinople caption=The Rus under the walls of Constantinople. partof=Rus Byzantine Wars date=860 place=Constantinople (Old East Slavic: Tsargrad , Old Norse: Miklagarðr ) result=Successful Rus… … Wikipedia
De re rustica — (vollständiger Titel: rei rusticae libri duodecim) ist ein umfangreicher lateinischer Ratgeber über die Führung eines landwirtschaftlichen Betriebes. Er umfasst 13 Bände und stammt von Lucius Iunius Moderatus Columella, der wahrscheinlich in der… … Deutsch Wikipedia
Geranie — Pelargonien Sorte von Pelargonium crispum. Systematik Abteilung: Bedecktsamer (Magnoliophyta) … Deutsch Wikipedia
Pelargonie — Pelargonien Sorte von Pelargonium crispum. Systematik Abteilung: Bedecktsamer (Magnoliophyta) … Deutsch Wikipedia
Pelargonien — Sorte von Pelargonium crispum Systematik Kerneudikotyledonen Rosiden … Deutsch Wikipedia
Pelargonium — Pelargonien Sorte von Pelargonium crispum. Systematik Abteilung: Bedecktsamer (Magnoliophyta) … Deutsch Wikipedia
Guerre entre Rus' et Byzantins (860) — Pour les articles homonymes, voir Siège de Constantinople et Guerre entre Rus et Byzantins. Siège de Constantinople par les Russes (860) Informations générales Date 860 Lieu Constantinople Issue … Wikipédia en Français
Siège de Constantinople (860) — Guerre entre Rus et Byzantins (860) Pour les articles homonymes, voir Siège de Constantinople et Guerre entre Rus et Byzantins. Siège de Constantinople par les Rus (860) Informations générales Date 860 Lieu Constan … Wikipédia en Français
Breite, die — Die Breite, plur. die n. 1) Diejenige Ausdehnung eines Körpers, die der Länge und Dicke oder Höhe entgegen gesetzet ist; ohne Plural. Die Breite des Hauses, des Weges, des Flusses, des Landes. Der Graben hat keine große Breite, ist von keiner… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart